2

ร้านอาหารไทยที่พายัพพามารับประทานเป็นร้านอาหารที่เงียบสงบ บรรยากาศดี มองเห็นทิวทัศน์ด้านนอกเป็นทุ่งนาและสวนผลไม้ อากาศเย็นสบายทำให้ผ่อนคลายไม่น้อยเพราะมีแม่น้ำไหลผ่าน มองทัศนียภาพแล้วรู้สึกดี เจริญหูเจริญตา แทบหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง

“ผมชอบพาน้องพีทมากินร้านนี้ครับ บรรยากาศดี อาหารก็อร่อยด้วย”

“ค่ะ” เธอรับคำยิ้มๆ ไม่รู้จะพูดอะไรกับเขาดี

พายัพมองสบตากับลูกชาย เจ้าตัวดีอยากให้เขาจีบคุณครูสาว แต่เขาก็เฉยๆ คิดว่าลูกชายตัวน้อยคงชอบคุณครูประจำชั้นเพราะใจดีเลยหลงรักเป็นธรรมดา เดี๋ยวพอเลื่อนชั้นไปเรียนกับคุณครูคนใหม่ ก็คงจะหลงรักอีกคน ถ้าเขาบ้าจี้จีบครูประจำชั้นของลูกชายทุกคน เขาคงมีเมียมากกว่าหนึ่งโหลแน่ๆ

“คุณครูคงรักเด็กมากนะครับ เลยมาเป็นครู”

“เรียกฟ้าดีกว่าค่ะ เรียกคุณครูฟังดูเป็นทางการไปหน่อยน่ะค่ะ”

“ครับคุณฟ้า”

“ฟ้ามาช่วยคุณแม่ดูแลโรงเรียนน่ะค่ะ แล้วก็ชอบอยู่กับเด็กๆ เลยมาสอนหนังสือเด็กๆ ด้วยค่ะ”

พายัพถึงบางอ้อ ที่แท้เธอก็คือบุตรสาวของภคินีนี่เอง เขาค่อนข้างจะสนิทกับมารดาของเธอ แต่เคยได้ยินท่านบอกว่าบุตรสาวไปอยู่กับยายและเรียนอยู่กรุงเทพฯ แต่เด็ก

“น้องพีทเล่าเรื่องคุณให้ผมฟังทุกวันเลยนะครับ”

“เล่าว่ายังไงเหรอคะ”

เธออมยิ้มถามอย่างอยากรู้

“ประมาณว่าคุณฟ้าใจดี น่ารัก พูดเพราะ แล้วก็สวยน่ะครับ”

พายัพพูดแล้วอมยิ้ม เขาว่าฟ้าใสสวยและน่ารักมากๆ อย่างที่บุตรชายพูดจริงๆ

“ยอกันเกินไปแล้วนะคะ”

พศินอมยิ้มเมื่อเห็นบิดาคุยกับคุณครูคนสวยคุยกันถูกคอ เด็กน้อยปีนขึ้นไปบนตักก่อนจะกระซิบที่หูของบิดา

“น้องพีทชอบคุณครูพี่ฟ้าครับ อยากได้มาเป็นคุณแม่”

กระซิบกระซาบเสียงเบามาก ฟ้าใสไม่ได้ยินแต่เธอก็อยากรู้ว่าเด็กน้อยกระซิบว่าอะไร

“เอาไว้พ่อคิดดูก่อนนะครับ”

พายัพแบ่งรับแบ่งสู้ จู่ๆ จะให้เขาบุ่มบ่ามไปจีบก็ใช่เรื่อง อีกอย่างหากคนตรงหน้ามีแฟนแล้ว เขาได้หน้าแตกยับเยิน

“คุณครูพี่ฟ้ามีแฟนหรือยังครับ”

เด็กชายตัวน้อยรีบเอ่ยถาม บิดาจะได้มั่นใจและมีกำลังใจในการจีบ

“มีแล้วจ้ะ”

คำตอบของคุณครูคนสวยทำให้น้องพีทหรือเด็กชายพศินกะพริบตาปริบๆ หน้าหมองลงในทันที คนที่ยังไม่ได้ตบปากรับคำว่าจะจีบก็รู้สึกหมดหวังไปทันที

ฟ้าใสโกหกคำโต เธอเพิ่งเลิกกับแฟนหนุ่มและหนีมาอยู่ที่นี่ เขาตามมา แต่เธอไม่คุยด้วย เธอไม่อยากจะมีรักครั้งใหม่ เพราะเข็ดกับครั้งก่อน จึงจำต้องบอกไปว่ามีแฟนแล้ว

“จริงๆ เหรอครับ”

เด็กน้อยเอ่ยถามตาละห้อย อยากได้คนตรงหน้ามาเป็นมารดาจริงๆ เพราะผู้หญิงคนอื่นไม่รักตนเท่าฟ้าใส

“อาหารมาแล้วครับ เรากินกันเลยดีกว่า น้องพีทหิวแล้วใช่ไหม”

พายัพหันไปถามลูกชาย อีกฝ่ายพยักหน้า แต่หน้าหมองๆ นั้นทำให้เขานึกสงสาร

“ฟ้าขอตัวไปห้องน้ำก่อนนะคะ”

ฟ้าใสบอกสองพ่อลูก ก่อนจะเดินเลี่ยงไปเข้าห้องน้ำ

“เดี๋ยวพ่อจีบคนอื่นให้”

พายัพก้มลงไปกระซิบที่ริมหูเล็กๆ เด็กน้อยรีบส่ายหน้าให้บิดาในทันที

“ทำไมละครับ”

“จะเอาคนนี้ครับ คุณครูพี่ฟ้าใจดี รักผมมากๆ ด้วย ผู้หญิงคนอื่นไม่รักผม”

“ผู้หญิงคนอื่นของพ่อไม่รักน้องพีทยังไงครับ”

“พวกเขาไม่รักน้องพีท น้องพีทรู้”

สีหน้าท่าทางยิ้มแย้มก็จริง แต่พอลับหลังยบิดาพวกเธอก็ทำท่ารำคาญ ไล่ให้ไปนั่งไกลๆ ไม่อยากกอดหอมเหมือนอยู่ต่อหน้าบิดา แถมยังจิกตาน่ากลัวใส่ตนด้วย นั่นทำให้พศินไม่อยากมีมารดาเลี้ยงใจร้ายแบบนั้น

“คุณครูฟ้าใสมีแฟนแล้วนะครับ น้องพีทจะให้คุณพ่อไปแย่งแฟนคนอื่นหรือไง”

“น้องพีทรู้ครับ”

เด็กชายตัวน้อยก้มหน้าถอนใจอย่างเสียดาย

“ถ้าไม่มีผู้หญิงคนไหนรักน้องพีทจริง พ่อก็จะไม่แต่งงานดีไหมครับ”

“ดีครับ”

น้องพีทรีบพยักหน้าให้บิดาในทันที แต่ก็ยังหน้าม่อย อยากได้ฟ้าใสเป็นมารดาเลี้ยงอยู่ดี

ฟ้าใสเดินกลับมาด้วยรอยยิ้ม สองพ่อลูกตักอาหารให้อย่างเอาใจ เธอกล่าวขอบคุณและตักอาหารป้อนให้เด็กน้อยด้วย