ตอนที่7

อังกฤษ

บริษัทxxx

"อุ้บ..แหวะ..ๆๆ"

"คุณเอสไหวหรือป่าวครับ...โนเอลตามหมอจอแดนมา"

"อืม"

สองสามวันมาแล้วมี่เอริคมีอาการคลื่นไส้อาเจียนทานอะไรไม่ได้เข้าไปก็ออกมาหมดจนวันนี้บรูคต้องให้โอเอลตามหมอจอแดนมาดูอาการเจ้านายตนเสียหน่อยเพราะป่วยจนแทบจะทำงานไม่ได้อยู่แล้ว

"โอย...เป็นบ้าอะไรเนี่ย"

เอริคนอนเป็นผักพาดอยู่ที่โซฟาหรูในห้องทำงานของเขามือหนาเสยผมอย่างหัวเสียรำคาญอาการของตนอย่างมากที่มันเป็นอุปสรรคต่อการทำงานของเขาเหลือเกิน

"คุณเอสพักผ่อนน้อยหรือป่าวครับ"

บรูคถามคนเป็นนายด้วยท่าทีเป็นห่วง

"ช่วงนี้ฉันเข้านอนเร็วแทบทุกคืน"

เอริคกุมขมับส่ายหัวเบาๆ

"อาหารล่ะครับทานตรงเวลาหรือป่าว"

"ก็ตรงเวลานะก็เอาเข้าไปมันก็ออกมาหมดพวกนายก็เห็นยังจะมาถามฉันอีก"

เอริคสบถมาอย่างหัวเสียเขากำลังมึนหัวอยู่แต่ถูกลูกน้องคอยแต่ซักถามไม่หยุดหย่อน

"อุ้ย...เย็นนี้มีประชุมให้เลื่อนไปก่อนมั้ยครับ"

"ไม่ต้องจะได้เสร็จๆไป"

"แน่ใจหรอครับ"

บรูคไม่แน่ใจเลยว่าเจ้านายตนนั้นจะประชุมได้ในวันนี้

"อืม"

เอริคต้องทำงานตามแผนที่วางไว้ไม่อย่างนั้นมันก็จะล่าช้าเป็นทอดๆไปจบการประชุมึรั้งนี้เขาก็ต้องเดินทางไปตรวจงานตามบริษัทต่างๆของตระกูลที่ลงทุนไว้อีก

ครึ่งชั่วโมงต่อมา

"คลื่นไส้ อาเจียน ทานอะไรก็ออกหมดทั้งที่พักผ่อนเพียงพอทานอาหารตรงเวลาไม่ได้เครียดอาการคุณเอสนี่มันเหมือนคนแพ้ท้องเลยนะครับ"

จอแดนหมอหนุ่มประจำตระกูลวัยสามสิบห้านั่งขมวดคิ้วเมื่อได้ฟังอาการที่เอริคเล่ามา

"นายจะบ้ารึไงจอแดนฉันเป็นผู้ชาย"

เอริคส่งสายตาฟาดไปที่หมอหนุ่มที่ฉากที่ดูเขาจะวินิจฉัยอาการแปลกพิกล

"ก็นั่นน่ะสิครับเป็นผู้ชายแต่อาหารเหมือนผู้หญิงท้องถ้าคุณเอสมีภรรยาผมก็จะคิดว่าคุณเอสแพ้ท้องแทนภรรยานะครับเนี่ย"

จอแดนพยักหน้าเบาๆทั้งเลิกคิ้วมองคนตรงหน้าด้วยสายตามีเลศนัยตามนิสัยขี้เล่นของเขา

"ตกลงฉันเป็นอะไรกันแน่"

เอริคถามหมอหนุ่มด้วยอาการไม่สบอารมณ์และอยากจะรู้คำตอบเสียทีว่าเป็นอะไรต้องรักษานานเท่าไรถึงจะหาย

"เอาเป็นว่าผมจะให้ยาแก้อาเจียนกับยาแก้แพ้เอาไว้ก่อนไม่ดีขึ้นยังไงจะดูอาการให้ใหม่อีกทีนะครับ...อ่อคลื่นไส้อาเจียนอบบนี้มีของเปรี้ยวติดไว้ก็ดีเหมือนกันนะครับจะได้สดชื่นขึ้น"

จอแดนตรวจเชคอาการตามที่เล่ามาเขาก็ยังไม่แน่ใจว่าเอริคเป็นอะไรกันแน่อาการเหมือนคนแพ้ท้องแต่เป็นผู้ชายทั้งภรรยาก็ไม่ได้มีอีกด้วยจะว่าเครียดหรือพักผ่อนน้อยทานอาหารไม่ตรงเวลาเจ้าตัวคนป่วยก็ว่าไม่ใช่เขาจึงให้ยาแก้ตามอาการไปก่อนแล้วค่อยดูกันอีกทีว่าดีขึ้นหรือไม่

