2

เพราะเห็นฝากระโปรงเปิดทิ้งเอาไว้ตรงโรงจอด คนเก่าคนแก่ของบ้านอย่างตาล้วนกำลังก้มๆเงยๆที่ห้องเครื่อง ไม่ต้องเดินไปถามให้เสียเวลาก็รู้ว่ามันไม่สามารถใช้งานได้ในตอนนี้ จึงปรี่ไปหาสองล้อที่จอดว่างอยู่ด้านข้างนั่น ตัดสินใจใช้เจ้านี่แทนเพื่อนยากคันเดิม เดี๋ยวพ่อจ๋าคงให้คนงานไปตามเอารถกลับมาเอง

บิดขันเร่งออกมาได้ครู่ ก็รู้ได้ถึงความหนาวเหน็บจากสายลมที่พัดมาประทะใบหน้าและลำแขนจนถึงปลายนิ้วทั้งสิบที่กำอยู่รอบแฮนด์รถ แต่มันไม่คณาความรู้สึกคนอย่างศศิธิดาได้เลย เพราะใจของเธอมันด้านจนชามากกว่านั้น

กระจกมองข้างที่เจ้าตัวเหลือบตาแลเป็นรอบที่สิบแล้วเห็นจะได้ ปรากฏภาพรถยุโรปขับตามมาในระยะไม่ห่างมากนัก จะแซงก็ไม่แซงไปเสียที พานให้เกิดความรู้สึกหงุดหงิดเหลือทน

หญิงสาวชะลอความเร็วรถลง เพื่อให้รถคันใหญ่ที่อยู่ด้านหลังแซงหน้าไปก่อน แต่จนแล้วจนรอด รถคันดังกล่าวก็ยังไม่ยอมไปไหน

แต่แล้วจังหวะนั้นเอง มีรถกระบะอีกคันขับสวนเลนมา ทำให้รถยุโรปทางด้านหลังที่จู่ๆก็ขึ้นแซงหน้าเบียดเข้ามาที่รถของเธอจนทำให้หญิงสาวไถลตกถนนไปในที่สุด

เสียงหวานโวยตามมาก่อนเสียงไถลของรถ ดีที่ยังบังคับรถไว้ได้ทัน แล้วเหยียดขาลงแตะพื้นประคองไม่ให้ล้ม สองมือเกร็งล็อกหน้ารถไม่ให้ตกไปในคูน้ำข้างหน้าได้อย่างฉิวเฉียด ไม่วายมองตามรถยุโรปคันดังกล่าวที่ขับเลยไป ไม่แม้แต่จะจอดดูเธอสักนิด หัวสมองจดจำป้ายทะเบียนอย่างรวดเร็ว เลขตองสามตัว ป้ายทะเบียนประมูลแบบนี้ เธอไม่มีวันลืมแน่

“ขับรถภาษาอะไรวะ ไม่มีน้ำใจ ซื้อมารึไงใบขับขี่น่ะ โธ่เว้ย”

หลังโวยวายอยู่คนเดียวจนไม่เห็นประโยชน์อะไรอีก เธอตัดสินใจพารถออกมาจากตรงนั้น ดีที่ไม่เสียหายจนขับต่อไม่ได้ แล้วนำมันไปจอดรอที่ร้านก๋วยเตี๋ยวของคนรู้จักกัน ที่ที่เป็นท่ารถตู้ผ่านไปหน้ามหาวิทยาลัย พร้อมฝากกุญแจไว้กับเจ้าของร้าน อีกเดี๋ยวพ่อจ๋าคงให้คนงานมาตามเอากลับ วันเสาร์นี้เธอไม่ต้องใช้บริการมันอีกแล้ว เพราะจะวานเพื่อนในกลุ่มให้ช่วยขับรถมาส่งพร้อมของอีกจำนวนที่ยังเหลือค้างที่หอพัก

ขึ้นรถมาได้ไม่วายต้องนั่งเบียดกับคนไม่คุ้นหน้าค่าตา ร้อยพ่อพันแม่ ชายร่างอวบที่นั่งข้างๆเธอ กลิ่นน้ำหอมฉุนจนมึนหัว แรกทีเดียวทำทีมีมารยาทนั่งเหนียมๆหนีบๆ แต่พอคนขับตีนผีปาดซ้ายนิดขวาหน่อย ก็เทน้ำหนักทิ้งตัวมาทางเธอจนหญิงสาวแทบแบนติดผนังรถ ให้ตายเหอะ วันนี้มันวันอะไรกันเนี่ย

จวบจนสายที่ศศิธิดาลงจากรถตู้โดยสารนั่นได้ เธอเดินตรงเข้าไปในมหาวิทยาลัยด้วยความเร่งรีบ วันนี้ทางคณะนัดเด็กปีสุดท้ายที่มีกำหนดจบในอีกสามเดือนมาเพื่อแนะแนวก่อนจบ พร้อมกับที่มีบริษัทชั้นนำหลายแห่งเข้ามารับใบสมัครของพวกเธอเพื่อนที่ประสงค์จะเข้าทำงานกับบริษัทเหล่านั้นสามารถเดินเรื่องในวันนี้ได้เลย ช่างสะดวกอะไรเช่นนี้ แต่เธอมีเป้าหมายในอนาคตอยู่แล้ว ไม่หวังไปทำงานให้ใครเพราะตั้งใจช่วยงานในสวนของพ่อจ๋าและแม่จ๋าแต่แรก

หญิงสาวในชุดนักศึกษาพอดีตัวไม่รัดรูปเหมือนหญิงสาวคนอื่นๆในคณะ กระโปรงพีทดำจีบรอบตัวยาวกรอมเท้า ทั้งยังสวมรองเท้าผ้าสีทึบทึมแบบที่ชอบ การแต่งตัวเป็นเอกลักษณ์โดดเด่นจนเด็กสาวรุ่นน้องทั้งในและต่างคณะคิดว่าเธอเป็นพวกชอบเพศเดียวกัน หอบดอกไม้เอย ช็อคโกแลตเอยมาให้ทุกวาเลนไทน์ตั้งแต่เข้าศึกษาในรั้วมหาวิทยาลัยแห่งนี้ เดินอาดๆเข้าไปในห้องสโลปหมายเลขที่อาจารย์บอกไว้ พลันเสียงทักทายก็ดังต้อนรับขึ้นมาทันที

“มาแล้ว มาแล้ว พี่ว๊ากมาแล้วเว๊ย”

กมลเพื่อนร่วมคณะที่ยังรักสถาบันไม่ยอมจบพร้อมเธอ ร้องทักทายประสมป่าวประกาศให้คนอื่นรู้ว่าศศิธิดามาแล้ว

“ไม่ไปประกาศออกไมค์หน้าห้องเลยล่ะกมล”

หญิงสาวที่ถูกกล่าวถึงย้อนอย่างเซ็งๆ ก่อนกระแทกตัวนั่งลงที่เก้าอี้ข้างกายคนพูด ตวัดสายสะพายกระเป๋าออกจากลำตัว ไขว้ขา