ตอนที่ 5 นางฟ้าของนายสิงห์

5

นางฟ้าของนายสิงห์

สีหนาถถูมือไปมาอยู่หน้าประตูคล้ายคนดีใจจนทำอะไรไม่ถูกถึงขั้นต้องเรียกขวัญให้ตัวเอง นายสิงห์ผู้ยิ่งใหญ่เหมือนชื่อบทจะเก้ๆ กังๆ ก็ดันมาเป็นเพราะผู้หญิง นางฟ้าของเขาอยู่ข้างในจะรอช้าอยู่ไยผลักประตูเข้าไปหาเธอเสียเลยสิ

ประตูบ้านหลังน้อยเปิดผาง ด้วยความตกใจสุดปรารถนาก็ลุกขึ้นพรวด พอเห็นว่าเป็นใครก็ถอนใจอย่างโล่งอก

“ขอโทษถ้าทำให้เธอตกใจ”

“ไม่เป็นไรค่ะ คุณมาก็ดีแล้ว หนูมีเรื่องจะถาม”

กว่าจะเจอหน้าเขาอีกครั้ง สาวน้อยได้ครุ่นคิดอยู่นานจนตัดสินใจว่าจะทำให้เรื่องที่เกิดขึ้นดำเนินไปในทิศทางใด จากที่คิดแล้วว่ายังไงลูกก็ต้องมีพ่อ ถูกต้อง แล้วการจะทำให้ได้มาซึ่งพ่อของลูกล่ะทำยังไง สุดปรารถนาคิดได้แล้วว่า จากเหตุการณ์ที่เห็นผู้หญิงเป็นลมพับไปจะด้วยจริตมารยาหรือเพราะเจ็บป่วยของจริงก็ตาม เธอจะรีรอชักช้าไม่ได้แล้ว ก่อนที่เขาจะถูกคาบไปเสียก่อน

“ว่าไง อยากถามอะไรถามเลย” ร่างสูงปิดประตูเรียบร้อยแล้วนั่งลงข้างๆ เธอ มือวางบนบ่าลูบไล้ไปมา ตาคมสบนัยน์ตากลมโตแล้วยกยิ้มเย็นๆ แต่อุ่นร้อนไปทั่วหัวใจทั้งดวง

“คุณจะให้หนูอยู่ที่นี่เป็นเพียงผู้หญิงคั่นเวลาไปอีกนานเท่าไหร่กันคะ”

“ผู้หญิงคั่นเวลา?” คิ้วเข้มเลิกขึ้นสูง

“หนูไม่น่าจะเข้าใจผิดว่าคุณผู้หญิงคนเมื่อกี้เป็นเมียคุณ” ถามแล้วเธอก็กัดปาก “ส่วนหนูเป็นได้แค่ตัวคั่นเวลา หนูเข้าใจคนเคยขายตัวอย่างหนูจะได้อภิสิทธิ์เหนือใครคงเป็นไปไม่ได้ แต่หนูอยากรู้ว่านานแค่ไหนที่ต้องอยู่ในสภาพนี้”

“หึ หึ ฮ่าๆ” สีหนาถระเบิดเสียงหัวเราะทันทีที่สุดปรารถนาพูดจบ “ก็จนกว่าฉันเบื่อล่ะมั้ง”

หน้าสวยหวานซีดลงสลับแดงจัด ทั้งโกรธและอายกับคำตอบของเขา มันยิ่งหยั่งลึกไปถึงตราบาปที่มีติดตัว ผู้หญิงมีมลทินอย่างเธอใครเล่าจะจริงจังด้วย

หากแต่สุดปรารถนาก็ลืมไปว่า สีหนาถคือผู้ชายคนแรกของเธอ

“เป็นไร สีหน้าแปลกๆ เธอไม่ชอบฉันเหรอ”

“คุณเป็นคนที่หนูนอนด้วยมาแล้ว”

