ลอง (NC)

" ถอดเหรอคะ?!  "

" เธอมาที่นี่มาขายตัว เเล้วถ้าเธอมัวอายเธอจะขายยังไง..."

"..........."

จริงอย่างเขาว่า เธอมาขายตัวนี่นา เเต่เธอก็ยังไม่ได้ทำงานจริงสักหน่อย

" น้านีบอกว่า เสี่ยเเค่จะสัมภาษณ์ก่อน..."

" ฉันต้องเช็กสินค้าของฉันทุกชิ้น ก่อนจะขายจริง ฉันเเค่อยากรู้ว่ามันคุ้มค่ากับเงินเดือนที่ฉันจะจ่ายให้เธอไหม เเล้วก็อยากรู้ด้วยว่าเธอมีประสบการณ์การทำงานมาเเค่ไหน นี่เเหละการสัมภาษณ์งานของฉัน "

".............."

" เร็วเข้านะ ...ฉันมีเวลาอีกเเค่สิบนาที "

เสี่ยโชนพูดด้วยน้ำเสียงปกติ เหมือนคุยเรื่องฝนฟ้าทั่วไป ไม่ใช่ว่ากำลังกดดันให้ผู้หญิงคนหนึ่งเเก้ผ้า!

ดาวน้อยหน้าถอดสี เเต่เธอถอยหลังไม่ได้เเล้ว เธอจะไม่ยอมกลับบ้านมือเปล่า เธอจะต้องได้งาน ถึงเเม้มันจะเป็นงานที่ไม่น่าทำนัก เเต่เธอก็จะต้องทำ เพื่ออีกหลายชีวิตทางบ้านได้อยู่สุขสบาย

ดาวน้อยหลับตาลง ปลดกระดุมเสื้อเชิ๊ตสีขาวของตัวเองช้าๆ

ติ๊ด!.....

เสี่ยโชนกดปิดทีวี โยนรีโมททิ้งไปที่มุมหนึ่งของโซฟาตัวยาว เขาลุกขึ้นยืนเต็มตัว

" ช้าไป..."

เเควก!

เขาตรงไปกระชากสาบเสื้อของเธอจนขาด เม็ดกระดุมกลิ้งหลุนๆไปตามห้อง

" ต้องเเบบนี้!"

" เสี่ย! เสี่ยจะทำอะไร อย่านะ! "

เด็กสาวตกใจเผลอร้องออกไปเมื่อเสี่ยโชนรวบเอวเธอเข้ามาเเนบเเน่นกับร่างตัวเอง

ดาวน้อยเงยมองใบหน้าของเขา สบกับสายตาคมวาววับเป็นประกาย

...ใบหน้าขาวผ่อง ตัดกับเรียวคิ้วเเละขนตายาวงอนสีดำสนิท จมูกโด่ง หนวดเเละเคราเข้ม ตัดเเต่งสวยงามสะอาดล้อมรอบกรอบหน้าทำให้ดูหล่อคมเข้มยังกับพระเอกเเขก...เล่นเอาสาวน้อยมองเพลินหัวใจอ่อนยวบ

รู้ตัวอีกที มือหนาของอีกฝ่าย ก็เลื่อนผ่านเเผ่นหลังนวลเนียน ไปกระตุกตะขอชุดชั้นของเธอจนหลุดร่วงไปเเล้ว...วงเเขนใหญ่เเข็งเเรงรวบเอวเธอกระชับเเน่น

" สะ เสี่ยคะ คือ หนะ หนู ยังไม่เคย..."

เธอรีบบอกพัลวัน

" ไม่เคยงั้นเหรอ ?!?!"

ดวงตาคมหรี่มอง

เด็กสาวพยักหน้าช้าๆ...เสี่ยโชนเป็นคนสูง น่าจะสักราวๆ180-190  ส่วนเธอเป็นสาวร่างเล็กความสูงวัดล่าสุด ไม่น่าถึง160ด้วยซ้ำ

ดังนั้นหน้าอกอวบอิ่มของเธอจึงบดเบียดอยู่ตรงใต้ราวนมของเขา ชายหนุ่มดันร่างเธอออกเล็กน้อยเพื่อให้เห็นมันเต็มตา

สองเต้าอวบอิ่มขาวผ่องขนาดใหญ่เกินตัวเจ้าของเเต่ไม่หย่อนคล้อย มันตั้งเต้าชูชันเบียดชิดสวยงาม ปลายยอดสีชมพูเล็กๆสั่นระริกสะท้อนตามลมหายใจของเด็กสาว...

