บท
ตั้งค่า

22

“มืดค่ำแล้ว ตาช้างกับหนูเล็กยังไม่กลับมาอีกไม่รู้ว่าไปเที่ยวกันถึงไหนนะคะ” แม่เลี้ยงรมิดาบ่นเพราะเป็นห่วงหนูเล็กที่เป็นผู้หญิงแล้วก็รู้สึกเกรงใจเพื่อนด้วยที่ลูกชายพาอีกฝ่ายออกไปตะลอนไม่รู้จักเกรงใจผู้ใหญ่

“นั่นสิคะ ไม่ใช่ไปตีกันอยู่ที่ไหนนะ.... ไม่ค่อยจะถูกกันเสียด้วยแล้วยังติดต่อไม่ได้ทั้งคู่อีก......” แก้มใสเป็นห่วงลูกสาวเช่นกัน เพราะไม่ได้เอาโทรศัพท์ไปด้วย ส่วนตาช้างก็คงจะแบตหมดเฮ้อ....ช่างประจวบเหมาะอะไรอย่างนี้

“ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกน่า....โต ๆ กันแล้วแถวนี้ก็ถิ่นของตาช้างไม่มีอะไรน่ากังวล” นายหัวเลโอบอกกับภรรยา..ในขณะที่พ่อเลี้ยงอาชานั่งอมยิ้ม

“เดี๋ยวดาไปดูกับแกล้มให้นะคะ” แม่เลี้ยงรมิดาลุกออกไปในครัวโดยที่เพื่อนอย่างแก้มใสเดินตามเข้าไปด้วย

“รู้สึกแปลก ๆ ไหมดา” แก้มใสตามเข้ามาถามเพื่อนรัก เพราะดูท่าทางสามีของพวกหล่อนเหมือนมีลับลมคมในกันชอบกล

“อืม...ดาก็ว่าอย่างนั้นแหละมีอย่างที่ไหนลูก ๆ หายกันไปจนมืดค่ำกลับทำเป็นทองไม่รู้ร้อน”

“สงสัยงานนี้พวกผู้ชายจะต้องวางแผนทำอะไรกันแน่ ๆ เลย ว่าไหม” แก้มใสตั้งข้อสังเกต

“คงต้องรอดูไปก่อน...เพราะไม่มีทางง้างปากได้หรอก ถ้าเขาไม่อยากพูด...แต่ที่แน่ ๆ สงสัยจะเตรียมจับทั้งคู่แต่งงานกันแหง ๆ เลย”

“แก้มว่าก็ดีเหมือนกันนะ...ถ้าจะปล่อยให้ยัยหนูเล็กคบกับหมอนนท์ ก็ไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่...คือพี่เลโอเขาไม่ชอบผู้ชายเรียบร้อยเกินไปอย่างหมอนนท์น่ะแต่คุณแม่อยากได้เหลือเกินคงกลัวจะไม่ทันแม่ยายกระมัง........” แก้มใสเดาใจคุณสามีที่ดูยังไงก็ผิดปกติ

“ถ้าอย่างนั้นเราก็คอยเป็นผู้ดูก็แล้วกัน....ดาก็อยากให้ตาช้างมีครอบครัวเสียที แต่ก็เกรงใจเรื่องความเถื่อน ๆ ห่าม ๆ ของลูกนี่แหละ...แต่ถ้าพี่เลโอไม่ขัดข้อง ดาก็ดีใจ” คนเป็นแม่ดีใจที่ลูกชายจะขายออกเสียที

“ยัยหนูเล็กก็ใช่ว่าจะเรียบร้อยอย่างที่เห็นเสียที่ไหน...สงสัยงานนี้ตาช้างได้ปวดหัวแน่” สองแม่หัวเราะประสานเสียงกันอย่างอารมณ์ดี หวังว่าพรุ่งนี้คงจะมีข่าวดีเกิดขึ้นแน่นอน

ทางด้านสองหนุ่มสาวที่ช่วยกันหอบหิ้วสัมภาระขึ้นมากางเต้นท์ จนเรียบร้อยได้ทันเวลาก่อนตะวันตกดิน ทั้งคู่นั่งดูภาพตะวันลาลับขอบฟ้าซึ่งหาดูได้จากที่ไหนก็ได้ แต่ที่นี่ ตรงนี้ ตรงที่ทั้งคู่นั่งดูอยู่ด้วยกันเงียบ ๆ หลังจากเหน็ดเหนื่อยจากการเร่งรีบขึ้นเขามานั้นนับว่าคุ้มค่ามากกว่าอะไรทั้งหมดทดแทนวันแย่ ๆ ที่เอาแต่ทะเลาะกันจนเหนื่อย

“สวยไหมคะหนูเล็ก” เมื่อบรรยากาศเป็นใจช้างหนุ่มจึงเผลอตัวเผยตนในโหมดอ่อนโยนที่ไม่เคยมีสาว ๆ คนไหนได้เห็นมาก่อน

“สวยมากเลยค่ะ แต่พี่ช้างคงดูจนชินแล้วใช่ไหมคะ”

