2

Chapter 2

“ค่ะ” ชบาแก้วพยักหน้าเดินตามต้นกล้า เขาเป็นลูกชายของคุณเอก ลูกน้องของคุณฉลาม ต้นกล้ามีหน้าที่ขับรถให้กับคุณ ๆ ในบ้าน

“วันนี้มีกุ้งอบวุ้นเส้นที่ชบาชอบเยอะเลย”

“อืม ใช่ค่ะ น่ากินมาก” ชบาแก้วว่าแล้วนั่งลงเก้าอี้ สายตาของเธอยังคงหันไปมองที่ประตู ราวกับรอคอยให้พันแสงออกมา ที่จริง เธอก็รอเขาจริง ๆ นั่นแหละ ชบาแก้วดีใจ ชบาแก้วมีความสุขมาก ที่เขากลับมา ไม่ได้แสดงท่าทางรังเกียจหรือดูแคลนเธอเลย

เขาน่ารัก ดึงแก้มเธอ เหมือนตอนเด็ก ๆ พอโตขึ้นเขาก็ยังทำเหมือนเดิม

“วันนี้มีของฝากมาฝากทุกคนเลย” พันแสงเดินออกมาจากบ้านพร้อมกับคุณอลิซ ลุงเอกยกกล่องมาวางไว้บนโต๊ะ ทุกคนที่เห็นล้วนแต่ตื่นเต้น ส่งเสียงร้องอย่างดีใจ

“อะไรเหรอคะคุณพัน” ดวงดาราเอ่ยถาม

“ถ้าอยากรู้ก็เข้าแถวสิ”

“ได้ค่ะ” ดวงดารารีบเข้าแถวคนแรกเลย ชบาแก้วมองเพื่อนแล้วหัวเราะออกมาเบา ๆ

“เราไปต่อแถวกันเถอะชบา”

“ค่ะ” ชบาแก้วยิ้มให้ต้นกล้า เดินไปเข้าแถว

“นี่ของดารา” พันแสงหยิบของฝากที่พันแสงมอบให้ทุกคนก็คือต่างหู

“คุณพันคะ มันสวยจังเลย”เธอพูดอย่างดีใจ

“มันเหมาะกับเธอนะ”

“ค่ะ ขอบคุณนะคะคุณพัน รู้ใจดาราที่สุดเลย” ดวงดาราพยักหน้าแล้วเดินไปนั่งที่โต๊ะ สายตาที่ดวงดารามองชบาแก้ว เธอกลับรู้สึกแปลก ๆ รู้สึกเหมือนกับว่ามีอะไรซ่อนอยู่ในแววตาคู่สวยของเพื่อนนั้น

ทุกคนได้รับของฝากกันเรื่อย ๆ บางคนก็ได้รองเท้า บางคนก็ได้แว่นตา บางคนก็ได้เสื้อผ้า จนกระทั่งมาถึงชบาแก้ว

“นี่ของชบา” เขายื่นกล่องบางอย่างให้ชบาแก้ว

“ขอบคุณค่ะพี่พัน” ชบาแก้วรับกล่องมาถือเอาไว้ รอยยิ้มระบายเต็มดวงหน้า

“แกะดูสิ”

“ค่ะ” หญิงสาวพยักหน้าแกะกล่องของขวัญที่พันมอบให้อย่างตื่นเต้น หัวใจของชบาแก้วเต้นถี่รัว มองกล่องสลับกับใบหน้าคมคายของคนให้ พอแกะไปถึงด้านในชบาแก้วต้องเงยหน้ามองหน้าพันอีกครั้ง “พะ…พี่พัน”

“มันเหมาะกับเธอนะชบา” เขายิ้มให้ รอยยิ้มทำให้ใจของหญิงสาวสั่นระริก “แต่มันแพงมากเลยนะคะ”

“กำไลทอง เหมาะกับเธอมาก ที่จริงอยากจะให้อย่างอื่น แต่กลัวเธอไม่ชอบ”

“ชอบหมดค่ะ แต่กำไลอันนี้มันแพงเกินไป” ชบาแก้วท้วง เพราะสิ่งที่เขาให้มา มันแพงมากจริง ๆ

“ชบาได้กำไลเหรอ?” ดวงดารารีบตรงเข้ามาหาชบาแก้วกับพันแสง พลางชะโงกดูกำไลข้อมือในกล่องของชบาแก้ว “ทำไมชบาถึงได้ของดีกว่าทุกคนล่ะคะ?”

