บท
ตั้งค่า

EP.2 เซ็นสัญญา(เช่า)

"กินสิ ไม่หิวหรือไง "

"ไหนล่ะหอพักที่จะพาไปดู เดี๋ยวคนอื่นก็ตัดหน้าหรอก มัวมานั่งจิบกาแฟอยู่ได้ "

"ใจร้อนว่ะ ไม่มีใครกล้าตัดหน้าหรอก กินก่อน ขนมร้านนี้อร่อยนะ " เห็นฉันเป็นเด็กติดขนมหรือยังไง ที่จริงก็ชอบแหละแต่ใจร้อนอยากไปดูหอแย่แล้ว คนตรงหน้าไม่มีท่าทีรีบร้อนนั่งดูดกาแฟสดในแก้วอย่างฉ่ำใจ มือก็เขี่ยหน้าจอโทรศัพท์เหมือนกำลังคุยอะไรกับมัน คิดผิดหรือคิดถูกวะเนี่ย

"ไม่ค่อยหิว "

"ยังไม่ได้กินอะไรมาไม่ใช่หรอ กินก่อนเดี๋ยวพาไป ถ้าไม่กินก็นั่งอยู่แบบนี้แหละ " ก็จริงที่ฉันยังไม่ได้กินอะไร เสียเวลาเข้ากิจกรรมทรมานร่างกายกับรุ่นพี่นิสัยไม่ดีพวกนั้นอยู่นาน  มัวแต่ดีใจที่จะได้หอพักราคาถูก จนลืมไปเลยว่าร่างกายกำลังต้องการสารอาหารและน้ำดื่ม

"ไม่ชอบชาเขียว "

"ก็สั่งอย่างอื่น เอาอะไร "ไม่ได้เรื่องมากแต่ฉันไม่ถูกกับชาเขียว แล้วก็ชาทุกประเภท กินปุ๊บโลกหมุนทันที ฉันไม่อยากปล่อยไก่ให้ใครรู้ว่าชะนีอินดี้อย่างฉันแพ้ชาค่ะ

"เอาน้ำสีชมพูๆ ใส่นม " เขาเรียกอะไรไม่เข้าใจเหมือนกัน เห็นรูปแล้วอยากกิน ร้านนี้หรูหรามากค่ะ เป็นร้านกาแฟขนาดกลางตกแต่งเรียบหรูมีความน่ารักเล็กๆ ฉันไม่เคยได้ลองลิ้มชิมรสอาหารหรือว่าเครื่องดื่มร้านหรูๆแบบนี้หรอกค่ะ คิดว่ามันแพงเกินไป หรูสุดคงเป็นชานมไข่มุก แค่นี้ก็ชื่นใจแล้ว

"สตอเบอรี่นมสด ใช่มั้ย " ฉันพยักหน้าแล้วยิ้ม เวลาที่เขาหันมามองหน้า ไม่รู้ทำไมพูดไม่ค่อยออก เพื่อนพี่โซลก็มีตาคนนี้นี่แหละที่ฉันคุ้นเคยพบเจอบ่อยกว่าคนอื่นๆ หล่อกันทุกคน หล่อยันขนหน้าแข้งและเล็บขบ ไม่รู้จะหล่ออะไรนักหนา แต่เรื่องปากหมาอันนี้ไม่แน่ใจว่าเป็นเหมือนกันหมดหรือเปล่า

"สตอเบอรี่นมสดได้แล้วค่ะ "

"ขอบคุณค่ะ " ฉันยิ้มให้พนักงานแล้วยื่นมือไปรับแก้วมาวางไว้ตรงหน้า แต่...พนักงานไม่ได้มองหน้าฉันเลย สายตาเพ่งเล็งไปที่ผู้ชายตรงข้ามตาไม่กะพริบเลย ถอนหายใจเบาๆ เมื่อไหร่ฉันจะสวยเหมือนคนอื่นบ้าง อยากให้คนมองแบบนี้บ้างจัง เกิดมาหน้าบ้านๆ แถมยังไม่มีความมั่นใจอะไรเลย ไปอยู่ที่ไหนก็มีแต่คนแกล้ง

"เสิร์ฟแล้วก็ไปทำงานต่อสิ มายืนมองหน้าลูกค้าแบบนี้ เสียมารยาท " ไม่ใช่ฉันนะคะ คุณแอลเองค่ะ ดูความปากร้ายของนางสิ หูย  สูดปากในใจ เหมือนโดนตบหน้าด้วยถาดสเตนเลสกลางร้านเลย

"ขอโทษค่ะคุณแอล "

"หืม "

"ไปได้แล้วไป" คุณแอล

"นี่นาย "

"ร้านแม่ฉันเอง รีบกินจะได้รีบไป"

"แม่นายไม่อยู่หรอ นายพาฉันมาแบบนี้เขาจะไม่ว่าเอาหรอ ดูสภาพฉันสิ " ฉันดูรนๆ นะว่ามั้ย สภาพฉันตอนนี้คือตลกมากอะ หน้าไหม้เพราะถูกแดดเผา กันแดดไม่ต้องถามเพราะไม่ได้ใช้ หน้าสดโนเมคอัพเน้นแป้งเด็ก

"พามากินเค้ก ไม่ได้พามาเปิดตัว เลอะเทอะ "

