บทที่7.นี่สวรรค์หรือไร?

“ชูว์!! อย่าดิ้นอยู่เฉยๆ ก่อน ไม่อย่างนั้นเธอจะยิ่งเจ็บเพิ่มขึ้นนะ” ชายหนุ่มหยุดขยับตัว รีบเบี่ยงแบนความสนใจของหญิงสาวใต้ร่าง เขาบีบเคล้นอกอิ่มแผ่วเบา อีกมือก็ลูบไล้เรียวขาด้านล่าง ปลุกกระแสกระสันซ่านให้เอมิกาหลงลืมความเจ็บ

หญิงสาวกัดฟัน ข่มกลั้นความเสียดเสียวที่จู่โจมกึ่งกลางร่างกาย ปลายเล็บกดจิกหมอนใบใหญ่เพื่อลดทอนความเจ็บร้าวยามราฟาเอลสอดแทรกความแข็งขืนลึกลงมาอีก ขนาดความเป็นชายใหญ่โตจนเธออึดอัด บวกกับความไม่คุ้นชินกับความอลังการที่พยายามดึงดันเดินหน้า จึงเกร็งลำตัวรองรับ ชายหนุ่มโน้มหน้าคลุกเคล้ากับความอวบอัด อ้าปากดูดดึงปลายยอดอันอ่อนไหว ชิมความอ่อนหวานละมุนละไมด้วยปลายลิ้นของตัวเอง ไล้ปลายลิ้นแข็งร้อนกวาดน้ำหวานฉ่ำชื่นเข้าสู่โพลงปาก เก็บเกี่ยวความหวานฉ่ำทุกหยาดหยดไม่ให้ไหลตกหล่น หลุดลอดไปทางไหนได้เลย

ชายหนุ่มกดสะโพก ดันความแข็งขืนลึงลงไปในกลีบดอกไม้ที่อุ่นนุ่ม เมื่อเอมิกาคลายอาการตื่นกลัว เขาค่อยๆ สอดแทรกความแกร่งร้อน ลึกลงไปในความคับแคบทีละนิดๆ เอมิกาเบ้หน้าเม้มปากแน่น ความเจ็บปวดเกิดขึ้น เธอจึงพยายามกระถดลำตัวหนี แต่ราฟาเอลตามติดไม่ลดละ เขากางมือคร่อมร่างอวบเอาไว้ ราฟาเอลตัดสินใจกดความแข็งขืนลงไปในครั้งเดียว...เมื่อค่อยๆ ขยับเอมิกาก็ยิ่งเจ็บช้ำมากขึ้น เสียงกรีดร้องดังก้อง...

“คุณราฟมันเจ็บ...แน่นและก็อึดอัดด้วยค่ะ...ได้โปรดเอามันออกไปเถอะนะ” เอมิกาวิงวอนหน้าตาแหยเก มันเจ็บปวดจนสุดทน เธอวอนขอให้ราฟาเอลสงสารเห็นใจ และปลดปล่อยเธอจากความทรมานที่กำลังเผชิญเสียที

“ฆ่าผมให้ตายไปเลยดีกว่าเอมิ ถ้าให้ผมหยุดตอนนี้” เสียงรวดร้าวกระซิบบอก ช่องสาวบีบรัดกายแกร่งจนสุดจะทานทน

“อื่อ...” เอมิกาเผลอคราง เมื่อเริ่มคุ้นชินกับสิ่งแปลกปลอม ชายหนุ่มโหย่งตัว ขยับถอดถอนกายแกร่งออกมาจาความชุ่มชื่นเพียงนิด แล้วจึงดันกลับไปที่เดิมแรงๆ จนเอมิกาไหวสะเทือนไปทั้งตัว เผลอตัวครางเสียงกระท่อนกระแท่นออกมา สะโพกแข็งแรงขยับกายเข้าหาอย่างหนักแน่น เริ่มจากช้าๆ เป็นเร็วขึ้น!! แรงขึ้น!! และล้ำลึกสุดทาง จังหวะรักเริ่มเข้มข้นเมื่อเอมิกาปรับตัวให้คุ้นชิน เธอเริ่มตอบโต้ราฟาเอลด้วยความร้อนแรงพอๆ กัน เม็ดเหงื่อแข่งกันผุดขึ้นตามไรผม ราฟาเอลจึงเกลี่ยไล้ให้อย่างอ่อนโยน เขาขยับกายไม่ยอมหยุด กดสะโพกตอกตรึงเน้นๆ โหมแรงทั้งถี่รัว ถาโถมใส่เอมิกาสุดแรงที่มี