“มันก็ดีหมดนั่นแหละดารา” คุณอลิซพูดขึ้น “ในเมื่อหลานชายของฉันตั้งใจเอามาฝากเธอ เธอก็ควรจะดีใจนะ อย่าเอาไปเปรียบเทียบกับของคนอื่นเลย”

“ค่ะ ดวงดาราพยักหน้า ใบหน้าของเธอบูดบึ้งเดินไปนั่งกระแทกก้นลงเก้าอี้อย่างไม่พอใจ

“นี่ของนาย ต้นกล้า” พี่พันแสงยื่นกล่องบางอย่างให้ พอพี่ต้นกล้าเปิดดูก็ต้องกระโดดโล้ดเต้นอย่างดีใจ พี่ต้นกล้าได้โทรศัพท์ยี่ห้อผลไม้แหว่งรุ่นใหม่ล่าสุด

“ขอบคุณครับ คุณพันใจดีที่สุดเลย”

“มอบของฝากให้ทุกคนเรียบร้อยแล้ว ย่าว่าไปนั่งทานอาหารกับทุกคนดีกว่า เดี๋ยวพี่ ๆ ก็มากันแล้ว”

“ครับคุณย่า” ชายหนุ่มพยักหน้า เดินไปนั่งที่เก้าอี้ข้าง ๆ ชบาแก้ว ถัดไปอีกหน่อยเป็นเก้าอี้คุณย่าของเขา ส่วนพ่อกับแม่นั่งอยู่กับปู่ที่โต๊ะถัดไป

“วันนี้มีแต่ของชอบหลานทั้งนั้นเลยนะ”

“ครับ มีแต่ของชอบทั้งนั้นเลย” พันแสงยิ้มให้ย่าแล้วตักกุ้งอบวุ้นเส้นใส่จานให้ “คุณย่าทานสิครับ”

“หลานก็ทานเถอะ ไม่ต้องมาห่วงคนแก่หรอก” คนเป็นย่าส่งยิ้มให้หลานชายอย่างอ่อนโยน ก่อนจะหันไปสนใจเด็กสาวที่นั่งอยู่เก้าอี้ข้าง ๆ “หนูชบาแก้วก็ทานอาหารให้อร่อยนะ”

“ค่ะ” เด็กสาวพยักหน้าแล้วยิ้มให้ ก่อนจะหันไปสนใจอาหาร

“อุ๊ยตาย พี่ตะวัน น้องโง่ของเรามาบ้าน” จันทร์ฉายเอ่ยขึ้น

“นั่นสิ ลมบ้าหมูหอบกลับมาบ้านสักที” ตะวันหัวเราะเบา ๆ

“ไอ้พี่บ้า! โคตรคิดถึงเลย” พันแสงเข้ากอดพี่ชายพี่สาว

“กอดแน่นเกินไปแล้ว ฉันอึดอัด” จันทร์ฉายดันน้องชายออก

“ก็มันคิดถึงนี่ มา ๆ มากินอาหารกัน”

“ไม่กินยะ ฉันอยากดื่มมากกว่า”

“งั้นไปดื่มกัน ไปโต๊ะโน้นกันดีกว่า”

“อืม” ตะวันจันทร์ฉายเดินตรงไปที่โต๊ะมุมสุด โดยมีพันแสงเดินตาม งานเลี้ยงผ่านไปเรื่อย ๆ ชบาแก้วแอบชำเลืองมองพันแสงอยู่บ่อยครั้ง เธอมีความสุขที่ได้แอบมอง แม้จะแอบมองไกล ๆ ก็ตาม

