4. กลับบ้าน

ณ บ้านหลังใหญ่ริมแม่น้ำเจ้าพระยาของเจ้าพ่ออสังหาริมทรัพย์รายใหญ่ของประประเทศ กำลังจัดปาร์ตี้กับสาวพริตตี้นับสิบคนริมสระว่ายน้ำส่วนตัวภายในบ้าน เพื่อรอลูกสาวคนเดียวของเขากลับมา

“ท่านคะ เดี๋ยวหนูนวดให้นะคะ สบายไหมคะ” พริตตี้สาวเอ่ยถามหนุ่มใหญ่แล้วนวดที่ขาของเขาไป แล้วก็ลูบไล้ยั่วๆไปพร้อมกับสายตาอ่อยๆ

“สบายสิจ้ะหนู นวดแรงๆเลย ถ้านวดๆเดี๋ยวฉันให้รางวัลเยอะๆเลย” อนุวัตรเอ่ยบอกไปแล้วยิ้มแบบชอบใจ ก่อนจะกอดเอวพริตตี้สาวไว้

“งั้นหนูนวดด้วยค่ะท่าน” พริตตี้อีกสองสามคนก็กู่กันเข้ามาดูแลท่านอนุวัตร ที่ลงทุนจ่ายหนักให้กับพวกเธอเพื่อนมาปาร์ตี้ให้กับท่านและลูกชาย

“คุณพ่อคะ นี่มันอะไรกันคะ พี่ใหญ่กำลังจะมาแล้วนะคะ” ปณิตาเดินเข้ามาถามผู้เป็นพ่อที่กำลังนัวเนียอยู่กับสาวพริตตี้ที่นุ่งบิกินี่เดินไปมา

“แล้วไง ก็พ่อเตรียมสาวๆมาให้เจ้าใหญ่มันโดยเฉพาะเลยนะ มันไปอยู่เกาะมานานเจอของสวยๆงามๆแบบนี้มันคงจะกระโดดเข้าใส่เลยล่ะ ฮ่าๆ ยังไงเสือมันก็ไม่ทิ้งลายแน่ๆ” อนุวัตรเอ่ยบอกลูกสาวไปแบบขำๆ

“คุณพ่อคะ แต่ตอนนี้พี่ใหญ่ไม่ได้เหมือนเมื่อก่อนแล้วนะคะ” ปณิตาเถียงออกไปอย่างอดไม่ได้ ตอนนี้พี่ชายเธอมันสนใจผู้หญิงที่ไหนกันเล่า เธอเห็นเขาสนใจอย่างเดียวก็คือเกาะรายาเท่านั้นแหละ

“เออน่า เหมือนไม่เหมือนมันก็เป็นผู้ชาย มันก็ต้องสนใจบ้างแหละน่า เราไปช่วยน้าเราทำอาหารไป ไม่รู้ว่าวันนี้จะทำอะไรบ้าง เดี๋ยวตาใหญ่มาพ่อจัดการเอง ไปๆ พ่อจะอยู่กับสาวๆ” อนุวัตรพูดบอกไปก็ไล่ลูกสาวไปหาพิชามลที่บ้านเล็กทันที เพราะขืนอยู่ตรงนี้เขาก็เล่นกับสาวน้อยพวกนี้ได้ไม่เต็มที่น่ะสิ

ด้านชาลิตพอมาถึงบ้านเขาก็ลงมาจากรถแล้วก็ได้ยินเสียงเพลงดังมาแต่ไกลจากทางสระว่ายน้ำ เขาก็ทำหน้าขมวดคิ้วแบบสงสัย ก่อนจะเอ่ยถามคนใช้ที่มารอยืนต้อนรับเขาทันที

“นั่นเสียงใครเปิดเพลงคึกครื้นขนาดนี้” ชาลิตถามออกไปแล้วมองหน้าละม่อน คนใช้ที่คอยรับใช้บ้านเขามานานแล้ว

“อ่อ คุณท่านค่ะคุณใหญ่ คุณใหญ่ไปดูเองเถอะค่ะ ” ละม่อนเอ่ยบอกไปแบบเกร็งๆ เพราะนานๆชาลิตจจะกลับมาแล้วนี่นายท่านก็โกหกเอาไว้อีก เธอจึงกลัวว่าชาลิตจะโกรธ

ชาลิตจึงรีบเดินไปดูทันทีแล้วเดินไปที่สระว่ายน้ำข้างบ้านทันที พอเข้ามาถึงก็เจอปาร์ตี้ริมสระ พร้อมกับมีสาวพริตตี้นับสิบคนกำลังใส่บิกินี่เดินไปมาแล้วก็เล่นน้ำในสระอีก ส่วนพ่อของเขาก็นั่งให้พริตตี้นวดขาอยู่ตรงนั้น พร้อมกับมีพริตตี้อีกคนป้อนองุ่นให้ทานแบบสบายใจ จนไม่เหลือเค้าคนป่วยหนักแบบที่น้องสาวของเขาโทรมาบอกเลยสักนิด

