46 การผ่าตัดเป็นไปได้ด้วยดี
"คุณพ่อขาคุณพ่อเจ็บที่แผลผ่าหรือเปล่าคะ"
"ไม่เป็นไรหรอกลูก เจ็บแค่นี้เล็กน้อยแล้วลูกสาวของพ่อเหนื่อยไหม ???? พ่อถามลูกด้วยความห่วงใย
"ไม่เหนื่อยเลยค่ะคุณพ่อ ขอแค่คุณพ่อและทุกคนมีความสุขสายหมอกไม่เหนื่อยอย่างแน่นอนค่ะ" .....สายหมอกได้บอกกับผู้เป็นพ่อ
ผู้เป็นพ่อได้จับมือลูกสาวและลูกสาวก็ได้จับมือพ่อไว้แน่น
" พ่อผ่าตัดครั้งนี้ดีขึ้นมากแล้วลูก อีกไม่กี่วันก็ได้กลับบ้านแล้ว พาพ่อกลับบ้านที่บ้านของเราถ้าไม่มีค่าใช้จ่ายเยอะขนาดนี้อีกหน่อยสายหมอกก็จะได้เหนื่อยน้อยลงกว่านี้แล้วนะลูก "
"ค่ะคุณพ่อ "
ตอนนี้สายหมอกได้จับมือของพ่อเอามาแนบไว้ข้างแก้มของเธอพร้อมกับร้องไห้ออกมาด้วยความดีใจ ที่สัญญาณออกมาดีว่าการผ่าตัดในครั้งนี้พ่อของเธออาการดีขึ้นมาก
" สายหมอกจะร้องไห้ทำไม พ่อไม่เป็นอะไรสักหน่อย ผ่าตัดออกมาแล้วเห็นไหมอาการดีขึ้นมากแล้ว อย่าร้องเลยนะลูก " .....ผู้เป็นพ่อได้บอกลูกสาวพร้อมกับปาดน้ำตาที่แก้มให้กับลูกสาว
" หนูดีใจค่ะที่คุณพ่อไม่เป็นอะไรแล้ว หนูดีใจที่คุณพ่อพูดกับหนูได้และมีสติ น้ำตาแห่งความดีใจนะคะคุณพ่อ ไม่ใช่น้ำตาแห่งความเสียใจค่ะคุณพ่อ......ลูกสาวได้บอกกับผู้เป็นพ่อ ตอนนี้สี่คนพ่อแม่ลูกกำลังกอดกันอยู่ที่เตียงนอนผู้ป่วย
วันนี้ สายหมอกอยู่กับครอบครัวทั้งวันเพราะวันนี้เป็นวันหยุดเธอลาพักร้อนเลยไม่ได้ไปทำงาน วันนี้หญิงสาวอยากจะชาร์ทพลังให้เต็มที่เพื่อที่จะได้มีแรงต่อสู้ในวันต่อไป
สายลม
วันนี้หนุ่มน้อย มาทำงานที่ผับตามปกติที่นี่เริ่มงาน เวลา 17.00 น. เพื่อมาเตรียมสถานที่ และวันนี้ช่วงดึกสายลมก็ได้เจอกับท่านประธานอติรุจ เค้าเดินมาพร้อมกับหญิงสาวอีกสามคน
สายลมไม่รู้หรอกว่าคนนี้คือใคร สายลมได้แต่มองและอิจฉาที่ผู้ชายสุดหล่อคนนี้ ร่ำรวยและยังมีผู้หญิงสาวสวยไว้คอยบริการ
" เกิดเป็นคนรวยนี่มันดีจริงๆ มีทั้งสาวมีทั้งเงินทอง อยากจะใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่ายยังไงก็ได้ โดยไม่ต้องนึกถึงว่าวันนี้จะมีอะไรกินหรือเปล่า พรุ่งนี้ใครจะป่วยต้องเก็บเงินไว้รักษาหรือเปล่า " .....หนุ่มน้อยได้แต่พูดพร้อมกับเกาหัวของตัวเอง
ไม่นานอติรุจก็ได้เรียกใช้สายลม
" น้องมานี่หน่อยสิ....." เค้าพูดในขณะที่ผู้หญิงสองคนกำลังกอดเขาอยู่และกำลังคลอเคลียกัน (เค้าจำสายลมไม่ได้เพราะในวันที่สายลมไปส่งสายหมอกตอนนั้นหนุ่มน้อยใส่หมวกกันน็อคอยู่)
" น้องๆ มานี่หน่อยสิ "
"ครับ !!! ไม่ทราบว่าคุณผู้ชายอยากจะรับอะไรเพิ่มครับ"
