ep4

"คุณภาสคะ....ฉัน "

เธอครางออกมาได้แค่นั้น ริมฝีปากก็ถูกปิดด้วยริมฝีปากของเจ้าบ่าวหมาดๆ ชายหนุ่มจูบปากเจ้าสาวของเขาอย่างดูดดื่ม ซึ่งเธอก็ไม่ได้ขัดขืน กลับอ้าปากรับรสจูบของเขาอย่างอัตโนมัติ พร้อมทั้งห่อริมฝีปากดูดปลายลิ้นของเขาที่สอดแทรกเข้ามาภายในเสียด้วย ภาสกรตวัดปลายลิ้นไปมาและควานไปทั่ว หญิงสาวก็ตวัดลิ้นรับเกี่ยวพันกันไปมาอย่างไม่ยอมแพ้ จนเสียงครางของชายหนุ่มเล็ดลอดออกมาจากคำคอเบาๆ

เขาประทับจูบอย่างดูดดื่มและเนิ่นนาน พร้อมกันนั้นก็ไล้ฝ่ามือไปทั่วแผ่นหลังของเธอ ก่อนจะเลื้อยลงตะปบที่สะโพกหนั่นแน่น ทรวงอกแกร่งของเขาเบียดแนบกับทรวงอกอวบอิ่มที่นุ่มหยุ่น เธอเผลอปล่อยตัวปล่อยใจให้กับเขา สองแขนเกี่ยวกระหวัดรัดแน่น และรับรสจูบอันซ่าบซ่านรัญจวน ความรู้สึกกระสันสวาทเริ่มถูกปลุกขึ้นทีละเล็กละน้อย....

ฝ่ามืออันอบอุ่นแข็งแรงเลื่อนจากสะโพกกลมกลึงขึ้นมาขยำขยี้อยู่บนเนินเนื้อปทุมถันอันครัดเคร่ง เขาขยับขยำแผ่วเบา แล้วใช้มองนิ้วคีบคลึงอยู่กับจุกยอด มันยิ่งทำให้เธอเกิดการเสียว

กระสันวูบวาบ จนต้องแอ่นอกเบียดรั้งตัวเองให้แนบสนิทกับร่างกายของเขายิ่งขึ้น

“คุณภาสคะ...”

วูบหนึ่งเธออยากจะสารภาพกับเขา ว่าเธอไม่ใช่ทิพา ทว่าเธอคือราตรี น้องสาวฝาแฝด และเขาควรจะไปช่วยพี่สาวของเธอ เพราะการแต่งงานที่เป็นหน้าเป็นตาของเขาก็จบสิ้นลงแล้วโดยที่ไม่มีใครรู้ ว่ามีเจ้าสาวตัวปลอม

“ผมรักคุณทิพา...รักในความเป็นคุณทั้งหมด แม้ว่าคุณจะดื้อรั้นเหลือเกิน”

เขาเงยหน้าขึ้นยิ้มกับเธอ แล้วดุนดันเจ้าก้อนเนื้อแข็งๆ ปะป่ายอยู่ตรงหน้าขาของเธอ ทำเอาราตรีสะท้านเยือก

“คุณรักผมหรือเปล่าทิพา..”

เขาพึมพำอยู่กับลำคอของเธอ ฝ่ามือลูบไล้เล่นที่ทรวงอกข้างหนึ่ง ขณะที่อีกข้างเลื่อนลูบไปที่ต้นขาของเธอแล้วดันแยกยกขึ้น และโดยที่ไม่รู้ตัว ราตรีก็เลื่อนมือเล็กของเธอจับเข้าที่แก่นกายของเขาราวจะห้าม แต่มันกลับกลายเป็นว่าอุ้งมือเล็กๆ ของเธอเกาะกำอยู่กับแก่นกายกระชับ แม้ว่าขนาดของมันยาวใหญ่อย่างที่มือเธอกำไม่รอบ จนทำให้เขาสะท้านไปทั้งตัว เขาซุกใบหน้าจูบที่ริมใบหู ก่อนกระซิบกระเส่า

"ทิพาจ๋า....ใจเย็นๆ สิครับ”

ราตรีรู้สึกตัว เธอปล่อยมือทันที ทว่ามือแข็งแรงของเขาคว้ามือเธอกุมไว้อีกชั้น ไม่ให้เธอปล่อย

“ไม่เป็นไร ผมชอบให้คุณสัมผัสมัน”

เขากระซิบพลางเลื่อนมือลงไปที่หน้าขา ตะปบมือเข้าที่โคกเนินที่ปกคลุมด้วยเส้นไหมละเอียด แล้วใช้ฝ่ามือคลึงไปมา จนมันไปเสียดสีเข้ากับติ่งไตที่โผล่แพลมออกมาจากรอยแยกของกลีบดอกไม้กลางเนินเนื้อ จนเธอเผลอครางซี๊ดออกมา

"ชอบไหมที่รัก”

ภาสกรแกล้งถาม พร้อมขยำขยี้เนินเนื้อหนักมือขึ้น

"ฉัน...ฉันเสียวค่ะ...พอก่อนเถอะค่ะคุณภาส...ฉัน...ฉัน....อุ๊ย..ซี๊ดดด...”

เธอบิดกายสะท้าน ความรู้สึกวูบวาบไต่ตามผิวกายจนขนลุกชูชันไปหมด มือที่กำแก่นกายของเขาขยับขึ้นลงเบาๆ ตามสัญชาตญาณ แต่ก็ให้ชายหนุ่มครางสะท้านไปเหมือนกัน

"อูย...ซี๊ด...ที่รักว่ายังไงนะครับ...โอ๊ะ...อูยยย...มือของคุณทำผมเสียวไปหมดแล้ว"

"อุ๊ย...ขอโทษค่ะ "

ราตรีชักมือออก แต่ภาสกรรีบตะปบไว้อีกครั้ง

"หื้อ...ไม่เอาสิครับ ผมบอกแล้วไง ผมชอบที่คุณสัมผัสมัน”

“คุณภาสคะ...ฉัน..เอ่อ....”

“ไม่ต้องกังวลอะไร ผมจะทำให้คุณเจ็บน้อยที่สุด”

เขาพูดเพราะคิดว่าเธอกลัวขนาดของมันจะทำให้เธอฉีกขาด ทิพาเคยบอกกับเธอว่าภาสกรเป็นสุภาพบุรุษเขาไม่เคยล่วงเกินเธอจนล้ำลึก จะมีเพียงแค่ขอชื่นใจเล็กๆ น้อยๆ เท่านั้น ซึ่งบางครั้งทิพาก็บอกว่าเธอต้องการมากกว่านั้น แต่ก็เข้าใจว่าภาสกรเป็นคนไทยที่ยังเคร่งครัดประเพณีคร่ำครึอยู่

“แล้วถ้าเขารู้ว่าเธอไม่บริสุทธิ์ล่ะทิป”

“เขาไม่รู้หรอก เพราะฉันจะร้องให้ลั่นห้องด้วยความเจ็บปวดเลยเชียวล่ะ”

คำสนทนาระหว่างเธอกับพี่สาวฝาแฝดดังแว่วเข้ามาในสำนึก เธอนึกสะท้านในใจ ภาสกรจะเป็นชายคนแรกของเธอ และเมื่อทิพากลับมา เขาจะไม่มีวันรู้เลยว่า....ผู้หญิงที่เขานอนอยู่ในเวลานี้ ไม่ใช่คนที่เขารัก....แต่เขากำลังจะทำให้เธอตกหลุมรักกับคำพูดที่ทะนุถนอมหัวใจของเธอเหลือเกิน