ตอนที่2

ตาคมเข้มที่ฉายชัดถึงความปารถนา พร้อมปะทะได้เสมอ เขาเหลือบมองขาเรียวเนียนนั้น แล้วกลืนน้ำลายลงคอ แล้วเริ่มนำคุย แต่เมื่อคุยไปสักพักเขารู้สึกว่าสาวผู้นี้กร้านโลกเกินไป

เจเดนเพียงพยักหน้าแล้วหันไปดื่มบรั่นดีในมือต่อ

สาวสวยในชุดเดรสสีดำรัดรูปที่แอบมองหนุ่มหล่ออยู่นาน ตอนนี้เธอก็ได้เข้ามาตีสนิทเป็นที่เรียบร้อยแล้ว รินภัทรหวังลึก ๆว่าค่ำคืนนี้จะเป็นค่ำคืนของเธอกับหนุ่มหล่อคนดัง

มุมปากทรงกระจับที่เคลือบสีสดขยายกว้าง เพราะเมื่อเห็นแล้วว่า เขาไม่ได้มีสาวข้างกาย หรือสนใจสาวสวยคนไหนเป็นพิเศษ

เวลาผ่านไป ใจที่เคยฟู เริ่มห่อเหี่ยว เมื่อค่ำคืนนี้ดูชายหนุ่มจะไม่เล่นด้วย แต่เธอก็พยายามนำคุย

“ผมจะแต่งงานแล้ว” จู่ ๆชายผู้ที่ปรับอารมณ์กลับไปกลับมา และนั่งแข็งเป็นใบ้ก็เอ่ยขึ้นเหมือนอยากระบาย

“แล้วไงคะ แต่งแล้วก็แอบมาได้นี่ รินไม่ถือ”

“เอาให้จริงแล้วอย่ามางอแงทีหลังนะ” สายตานั้นจ้องลึก เย้ายวนชวนใจสั่น

“แอบกินได้ สัญญาไม่งอแง” เธอตอบด้วยสายตาแพรวพราว บ่งบอกถึงความเป็นตัวตนของเธอได้ดี

เจเดนส่ายหน้าแล้วเดินออกไป ทิ้งให้เธอนั่งเคว้งคว้างอยู่คนเดียว

“อ้าว… หึ้ย! พูดอะไรผิดเนี่ย” รินภัทร สบถอย่างอารมณ์เสียและมองตามหลังหนาไปจนสุดสายตา เมื่อเห็นว่าเขาตรงไปหาหญิงสาวอีกคน ฝ่ามือเรียวก็กำหมัดแน่น ตัดสินใจลุกขึ้นเดินกลับไปที่ที่ของเธอ

สาวสวยหุ่นดียืนโยกย้ายไปตามจังหวะเพลง ในขณะที่มือถือแก้วเหล้าที่เหลืออยู่ค่อนแก้ว แล้วกระดกขึ้นดื่มเมื่อเห็นว่าผู้ชายที่เธอควงบ่อยจนรู้ใจกันดีเดินมาหา

“คืนนี้ ณีจะถูกเลือกหรือเปล่าเนี่ย” เสียงหวานแกล้งถาม หยอดสายตาคมฉ่ำส่งไป ซึ่งเธอเองก็แอบมองเขาตั้งแต่เดินเข้ามาในร้านแล้ว แต่รอจังหวะว่าเมื่อไหร่เขาจะเห็นเธอ

“ทำตัวน่ารักก็ไม่แน่” เสียงนั้นหยอดจนฉ่ำไม่แพ้กัน

“คุณมันคนขี้เบื่อ แต่หล่อเก่ง เงินดี ใจถึงไม่ติดค่ะ” น้ำเสียงกระเส่าบอก โดยสีหน้านั้นไร้แววตำหนิหรือน้อยใจแต่อย่างใด ก็แค่ความสัมพันธ์ทางกายที่ไม่ผูกมัด ซึ่งเธอไม่ได้หวังครอบครอง แต่สาวคนอื่น ๆที่เขามีสัมพันธ์ด้วย จะคิดเช่นเดียวกันกับเธอหรือไม่เธอไม่รู้ แต่สำหรับผู้หญิงที่หาเงินเพื่อความสะดวกสบายของตัวเอง เพียงใครมือหนักเธอก็ยอมพลีกายให้ แต่ระดับนักธุรกิจหนุ่มผู้นี้ คือของสูง ที่เธอไม่กล้าเอื้อมมือขึ้นไปเด็ด หากแต่เขาโน้มมาหา เธอก็ดีใจจนเนื้อเต้น แล้วจมูกโด่งที่เพิ่งไปทำมาใหม่ฉกลงมาที่แก้มสาก สูดเอากลิ่นหอมที่ผสมมากับกลิ่นฉุนอย่างเคยชินจนชุ่มปอด

มือหนายกขึ้นโอบเอวคอด ดึงมาหาตัวแล้วก้มลงไปชิดริมหูขาวสะอาด ก่อนจะพูดแข่งกับเสียงเพลงไป

