ตัวร้ายเช่นข้า ไหนเลยอยากฟาดเรียบ!

บทนำ

หญิงสาวร่างบางทว่ามีสัดส่วนเว้าโค้งแสนเย้ายวนนางหนึ่งนอนอ่อนระทวยบนผ้าปูเตียงสีแดงที่ยับยู่ยี่ กึ่งกลางระหว่างขายังคงหลงเหลือความเหนียวเหนอะจากความใคร่กระหายอันเร่าร้อน นอกจากกลิ่นราคะคลุ้งทั่วห้อง ยังมีกลิ่นคาวของโลหิตตลบอวลชวนคลื่นเหียน...

ดวงตาคู่สวยหรี่ปรือ ก่อนจะพริบปริบๆ เพื่อปรับแสง เมื่อเห็นว่าสิ่งที่อยู่รอบตัวไม่ใช่ห้องแคบๆ ในอพาร์ตเม้นต์เก่าแก่ที่แสนคุ้นเคย หญิงสาวจึงปิดเปลือกตาลง

‘ฉันคงฝันไป’

เป็นไปไม่ได้เลยที่เธอจะมานอนอยู่บนเตียงกว้างที่ทำจากไม้และสลักอย่างประณีต ทั้งห้องนี้ยังตกแต่งสไตล์จีนโบราณ ผ้าม่านเอย โต๊ะ ตู้ ข้าวของเครื่องใช้ต่างๆ ล้วนถอดแบบมาจากซีรี่ย์จีนย้อนยุคที่เคยเห็นแค่ในทีวี

มากไปกว่านั้น ร่างกายของเธอยังล่อนจ้อน มีเพียงผ้าห่มผืนเดียวปิดบังหน้าอกและส่วนลับเบื้องล่าง

หญิงสาวเปิดเปลือกตาขึ้นอีกครั้ง กวาดมองรอบห้องและบนเตียงอีกหน ทันใดสายตาก็ปะทะเข้ากับแท่งหยกอันใหญ่โตโอฬาร

...แค่กๆ

เธอสำลักน้ำลายตัวเองจนขอบตาและจมูกแสบร้อน

เมือกเหนียวเหนอะหนะที่อยู่ระหว่างขากับเลือดกองใหญ่ข้างกาย เอ่อ...อย่างหลังแน่นอนว่า เลือดนี้ไม่ใช่เลือดบริสุทธิ์ของหญิงสาว แต่จากอาการเจ็บกลางอกอย่างสาหัส เธอเดาว่าก่อนหน้านี้ ‘เจ้าของร่าง’ คงกระอักเลือดคำโต พร้อมกันนั้นก็ช่วยตัวเองด้วยแท่งหยกมโหฬารก่อนที่จะหมดสติไปอย่างแน่นอน

ร่างนี้?

เมื่อฉุกคิดถึงคำนี้ แวบนั้นความทรงจำบางอย่างก็กระแทกเข้ามาในหัว ที่ต้องใช้คำว่า ‘กระแทก’ เพราะในหัวของเธอเกิดอาการปวดตุบๆ เหมือนถูกของหนักทุบซ้ำไปซ้ำมา อาการเจ็บมาพร้อมกับความทรงจำที่หลั่งไหลเข้ามาในหัว

ระหว่างที่ความทรงจำต่างๆ นานาฉายวนเวียนซ้ำไปซ้ำมาเหมือนภาพยนตร์ สีหน้าของเธอสงบนิ่งอย่างไม่น่าเชื่อ

ไม่ใช่เพราะเธอทำใจได้หรอกนะ แต่ตกใจจนไม่รู้จะแสดงสีหน้าอย่างไรออกมาต่างหาก

เมื่อความทรงจำของใครบางคนตัดจบแค่ฉากกระอักเลือดหลังจากปรนเปรอตัวเองเสร็จ ในใจของเธอร่ำร้องได้เพียงแค่ว่า ‘ซวย-โค-ตะ-ระ-ซวย!’

ไม่เพียงแค่กลับมาเกิดใหม่เป็นตัวละครในนิยายติดเรท 18+ ร่างนี้ยังเป็นตัวร้ายที่ถูกธาตุไฟแทรก ฟาดเรียบทั้งพระเอก พระรอง ตัวร้ายยันตัวประกอบ

มิหนำซ้ำ จุดจบก่อนตายยังถูกพระเอกเอาคืนด้วยความทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส แล้วแบบนี้จะไม่เรียกว่าซวยได้หรือ!