“ตอบไม่ตรงคำถามเลยเด็กน้อย เธอไม่ชอบฉันหรือไง หรือเห็นว่าฉันแก่กว่าเป็นสิบปี ซึ่งเธออาจจะไม่ชอบคนแก่ จริงสินะ ผู้หญิงวัยเท่าเธอน่าจะชอบเด็กหนุ่มรุ่นราวคราวเดียวกันมากกว่า” เสียงของเขาไม่บอกอารมณ์ใดๆ สีหน้าและรอยยิ้มบางๆ นั้นก็เช่นกัน

“คุณยังไม่แก่ค่ะ ห่างจากคำว่าแก่ไปตั้งมาก”

ดวงตาของสุดปรารถนามองจับไปยังมือซนๆ ที่เคลื่อนไหวอยู่แถวๆ หน้าขา เธออดคิดไม่ได้ว่าคนมือไวใจเร็วอย่างเขาคงคิดเป็นอยู่เรื่องเดียว

ยิ่งเห็นสายตาของเธอมองมา สีหนาถก็ยิ่งอยากให้เธอมองมันจนจบ เขาเลื่อนมือขึ้นสูงเข้าใกล้เนินสามเหลี่ยมของเธออีกนิด เคลื่อนไหวอย่างเชื่องช้าทั้งที่ใจจริงอยากสัมผัสลูบไล้ส่วนนั้นมากเพียงใดก็ตาม เขาเล่นไปตามเกม เกมแห่งราคะของผู้ใหญ่กับเด็กสาวแสนสวย

“แสดงว่าเธอไม่รังเกียจคนแก่อย่างฉัน จึงไม่เห็นว่าฉันแก่”

“เลิกพูดเรื่องอายุเถอะค่ะ หนูอยากจะถาม”

“ถามสิ ถามเลย”

ขนบนลำคอของสุดปรารถนาลุกพราวเมื่อไออุ่นจากลมหายใจปะทะแผ่วๆ เธอยังรู้สึกว่าเรียวลิ้นสากๆ ของเขาสะบัดไปมาจนติ่งหูเย็นไปทั่ว แต่แล้วดวงตากลมโตก็เบิกกว้างเมื่อลำคอข้างนั้นของเธอถูกกัด

“อ๊ะ”

“ดอกรัก...ถามสิ เธออยากถามอะไรฉัน หืมม์”

คำถามมันติดที่ริมฝีปากเมื่อเนินนางกลางร่างถูกมือใหญ่แตะต้อง เขาวางมือทับและนวดคลึงก่อนจะใช้ปลายนิ้วเขี่ยตรงจุดกระสัน เขารู้ได้ไงว่ามันอยู่ตรงนั้นพอดีเป๊ะ!

“เธอแฉะแล้วนี่นาดอกรัก งั้นถอดออกเถอะนะ”

“เดี๋ยวค่ะ” มือเล็กตะครุบมือใหญ่เอาไว้ก่อนที่เขาจะจัดการถอดกางเกงขาสามส่วนให้เธอ “ก่อนถอดคุณบอกหนูหน่อยสิคะ ระหว่างที่หนูอยู่ที่นี่ หนูจะทำอะไรได้บ้าง สามารถออกไปข้างนอกได้ไหม และหนูจะได้อะไรบ้าง”

สีหนาถถอนใจ ผู้ใหญ่อย่างเขาต้องบอกตัวเองให้ใจเย็นๆ แล้วจึงเอ่ยออกไปว่า

“เธอสามารถเดินไปไหนมาไหนได้ทั่วทุกที่ภายในไร่ของฉัน แต่ต้องระวังหน่อยเพราะคนงานที่นี่ส่วนใหญ่จะเป็นผู้ชายกลัดมัน บ้านนี้อยู่ไม่ไกลจากบ้านใหญ่และทุกคนรู้ดีว่าที่นี่คือที่ส่วนตัวของฉัน เวลากลางวันฉันมักจะหลบมาพักร้อนที่นี่ เธอจะออกไปนอกไร่ต้องบอกฉัน จะไปหาใครต้องบอกฉันและแจ้งเวลากลับที่แน่นอน ถ้าจะให้ดีฉันต้องไปด้วย ส่วนเธอจะได้อะไรบ้าง ก็อยู่ที่ว่าเธอจะทำให้ฉันพอใจมากแค่ไหน ยิ่งฉันพอใจมากเท่าไหร่ อะไรที่เธออยากได้ก็ต้องได้”

“ถ้างั้นหนูจะออกไปหาน้องชายก็ได้สินะคะ”

“ได้สิ แต่ต้องบอกฉันก่อน”

“ถ้าหนูอยากทำอาหารเอง”

“ได้เลย แล้วฉันจะทำครัวเล็กๆ ไว้ให้”

“ถ้าหนู...”