“พ่อ” ชาลิตพูดเสียงรอดไรฟันออกมา แล้วเดินไปหาพ่อตัวเองอย่างเดือดดาด ที่เขารีบมาเพราะเป็นห่วงท่านขนาดไหน แต่กลับมาเจอท่านกำลังสนุกกับสาวๆเนี่ยนะ มันน่าโมโหไหมล่ะ

“อ่าว มาแล้วเหรอเจ้าใหญ่ ทำไมปล่อยตัวโทรมแบบนี้ล่ะ ดูแลตัวเองหน่อยสิวะ” อนุวัตรหันไปหาลูกสาวแล้วลุกขึ้นเดินไปหาพร้อมกับเอ่ยพูดไปแล้วเอามาจับแขนของลูกสาวแบบสำรวจอย่างเป็นห่วง

“ไหนยัยเล็กบอกว่าพ่อป่วยหนักไง นี่พ่อให้ยัยเล็กโกหกผมใช่ไหม รู้ไหมว่าผมเป็นห่วงพ่อขนาดไหน” ชาลิตพูดเสียงเข้มออกไปอย่างโมโหที่ถูกพ่อของตัวเองหลอกแบบนี้

“เออ พ่อขอโทษ พ่อก็แค่อยากให้แกกลับบ้านบ้างก็เท่านั้น พ่อคิดถึงแกนะเจ้าใหญ่” อนุวัตรพูดก็เข้าไปกอดลูกชายอย่างคิดถึง จนชาลิตอึ้งจนพูดไม่ออกเมื่อเจอมุกนี้ของพ่อเข้าไป

“พ่อ ผมไม่ใช่เด็กแล้วนะมากอดอะไรเล่าคิดถึงก็บอกผมดีๆสิ ไม่ใช่มาแช่งตัวเองให้ป่วยแบบนี้” ชาลิตเอามือถอนยันอกพ่อถอนกอดออกเบาๆ แล้วพูดบอกไป

“พ่อบอกแกให้กลับบ้านทุกเดือนแล้วเป็นไงล่ะ นี่หกเดือนแล้วที่พ่อไม่ได้เห็นหน้าแกน่ะ พ่อก็ต้องทำแบบนี้ล่ะ แกดูสิแกกลับมาทั้งที พ่อจัดชุดใหญ่ไว้ให้แกเลยนะ ไปติดเกาะมานานมาเจออะไรสวยๆงามๆดีกว่า” อนุวัตรพูดไปก็ยิ้มหรี่ตาใส่ลูกชายแล้วยักคิ้วให้ไป

“อือ ไม่เอาพ่อ ผมเบื่อแล้ว พ่อสนุกไปคนเดียวเถอะ” ชาลิตพูดไปแล้วมองไปที่สาวๆพริตตี้ด้านหลัง ก่อนจะทำหน้าเบื่อหน่าย

“เบื่ออะไรกัน สาวๆที่เกาะจะไปสู้โคนมแบบนี้ได้ยังไงวะ อย่ามาเล่นตัวหน่อยเลยน่า พ่อรู้ว่าแกน่ะเป็นกระทิงเปลี่ยว” อนุวัตรพูดไปแบบแซวๆลูกชาย

“ถ้าพ่อไม่อยากให้ผมรีบกลับไปเกาะ ก็อย่าเอาผมไปเกี่ยว สนุกไปคนเดียวเถอะ” ชาลิตพูดจบก็เดินหนีออกไปทันที จนอนุวัตรมองตามแบบขัดใจที่สาวๆพวกนี้โน้มน้าวใจลูกชายไม่ได้

“มันไปตายด้านจากไหนมาวะ ยกมาทั้งฟาร์มโคนมแล้วยังเมินอีก ” อนุวัตรพูดไปแบบอดไม่ได้ แล้วเริ่มคิดแล้วว่าเขาควรจะหาสาวๆมาเป็นเมียลูกชายได้แล้ว ไม่งั้นตระกูลเขาน่ะสูญพันธ์เพราะเจ้าใหญ่แน่ๆ

ด้านชาลิตที่หนีพ่อเขาออกมา เขาก็เดินเข้าไปในบ้านแล้วรีบขึ้นไปชั้นบนทันที พอเข้ามาในห้องนอนของตัวเองแล้ว เขาก็กระโดดนอนบนเตียงแบบเหนื่อย แล้วคิดในใจแบบกังวล

“ผมไม่อยากจะเจอคุณเลยโย” ชาลิตพูดออกไปแล้วก็หลับตา เมื่อเขารู้ว่ายังไงวันนี้เขาก็ต้องเจอกับโยธกา ผู้หญิงคนเดียวที่เขารักสุดหัวใจ แต่มันก็กลับกลายเป็นเพียงแค่ความฝัน เมื่อเธอแต่งงานไปมีครอบครัวกับลูกพี่ลูกน้องของเขาแล้ว