“ไม่ใช่แต่เงินนะที่ดี แต่อย่างอื่นก็ดีอีกด้วย”

“อันนี้ณีไม่เถียงค่ะ” สายตาหวานหยดจ้องตอบอย่างเชิญชวน แล้วพากันไปหาที่นั่งหลบมุมกอดกันนัวเนียอยู่ตรงนั้น โดยไม่แคร์สายตาที่มองมาอย่างอิจฉาและหมั่นไส้อยู่ในที

แล้วค่ำคืนนั้น ก็จบลงที่เดิม ห้องเดิม เตียงเดิม… ในคอนโดหรูในใจกลางเมือง ที่มีแต่แสงสี สำหรับนักท่องราตรีเงินหนา ที่เปิดไว้รับแต่เฉพาะสาวสวยเท่านั้น

หนึ่งเดือนต่อมา

ในห้องโถงของโรงแรมหรู งานแต่งระดับVip แห่งเก้าแสนกรุ๊ปจำกัด ถูกจัดขึ้นอย่างใหญ่โตสมฐานะ ซึ่งเป็นเจ้าของกิจการส่งออกเครื่องไฟฟ้าอิเล็กทรอนิกส์รายใหญ่

ในขณะที่ทุกคนกำลังสนุกสนานเพราะอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตาในเครือญาติรอบหลายปี จึงมีเรื่องคุยกันเยอะแยะ และเมื่อได้เวลาส่งตัวบ่าวสาวเข้าหอ ในห้องสี่เหลี่ยมที่ตกแต่งไว้อย่างสวยหรู หนุ่มสาวที่พึ่งผ่านการทำพิธีแต่งงานและส่งตัวเข้าหอต่างก็นั่งมองหน้ากัน เพื่อดูท่าทีอีกฝ่าย

“นึกยังไงถึงยอมมาแต่งงานกับคนที่ไม่เคยรู้จัก” เมื่ออยู่กันตามลำพัง เจเดนก็เป็นคนเอ่ยคำถามแรกขึ้นมาก่อน หลังจากที่ทั้งคู่ต้องแสดงความรัก ความเอาใจใส่ต่อสื่อมวลชนและแขกเรื่อในงานอยู่หลายชั่วโมง

คนถูกถามอยากบอกว่ารู้จักดี แต่ก็ไม่อยากให้อีกฝ่ายตำหนิ ว่าเป็นผู้หญิงที่สนใจผู้ชายก่อน

แม้จะรู้สึกปวดแปลบที่หัวใจ แต่เจ้าสาวป้ายแดงก็ต่อปากต่อคำกลับไป

“ถามเขา แล้วไม่ถามตัวเองล่ะว่าทำไมถึงมาแต่งงานกับคนที่ไม่เคยรู้จัก”

ท่าทางรั้นไม่ยอมใครมีมาตั้งแต่ไหนแต่ไร หากแต่จะถูกซ่อนไว้ภายใต้หน้าตาจิ่มลิ่มน่ารัก แต่จะดึงออกมาใช้กับใครและคนประเภทไหนก็เท่านั้น

“ผมถามก่อนก็ตอบมาสิ…” น้ำเสียงพร้อมสีหน้าอยากรู้มองหน้าสวยใส เร่งเอาคำตอบ แต่อีกฝ่ายยังคงนั่งเงียบ มือเรียวก็คลำปลดดอกไม้ที่ประดับอยู่บนศีรษะออกไปพลาง

“เงียบทำไม” เขาย้อนถามสีหน้าไม่พอใจ ก่อนจะลุกขึ้นไปยืนอยู่อีกมุม หากสายตาจับจ้องผู้หญิงในชุดเจ้าสาวผ้าไหมสีขาวบริสุทธิ์ แต่งหน้าโทนชมพูสีหวาน นั่งอย่างคนไร้ความรู้สึก

แม้จะแต่งหน้าบาง ๆไม่คมจัด แต่ด้วยเครื่องหน้าจิ้มลิ้ม ปากนิดจมูกหน่อย บวกกับเป็นคนผิวขาวนวลเนียนดังหยกเจียระไน แต่ก็ยังดูดีในสายตาเขา

ที่สำคัญเธอสวยเด่นกว่าใครในงาน ไม่ใช่เพราะว่าเธออยู่ในชุดเจ้าสาว หากแต่เพราะรูปร่างกะทัดรัดแต่มีสัดส่วนที่งามสะดุดตา หน้าอกตูม และเอวคอดกิ่วทำให้ดูสะโพกผาย ตามตำราหากเป็นม้าก็เป็นแม่ม้าชั้นดี ไม่ว่าจะเป็นเส้นผมที่ดกดำสนิท รวบเกล้าไว้บนศีรษะ แซมด้วยดอกไม้สีขาวขนาดเล็ก ทำให้เธอดูน่ารักน่าทะนุถนอม ประหนึ่งนางฟ้าตัวน้อย ที่โปรยบินอยู่ตามทุ่งกว้าง ล้อมรอบด้วยมวลดอกไม้นานาพันธ์