“พอแล้ว เธออยากได้อะไรก็บอก ฉันจะทำให้ แต่ตอนนี้ทำให้ฉันก่อนนะ จำคืนนั้นของเราได้มั้ยนางฟ้า เธอเก่งแค่ไหน เก่งซะจนลืมไม่ลงเลยเชียว”

สุดปรารถนาหลบประกายตาล้อเลียนที่ลุกโชนไปด้วยความต้องการอย่างขวยเขิน แล้วเปลื้องเสื้อผ้าออกจากตัว ในขณะเดียวกัน สีหนาถก็เปลือยเปล่า เขากอดเธอจูบเธอเหมือนจะเริ่มต้นด้วยความคลาสสิค แต่แล้วสาวน้อยก็ผลักให้เขาล้มลงไปบนเตียงขนาด 3.5 ฟุต เธอคืบคลานขึ้นมาบนตัวเขา กดปากจูบเขาอย่างตั้งใจก่อนจะซุกไซ้ซอกคออุ่นจัดของเขา

แค่เธอเริ่มก็ทำให้เขาลุกเป็นไฟ แต่ไฟดวงนี้จะนอนนิ่งๆ ปล่อยให้นางฟ้าร่ายมนตร์อยู่บนร่าง ปากลิ้นของเธอต่ำลงมายังยอดอกเล็กๆ สีเข้ม แผงอกกว้างคล้ายจะบานพะเยิบด้วยแรงหัวใจเต้นกระหน่ำ ฝ่ามือเล็กคล้อยต่ำลงที่กลางหน้าขา สิ่งที่ทำให้เขาแทบสะดุ้งไม่ได้อยู่กลางซอกขาเพราะบัดนี้มันตั้งตรงเหมือนเด็กชายร่างสูงใหญ่ยืนตรงเคารพธงชาติ ก่อนที่เด็กหล่อเหลาจะถูกฝ่ามือเล็กนุ่มจับต้อง

“ซี้ดดดด” ไม่ใช่เสียงครางของสีหนาถ หากแต่เป็นเสียงครางแผ่วๆ ของสุดปรารถนา ซึ่งชายหนุ่มก็รู้ว่าเกิดขึ้นได้ไง

“ถูไปเรื่อยๆ ยาหยี ถ้าเธอชอบมัน”

เขาชอบที่สัดส่วนตัวตนอยู่ในอุ้งมือเล็ก แต่ชอบยิ่งกว่าเมื่อต้นขาขาวเรียวจะหนีบต้นขาแกร่งที่เต็มไปด้วยขนหยาบๆ เรียงราย แน่นอนเมื่อซอกขาขาวๆ ที่ร้อนเร่าหนีบกับต้นขากระด้างย่อมทำให้เกิดความเสียดเสียว นางฟ้าของเขาต้องไม่ได้ตั้งใจ เพียงแต่บังเอิญที่เธอกดสะโพกต่ำลงไปนิด กลีบผกาของเธอจึงครูดไถกับต้นขาแข็งกระด้าง

“อ๊า” เธอชอบจัง ชอบที่จะถูไถแบบนี้ เหมือนได้ระบายความอัดอั้นไร้ยางอาย เหมือนกำลังใส่หน้ากากแต่ไม่ใช่ เพราะเธอเต็มใจจึงไม่จำเป็นต้องใส่หน้ากาก และไม่จำเป็นต้องโกหกตัวเองว่าไม่ชอบ

“แฉะแล้วสินะนางฟ้า อืมม์...”