"นี่ครับคุณเอส"

"อืม...ก็สดชื่นดีนะ"

หลังจากที่จอแดนกลับไปบรูคก็รีบหาของเปรี้ยวในร้านสะดวกซื้อมาให้คนเป็นนายทันทีและหวังว่าจะทำให้ดีขึ้นเหมือนที่หมอหนุ่มบอกซึ่งมันก็ได้ผลเมื่อเม็ดบ๊วยเข้าปากเอริคได้เขาก็รู้สึกสดชื่นขึ้นทันที

เย็นของวัน

"โครงการนี้เป็นโครงการใหญ่ที่ผมจะมอบหมายให้โนเอลดูแลโครงการนี้หากมีเรื่องอะไรที่ต้องแก้ปัญหาหรือต้องตัดสินใจให้เป็นดุลยพินิจของโนเอลได้เลยส่วนผมอาทิตย์หน้าจะต้องไปดูงานที่เอเชียทางนี้หวังว่างานจะเรียบร้อยนะครับ...อุบ"

"เอ่อ..นี่ครับ"

"อืม.."

กว่าเอริคจะประชุมเรียบร้อยก็ทำเอาคนในห้องประชุมตกใจกันอยู่หลายรอบกับอาการคลื่นไส้ของเขาโนเอลและบรูคเองก็ทำหน้าที่ได้ดีเมื่อคนเป็นนายคลื่นไส้เมื่อไรก็ส่งเม็ดบ๊วยระงับอาการคลื่นไส้ได้ทันกว่าจะจบการประชุมก็เล่นเอาบ๊วยหมดไปหลายเม็ดเช่นกัน

"เอาเป็นว่าจบการประชุมเท่านี้"

วันนี้เป็นวันที่เอริคจะเข้าบริษัทนี้วันสุดท้ายเพราะงานทุกอย่างตอนนี้ให้โนเอลเป็นคนรับผิดชอบต่อส่วนดขาก็จะเตรียมตัววางแผนการตรวจงานในเอเชียต่อไปว่ากำหนดไปที่ไหนกี่อาทิตย์บ้างและที่ไหนมีปัญหาอย่างไรจะได้ร่างแผนแก้ไขไว้คร่าวๆก่อนเพื่อที่ไปถึงจะได้ประชุมถึงข้อปรับปรุงแก้ไขได้ทันที

คฤหาสน์คาเตอร์

"แม่ว่าลูกอาการไม่ค่อยจะดีแบบนี้บินไปตรวจงานให้บรูคไปด้วยดีมั้ย"

เอเลนเดินมาดูลูกชายคนโตของเธอที่ต้องปลีกตัวมาจากโต๊ะอาหารเพราะเมื่อได้กลิ่นก็เป็นอาเจียนจนทานอะไรไม่ได้

"ผมว่าผมไปคนเดียวคล่องตัวกว่าครับ..หืม..มัมดื่มอะไรครับเหม็นมากเลย"

เอริครู้สึกไม่ชอบกลิ่นในแก้วที่คนเป็นแม่ถือมาแม้แต่น้อย

"ก็นมก่อนนอนที่มัมดื่มประจำไม่เห็นจะเหม็นตรงไหนหอมดีออก"

"อุ้บ..."

เอเลนยื่นให้เอริคดูใกล้ๆเธอก็ดื่มแบบนี้ทุกวันไม่รู้ว่าทำไมวันนี้ลูกเธอดันมาเหม็นได้เมื่อแก้วเข้าใกล้หน้าชายหนุ่มเขาต้องรีบวิ่งเข้าห้องน้ำไปอาเจียนทันทีท้องใส้เขาตอนนี้มันไม่มีอะไรจะให้อาเจียนออกมาแล้วมันเป็นวินาทีที่ทรมานสำหรับเขาที่สุด

"ท่าจะไม่ดีแล้วนะคุณ...อาการตาเอสเหมือนตอนผมแพ้ท้องแทนคุณเลยนะ"

ปีเตอร์เดินมาหาเอเลนพรางมองชะเง้อๆปที่เอริคส่ายหัวเบาๆให้กับอาการที่ไม่หายไปเสียทียิ่งเห็นอาการแบบนี้เขาก็ยิ่งคิดไม่ตกว่าลูกชายของเขาอาจจะไปทำใครท้องก็เป็นได้