“อา...คุณราฟ ชะ ช่วยเอมิด้วยค่ะ” เสียงวิงวอนหวานแว่ว พร้อมกับครางกระท่อนกระแท่น ราฟาเอลโหมกระหน่ำครั้งสุดท้าย ด้วยแรงที่เหลือทั้งหมด จนแทบขาดใจตาย

เขาคำรามเสียงครางแหบห้าว เมื่อปลดปล่อยความร้อนจากกายใหญ่สู่ร่างเน่งน้อยทุกหยาดหยดได้สำเร็จ หญิงสาวตัวกระตุกถี่ๆ กรีดร้องเสียงแหลม...เมื่อตนเองก็ถึงจุดสุดท้าย ร่างกายอ่อนเบาลอยล่องขึ้นไปเยี่ยมชมวิมานบนชั้นฟ้าอย่างสุขสมใจ

ราฟาเอลขยับกายอย่างเกียจคร้านเมื่อตื่นขึ้นมาในตอนเช้าตรู่ เขาบิดตัวไปมาบนเตียงกว้างอย่างอ่อนล้า ก่อนจะทะลึ่งกายพรวดพราดขึ้นมาจากที่นอนกว้าง รีบสอดส่ายสายตามองหาเอมิกาที่นอนกกกอดมาทั้งคืนอย่างถวิลหา มือหนาลูบไล้ไปตามรอยยับยุ่งบนที่นอนกว้าง สัมผัสความหวานละมุนที่หลงเหลืออยู่พลางกวาดตามองหาเอมิกาอย่างร้อนใจ

แววตาคมวาวกวาดมองทั่วทั้งห้อง เมื่อมองไม่เห็นเอมิกาอย่างที่ใจต้องการก็เริ่มร้อนรน เขากระเด้งตัวลุกขึ้นจากเตียงกว้าง ลนลานคว้าชุดคลุมๆ มาสวมกายลวกๆ รีบถลาออกจากห้องนอนเพื่อไปหาหญิงสาว ที่ป่านนี้หล่อนจะเป็นอย่างไร? อาจจะกำลังนั่งเสียใจอยู่ที่ไหนสักที่...เขาอุตส่าห์สูบแรงหล่อนจนหมดกว่าจะปล่อยให้เอมิกานอนหลับได้ก็เกือบฟ้าสาง ขนาดนี้เจ้าหล่อนยังจะมีแรงหนีหายไปจากสายตาเขาได้อีก ราฟาเอลสาวเท้าตรงไปยังบ้านพักของเอมิกาเป็นจุดแรก เมื่อไปถึงก็ต้องอารมณ์เสียมากขึ้น!! เมื่อประตูบ้านปิดแน่นหนา และดูเหมือนว่าเอมิกายังไม่ได้กลับมาที่นี่เลยด้วยซ้ำ

ราฟาเอลออกแรงวิ่งสุดตัว จุดสุดท้ายที่เขานึกถึง กลัวใจเอมิกาจะทำการสิ้นคิดแบบครั้งก่อน ชายหากโล่งๆ เขาเห็นหล่อนกำลังเดินเอื่อยๆ อยู่ริมทะเล สายตาเหม่อมองไปไกลจนสุดตา ราฟาเอลรีบเดินตรงไปหา นึกอยากจะทุ่มเอมิกาลงบนพื้นน้ำเสียให้เปียกปอน เธอจะได้สำยึกผิดที่ทำให้เขาต้องรีบร้อนลงมาจากเตียงทั้งที่ยังไม่พร้อม ทั้งตัวมีเพียงชุดคลุม แถมรองเท้าก็ไม่ได้ใส่ เพราะเป็นห่วงหล่อน