สีหนาถกระตุกเรือนผมยาวให้ใบหน้างามแหงนเงย ซึ่งเขาก็ชะโงกหน้ามากดจูบ

“แต่แบบนี้น่าจะถูกใจเธอมากกว่านะยาหยี”

ว่าแล้วนิ้วกร้านก็แหวกกลีบผกาออกจากกันเพื่อบี้คลึงติ่งเกสรของดอกไม้ดอกโต สัดส่วนของเธอไม่เล็กแถมยังอวบอูบน่าลูบคลึงที่สุด

“ซี้ดดด คุณสิงห์ขา” เธอครางกระเส่า เนื้อตัวสั่นเทา

“ชอบแบบไหนบอก ฉันสนองให้เธอได้ทุกท่า”

สุดปรารถนาครวญครางเสียงระงม ติ่งเกสรฉ่ำน้ำหวานที่ทะลักล้นออกมา เธอรู้สึกอึดอัดเมื่อนิ้วกร้านแทรกเข้าไปข้างใน ใบหน้างามซุกกับซอกคออุ่น มือเล็กยังไม่ละจากท่อนเนื้ออันน่าเกรงขาม แม้บางจังหวะจะหยุดขยับเพราะสติกระเจิง และบางครั้งก็สาวไหวจนมันเปียกลื่นไปแล้ว

สาเหตุของความเปียกเลื่อนก็คล้ายๆ ผู้หญิง ปลายนิ้วของเธอสัมผัสกับตาน้ำเล็กๆ กลางรอยแยกของส่วนปลายมันซึมออกมาไม่น้อยบอกให้รู้ว่าเขาก็มีอารมณ์มากมายเช่นกัน

“คุณสิงห์คะ หนูจะบริการคุณเองค่ะ แต่หนูมีเรื่องหนึ่งจะขอแลกเปลี่ยน”

“อะไร”

“หนูยังไม่ต้องการตอนนี้หรอกค่ะ เวลานี้คือเวลาที่หนูควรจะทำให้คุณลืมทุกอย่าง ไม่ใช่เวลาที่จะมาเรียกร้อง”

“ฉลาดจริงสาวน้อย”

สุดปรารถนากระตุกยิ้ม มือของเธอยังคงสาวรูดท่อนเนื้อเป็นจังหวะ เมื่อแววตาคมกริบคล้ายกำลังบอกว่า อะไรที่เธออยากได้ เธอจะได้มันเมื่อทำให้เขามีความสุข สุดปรารถนาจึงก้มหน้าสวาปามท่อนเนื้อจนกระพุ้งแก้มของเธอตอบลึก

“อาห์” สีหนาถครางแหบพร่าเสียงดัง ร่างของเขาเกร็งทั้งที่ก่อนหน้านี้มันผ่อนคลายอย่างสบายอารมณ์ เธอทำให้เขาอย่างตั้งใจแน่วแน่ ทำให้เขาอยากจะกัดปากตัวเองหนัก ทว่าสิ่งที่เขากำลังทำก็คือการขยุ้มเรือนผมสลวยแล้วกระชาก ใบหน้าของเธอกระตุกกระนั้นหญิงสาวก็ยังคงฝืนกดริมฝีปากดูดกลืนตัวตนของเขาต่อไป

ปากลิ้นเล็กๆ โรมเลียกับท่อนเอ็นจากปลายถึงโคนแม้แต่พวงสวรรค์ก็ยังไม่ละเว้น เธอเป็นนักเรียนที่แทบไร้ประสบการณ์ แถมยังมีบทเรียนครั้งแรกครั้งเดียวที่เป็นประสบการณ์สอนให้รู้ว่าทุกตารางนิ้วบนเรือนร่างจะทำให้สนุกสนานได้ถ้ารู้จักใช้มันให้เป็น

ปลายนิ้วเรียวเล็กบรรจงกรีดปลายเล็กตรงเนื้อในของต้นขาแกร่ง เขาสะดุ้งนิดๆ แล้วมีเสียงเล็กลอดออกมาจากอุ้งปากหนา

“ซี้ดดดด”

สุดปรารถนาเชื่อว่าความพยายามของเธอต้องเกิดผลแน่ๆ เขาพอใจและพอใจมากเสียด้วย

“หยุดสักนิดเถอะคนสวย แล้วหันบั้นท้ายขาวๆ ให้ฉันเห็นเต็มๆ ตา”

สุดปรารถนาพยักหน้าก่อนจะถอนริมฝีปากออกจากท่อนเนื้อ เธอตวัดขาคร่อมร่างหนาอย่างรู้งาน หันบั้นท้ายขาวเนียนโดยแยกต้นขาคร่อมบ่าเขาไว้ กลีบเนื้ออวบอูมชุ่มฉ่ำลอยอยู่ตรงหน้า สีหนาถผงกศีรษะขึ้นโรมรันปลายลิ้นสากๆ กับติ่งเกสรสาวสีชมพู

“อ๊ะ” ถ้าจะถามถึงความอึด แน่นอนว่าเธอสู้เขาไม่ได้แน่ ดังนั้นเสียงหวีดร้องครวญครางจึงดังออกมา

ชายหนุ่มดูดดื่มน้ำหวานจากร่างสาว ปัดป่ายปลายนิ้วฉกาจไปทั่วทุกซอกหลืบ ยิ่งบั้นท้ายนั้นไม่อยู่เฉยเขาก็ยิ่งดูดเกสรสาวอย่างรุนแรง

“อ๊า คุณสิงห์ขา...”

ตัวเธอสั่นเทิ้ม มือเล็กผละจากความเป็นชาย ริมฝีปากฉ่ำน้ำไม่ต้องพูดถึงมันหลุดจากการครอบครองตั้งแต่เขาชิวหาปากทางรักของเธอแล้ว

“โอยยยย หนูจะทนไม่ไหวแล้วนะคะคุณสิงห์”

“แต่ฉันยังไม่ถึงไหนเลย”

ว่าแล้วสีหนาถก็จัดท่าทางใหม่ โดยที่เขากลายเป็นฝ่ายขึ้นคร่อมกักขังสุดปรารถนาให้อยู่กลางเปลวไฟจากร่างหนา สองขาเรียวขาแยกกว้าง ปลายเท้าตวัดรัดเอวใหญ่ให้ศูนย์กลางของลำตัวจรดจ่อกัน

กายหนาเกร็งนิดๆ ยามสอดท่อนเนื้อเข้าสู่ปากถ้ำ กลีบผกาแย้มแยกคราใดความเจ็บปวดก็มาเยือนนางฟ้าครานั้น

“อื้อ! คุณสิงห์...หนะ...หนูเจ็บ”

“เราห่างกันนานเกินไปเห็นมั้ย ถ้าเธอไม่หนีฉันไปคืนนั้น วันนี้ก็ไม่ต้องเจ็บตัว ฉันจะทำเบาๆ นะ แต่...” สีหนาถลองขยับเบาๆ ทว่าช่องทางรักที่แม้จะเปียกลื่นเพียงใดก็ยังคับแน่นจนเขาเองก็รู้สึกว่าเยื่อเนื้อในนั้นกำลังฉีกขาด

"ให้ตายสิดอกรัก คืนนั้นฉันได้ความบริสุทธิ์ของเธอมาแล้วนี่นา หรือมันงอกออกมาใหม่ได้...อะ”

แม้แต่เขาเองก็ยังรู้สึกแน่นจนเจ็บแปลบๆ

“อื้อ...ทำไงดี หนูเจ็บ” น้ำตาเล็ดออกมาจากหางตา

“รอไม่ได้แล้วดอกรัก ถ้าช้าก็ยิ่งเจ็บ” แล้วสีหนาถก็ตัดสินใจดูดเรียวปากของเธอเพื่อปิดกั้นเสียงร้องยามเคลื่อนลำตัวหนาเข้าสู่ท้องร่องเต็มแรง

“อ๊า!” เสียงร้องแผดลึกลงลำคอหนา กายบางสั่นสะท้านราวกับนี่คือครั้งแรก น้ำตาไหลรินกลิ้งผ่านนวลแก้ม

มือใหญ่ลูบไล้ใบหน้าสวยหวาน เหงื่อผุดเต็มหน้าผากเพราะความเจ็บปวด เขาสงสารเธอแต่ทว่าก็เต็มไปด้วยความภูมิใจ มันยืนยันว่าสุดปรารถนายังไม่มีใครนอกจากเขาคนเดียว

สะโพกสอบเริ่มโยกคลึงอยู่ในร่องสาว ปลีขาเนียนเริ่มขยับเมื่อความเจ็บแปลบหายไป สุดปรารถนาตวัดลิ้นกับซอกคอชื้นเหงื่อของเขา เหงื่อรสเค็มปร่าผสมความหวานปะแล่มยามสองร่างรวมกันเป็นหนึ่งเดียว

“อ๊ะ อ๊า”

กายเสียดสีเบียดบดให้ร่องลึกขยายกว้างและตอดรัด กล้ามเนื้อเล็กๆ หดกระตุกเมื่อเธอพบพานความสุข หากแต่กายหนาก็ยังขยับราวหยุดไม่ได้

“รอหน่อยนะดอกรัก รอฉันก่อน”

สีหนาถกระแทกกระทั้นกายถาโถม เวลานั้นร่างหนาคุกเข่าอยู่หลังบั้นท้ายขาวที่กำลังลอยเด่น สองมือจับเอวเล็กไว้เป็นหลัก สะบัดกายรุนแรงจนเม็ดเหงื่อซ่านกระเซ็นอาบไปทั่วแผ่นหลังเปลือยเปล่า คนร่างบางก็ใช่ว่าจะรับฝ่ายเดียว เธอยังสะบัดสะโพกส่ายวนอย่างยั่วเย้า

“อื้มมมม คุณสิงห์คะ หนูจะถึงอีกแล้วนะคะ อะ...อ๊ะ”

สีหนาถไม่ตอบ โถมกายเต็มที่จวบจนธารน้ำขาวขุ่นฉีดพุ่งอยู่ในร่องกระสัน ร่างหนาสั่นพะเยิบท่อนเนื้อกระตุกน้อยๆ

“อาห์”

สุดปรารถนาทิ้งตัวลงบนที่นอนอย่างหมดแรง ไม่อยากจะเชื่อว่าเขาจะอึดทั้งที่เธอพยายามกลั้นใจไม่ให้เกร็งกายรับแค่ไหน แต่จนแล้วจนรอดเธอก็สั่นเป็นเจ้าเข้าเมื่อความสุขหลั่งทะลักถึงสองครั้ง รู้สึกว่าร่องกายจะเห่อบวมกันเลยทีเดียว

“มีความสุขไหมดอกรัก”

สาวน้อยพยักหน้าเมื่อเขาทิ้งตัวลงมานอนพังพาบก็ซุกใบหน้าเข้ากับซอกคอเปียกชื้น ปลายจมูกโด่งเป็นสันสูงสูดความหอมของพวงผม ไซ้นวลแก้มแดงก่ำก่อนจูบบนมุมปากอิ่ม

“เธอบริการดีมาก แต่ฉันยังไม่อิ่มเลย”

“คุณ!”

“แต่รอไหว รอให้เธอหายระบมก่อนแล้วค่อยต่อรอบสองนะดอกรัก”

อย่างน้อยเขาก็ยังใจดีให้เธอได้พักร่างกายก่อนล่ะนะ ดีกว่าเอาแต่ใจบีบบังคับอย่างที่เคยคิดไว้

“พักซะนะ อีกหนึ่งชั่วโมงฉันจะกลับมาใหม่”

“ห๊า! นี่คุณจะให้หนูได้พักแค่แป๊บเดียวหรือคะ” ฝันสลายแล้วสุดปราถนาเอ๋ย

“ตั้งชั่วโมงต่างหากล่ะ” ชายหนุ่มลุกขึ้นยืนสวมเสื้อผ้า

“โอ๊ย! แล้วหนูจะฟื้นทันมั้ยล่ะคะ” เธอโอด

“ทันสิ ยังไงร่างกายของเธอก็รับฉันไหวอยู่แล้ว”