“ก๊อกๆ ตาใหญ่ เปิดประตูให้น้าหน่อยลูก ” พิชามลเดินขึ้นมาตามหลานชายด้วยตัวเอง เมื่อรู้ว่าชาลิตเจอพ่อของเขาเอาสาวๆมาล่อ จนชาลิตหนีขึ้นมาข้างบน

“ครับน้ามล” ชาลิตลุกขึ้นมาแล้วเดินไปเปิดประตู แล้วก็เจอน้าของเขากำลังยืนยิ้มอยู่หน้าประตู

“ตาใหญ่ ทำไมปล่อยตัวโทรมแบบนี้ห้ะ ดูสิ หนวดเคราก็ไม่โกนผมก็ไว้ยาว ไม่ได้นะแบบนี้ เดี๋ยวน้าจะให้ช่างทำผมที่ร้านมาตัดให้ เรานี่นะ ไม่ดูแลตัวเองเลย” พิชามลที่กำลังจะเข้าไปกอดหลานถึงกับชะงักที่หลานชายไว้หนวดรุงรังผมก็ไม่ตัด เธอจึงจะให้ช่างทำผมที่ร้านของเธอมาตัดผมให้หลานชาย

“เห้อ แล้วแต่อามลเลยก็แล้วกันครับ กอดหน่อย คิดถึงจังเลย” ชาลิตพูดบอกไปแล้วเข้าไปกอดผู้เป็นน้าสาว ซึ่งเป็นคนเลี้ยงดูเธอมาตั้งแต่ที่แม่ของเขาตายไป

“น้าก็คิดถึงเราเหมือนกัน กลับมาบ้านเราสักทีนะ รอบนี้อยู่นานๆนะ น้าขอร้อง” พิชามลพูดบอกไปแล้วก็กอดหลานชายไปด้วย ก่อนจะถอนกอดออมากแล้วเอามือไปตีไหล่ของหลานชายเบาๆ

“ครับน้ามล ผมจะอยู่ให้นานที่สุดเท่าที่ผมทำได้ครับ” ชาลิตบอกไปแล้วก็ยิ้มให้ เพราะเขาเองก็ไม่ได้กลับบ้านนานจริงๆนั่นแหละ

“โอเค งั้นเราพักผ่อนเถอะ เดี่ยวน้าจะไปเรียกช่างทำผมก่อน แล้วเราก็ค่อยทานอาเย็นกัน วันนี้น้ากับหนูโยลงมือทำอาหารเองเลยนะ รับรองว่าอร่อยแน่ๆ น้าไปก่อนนะลูก” พิชามลพูดบอกไปแล้วยิ้ม

“ครับน้ามล” ชาลิตได้ยินแบบนั้นก็เพียงแค่ยิ้มและพูดตอบไปแบบนิ่มๆ เพราะตอนนี้เขาพยายามจะเฉยๆกับเรื่องของโยธกาแล้ว

หลังจากนั้นไม่นาน อนุวัตรก็หมดอารมณ์สนุกกับสาวๆพริตตี้ที่เขาจ้างมา เขาก็เลยสั่งสาวๆกลับไปแล้วเขาก็เดินเข้าไปในบ้านเพื่อคุยกับลูกชาย แต่มันกลับหนีขึ้นไปนอนบนห้องซะงั้น

“อ่าวคุณพี่ ไม่สนุกแล้วเหรอคะ ไหนบอกจะจัดปาร์ตี้ให้ตาใหญ่ไง” พิชามลเดินพาช่างทำผมเข้ามาในบ้านแล้วเอ่ยถามพี่เขยไปแบบขำๆ

“จะสนุกได้ยังไงก็เจ้าใหญ่มันเล่นด้วยที่ไหนกัน มันหนีขึ้นห้องไปแล้วน่ะสิ แล้วนี่พาคนมาทำอะไรเยอะแยะเนี่ย” อนุวัตรถามออกไปแล้วมองคนที่มากับพิชามล

“ก็มาตัดผมให้เจ้าใหญ่น่ะสิคะ ไปอยู่เกาะแล้วไม่ดูแลตัวเองเลย ทำตัวอย่างกับโจรไปทุกวัน น้องก็เลยต้องให้เด็กที่ร้านมาแปลงโฉมให้กับมาหล่อๆน่ะสิคะ” พิชามลพูดบอกไป เพราะจริงๆแล้วชาลิตนั้นหน้าตาดีมากทีเดียว

“เออดีๆ มันจะได้เหมือนคนขึ้นมาบ้าง ไปเถอะ” อนุวัตรบอกน้องเมียไปแล้วก็เดินออกไป เพราะเขาก็ต้องไปเปลี่ยนชุด ส่วนพิชามลก็ช่างทำผมไปจัดการกับหลานชายตัวดีของเธอ