4.ต้องตา

*** ทักทายคร้า ***

เจ้าบ่าวเจ้าสาวสบตากันอย่างอ่อนใจกับความวุ่นวายของเพื่อนเจ้าบ่าวและเพื่อนเจ้าสาว

“เพื่อนเจ้าบ่าวนิสัยแย่แถมติดออกไปทางมาเฟียแบบนี้ แต่งไปก็ช้ำใจนะลินี” วรัญญาเสริม ยิ่งทำให้ไรอัลร้อนใจกลัวไม่ได้เข้าพิธีแต่งงาน

“อ้าวคุณ ทำไมยุเขาเลิกกันตั้งแต่ยังไม่เข้าพิธีแบบนี้ล่ะ ถ้าไม่ชอบหน้าผมก็มาเคลียร์กับผมสิ หรือคุณกลัวว่าจะได้เกี่ยวข้องกับผมกันแน่”

“เรื่องอะไรฉันจะต้องไปเกี่ยวข้องกับคุณไม่ทราบ”

รามิเรสไม่ตอบแต่กระตุกยิ้มที่มุมปาก แววตาที่มองใบหน้าคมสวยมีบางอย่างแอบแฝง เมื่อเห็นเรื่องราวจะลุกลามใหญ่โต มาลินีกับไรอัลก็จับมือกันแน่นอยู่ตรงกลางเพื่อนๆ เพื่อยืนยันว่าจะไม่พรากจากกันอีก

“เอาล่ะค่ะเพื่อนเจ้าบ่าวเจ้าสาวคะ เราสองคนต้องขอบคุณที่ทุกคนห่วงใยเรามาตลอด แต่ขอบอกว่าวันนี้ยังไงเราสองคนก็จะต้องแต่งงานกันค่ะ” เสียงขอร้องแกมวิงวอนของคู่แต่งงาน ทำเอาเพื่อนๆ ทั้งสองฝ่ายหันไปมอง ไรอัลและมาลินีส่งสายตาวิงวอนไปให้ ทำเอาวรัญญาและพุดพิชญาสบตากันแล้วเดินไปหยุดตรงหน้าคู่บ่าวสาว

“ฉันสองคนขอโทษ แต่ที่พูดไปก็เพราะรักแกนะ ไม่อยากให้แกได้มาเฟียมาเป็นคู่”

นั่นปะไรแขวะเขาอีกจนได้ รามิเรสคิดอย่างโมโห เดี๋ยวจับปล้ำเป็นเมียมาเฟียจะร้องไม่ออกแม่ตัวดี เศรษฐีมาเฟียคิดอย่างครึ้มใจ

ในที่สุดงานแต่งที่ส่อเค้าว่าจะล่มก็ได้เริ่มขึ้นตามฤกษ์ที่กำหนด เจ้าบ่าวเจ้าสาวยืนรับแขกอย่างมีความสุข ส่วนเพื่อนเจ้าสาวอยากจะอาละวาดแต่ก็ไม่กล้า เพราะกลัวเพื่อนรักเสียใจ

เมื่อพิธีสำคัญผ่านพ้นไป วรัญญาก็เดินหลบออกมาสูดอากาศบริสุทธิ์ที่ระเบียง รามิเรสลอบมองเธออยู่ก็เดินตามออกมา

“ไม่สนุกรึไงคุณ”

วรัญญาหันไปมองคนถามนิดหนึ่ง ก่อนจะเบนสายตาไปมองพระจันทร์ดวงใหญ่ที่ลอยอยู่บนท้องฟ้า

“งานจะโอเคมากกว่านี้ถ้าเพื่อนฉันไม่ต้องแต่งงานกับเพื่อนคุณ” วรัญญาบอกอย่างไม่ถนอมน้ำใจ แต่รามิเรสไม่ถือสา

“คุณทำงานอะไร” รามิเรสถามพลางพิงสะโพกกับราวระเบียงเหล็ก วรัญญาหันไปมองเขาทั้งตัว

“ทำทุกอย่างที่ได้เงิน ยกเว้นขายศักดิ์ศรี”

รามิเรสกระตุกยิ้ม ตามองใบหน้าเนียนรูปหัวใจที่แต่งแต้มได้อย่างสวยงาม ถ้าให้เขาเดาผู้หญิงคนนี้น่าจะทำงานเกี่ยวกับความสวยความงามอย่างแน่นอน เพราะดูจากการแต่งตัวแล้วถือได้ว่าเธอแต่งตัวดี แม้จะไม่ได้ใส่ของแบรนด์เนมราคาแพงก็เถอะ แต่ทุกอย่างบนเรือนร่างงามดูดีไปหมด

“ถ้ามองนานก็มีสิทธิ์เสียเงินได้เหมือนกัน” วรัญญาเอ่ยขึ้นมาลอยๆ

รามิเรสหัวเราะหึๆ ในลำคอ แปลก ผู้หญิงทุกคนที่เขามองจะเก้อเขินหรือรีบเข้ามาออดอ้อน แต่เจ้าหล่อนทำซะเขาขาดความมั่นใจในเสน่ห์ของตัวเองไปเลย