เพล้งงงง

เสียงหน้าอีแจ๋นเองค่ะ เอ่อ แล้วฉันจะคิดมากเพื่ออะไรเขาแค่พามากินของอร่อย

-----------------

20 นาทีผ่านไป

ครืด ครืด

"ครับ เรียบร้อยแล้วใช่มั้ย โอเคเดี๋ยวผมเข้าไป "

"จะไปแล้วใช่มั้ย "

"อืม ถ้าไม่ไป คงไม่มีตังค์จ่าย " เหอะ แล้วก็บอกไม่ค่อยหิว เค้กสองชิ้นสลัดอีกหนึ่งจาน น้ำอีกสองแก้วไม่รู้ว่ากินไปได้ยังไง ผมเรียกพนักงานเพื่อเช็กบิล เหมือนเดิมครับลงบิลเอาไว้แล้วค่อยเคลียร์ทีหลัง

"ช่วยออกมั้ย " เธอทำท่าควักกระเป๋าเงินออกมา กระเป๋าใส่เหรียญใบเล็กถูกรูดซิป  มือเล็กหยิบเหรียญออกมานับ ท่าทางจริงจังจนทำให้ผมอดขำไม่ได้ รวมๆแล้ว ห้าสิบบาทจะถึงหรือเปล่าก็ไม่รู้

"ไม่ต้อง ฉันจ่ายไปแล้ว "

"ช่วยออก ไม่อยากกินฟรี "

"มีปัญญาเลี้ยงว่ะ "

"ชิ ตอบดีๆ ก็ไม่เป็น " เธอรีบเก็บตังค์เหรียญใส่กระเป๋า ผมไม่ชอบให้ผู้หญิงเป็นคนจ่าย ไม่ว่าจะอะไรก็ช่าง ในเมื่อผมเป็นคนพาเธอมา ผมก็ต้องรับผิดชอบ ร้านนี้เป็นของแม่ผม ท่านชอบทำขนม ขนมทุกอย่างในร้านท่านเป็นคนคิดสูตรเองทั้งหมด วันนี้ท่านคงไม่อยู่เพราะปกติแม่ผมจะต้องง่วนอยู่ที่หน้าเคาน์เตอร์

"ไปยัง "

"อืม "

-------------------------------

ผมพาเด็กดื้อมาดูหอตามที่รับปากเอาไว้ ได้ยินว่าอยากมีที่อยู่ใหม่ ไม่อยากรบกวนไอ้โซล ไอ้โซลคงไม่ถูกใจสิ่งนี้ ทำไงได้ล่ะครับคนมันอึดอัด ยังไงสักวันเด็กคนนี้ก็ต้องออกมาใช้ชีวิตของตัวเอง เท่าที่รู้มาเธอโดนแกล้งบ่อย  บ่อยซะจนกลายเป็นความกลัวและปมฝังอยู่ในใจ วันนี้ก็อีกเหมือนกัน

"โห พามาผิดที่หรือเปล่า ไม่ใช่แล้ว "

"ไม่ผิดหรอก มาเข้ามาก่อน " คอนโดเก่าผมเอง มีครบทุกอย่าง กระเป๋าแค่ใบเดียวก็เข้าอยู่ได้เลย หอพักถูกๆ สมัยนี้มันก็มี แต่สภาพก็ตามราคา ถือว่าช่วยเด็กมันก็แล้วกัน

"มันสวยเกิน มีแอร์ด้วย โห เครื่องซักผ้า " ดูตื่นเต้นกับเครื่องซักผ้าเป็นพิเศษ

"ชอบหรอ "

"ชอบ รู้อะไรมั้ยว่าอยากได้มานานแล้ว โคตรอยากซื้อให้แม่เลย "

"ห้องเป็นไง โอเคมั้ย"

"อืม โอเค โอเคมากเลยล่ะ ค่าเช่าคงแพงน่าดู " สีหน้าของเธอสลดลงเล็กน้อยเมื่อพูดถึงราคาค่าเช่า

"ถ้าชอบก็อยู่ที่นี่แหละ ค่าเช่า ฉันคิดไม่แพงหรอก "

"ฮะ นี่อย่าบอกนะว่าที่นี่มันก็ของนายอีกอะ "

"ก็ ใช่ " ทีแรกกะว่าจะไม่บอก แต่ก็เผลอหลุดปากออกมาจนได้

"ไม่เอาอะ "

"พันห้าค่าเช่า รวมค่าน้ำค่าไฟ หาถูกกว่านี้ไม่ได้แล้วนะ " เอาวะ เสนอราคาโคตรขาดทุนให้เลย ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมต้องมาปล่อยให้ยัยเด็กนี่เช่าด้วย

"........."

"ของในนี้ใช้ได้หมดเลยใช่มั้ย "

"อืม ฮึ ใช้ได้หมดเลย เครื่องซักผ้า แอร์ เครื่องทำน้ำอุ่น อยากใช้อะไร ใช้ได้หมดเลย "

"แล้ว เอ่อ เครื่องซักผ้ามันใช้ไงอะ "

"เดี๋ยวสอนให้ว่ะ สรุปอยู่นะ เซ็นเอกสารเช่าให้ฉันด้วย "

"ต้องเซ็นด้วยหรอ" ผมยื่นเอกสารการเช่าที่อยู่อาศัยให้เธอ

"เซ็นสิ ไม่เซ็นได้ไง "

----------------------

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel