ดื้อนักจับรักซะเลย EP.4 ซื่อบื้อ
คอนโด V
"เข้ามาสิ"
"หนูยังไม่ได้โทรบอกพี่โซลเลยว่าวันนี้จะกลับค่ำๆ "
"เดี๋ยวบอกให้ เข้ามาก่อน ทำหน้าเป็นหนูตื่นแมวไปได้ " ตลกละ หน้าฉันเหมือนหนูตื่นแมวขนาดนั้นเลยหรอ ไม่ได้ตื่นแมวสักหน่อยแค่ตื่นให้กับความอลังการของห้องนี้ต่างหาก เข้าใจแล้วล่ะว่าทำไมต้องมีแม่บ้าน หรูหราหมาเห่ามากอะ ไม่คิดเลยว่าตัวเองจะมีโอกาสเข้ามาเหยียบห้องสวยๆ แบบนี้ ยอมรับเลยว่าเป็นเด็กบ้านนอก ไม่เคยเข้ากรุงมาก่อน เห็นอะไรแบบนี้ก็จะตื่นเต้นเป็นพิเศษ
"ไม่ได้ตื่นแมวสักหน่อย ไหนล่ะแมว ไม่เห็นมีแมวเลยสักตัว เฮียเลี้ยงแมวด้วยหรอ"
"ไม่อะ ไม่ชอบเลี้ยงอะไรทั้งนั้น "
"หรือว่าชอบเลี้ยงหนู ใช่ม้า เฮียชอบเลี้ยงหนู " ฉันก็บ้าบอตามประสาไปเรื่อย
"คงงั้นมั้ง ถ้าดื้อนะ จะตีให้ตายเลยคอยดู " หน้านิ่งไปอีก คนอะไรไม่รู้ หน้านิ่ง แต่สายตาไม่นิ่งนะคะ ใครเห็นต้องหลง มันมีเสน่ห์อย่างบอกไม่ถูก เฮียแอลตาสวย ดวงตาสีน้ำตาลอ่อน เห็นแล้วอยากควักออกมาเปลี่ยนใส่ตาของตัวเอง เพราะฉันมีแต่ตาขาว ขาวแล้วก็ขาว
"หนูไม่ดื้อหรอก เฮียก็อย่าดุมากแล้วกัน หนูไม่ชอบคนดุ"
"ถ้าไม่ดื้อ ก็ไม่ดุ "
"แล้วถ้าดื้ออะ เฮียดุมากมั้ย " ลองเชิงถาม ถ้าฉันยอมเชื่อฟังเฮียแอลอีกคนคงไม่เป็นไร เพราะยังไงเฮียแอลก็ช่วยเหลือฉันหลายเรื่อง ทั้งเรื่องที่พักสุดหรูหราราคาแสนถูก ไหนจะหางานให้ทำอีก ถึงเฮียแอลจะปากหมาแต่ก็มีความน่ารักอยู่บ้างเหมือนกัน
"อยากลองดูมั้ยล่ะ ว่าดุมากมั้ย " เฮียแอลยื่นหน้าเข้ามาใกล้ฉัน ใกล้มากจนได้กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆ ที่แสนเย้ายวน ไม่รู้ว่ากลิ่นน้ำหอมหรือว่ากลิ่นตัว โอ๊ย ทำไมมันหอมขนาดนี้ละคะเฮียขา หอมจนอยากมุดหน้าเข้าไปดมใกล้ๆ
"เฮีย กะ ใกล้ไปแล้ว "
"หึ แค่นี้ก็กลัวแล้ว "
"มะ ไม่ได้กลัว แต่มันใกล้เกินไป "
"ใกล้ๆ นี่แหละ จะได้พูดรู้เรื่อง จำไว้ว่าอย่าดื้อ เพราะเฮียไม่ได้ใจดีเหมือนไอ้โซล ตามใจเด็กไม่เก่ง เอาใจใครไม่เป็น ขี้งอนด้วย "
"จะมางอนหนูเรื่องอะไรล่ะ "
"ไม่รู้ บอกเอาไว้ก่อน อย่าทำให้งอนก็แล้วกัน" กฎเยอะชะมัดเลย ตัวโตขนาดนี้แต่ขี้งอนมันไม่สมเหตุสมผลเอาซะเลย แล้วเรื่องอะไรจะต้องมาป่าวประกาศให้คนอื่นรู้ด้วยว่าตัวเองขี้งอน
"หนูก็จะบอกเฮียเหมือนกันว่าหนูง้อไม่เป็น ง้อทำยังไง หนูทำไม่เป็นหรอกเฮีย "
"ก็เพราะว่าเธอมันซื่อบื้อไง สอนอะไรก็ไม่จำ " ไม่ใช่แค่เฮียแอลที่ชอบว่าฉันซื่อบื้อ พี่โซลก็เหมือนกัน ก็ฉันมันซื่อบื้อจริงๆ นี่นา จะให้ได้ดั่งใจมันคงจะไม่ได้ ของแบบนี้มันต้องค่อยปรับไปทีละน้อย จะให้หายซื่อบื้อภายในวันเดียวคงเป็นไปไม่ได้ ฉันทำไม่ได้หรอก
