บทที่ 1.1 (กระดังงายั่วรัก)
แสงไฟหน้ารถส่องสว่างมาทางหน้าลานจอดรถของสถานบันเทิงชื่อดัง ร่างบางสะโอดสะองในชุดเสื้อผ้าเนื้อบางเบาหิ้วรองเท้าส้นสูงคู่ใจที่บัดนี้เริ่มทรยศเธอเดินโซเซเข้าหารถทันที ใจหนึ่งคิดตำหนิเพื่อนที่ขับรถเร็วขนาดนี้ถ้าเธอไม่เดินไปขวางมีหวังได้ทิ้งไว้ที่นี่แน่ รถเบรกเสียงดังจนผู้คนที่อยู่แถวนั้นหันมอง ประตูหลังรถถูกเหวี่ยงออกพร้อมกับขาเรียวยาวก้าวขึ้นไปนั่ง กลิ่นแอลกอฮอล์ที่เธอดื่มเข้าไปหลายดีกรีกำลังโชยคลุ้งไปทั่วรถ
“ออกรถได้”
หญิงสาวพูดด้วยเสียงครางยานๆ จากอาการเมาพร้อมมือโบกเป็นสัญญาณให้เคลื่อนรถ ก่อนจะทิ้งตัวลงนอนที่เบาะหลังอย่างสบายใจ
“เฮ้ย นี่เธอเป็นใคร ขึ้นมาบนรถฉันทำไม เธอ”
เจ้าของรถพยายามโวยวายเรียกให้หญิงสาวลุกมาตอบคำถาม เพราะเขามั่นใจว่าเขามาคนเดียวไม่ได้หิ้วสาวที่ไหนมาด้วยแน่ แต่เจ้าของร่างที่ไร้สติก็ไม่มีปฏิกิริยาตอบโต้ เธอยังคงนอนหลับด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ ความเย็นของเครื่องปรับอากาศในรถกระตุ้นให้ทุกอณูผิวเป็นผดเล็กๆ หญิงสาวหดขาเข้าหาตัวด้วยความหนาวจนเดรสตัวสั้นล่นขึ้นไปอีกเผยให้เห็นต้นขาส่วนใต้สะโพก ถึงจะมืดสลัวแต่ชายหนุ่มก็รับรู้ว่าผิวกายของเธอช่างนวลเนียนน่าสัมผัส
รวิมองไล่ทุกสัดส่วนอย่างห้ามสายตาไม่ได้ เขาแอบกลืนน้ำลายอึกใหญ่ ถึงเธอจะเมาไม่ได้สติ แต่ความสวยและสัดส่วนช่างเย้ายวนปลุกพลังบางอย่างในร่างกายให้เริ่มร้อนวูบวาบ เลือดในกายวิ่งพล่านจนใบหน้าคมร้อนผ่าว ชายหนุ่มรู้สึกถึงความปรารถนาในร่างบาง เขากระตุกยิ้มมุมปาก พร้อมตัดสินใจขับรถออกมาโดยไม่รู้ว่าเพื่อนร่วมทางนั้นคือใคร ร้อยทั้งร้อยผู้หญิงที่ออกจากผับมาในสภาพนี้คงหนีไม่พ้นสาวใจแตก แบบนี้เขาคงไม่ผิดอะไรหากจะพาเธอไปขึ้นสวรรค์
จันทร์กะพ้อถูกอุ้มมาวางบนเตียงสีขาวที่ขึงเอาไว้จนตึงเคลือบด้วยไฟนีออนสีนวลสลัวๆ ของโรงแรมม่านรูดริมทาง เธอยังไม่ได้สติแม้เขาจะไล้โลมทางสายตาอยู่คู่ใหญ่ เสื้อคอปาดไหล่ลู่เอียงจนอวดเนินเนื้อที่อวบอิ่ม ขาวเนียนสะอาดตา ขนาดคงจะพอเหมาะมือ รวิพยายามจะระงับความต้องการของตนเพื่อให้เกียรติเธอ หญิงสาวขยับร่างกายให้อยู่ในท่าที่สบาย ยิ่งอวดสัดส่วนจนชายหนุ่มต้องกลืนน้ำลายอึกใหญ่
“ยัยบ้าเอ๊ย อุตส่าห์จะไม่คิดแล้วนะ ยังจะมายั่วอีก”
แค่เพียงผิวกายที่นวลละเอียดก็ทำให้ความร้อนเริ่มสุมในร่างกาย ความปรารถนาไม่อาจจะหักห้ามได้ประกอบกับสุราที่เขาดื่มมันกระตุ้นให้ความเป็นชายสั่นสะท้านยามที่มองสำรวจเนินเนื้ออวบอิ่ม
“อืม ใจเย็นลูกพ่อ เย็นไว้”
“ไอ้ผู้ชายเฮงซวย” รวิสะดุ้งเฮือก “ไอ้ชั่ว ตายไปได้ก็ดี... ฮือๆ คอยดูฉันจะหาผัวใหม่ หะ หา ผัวใหม่”
เรียวแขนคว้าลำคอของรวิโน้มลงไปหา มืออีกข้างจิ้มที่หน้าอกแกร่งๆ
“พวกแกจำไว้เลยนะ ฉันจะมีผัวใหม่ก่อนพวกแก”
พูดจบหญิงสาวก็นิ่งหลับไป ปล่อยให้คนฟังงุนงงอยู่ชั่วครู่ก่อนจะคืนสติ รวิกระหยิ่มในใจอยู่ๆ ก็มีสาวมาให้เขาเสวยสุขถึงที่ไม่ต้องไปหาซื้อบริการที่ไหน