“ผมให้ทำไมไม่เอา”

“ถ้าคุณหมายถึงเช็คเมื่อเช้า ฉันคงไม่รับเพราะฉันไม่ได้ทำอะไรให้คุณ” เธอมองหน้าคม อารมณ์เริ่มกรุ่นๆ ขึ้นมาบ้างแล้ว

“แต่รถผมชนท้ายรถคุณ ยังไงพรุ่งนี้ผมจะให้คนขับรถคันใหม่ไปให้”

“ก็ฉันบอกแล้วไงว่าไม่เอา แต่คุณต้องเอาเงินไปจ่ายค่าซ่อมรถให้ฉันเพราะลูกน้องคุณผิด” เธอบอกเสียงเขียว แต่จริงๆ แล้วเธอต่างหากเป็นคนผิดที่ขับรถไปปาดหน้ารถของเขา

“รถเก่าๆ เล็กๆ คันนั้นซ่อมไปก็ไม่เหมือนเดิมหรอกคุณ เอาคันใหม่ดีกว่าผมซื้อให้ฟรีๆ แต่มีข้อแม้ว่าคุณต้องไปดินเนอร์กับผมพรุ่งนี้ โอเคมั้ย”

นั่นปะไรไอ้เศรษฐีมาเฟีย คิดว่าฉันเห็นเงินแล้วจะตาโตหรือยังไง วรัญญาคิดอย่างโมโห

ร่างระหงขยับเข้าไปชิด รามิเรสมองดวงหน้าสวยที่ลอยอยู่ใกล้ๆ พร้อมกับกลิ่นหอมอ่อนๆ จากกายสาวลอยเข้ามาในจมูกจนต้องสูดลมหายใจยาวๆ เข้าไปในปอด

วรัญญาช้อนสายตาขึ้นมองพร้อมรอยยิ้มหวาน นิ้วเรียวสวยจัดสูทตัวนอกของเขาให้เข้าที่ รามิเรสยืนตัวแข็งทื่อหยุดหายใจไปชั่วขณะ สายตาคมจ้องริมฝีปากอวบอิ่มที่กำลังแย้มยิ้มของเธอ ประสาททุกส่วนตื่นตัว โดยเฉพาะส่วนอ่อนไหวไร้กระดูกกลางตัวพองขยายจนรู้สึกเจ็บ

“อย่าเสี่ยงกับอารมณ์ผู้ชาย วรัญญา” เขากดเสียงต่ำ แต่หญิงสาวยังยิ้มร่ายั่วยวนเขาด้วยสายตา แม้สัญชาตญาณบางอย่างจะตอกย้ำว่ากำลังเล่นกับไฟ แต่เธอตั้งใจจะดับไฟราคะของเศรษฐีมาเฟียให้สาสม

“คุณรู้อะไรมั้ยคะคุณเศรษฐี รถคันนั้นมีคุณค่ากับฉันมากแค่ไหน กว่าฉันจะได้มันมา เพื่อนๆ ต้องออกเงินดาวน์ให้และฉันก็ผ่อนด้วยน้ำพักน้ำแรงตัวเอง โดยไม่มีอาเสี่ยอาเฮียคนไหนมาเลี้ยงเหมือนที่คุณกำลังทำ รถคันนั้นจึงหมายถึงความรักของฉันและเพื่อน ต่อให้มันวิ่งไม่ได้ฉันก็จะจอดทิ้งไว้เป็นที่ระลึก ถึงคุณจะเอาคันใหม่มาให้สักกี่คันก็เทียบชั้นกันไม่ได้ เพราะรถคุณไม่มีค่าต่อหัวใจและความรู้สึกของฉันสักนิด” พูดจบเธอก็เตรียมจะผละไป แต่วงแขนแข็งแรงก็เกี่ยวเอวบางไว้และบังคับเธอไปที่ห้องว่างใกล้ๆ วรัญญาตกใจดิ้นรนสุดแรง

“นี่คุณจะพาฉันไปไหน” วรัญญาพยายามแกะมือเขาออก ใบหน้างามหันกลับเข้าไปในงานหวังจะให้พุดพิชญาหรือใครสักคนเห็นเธอ

“ก็จะพาไปทำให้ผมมีค่าในหัวใจคุณไง แถมเงินอีกเป็นฟ่อนเลยนะถ้าคุณยอมขึ้นเตียงกับผม” เขาบอกเสียงลอดไรฟันและใช้ไหล่กว้างดันประตูห้องพาเธอเข้าไป คนฟังใบหน้าถมึงทึงสะบัดแขนเต็มแรง

“ไอ้เศรษฐีบ้า ฉันไม่อยากได้เงินแกหรอก ปล่อย”

เมื่ออันตรายอย่างไม่คาดฝันจู่โจม วรัญญาก็สะบัดตัวเร่าๆ เพื่อให้หลุดจากมือเขา แต่ยิ่งดิ้นวงแขนแกร่งยิ่งรัดจนขยับตัวไม่ได้