"ต่อไปนี้จะเชื่อฟังแล้ว เฮียก็อย่าปากหมาใส่ก็แล้วกัน "
"ดี หลอกด่าได้ดี เอาผ้าไปซัก ชุดนักศึกษาใส่แล้วอยู่ในตะกร้า แยกซัก ผ้าขาวกับผ้าสี ห้ามซักรวมกัน ส่วนชั้นในห้ามแอบดมก่อนซักเด็ดขาด"
"เฮีย หนูไม่ได้โรคจิตนะ " จะบ้าหรือไง ใครจะบ้าดมชั้นในแกฮะ ไอ้เฮียแอล
"ฉันรู้ว่าเธออยากเอาหน้ามาซุกที่อกของฉัน " รู้ดีที่สุด แค่อยากดมเท่านั้นเองไม่ได้พิศวาสอะไรมากมายเลย ดมไกลๆ ก็พอไม่อยากเอาหน้าไปซ้ำรอยใคร เฮียคงมีสาวเยอะ ตัวก็เลยต้องหอมขนาดนี้
"หนูไม่อยากซ้ำรอยใคร อกเฮียไม่อุ่นเท่าอกพี่โซลหรอก
"เคยซุก? "
"เคย ตอนที่โดนแกล้ง อกพี่โซลปลอดภัยที่สุด "
"หึ คิดว่าอกไอ้โซลอุ่นคนเดียวหรือไง "
"ใช่ อกพี่โซลอุ่นคนเดียว ออมีอีกคน อกพ่อหนูไง ส่วนอกเฮียไม่น่าจะอุ่น "
"ทำไม? "
"ซุกเข้าไปแล้วอาจจะ..... เอ่อ "
"อาจจะอะไร " อ๊าก เฮียโน้มตัวลงต่ำเข้ามาใกล้อีกแล้ว แล้วคือ ฉันตัวเตี้ยเหมือนหมาไส้หรอก แผ่นหลังของฉันชิดติดกับผนังห้องเพราะถอยหนีไม่ทัน กลิ่นน้ำหอมของเฮีย หืม หอม ดวงตาคมนั่นอีกจ้องมาที่ใบหน้าของฉันไม่วางตา แล้วกูจะตอบว่าอะไรดี งื่อ พ่อจ๋าแม่จ๋าช่วยลูกด้วย
"อาจจะ ...เฮีย เฮียอย่ากดดัน มันไม่มีอะไรหรอก "เอาตัวรอดสิคะ คิดสิคิด
"ซุกอกฉันแล้วมันจะทำไม " มันก็จะตายคาอกเฮียไง
"หนูไปซักผ้าดีกว่า "ฉันอาศัยความเตี้ยหมาตืดของตัวเองมุดลอดช่องน้อยๆ เพื่อเอาตัวรอดจากสายตาอันทรงพลังที่พร้อมจะหลอมละลายร่างฉันให้กลายเป็นของเหลวออกมาทันที
"รู้หรือไงว่าเครื่องใช้ยังไง "
"ก็... เฮียก็มาสอนสิ" อุตส่าห์หนีออกมาได้แล้ว แต่ดันลืมว่าใช้เครื่องซักผ้าไม่เป็น ปุ่มเยอะแยะไปหมด ซื่อบื้ออย่างฉันเดี๋ยวก็ได้ทำข้าวของเขาระเบิดพังพินาศย่อยยับหมด
"แล้วจะหนีทำไม "
"แล้วเฮียจะคาดคั้นหนูทำไมอะ "
"ก็แค่อยากรู้ว่าอกเฮียมันทำไม "
"เฮียชอบแกล้ง "ถ้าตอบความจริงออกไปเฮียต้องหัวเราะฉันแน่นอน ฉันไม่อยากเป็นเด็กแก่แดดในสายตาของใคร ยอมรับว่าเวลาอยู่ใกล้เฮียแอลมันทำให้ฉันรู้สึกแปลกๆ ยิ่งเฮียมาทำดีด้วยมันก็ยิ่งรู้สึกดีเข้าไปใหญ่ ฉันจะรู้สึกกับเฮียเกินคำว่าพี่น้องไม่ได้ มันไม่เหมาะไม่ควรอย่างมาก ฉันเป็นแค่เด็กธรรมดาๆ ฉันไม่ควรมีความคิดบ้าๆ แบบนั้น ในเมื่อเขาไม่ได้คิดอะไรกับเรา เราก็ไม่ควรคิดอะไรกับเขา เพราะมันจะทำให้ความน่ารักของฉันแทนที่ด้วยคำว่าแรด แอบเข้าข้างตัวเองว่าตอนนี้ฉันเป็นเด็กน่ารัก
"ไม่ได้แกล้ง "
"แกล้ง "
"เธอนั่นแหละที่กำลังแกล้งฉันอยู่ " งงเข้าไปใหญ่ฉันแกล้งอะไร ก็เห็นๆอยู่ว่าเฮียนั่นแหละที่แกล้ง
"เฮียพูดอะไร หนูแกล้งเฮียตรงไหน มีแต่เฮียนั่นแหละที่แกล้งหนู "
