ตอนที่ 2 ถูกอัญเชิญ

หลังจากพวกเราเดินมาถึง โรงเรียนเราก็ขึ้นห้องเรียนทันที เพราะตอนนี้ก็ใกล้ถึงเวลาเรียนแล้ว

"อรุณสวัสดิ์ ทุกคน!!!!!"

มาโนะ ตะโกนทักทายทุกคนที่กำลังนั่งเล่นอยู่ใน้ห้อง 

แต่จู่ๆ ก็มีวงแหวนเวทโผล่ขึ้นกลางห้อง มันสว่างขึ้นเรื่อย จนผมเห็นทุกอย่างเป็นสีขาว

"เจ้าอยากได้พลังอะไรละ?"

เสียงปริศนาพูดกับผม

ผมพยายามตั้งสติ แล้วถามกลับไป

"มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย!!!!!!"

ผมตะโกนขึ้นด้วยความตกใจ

"ข้าไม่มีหน้าที่ต้องตอบคำถามเจ้า เอาละพลังที่เจ้าต้องการ คือ อะ ไร?

เสียงปริศนาก็ตอบกลับมา เสียงนั้นตอบกลับมา ด้วยน้ำเสียงที่แข็งทื่อ 

ผมคิดสักครู่หนึ่งก่อนตอบกลับไป

"พลังของอสูรแห่งการกลืนกิน"

ผมผู้ที่ชอบดู อนิเมะตอบกลับไป 

เสียงนั้นตอบกลับมา

"เราได้นำข้อมูลของพลังที่เจ้าต้องการมาแล้ว"

เสียงนั้นยังพูดต่ออีกว่า

"อาชีพของเจ้าคือ เจ้าแห่งการกลืนกิน"

ทันใดนั้นก็มีแสงวาบออกมา หลังจากนั้นผมก็ลืมตาขึ้นมาแล้วพบว่า เราอยู่ในปราสาท 

จากที่ผมดูก็น่าจะใช่นั่นแหละ พร้อมกับเพื่อนๆ ภายในห้องอีก 

"เกิดอะไรขึ้น!!!!!"

อยู่ๆเรนก็ตะโกนถามทุกคน ที่นอนเอามือยันพื้นอยู่

เรนเป็นผู้ชายที่เรียนดี กีฬาเด่น เรียกได้ว่าเป็นคนที่ เพอร์เฟกต์เลยหละ จู่ๆมีเสียงหนึ่งพูดแทรกขึ้นมา 

"ยินดีต้อนรับ เหล่าผู้กล้าทั้งหลาย"

พวกเราหันหน้าไปทางต้นเสียง พบกับคนที่แต่งตัวเหมือน ราชา กำลังนั่งอยู่บนบัลลังก์

"ตอนนี้เราเกิดวิกฤต จอมมารกำลังตั้งทับเพื่อเตรียมตัวโจมตีพวกเรา เราเลยต้องการความช่วยเหลือจากพวกท่าน"

สิ่งที่เขาพูด ทำพวกเราอึ้งไปเลย เรนผู้เหมาะกับอาชีพ ผู้กล้า 

"ทำไมถึงต้องเป็นพวกเราล่ะ!!"

เรนผู้เหมาะกับอาชีพ ผู้กล้า ได้ถามราชากลับไป

"เราได้ทำการสุ่มแล้ว ดันไปโดนพวกท่านพอดี เรื่องนี้เรากำหนดไม่ได้จริงๆ"

ราชาพูดพร้อมทำหน้ารู้สึกผิด

หลังจากนั้นคนในห้อง ก็ฮือฮากันใหญ่ ผมเริ่มมองหา มาโอะ และ มาโนะ

แล้วผมก็เจอพวกเธอยืนอึ้งอยู่ 

"เอาล่ะ ถ้าพวกท่านยื่นมือออกไปแล้วพูดว่า Status พวกท่านจะเห็นค่าสถานะของตัวเอง แต่พวกเราจะมองไม่เห็น เพราะฉะนั้นช่วยบอกหน่อยว่าใครคือผู้กล้า"

ราชาพูดพร้อมมองไปรอบๆ

ทันทีที่ผมได้ยินดังนั้น ผมจึงเริ่มทำทันที

"status !"

อย่างที่ผมคาดไว้ อาชีพของผมคือเจ้าแห่งการกลืนกิน 

passive:หากท่านทำการกิน อะไรก็แล้วแต่ท่านจะได้ exp และความแข็งแกร่งเพิ่มขึ้น และท่านสามารถกินได้ทุกอย่างแม้กระทั้งดินหรือหิน หากท่านกินสิ่งมีชีวิตที่สามารถเข้ากับท่านได้ ท่านจะได้ความสามารถหรือบางส่วนของร่างกายของเจ้านั่น 

"เอาล่ะ ตกลงใครคือผู้กล้างั้นเหรอ?"

ราชายังคงถามต่อ

เรน ยกมือขึ้นแล้วพูดว่า"ผมเอง"

"นั่นคืออาชีพที่ดีเนื่องจาก จะได้ค่าประสบการณ์เป็นสองเท่า ทั้งตนเองและปาตี้ของตนเอง"

ราชาได้อธิบายอาชีพของผู้กล้า ที่ตนเคยอ่านในบรรทึก

"นี่มาโอะ มาโนะ พวกเธอได้อาชีพอะไรเหรอ?"

ฟอสถามทั้งคู่ไปด้วยความสงสัย

"ฉันได้นักธนูหน่ะ แต่ฉันยิงธนูไม่เป็นนะ"

มาโอะตอบด้วยสีหน้าที่ดูกังวล

"โห่ พี่ ฉันได้นักเวทย์ฉันก็รายเวทย์ไม่เป็นเหมือนกันนะ"

มาโนะแซวพี่ตนคืนทันที

"เอ่อ ท่านราชา ถ้าพวกเราต้องการกลับโลกเดิมต้องทำยังเหรอครับ?"

เพื่อนในห้องคนหนึ่งถามราชาไป แต่คำตอบของราชากลับ ทำทุกคนใจสลาย

"เรื่องนี้ต้องขอโทษ ด้วย พวกท่านไม่สามารถกลับไปได้นะ"

ราชาตอบกลับมาอย่างนิ่งๆ

ทันทีที่ทุกคนได้ยินดังนั้น บางคนเริ่มร้องไห้ 

เพราะคิดถึงพ่อแม่ 

"ไม่ต้องห่วง พวกเราจะดูแลทุกคนอย่างดี แต่พวกท่านก็ต้องมาปกป้องประเทศของพวกเราด้วย แต่สิ่งที่พวกท่านควรทำ เป็นอย่างแรกคือ การเพิ่มเลเวล"

ในตอนนั้น ผมหันไปดูที่หน้าจอสถานะจริงด้วย

ผม เลเวล:1 สแตสอื่นอยู่ในระดับที่ต่ำเลย 

"แล้วพวกเราต้องออกไปผจญภัยเหรอ?"

เรนถามราชา ไปเพราะเป็นห่วงเพื่อนในห้อง

"ไม่ต้องหรอกเรามีดันเจี้ยนนอกเมืองให้ท่านเพิ่มเลเวลแล้ว"

ราชาตอบกลับไปเพื่อคลายความสงสัยของเรน

"พวกเราจะเตรียมอาวุธให้พวกท่านโปรดไปในห้องถัดไปเลย"

ราชาพูดพร้อมหันฝ่ามือไปที่ข้างขวา