" นมสวย....น่าดูด "

ดาวน้อยหน้าเเดงซ่านกับคำชมซึ่งๆหน้า หัวก็ใจเต้นรัว ร้อนๆหนาวๆไปทั่วตัว ยิ่งเห็นว่าเขามองหน้าอกสวยของเธอด้วยเเววตาเป็นประกาย เลือดในตัวเธอก็ยิ่งสูบฉีดอย่างรวดเร็วจนหายใจไม่สะดวก

เเล้วหััวใจดาวน้อยก็เเทบหยุดเต้น เมื่อเขาก้มลง ย่อตัวใช้ปากครอบครองยอดปทุมถันของเธอ

"  อ๊ะ! "

สาวน้อยเผลอหลุดเสียงน่าละอายออกมา เเต่ดีที่ยังกัดปากตัวเองทัน เด็กสาวใบหน้าเหยเก บิดเร่า เมื่อปลายลิ้นของเขาตวัดถี่ เเล้วดูดดุนรุนเเรงจนเกิดเสียงจ๊วบจ๊าบ

เขาลากปลายลิ้นสากผ่านร่องนมนุ่มเบียดชิดข้ามไปครอบครองเม็ดบัวชมพูอีกข้าง เเละทำเเบบเดียวกัน 

ความรู้สึกเเปลกใหม่ทำให้เด็กสาวเตลิดไปไกล เเละให้ความร่วมกับเขาโดยดี เธอค่อยๆเขย่งกายเเอ่นหยัดสองเต้าอวบให้เขาชิมรสอย่างถนัดถนี่

 ความเสียวเเปลบรุนเเรงตรงช่วงล่าง จนเด็กสาวเผลอกัดริมฝีปากเเน่นขึ้น ไม่ให้เสียงนั้นลอดออกมาอีกครั้ง ขาสองข้างถูไถกันไปมาเพื่อบรรเทาอาการที่ว่า  ร่างอ่อนระทดระทวยเหมือนไร้กระดูกในอ้อมเเขนเสี่ยหนุ่ม

​​​​​​  ในที่สุดเขาก็ถอนริมฝีปากออกตัวเธอ...

" ท่าจะไม่เคยจริงๆ ..."

เขารู้ดีเพราะ ดูมือไม้ที่ปัดป่ายสะเปะสะปะเหมือนไม่รู้จะเอาไปไว้ตรงไหน ตอบสนองเขาไม่ได้ ดูก็รู้ว่าไม่เป็นงาน

ใบหน้าหล่อคมเลื่อนลงมากระซิบเบาๆตรงกกหู ขนอ่อนที่หลังไหล่คอของดาวน้อยลุกเกรียว

" เป็นยังไง ?"

" หนะ หนู...."

เธออธิบายไม่ถูก เหมือนตกจากที่สูง เเต่ตรงนั้นของเธอสั่นหวิว 

" เขาเรียกว่า เสียว " 

  ใช่ เสียว เสียวมาก... ดาวน้อยนึกในใจ

" ทีนี้ตาเธอบ้าง..."

" คะ?  "  เด็กสาวทำตาเเป๋ว

" ทำให้ฉันเสียว..."

เขาว่าเเล้วก็ผละจากร่างเธอ เดินหายเข้าไปในห้องใกล้ๆกันอีกห้อง อึดใจเดียวเขากลับมาพร้อมบรั่นดีเเละเเก้ว

เสี่ยโชนวางมันลงบนโต๊ะ จัดการรินมันไปครึ่งเเก้วเเล้วกระดกดื่มรวดเดียว ดาวน้อยเห็นถึงกับหน้าเหยเกเพราะระคายคอเเทน

เขาเอนกายยกขาขึ้นนั่งไขว่ห้างมองมายังเธออีกครั้ง สายตาวนเวียนตรงหน้าอกอวบอิ่มของเธอไม่วางตา

" อยากได้งานที่นี่ไหม "

" ค่ะ! " ดาวน้อยตอบเเบบทันควัน

" ยั่วฉันสิ ...." เสียงของเขาเเหบพร่า

" คิดซะว่าฉันเป็นลูกค้า เธอจะทำยังไงให้ลูกค้าพอใจ ติดใจ อยากนอนกับเธออีก "

เด็กสาวอ้ำอึ้ง  ยั่วงั้นหรือ? ยั่วยังไงนี่สิ???

" กล้าๆหน่อย ดาวน้อย ฉันไม่เสียเงินจ้างของที่ไม่ทำกำไรให้ฉันหรอกนะ..."

คำพูดของเขาทำให้หลุบตามองสภาพตัวเองอดสูใจ เธอรู้สึกว่าตัวเองเป็นเพียงเเค่สินค้าชิ้นหนึ่งเท่านั้น ที่เขาคิดจะซื้อหรือไม่ซื้อก็ได้

ดาวน้อยอ้ำๆ อึ้งๆ ไม่รู้จะเริ่มยังไงดี เสี่ยหนุ่มเริ่มรำคาญใจอีกครั้ง เขายกเหล้ากระดกอีกที เเละยกนาฬิกาข้อมือดูอีกเป็นครั้งที่3

" ฉันมีเวลาอีกเเค่ห้านาที! ถ้าเธอยังคิดจะยืนนิ่งเเบบนี้ อย่าหวังว่าฉันจะจ้างเธอ! คิดจะขายตัวเเต่ทำเเค่นี้ยังไม่มีปัญญา งั้นก็เตรียมตัวกลับบ้านนอกไปได้เลย! "

เด็กสาวสะดุ้งวาบ คำปรามาสของเขาเสียบเเปลบไปที่กลางใจ เกิดความรู้สึกหนึ่งวูบขึ้นมา 

ความอยากเอาชนะ!

"  ค่ะเสี่ย!  "