“อยากไปดื่มกับเขาไหม?” อลิซเอ่ยถาม

“ไม่ค่ะคุณอลิซ ชบาดื่มไม่เป็น”

“อืม งั้นปล่อยพวกเขาดื่มกันไปเถอะ เราทานอาหารกันดีกว่า”

“ค่ะ”

“ชบาชอบกุ้งอบวุ้นเส้น กับผัดไก่มะม่วงหิมพานต์ เดี๋ยวฉันตักให้”

“ไม่ต้องหรอกค่ะคุณอลิซ เดี๋ยวชบาตักเอง”

“เอาน่า ฉันอยากตักให้ เธอดูแลฉันมาตั้งแต่เธอเล็ก ๆ จนกระทั่งเธอโตเป็นสาว ให้ฉันได้ดูแลเธอ ตอบแทนที่เธอเคยดูแลฉันเถอะนะ” อลิซว่าแล้วตักกุ้งอบวุ้นเส้นใส่จานให้หญิงสาว จากนั้นก็ตักกุ้งตัวใหญ่ใส่จานให้

“ขอบคุณค่ะคุณอลิซ” ชบาแก้วยกมือไหว้ขอบคุณอย่างนอบน้อม อลิซมองก็ยิ่งเอ็นดู นางคิดไม่ผิดจริงๆที่รับเลี้ยงลูกของแม่นมหลานชายเอาไว้ ถึงแม้ว่าจะไม่ได้รับเป็นบุตรบุญธรรม แต่นางก็ดูแลส่งเสีย ให้เล่าเรียนที่ดี ๆ

ที่จริงนางก็ไม่ได้ให้ชบาแก้วมาเป็นคนใช้ แต่เด็กสาวต้องการทำงานตอบแทน นางเองก็ไม่ได้ให้ทำงานให้ฟรี ๆ นางมีเงินเดือนให้ ให้ที่อยู่ที่กิน มีความหวังดีอยากเห็คนดี ๆ ได้ดีและมีความสุข

“อร่อยไหม?”

“ที่สุดเลยค่ะ” เด็กสาวยิ้ม อลิซมองหน้าเธอก็ยิ้มอย่างเอ็นดู

มือเรียวเล็กกำแน่น ใบหน้าบูดบึ้ง ดวงดารามองอลิซที่กำลังตักอาหารใส่จานให้ชบาแก้ว ท่าทางแววตาคุณอลิซที่เอ็นดูชบาแก้ว เธอก็เคยได้รับ แต่มันก็ไม่มากเท่าชบาแก้ว

***********

ผ่านไปอีกหลายวัน

“คุณย่าให้คนไปเรียกผมมา มีอะไรหรือเปล่าครับ?” พันแสงเอ่ยถามแล้วหย่อนก้นลงเก้าอี้ตรงข้ามคุณย่าของเขา

“ย่าจะให้พันหมั้นกับหนูชบาแก้ว หลานจะว่ายังไง?” พันแสงเม้มปากทันที มันหมดยุคคชุมถุงชนกันแล้ว ย่าของเขายังจะทำอีก

“ผมไม่ได้ชอบชบาแก้วนะครับคุณย่า ผมมีคนที่ชอบอยู่แล้ว”

“คนที่หลานชอบเป็นลูกเต้าเหล่าใครล่ะ”

“เธอชื่อทับทิม ผมเองก็ยังไม่รู้เลยครับว่าเธอลูกใคร ผมเจอเธอที่ต่างประเทศ เราเรียนที่เดียวกัน”

“อ๋อ แต่ย่าก็อยากให้หลานหมั้นกับหนูชบาแก้วอยู่ดี เธออาจจะมีฐานะไม่เท่าเทียมเรา แต่หนูชบาแก้วเป็นเด็กดีนะพันแสง ย่าอยากให้มีคนดี ๆ คอยดูแลหลาน”

“คุณย่าครับ” พันแสงโอดครวญ

“ย่าขอนะพันแสง ย่าอยากเห็นหลานมีความสุข”

“ผมไม่มีความสุขหรอกครับ ถ้าผมไม่ได้หมั้นกับคนที่ผมรัก”

“แล้วทับทิมล่ะ รักหลานไหม?”