"ฉันสั่งวิสกี้ แต่นายเอาบรั่นดีมาให้นี่โง่จริงๆหรือว่าแกล้งโง่กันแน่ " .....เค้าได้ด่าสายลม ตอนนี้สายลมจึงขอโทษขอโพย
"ขอโทษครับคุณผู้ชาย ขอโทษครับ เดี๋ยวผมไปเปลี่ยนมาใหม่ครับ" ........อติรุจได้แต่มองอย่างโมโหและหงุดหงิดใจที่เด็กเสิร์ฟคนนี้ไม่ได้ดั่งใจเลยจริงๆ เค้าถึงได้เรียกเบียร์เข้ามาหาและตอนนี้ก็ได้นั่งอยู่กับเบียร์
" แกดูเด็กเสิร์ฟคนนี้ของแกสิวะ !! สั่งวิสกี้แต่แม่งไปเอาบรั่นดีมาให้ มันโง่แบบเนี่ยยังจ้างมันมาเป็นเด็กเสิร์ฟอีกเหรอ "....อติรุจได้แต่ด่าทอสายลม
ซึ่งตอนนี้เด็กหนุ่มซึ่งกำลังเริ่มทนที่เค้าด่าทอไม่ไหวจึงได้มองสบตาไปที่อติรุจ แล้วชายหนุ่มก็หันมาเจอสายตานี้ทันที เค้าไม่รอช้าลุกขึ้นมาพร้อมกับกระชากคอเสื้อของสายลมขึ้นมาแล้วชกไปที่ใบหน้าของหนุ่มน้อยทันที
พลั้ววววววว !!!!!!!
"มึงมองหน้ากูแบบนี้หมายความว่ายังไง มึงตั้งใจจะหาเรื่องกูใช่มั้ย ????
"เปล่านะครับคุณผู้ชาย ผมไม่ได้มีปัญหาหรือว่าอยากจะหาเรื่องคุณผู้ชายเลยนะครับ" .......ตอนนี้สายลมได้แต่พูดปัดออกไป ทั้งที่ความเป็นจริงแล้วสายลมก็โมโหอยู่ไม่น้อย แต่เพราะหน้าที่การงานและกลัวว่าเบียร์จะต่อว่าหนุ่มน้อยก็เลยต้องพูดปัดออกไป
"ผมต้องขอประธานโทษคุณผู้ชายด้วยนะครับ" .....สายลมยกมือไหว้
" มึงทำเกินไปหรือเปล่าวะ "
" มึงเข้าข้างเด็กเสิร์ฟมากกว่าเพื่อนแบบกูเหรอ " ......ตอนนี้อติรุจเริ่มไม่พอใจเพื่อนเข้าให้แล้วอีกคนสาวสาวสามคนจึงถอยกันไปคนละทางเพราะกลัวจะโดนลูกหลง
" กูไม่ได้เข้าข้างใครทั้งนั้น น้องมันก็แค่เอามาเสิร์ฟผิดป่าววะ เอามาเสริฟให้ใหม่ก็จบแล้วมึงจะไปหาเรื่องเค้าไปชกต่อยกับเขาทำไม !!!......เบียร์ได้ต่อว่าเพื่อน เดียไม่พอใจที่เพื่อนเค้าทำรุนแรงกับสายลมแบบนี้จนสายลมมีเลือดออกที่มุมปากจากการถูกเขาชกอย่างแรง
" นี่มึงเข้าข้างไอ้เด็กเสิร์ฟคนนี้มากกว่าเพื่อนที่รู้จักกันมาตั้งแต่เล็กแต่น้อยแบบกูเหรอวะ ฮะไอเบียร์ " ......... อติรุจพูดออกไปด้วยความไม่พอใจที่เพื่อนเข้าข้างคนอื่น
" มึงเข้าข้างเด็กเสิฟ"
"กูไม่ได้เข้าข้างใคร กูก็แค่พูดไปตามน้ำ ตามสิ่งที่เห็นว่ามึงทำเกินไป.... " เบียร์ได้บอกกับอติรุจ
" ไปได้แล้ว แล้วไม่ต้องมาทำงานที่ห้องนี้อีก !! .....เบียร์ได้หันไปบอกกับสายลมสายลมจึงพยักหน้าแล้วเดินออกไปจากห้องวีไอพี่แห่งนี้ทันที
" ห้องนี้มันห้องวีไอพีหรือห้องนรกกันแน่ หน้าตาก็ดี รวยก็รวยแต่มารยา แม่งโคตรทรามเลย ไอ้ชั่วเอ้ย " สายลมได้ด่าทออติรุจ หลังจากที่เดินออกมานอกห้องวีไอพีแล้ว
ตอนนี้อติรุจเองก็ไม่พอใจจึงได้ออกจากผับหนีไปโดยที่ไม่พูดกับเบียร์ซักคำ