“เก็บแรงไว้เล่นกีฬาบนเตียงกับผมดีกว่าคนสวย”

เขายิ้มยั่ว โน้มใบหน้าลงไปหา วรัญญาเบือนหลบ เขาจึงฉกลงไปจูบไซ้ลำคอขาว

“ปล่อยฉันนะ ช่วยด้วย พุด ลินี ช่วยฉันด้วย” หญิงสาวหวีดร้องเสียงดังหวังจะให้ใครสักคนได้ยิน แต่แล้วปากได้รูปก็จู่โจมกลีบปากอวบอิ่มที่เขาฝันจะลิ้มรสความหอมหวาน แล้ววันนี้เขาก็ได้ทำในสิ่งที่ต้องการ

พระเจ้า หวานยิ่งกว่าน้ำผึ้งจริงๆ แค่กลีบปากยังหวานได้ขนาดนี้ เนื้อนวลที่ซ่อนอยู่ใต้ร่มผ้าจะหอมละมุนละไมขนาดไหน ให้ตายสิ เขากำลังจะคลั่งเพราะผู้หญิงคนนี้หรือนี่ รามิเรสสบถอยู่ในใจ และตะโบมจูบดูดกลืนกลีบปากสาวอย่างรุนแรง เขาแสดงอำนาจบาตรใหญ่ด้วยจูบรุนแรงเพื่อแสดงให้เจ้าหล่อนรู้ว่า ผู้ชายอย่างรามิเรสอยากได้อะไรต้องได้ และผู้หญิงทุกคนก็ต้องยอมสยบอยู่ใต้อกเขา

“อื้ม...ปละ” เธอมีโอกาสพูดเพียงเท่านั้น เขาก็บดขยี้ริมฝีปากเธอจนบวมเป่ง หญิงสาวน้ำตาคลอ ดิ้นช่วยตัวเองสุดแรง แต่อีกฝ่ายก็บดเคล้าริมฝีปากบังคับให้เธอเผยอ ลิ้นสากแทรกลึกล่วงล้ำเข้าไปสำรวจความหวานอย่างกระหาย เขาใช้เวลาดูดดื่มความหวานอยู่นาน ก่อนจะถอนริมฝีปากออกนิดหนึ่ง สายตากวาดมองไปตามดวงหน้าแดงก่ำอย่างถูกใจ

“ขึ้นเตียงกับผมแล้วคุณจะได้ทุกอย่าง อยากได้อะไรบอกมาได้เลย”

วรัญญาสุดจะทน สะบัดตัวจนหลุดแล้วฟาดฝ่ามือลงบนหน้าหล่อเหลาเต็มแรง รามิเรสหันกลับมามอง ดวงตาแดงก่ำอย่างสุดแค้น และเตรียมจะกระชากเธอมาลงโทษที่กล้าทำเขาเจ็บ แต่ดวงตาแข็งกร้าวของเธอสะกดให้เขานิ่งอยู่กับที่

“ฉันไม่ใช่อีตัวที่คุณจะใช้เศษเงินมาล่อก็ลากขึ้นเตียงได้ง่ายๆ แล้วก็จำใส่สมองเน่าๆ ไว้ด้วยว่าเงินสกปรกของคุณซื้อฉันไม่ได้ หรือต่อให้คุณเอาดาวบนฟ้ามากองตรงหน้าฉัน คุณก็ไม่มีสิทธิ์ได้แตะต้องตัวฉันจำไว้” วรัญญาจ้องหน้าแดงก่ำอย่างไม่เกรงกลัว ก่อนจะเปิดประตูออกไปโดยไม่สนใจคนที่ยืนมองอยู่ข้างหลังว่าจะออกอาการยังไง

“บ้าเอ๊ย!” รามิเรสสบถอย่างหัวเสีย สายตาจับจ้องร่างระหงอย่างสุดแค้น ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนกล้าปฏิเสธและทำให้เขาเจ็บได้ขนาดนี้ ดี! เมื่อเธอกล้าท้าทายฉัน เธอจะได้รู้ว่าผู้ชายอย่างรามิเรสมีด้านมืดเป็นยังไงวรัญญา ให้มันรู้กันไปเลยว่าเจ้าป่าอย่างฉันจะสยบสมันเนื้อหวานอย่างเธอไม่ได้

รามิเรสมองตามอย่างสุดแค้น ก่อนจะสูดหายใจเข้ายาวๆ เพื่อระงับเลือดลมที่วิ่งพล่านอยู่ข้างใน แต่ก็ยากเย็นเต็มทีเพราะร่างกายร่ำร้องอยากร่วมรักและฝังตัวเองอยู่ในร่างเธอเป็นที่สุด นี่เขาคงบ้าไปแล้วแน่ๆ ผู้หญิงที่พร้อมจะขึ้นเตียงกับเขามีตั้งมากมาย ทำไมต้องอยากได้ยัยตัวแสบคนนี้ด้วย

***