“ก็…” ชายหนุ่มอึกอัก

“ก็อะไร?”

“เธอยังไม่รู้ครับ”

“งั้นไปเคลียร์กับผู้หญิงของหลานให้เรียบร้อย แต่ย่ายังยืนยันคำเดิม ย่าอยากเห็นหลานมีความสุขกับผู้หญิงดี ๆ ถ้าผู้หญิงของหลานดี ย่าก็ไม่ติดขัดอะไรนะ แต่ถ้าผู้หญิงคนนั้นไม่ดี ย่าก็ยังยืนยันคำเดิมว่า หลานต้องหมั้นกับหนูชบาแก้ว”

“ผม…” พันแสงกำมือแน่น เขาไม่เข้าใจเลยว่าทำไมย่าของเขาถึงทำแบบนี้ จะให้เขาไปพูดความในใจกับทับทิมเลย เขาก็กลัวเสียเพื่อน ถ้าเกิดเธอไม่มีใจไม่มีความรู้สึกดี ๆ ให้เขา แล้วปฏิเสธอย่างไร้เยื่อใย ความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนก็ต้องจบลง เขาไม่อยากเสี่ยงเลย

“ย่าจะพักผ่อนแล้ว หลานลงไปข้างล่างเถอะ”

“ครับ” ชายหนุ่มพยักหน้าอย่างจำใจ พร้อมกับเดินไปที่ประตู เขาเปิดประตูก็เจอดวงดารายืนอยู่ มือของเธอถือแก้วน้ำผลไม้ เขาไม่พูดอะไรแต่เลือกที่จะเดินแทรกออกไปอย่างหงุดหงิด

พันแสงเดินไปได้ไม่ไกล ดวงดารารีบเอาน้ำส้มเข้าไปให้อลิซ พอเสร็จเรียบร้อยก็รีบวิ่งตามชายหนุ่ม

“คุณพันคะ!”

“มีอะไร?” เขาหน้าบึ้งมองคนที่กำลังวิ่งกระหืดกระหอบมา

“ที่คุณอลิซอยากให้คุณพันหมั้นกับชบาแก้ว คงเพราะชบาแก้วไปพูดออเซาะ”

“อะไรนะ?” ชายหนุ่มเสียงเข้ม เขาไม่คิดว่าชบาแก้วจะเป็นแบบนั้น

“ดาราเคยเห็นค่ะ ชบาแก้วชอบไปพูดออดอ้อนคุณอลิซ อยากเป็นเมียคุณพันจนตัวสั่น”

“แค่่นี้ใช่ไหม ที่อยากจะพูด” ชายหนุ่มเสียงห้วนแล้วก้าวเท้ายาว ๆ ไปด้านหลังตึกใหญ่ ดวงดารายิ้มร้าย เธอหมั่นไส้ชบาแก้วมานานแล้ว แสร้งทำตัวน่ารัก อ่อนหวานอ่อนโยน ทุกคนก็ให้ความสำคัญ มีแต่คนโง่ ๆ เท่านั้นแหละที่เชื่อ หึ

เธอเบื่อจะเห็นอะไรแบบนั้นแล้ว เมื่อก่อนสนิทด้วยก็จริง ตอนนี้ขี้เกียจจะปั้นหน้าดีด้วยแล้ว

^^^^^^^^^

ขอดำเนินเรื่องเร็ว ๆ นะคะ เรื่องนี้ไม่ยาวมากค่ะ อลิซนางมีเหตุผลที่นางรักชบาแก้วอยู่นะคะ

ขอเปลี่ยนชื่อพี่สาวพระเอกด้วยนะคะ จากพันดาวเป็นจันทร์ฉาย ไรท์จำผิดค่ะ ขออภัยด้วยนะคะ