13 ใจสั่นเพราะกลัว

หญิงสาวรับปากเพียงแค่สั้นๆเพราะเธอไม่อยากต่อปากต่อคำกับเขาและคนอย่างเธอไม่สามารถต่อกรกับคนอย่างเขาที่มีอำนาจอยู่เต็มมือได้อย่างแน่นอน เธอทำได้แค่เพียงรับคำสั้นๆจากเขา

" รูปร่างของเธอก็ดูใช้ได้นะ หน้าตาก็โอเค "

"ค่ะ"

" เธอพูดคำอื่นไม่เป็นหรือยังไง พูดเป็นแต่คำนี้คำเดียวเหรอ !!! เขาเสียงดัง

" ค่ะ "

อติรุจได้แต่ส่ายหัวกับการกระทำและคำพูดของสายหมอก

" ฉันขอโทษค่ะถ้าเกิดว่าคำพูดของดิฉันทำให้คุณรู้สึกหงุดหงิดในใจ "

"ถอดเสื้อผ้าออกให้หมด ฉันต้องการเห็นเธอชัดๆ " .....อติรุจสั่งเธอน้ำเสียงเย็นเยือกให้กับสายหมอก

" ไม่มีทาง !!! ฉันไม่มีทางแก้ผ้าให้ผู้ชายอย่างคุณได้มามองดูเรือนร่างของฉันหรอก การกระทำแบบนี้มันไม่น่าเกลียดไปหน่อยเหรอคะ " .......สายหมอกประท้วงอติรุจ

อติรุจทุกโต๊ะดัง

***ปั้งงงงงงงงง***

เสียงดังลั่นจนสายหมอกต้องเอามืออุดหู และตอนนี้เธอก็ได้รู้ตัวแล้วว่าตัวเองพูดอะไรออกไป หญิงสาวได้แต่คิดในใจว่า

"เราไม่น่าทำให้ท่านประธานโมโหเลย....ถ้าท่านประธานเลิกจ้างเราขึ้นมาล่ะเราจะทำยังไง"

เมื่อรู้ตัวแบบนี้สายหมอกจึงขอโทษท่านประธานอีกครั้งหนึ่ง

" ขอโทษค่ะท่านประธาน ดิฉันจะทำตามคำสั่งของท่านประธานตอนนี้เลยค่ะ " ... เธอพูดพร้อมกับกำลังจับชายเสื้อของตัวเองกำลังจะถลกเสื้อขึ้นมา

" เธอไม่ต้องถอดแล้วฉันเปลี่ยนใจแล้ว "

" อะไรนะคะท่านประธาน ดิฉันขอโทษนะคะดิฉันไม่ได้ตั้งใจขัดคำสั่งค่ะ อย่าไล่ฉันออกเลยนะคะ ดิฉันต้องการเงินจากคุณเพื่อไปรักษาพ่อที่ป่วยจริงๆค่ะ อย่าไล่ฉันออกเลยนะคะ....." สายหมอกได้ขอร้องวิงวอนอติรุจ

" ฉันเปลี่ยนใจแล้ว ฉันอยากอาบน้ำ เธอช่วยฉันถอดเสื้อผ้าหน่อยสิ และต้องอาบน้ำให้ฉันด้วย " .... อติรุจบอกและสายหมอกเธอจึงจำเป็นต้องหันหน้ากลับมามองสบตากับชายหนุ่มอีกครั้ง

" คุณอาบน้ำเองมาได้ตั้งนาน วันนี้ทำไมคุณจะอาบเองไม่ได้เหรอคะ "......สายหมอกได้บ่นเสียงออดแอดบอกประธานอติรุจ

" เธอนี่เรื่องมากจริงๆ พอฉันบอกให้เธอถอดเสื้อผ้าของตัวเองเธอก็ไม่ถอด ฉันบอกให้มาช่วยฉันถอดเสื้อผ้าฉัน ฉันอยากจะอาบน้ำเธอก็บอกว่าไม่สามารถอาบน้ำให้ฉันได้ ตกลงเธอยังอยากจะทำงานอยู่กับฉันไหม ???

" คุณอยากจะให้ฉันอาบน้ำให้คุณจริงๆนะหรือคะ "......หญิงสาวถามเค้าอีกครั้ง

" ใช่ฉันอยากให้เธออาบให้ มีปัญหาอะไรไหม ??? ท่านประธานอติรุจยื่นหน้าเข้ามาใกล้และคว้าข้อมือบางของสายหมอกให้เดินตามเขาเข้าไปที่ในห้องน้ำทันที

เมื่อโดนฉุดเขาไปแบบนี้สายหมอกก็ได้แต่ทำใจว่า

"อดทนไว้แล้วมันก็จะผ่านไปได้"

สายหมอกได้แต่คิดในใจ

" ถอดเสื้อให้หน่อยสิ เร็วๆเข้าฉันเหนียวเนื้อเหนียวตัวจะแย่แล้วอยากอาบน้ำ " ......เขายังคงสั่งเสียงเข้มสายหมอกได้แต่ยืนนิ่งมือสั่นตัวสั่นไปหมด จนอติรุจต้องออกคำสั่งอีกครั้งหนึ่ง

" เร็วเข้าสิ เธออยากทำให้ฉันไม่พอใจหรือยังไง หรือว่าอยากกลับบ้านบอกมาได้เลยนะ กลับไปตอนนี้เลยก็ได้ !!!! เขายังคงข่มขู่เธอด้วยคำพูดตลอดเวลา

เมื่อได้ยินแบบนี้สายหมอกจึงเดินมาหาเค้าแต่โดยดีเมื่อมาถึงตัวเขาสายหมอกค่อยๆปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวที่เค้าใส่อยู่อย่างเบามือและระมัดระวังเป็นพิเศษ เธอต้องบังคับมือของตัวเองไม่ให้สั่น

แต่ตอนนี้หญิงสาวกำลังสั่นไปทั้งตัวและหัวใจเมื่อได้เข้าใกล้หนุ่มคนนี้ซึ่งลำดับต่อจากนี้ไปเธอจะต้องพลีกายให้กับเขาตัวเธอสั่นไปหมดรวมทั้งมือและขาของสายหมอก

อติรุจได้มองดูอากัปกิริยาของสายหมอก เขาได้แต่หัวเราะอมยิ้มขำขันกับอาการของเธอ

" กลัวฉันได้ทำไม ฉันไม่กัดเธอหรอก "

" ดิฉันไม่เคยเข้าใกล้ผู้ชายคนอื่นที่ไม่ใช่คนในครอบครัวเลยค่ะ ผู้ชายคนที่ดิฉันเข้าใกล้มีเพียงสองคนนั่นก็คือพ่อแล้วก็น้องชายของฉันค่ะส่วนผู้ชายคนอื่นดิฉันไม่เคยเข้าใกล้ในระยะประชิดแบบนี้เลย "

อติรุจได้แต่มองท่าทีที่สายหมอกเหมือนกวางน้อยกลัวสิงโตอย่างเค้าอยู่ในขณะนี้