"เธอกำลังทำให้ฉัน ... อยาก.... "
"ปวดฉี่ หนูปวดฉี่ ไม่อยากคุยกับเฮียแล้ว " ฉันเกลียดเฮียแอลที่สุดเลย พูดไม่รู้เรื่อง อะไรก็ไม่รู้ ไม่รู้ว่าห้องน้ำอยู่ตรงไหน แต่เอาเถอะ เดี๋ยวก็เจอเอง ขอพาตัวเองหาที่เงียบๆ สงบจิตสงบใจก่อนที่จะบ้าไปกว่านี้
-------------------------
"ยัยเด็กบ้า ไม่สวยแล้วยังน่าแกล้งอีก " พอยัยเด็กดื้อวิ่งหนีเข้าห้องน้ำผมก็ทิ้งตัวลงบนโซฟาแล้วหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาทำอะไรบางอย่าง
ตื๊ด ตื๊ด
"ว่าไง ส่งแจ๋นถึงห้องหรือยัง "
"ถึงแล้ว ถึงห้องกู "
"อะไรของมึงไอ้แอล พาแจ๋นกลับห้องเดี๋ยวนี้เลย " ผมยกขาทั้งสองข้างขึ้นมาเหยียดยาวบนโซฟา เหนื่อยกับไอ้โซลจะให้ผมรีบไปส่งแจ๋นเพื่ออะไรในเมื่อมันกับแพมยังไม่กลับห้อง
"เออ เดี๋ยวกูไปส่ง น้องมึงอยากทำงาน กูก็เลยหางานให้ทำ "
"งานอะไรวะ นี่มึงอย่าบอกนะว่ามึง. ไอ้เหี้ย มึงบังคับน้องกูทำเรื่องบัดซบฉิบหายอะไรเนี่ย "
"ความคิดมึงนั่นแหละบัดซบฉิบหาย กูหาหอให้น้องมึงได้แล้วเรียบร้อย แล้วก็หางานให้ทำแล้วด้วย " บางทีมันควรสอนให้น้องช่วยเหลือตัวเองบ้าง ไม่ใช่ปกป้องจนทำอะไรไม่เป็นเลย โลกมีอีกหลายอย่างที่ต้องเรียนรู้ มึงจะตามไล่กระทืบคนที่แกล้งน้องมึงไปตลอดไม่ได้หรอกนะ
"บางทีมึงก็ไม่ต้องยุ่งมากก็ได้ป่าววะ กูรับปากพ่อแม่แจ๋นไว้แล้ว เกิดลูกเขาเป็นอะไรขึ้นมากูจะทำยังไง "
"อยู่กับมึงเป็นแน่ "
"มึงพูดเหี้ยอะไร "
"มึงไม่เข้าใจธรรมชาติของเด็ก เพราะมึงชอบแดกเพื่อน เรื่องเด็กคนนี้กูจัดการเอง " บางทีก็เหนื่อยกับไอ้เพื่อนคนนี้
"มึงจะแดกเด็กว่างั้น "
"เคี้ยวไม่ให้เหลือกระดูก พ่องงงงง เอาเป็นว่าตามนี้ "
"ยังไงกูก็ปล่อยไม่ได้ แต่กูไว้ใจมึง แจ๋นมันซื่อบื้อ เรื่องบางเรื่องมึงก็ใจเย็นหน่อยแล้วกัน แล้วก็ห้ามเด็ดขาด ห้ามเจาะไข่แดงน้องกูเด็ดขาด "
"ทีมึงยังเจาะไข่แดงเพื่อนได้เลย "
"ไอ้เหี้ยแอล"
ตี๊ด
"ว้าย !! เฮีย ทำไมที่ฉีดตูดมันแรงแบบนี้ "
"เฮ้อ ซื่อบื้อจริงๆ นั่นมันสายยางฉีดพื้นโว้ย ไม่ใช่ที่ล้างตูด " ห้องน้ำคอนโดราคาหลักล้านสมัยนี้ทุกอย่างมันอัตโนมัติหมดแล้วแม้กระทั่งระบบห้องน้ำ ใช้เพียงปลายนิ้วสัมผัสก็เสร็จสิ้นทุกอย่างโดยที่เราไม่ต้องหยิบจับอะไรเลย แต่ยัยเด็กนั่นไม่เข้าใจ กูเข้าใจแล้วไอ้โซลไอ้คำว่าใจเย็นของมึง
"พังหมดแล้วเฮีย ตูดหนูพังหมดแล้ว"
"เฮ้อ....ออกมาจากห้องน้ำ "
"ฮื่อเจ็บ "
"บอกให้ออกมาไง " ผมเดินมารอเด็กซื่อบื้อหน้าห้องน้ำ เจ็บจริงไม่ใช้ตัวแสดงแทน ในใจก็นึกขำ
"เจ็บ "
"ไหน ถอดกระโปรงออก"
"ถะ ถอดทำไม "
"จะดูตูดให้ไง เจ็บไม่ใช่หรอ "
----------------------------------