“ใครว่า วันนี้สวยกว่าทุกวันที่พี่เห็นมาเลยล่ะ” ช้างพูดเสียงอ่อนหวาน สายตาจับจ้องอยู่ที่พวงแก้มแดงปลั่งของหญิงสาวข้างกายคนที่เขาชอบกลั่นแกล้งมาตั้งแต่เด็ก ๆ จะว่าไม่ชอบก็ไม่น่าจะใช้หาเรื่องเข้าใกล้น้องตลอดแต่พอน้องจะตามกลับชิ่งหนีเป็นแบบนี้ทุกทีโดยที่เจ้าตัวก็ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร

“แหวะ....ซ้อมไว้จีบสาวหรือไงคะ” หนูเล็กรู้สึกแปลก ๆ จึงหันหน้ามามอง ทันได้เห็นสายตาวิบวับของอีกฝ่ายทำเอาเขินวางหน้าไม่ถูกไปเหมือนกัน .....ฮึ...ใครเชื่อก็บ้าแล้ว... อิพี่ช้างขี้แกล้ง......เธอรู้ดีว่าที่เขาแกล้งเอาใจสารพัดนั้นต้องการอะไร ความจริงเป้าหมายก็ไม่ต่างจากเธอสักเท่าไหร่ ก็ดีถือว่าเสมอกัน.......

“อ๊าว !...หนูเล็กรู้ได้ไงครับ...คือว่าพี่ยังไม่เคยจีบสาวสักคนเลยนะเนี่ย ก็เลยว่าจะซ้อมเอาไว้ลองจีบดูซักหน่อยเป็นไง...หวั่นไหวป่ะ.....”

“ไม่เชื่อเด็ดขาดอย่างพี่ช้างน่ะเหรอ ไม่เคยจีบผู้หญิงต่อให้อมพระประธานมาพูดก็ไม่เชื่อ” หนูเล็กจีบปากจีบคอต่อว่า พร้อมกับยู่หน้าใส่

“จริง...จริ๊ง...สาบานได้ พี่ไม่เคยจีบใครจริง ๆ นะครับ ถ้าตกลงราคากันได้ถูกใจก็พาขึ้นเตียงเลยไม่เห็นต้องเสียเวลาจีบให้เจ็บหัวเข่า”

“อีตาบ้า.....ทะลึ่ง !!.....”

“ทะลึ่งตรงไหน....คุกเข้าขอความรักเนี่ยนะ...เอ๊ะ...หรือว่าหนูเล็กคิดลึกกว่านั้น” ชายหนุ่มยิ้มกริ่ม

“บ้า !....ใครจะลามกเหมือนพี่ช้างกันเล่า”

“อ๊าว !...เอ่อ......ยอมรับก็ได้ ไม่อยากจะคุยบางคนติดใจกลับมาขอซ้ำทั้งลดทั้งแถมก็มีนะจะบอกให้...” ชายหนุ่มคุยโม้เกทับบัฟแหลกไปเลย กลัวอะไรก็คนมันหน้าหนานี่หว่า.....

“แหวะ...น่าเกลียด ยังกล้าเอามาคุยอีก.......” หญิงสาวเบ้ปากนึกไม่ออกจริง ๆ ว่าเขาทำได้ยังไงเที่ยวนอนกับผู้หญิงไปทั่วแล้วตอนเจอกันนอกรอบจะวางหน้ากันยังไง ถึงเธอจะเติบโตในยุคที่พรหมจารีย์ของผู้หญิงไม่ได้สำคัญถึงขนาดว่าขาดไปแล้วจะขาดใจตายแต่ก็โดนคุณหญิงยายกล่อมเกลาจนไม่กล้าพอที่จะขอลองกับใครมั่ว ๆ ซึ่งชีวิตเธอก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไรด้วยกับการไม่มีประสบการณ์เรื่องอย่างนั้น

“น่าเกลียดตรงไหน....หนูเล็กคงไม่คาดหวังให้สามีเก็บความบริสุทธิ์เอาไว้มอบให้ในวันแต่งงานหรอกใช่ไหม....”

“เรื่องของพี่ช้าง.......ไม่เห็นเกี่ยวกับหนูเล็ก”

“เกี่ยวสิ พี่ฝึกปรือเอาไว้เพื่อเจ้าสาวของพี่เลยนะ...ไม่เชื่อจะทดสอบก่อนไหมล่ะ.....เอามะ.....” ชายหนุ่มถือโอกาสอ้อมแขนไปรั้งเอวคอดเข้าหาตัวตามประสาคนมือไวใจเร็ว

...เพี๊ยะ.!!....

“อี๋....พูดเรื่องบ้าอะไรเนี่ย” หญิงหน้าตาแดงก่ำไปหมด คนลามกนี่คุยไม่พ้นเรื่องใต้สะดือเลยจริง ๆ แถมยังปากว่ามือถึงแม้กระนั้นเธอก็ไม่รู้สึกกลัว หากเป็นคนอื่นคงหลีกหนีแสนไกลไม่พาตัวเข้ามาใกล้แต่กับผู้ชายคนนี้เธอเชื่อว่าเขาไม่มีทางทำร้ายเธอได้ลงคอหรอก........

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel