EP.03

ในสายตาของชลธี หล่อนเห็นความงุนงงสับสนไม่ต่างกัน ก่อนที่เจ้าของร่างสูงใหญ่จะก้มมองกึ่งกลางกายของตัวเอง ที่มันตั้งโด่อวดโฉมความยิ่งใหญ่จนกดไม่ลง พริบตาเดียวเขาก็ตวัดสายตาขึ้นมองหล่อนอย่างเร็ว

“ตังค์! นี่มันเกิดอะไรขึ้น!”

“ฉันสิ! ที่ต้องถามแก ว่ามันเกิดอะไรขึ้น! แกทำอะไรฉัน ไอ้เล! แกทำอะไรฉัน!”

“ตังค์... เราทำอะไรตังค์...”

ชลธีทวนคำถามเหมือนยังงุนงง ดวงตาคมเข้มมองผู้หญิงที่นั่งห่างออกไปเพียงแค่ช่วงแขน นั่นคือนับตังค์ไม่ผิดแน่ หล่อนใช้ผ้าห่มผืนหนาพันรอบตัวและมองรู้ว่าด้านในนั้นคงไม่ได้ใส่อะไรเลย ไม่ต่างจากเขา และสภาพที่เปลือยกายด้วยกันทั้งคู่ โดยเฉพาะริมฝีปากของนับตังค์ที่บวมเจ่อ ก็มีแค่คำตอบเดียว

“ตังค์ เราทำตังค์เหรอ”

ใจไวกว่าความคิด ร่างสูงรีบกระโดดลงจากเตียงไปคว้าผ้ามาพันรอบเอวโดยเร็วก่อนจะก้าวพรวดขึ้นมาบนเตียงอีกครั้งพร้อมกับได้ยินเสียงกรีดร้องของนับตังค์ดังขึ้นในทันที

“กรี๊ดดดดด... อย่าเข้ามาใกล้ฉันนะ! อย่าเข้ามา! แกมันไอ้คนเลว! ไอ้ทะเลแกเป็นคนเลว แกข่มขืนฉัน แกมันเลวที่สุด แกกล้าทำกับฉันแบบนี้ได้ยังไง ฉันเป็นเพื่อนแกนะ แกทำฉันได้ยังไง... ไอ้เล...”

“เดี๋ยวก่อนสิตังค์ ฟังเราก่อน ตังค์ฟังก่อน”

“ฉันไม่ฟัง! ไม่ฟัง! แกอย่ามาใกล้ฉัน!”

“ตังค์! มันต้องมีเรื่องเข้าใจผิดกันแน่ๆ”

“ฮะ! เข้าใจผิดเหรอ ทุกอย่างมันฟ้องอยู่แบบนี้ แกจะบอกว่าเข้าใจผิด แกจะบอกว่าแกไม่ได้ทำอะไรฉันเหรอ ในเมื่อ…”

น้ำเสียงของนับตังค์ดูราวจะขาดหายไปในลำคอและสุดสายตาของหล่อนก็ทำให้ชลธีต้องมองตาม และก็ได้เห็น...

ผ้าปูที่นอนยับยู่นั้นมีหยาดหยดสีแดงกระจัดกระจายอยู่ทั่วผ้าผืนที่เคยขาวสะอาดตา ทุกอย่างบ่งบอกว่าเมื่อคืนนับตังค์ผ่านศึกหนักอะไรมาบ้างและสิ่งนั้นก็ไม่อยู่กับหล่อนอีกแล้ว

“ตังค์... เรา...”

“แกทำแบบนี้กับฉันได้ยังไง ไอ้เล... แกทำได้ยังไง ฉันเป็นเพื่อนแกนะโว้ย... ทำไมแกทำกับฉันแบบนี้...”

“เรา... เราไม่รู้นะตังค์”

“ไม่รู้ได้ยังไง! ก็แกเป็นคนทำ ไอ้นั่นของแกมันก็ฟ้องว่าแกทำ!”

นับตังค์ชี้ไปยังความยิ่งใหญ่ที่พุ่งดันผ้าเช็ดตัวออกมา เพราะถึงตอนนี้มันก็ยังโด่

“เราไม่รู้จริงๆ นะตังค์”

“แกจะไม่รู้ได้ยังไง ถ้าแกไม่รู้แล้วใครรู้ ในเมื่อฉันเมา!” คำพูดชะงักค้างอยู่ที่ริมฝีปาก ดวงตาฉ่ำไปด้วยหยาดน้ำที่ไม่รู้ว่าไหลออกมาตั้งแต่เมื่อไรมองชลธีนิ่ง สภาพหัวฟูของชลธีกับความทรงจำเมื่อวานราวจะพรั่งพรูเข้ามาในสมอง

“ใช่... เราก็เมา...”

“เมา...”

นับตังค์อ้าปากค้างพูดต่อไม่ออก ก่อนจะหลับตาพิงศีรษะกับพนักหัวเตียง ความมึนงงสับสนราวกับจะทวีเป็นสองเท่าสามเท่า คิดไม่ออกบอกไม่ถูกว่าจะจัดการกับสิ่งนี้ยังไง เพราะนี่มันเหนือความคาดหมาย หรือจะเรียกให้ถูกก็คือหล่อนไม่เคยคาดคิดว่าจะมีสิ่งนี้เกิดขึ้น สิ่งที่แม่เตือน เพื่อนเตือน รวมทั้งชลธีเองด้วยที่เตือนหล่อนเรื่องนี้

เรื่อง... เมาไม่รู้เรื่อง

“ตังค์... เราขอโทษ... เราขอโทษจริงๆ นะ เราไม่ได้ตั้งใจ”

“อื้อ...”

ขอบตาร้อนผ่าวก่อนน้ำตาจะหยาดลงเป็นสาย พร้อมด้วยแรงสั่นสะอื้นมากมายที่ถาโถมเข้ามาทำให้นับตังค์พูดไม่ออก และไม่รู้ด้วยว่าจะพูดคำไหนกับชลธีก่อนดี หล่อนจึงได้แต่ส่งเสียงอือออกไป ทว่าในหัวเต็มไปด้วยคำถามและคำตอบที่มีให้กับตัวเอง เพราะต่อแต่นี้ไปความสัมพันธ์ของหล่อนกับชลธี ‘เพื่อนผู้ชายที่สนิทสุด’ จะเป็นไปในทิศทางใด

‘แตกหัก’ หรือ ‘ยาวนาน’