ตอนที่ 4

“ฉันแค่อยากฟังเสียงหัวใจ ตรวจชีพจรของพี่เท่านั้น”

เมื่อเธอยืนยันคริสเตียนจึงพยักหน้ารับในที่สุด สำหรับเขาแล้ว คารีน่า ในตอนนั้นกับเวลานี้แตกต่างอย่างที่เขาคาดไม่ถึง น้องสาวบุญธรรมของเขาโตขึ้นเป็นคุณหมอสาวสวยสะพรั่ง ความรู้สึกที่เคยไม่ชอบใจเพราะถูกแย่งความรักไปตั้งแต่เด็กมลายหายไปเหมือนน้ำแข็งละลายลงทะเล

“นั่งนิ่ง ๆ นะคะ”

มัทรีเลื่อนเก้าอี้ที่เธอนั่งเข้ามาใกล้เขาก่อนดึงมือของเขาและลองจับชีพจรที่ข้อมือของเขา มือหนาหนักของคริสเตียนอุ่นจนร้อนไปด้วยซ้ำ แต่อะไรก็ไม่ทำให้คุณหมอสาวรู้สึกถึงแรงเร่งเร้าบางอย่างได้เท่าลมหายใจผ่าว ๆ จากเจ้าของเรือนร่างใหญ่โตกำยำที่อยู่ใกล้เธอตอนนี้

มัทรีอยู่ตรงกลางระหว่างขาของเขาที่แยกออกกว้างเพื่อให้เธอตรวจวัดการเต้นของหัวใจเขาด้วยหูฟัง หัวใจของเขาเต้นเร็ว...เธอรู้สึกได้จากอุปกรณ์การแพทย์ จากนั้นหญิงสาวจึงเอื้อมไปหยิบปรอทวัดไข้

“อ้าปากหน่อยค่ะ”

คริสเตียนทำตามแต่โดยดีด้วยการอ้าปากและให้มัทรีสอดปรอทวัดไข้เข้าไปใต้ลิ้น

“สักครู่นะคะ” เธอบอกแล้วก้มลงดูนาฬิกาขอมือเพื่อจับเวลา หญิงสาวแทบไม่รู้สึกตัวเลยว่าทุกอิริยาบถของเธออยู่ในสายตาของพี่ชายตามกฎหมายซึ่งจ้องมองตลอดเวลา ทำไมเขาต้องตื่นเต้นมากขนาดนี้ เธอจะรู้หรือไม่ว่าที่หัวใจเต้นเร็วรัวไม่ได้เกิดจากอาการเหมือนจะเป็นไข้ของเขาแต่อย่างใด

แต่มันเกิดจากความรู้สึกประหลาดที่เขาให้คำอธิบายแก่ตัวเองไม่ได้ นี่เป็นครั้งแรกในรอบหลายปีที่เขาได้เห็นหน้าน้องสาวบุญธรรมอีกครั้งชัด ๆ ตอนนั้นคารีน่ายังเล็กและเขาก็มองเห็นแต่ภาพของเด็กผู้หญิงตัวเล็กที่เข้ามาแทนที่ความรักของพ่อกับแม่

ทว่าตอนนี้เธอกลับเป็นสาวแสนสวยและความงามผุดผาดเสมือนแสงรังรองเจิดจรัสของดวงดาวท่ามกลางท้องฟ้าอันมืดมิด ที่เสมือนความรู้สึกของเขาในตอนแรก เขาไม่อยากมาปารีสด้วยซ้ำ ไม่อยากทำตามความต้องการของมารดาที่อยากจะให้ตามคารีน่ากลับบ้าน

เขาเป็นนายทหารที่เข้มแข็งเหมือนบิดา และมีนิสัยที่มารดารู้ดีว่าไม่ค่อยยอมใครคล้ายบิดาซึ่งเป็นอดีตนายพลเช่นกัน แต่เมื่อมาถึงประเทศฝรั่งเศสเขากลับตื่นตะลึงในความงามของที่นี่ รู้สึกหลงใหลปารีสและแม่น้ำ แซนกระทั่งถึงตอนนี้ที่เขาแทบไม่อาจละสายตาไปทางใดได้นอกจากใบหน้าสวยหวานของน้องสาวร่างเล็กบอบบางตรงหน้า

เพราะคารีน่ามีเชื้อสายชาวไทยร้อยเปอร์เซ็นต์ ใบหน้ารูปไข่ใต้กรอบเรือนผมดำขลับถูกรวบเป็นหางม้าไว้ด้านหลังหมดจดไม่ว่าจะมองมุมไหน เธองดงามด้วยดวงตากลมโตสีน้ำตาลเข้มและจมูกโด่งเล็กรับกับริมฝีปากหยักเป็นรูปกระจับเคลือบด้วยลิปสติกสีแดงเข้มขับความผุดผาดและทำให้เธอดูเป็นสาวแสนเซ็กซี่มากกว่าคุณหมอสาวคอยรักษาคนไข้ รูปร่างของเธอสมส่วนแม้จะตัวเล็กกว่าเขามากแต่ก็เหมือนมีพลังทำให้คนตัวโตให้รู้สึกหวั่นไหวจากแรงกระเพื่อมบางอย่างที่มาจากตัวเธอ

“พี่มีไข้ต่ำ ๆ นะคะ”

คุณหมอสาวเพ่งมองปรอทเล็ก ๆ ในมือหลังดึงออกมาจากปากของคริสเตียน