สาวน้อยเม้มปากอย่างขัดใจ สีหนาถใส่เสื้อผ้าเสร็จก็ก้มตัวลงหอมแก้มนุ่มของคนแสนงอน

“ล็อกประตูให้แน่นหนาด้วยล่ะ ที่นี่มีแต่ผู้ชายกลัดมันทั้งนั้นอย่าลืม”

“หนูไม่ออกไปไหนหรอกค่ะ แต่คุณสิงห์คะ”

“ว่าไง”

“หนูขอใช้โทรศัพท์หน่อยได้ไหมคะ โทรศัพท์หนูแบตเตอรี่หมด อยากโทร.ไปหาเขต เดี๋ยวเขตจะเป็นห่วงค่ะ”

“เขต?” เขาขมวดคิ้วมุ่น

“น้องชายหนูไงล่ะคะ ชื่อสุดเขต”

“อ๋อ ได้สิ” แล้วเขาก็ส่งมือถือราคาแพงที่เธอเคยได้แต่มองในช็อปเพราะไม่มีปัญญาซื้อ

“ฮัลโหล” เสียงสุดเขตดังออกมา

“พี่เองนะเขต”

“พี่ดอกรักเหรอ นี่พี่อยู่ที่ไหน ไม่รู้หรือไงเขตเป็นห่วงน่ะ ติดต่อก็ไม่ได้”

“เขตไม่ต้องเป็นห่วงพี่หรอก พี่ไม่เป็นอะไร แค่จะโทร.มาบอกเขตว่าพี่อยู่กับ...” เธอเหลือบตามองสีหนาถนิดนึง “คุณสิงห์ที่ไร่เพลินตะวัน”

“คุณสิงห์ไหนพี่ แล้วพี่ไปทำอะไรที่นั่นฮะ กลับบ้านเลยนะพี่ดอกรัก เขตเป็นห่วง”

“คือว่าพี่...” แล้วมือถือก็ถูกแย่งไป

“ดอกรักจะอยู่กับฉันไปอีกนาน นายไม่ต้องเป็นห่วง” สีหนาถ กรอกเสียงพูดกับสุดเขต

“คุณเป็นใคร แล้วพี่สาวผมไปอยู่กับคุณได้ไง”

“ฉันชื่อสีหนาถ เกียรติโยธิน เจ้าของไร่เพลินตะวัน และที่สำคัญฉันเป็นสามีของดอกรัก”

“ว่าไงนะ!”

“พี่สาวนายสบายดี ไม่ต้องห่วง เธออยู่ในความคุ้มครองของฉัน ไม่ต้องกลัวพี่สาวนายจะลำบาก และหากไม่สบายใจก็เชิญที่ไร่เพลินตะวัน”

สุดเขตไม่ได้ตอบรับหรือปฏิเสธเพราะสีหนาถชิงวางสายก่อนแล้ว สุดปรารถนามองเขาอย่างซึ้งใจที่อย่างน้อยเขาก็พูดคล้ายจะรับผิดชอบเธอ แถมยังบอกว่าเป็นสามีของเธอโดยไม่กลัวจะเสื่อมเสีย เธอไม่ได้หวังอะไรนอกจากความรับผิดชอบที่มีต่อลูกในท้อง แต่ถ้าเป็นไปได้ขอห้อยท้ายด้วยความรักมอบให้บ้างก็ดี

“ดอกรักอย่ามองฉันด้วยสายตาอย่างนั้นสิ ผัวของเธอคนนี้ไม่เคยโกหกหลอกลวงใครหรอกนะ ถ้าไม่จำเป็น” รอยยิ้มเล็กๆ ประดับเหนือเรียวปาก

“แล้วคราวนี้จำเป็นหรือเปล่าล่ะคะ”

“แล้วแต่จะคิด ฉันทำอะไรดูจากการกระทำไม่เคยต้องโอ้อวดอะไรหรอก นอนพักซะเถอะ จะได้มีแรงรับการเผด็จศึกจากฉันรอบสอง หึหึ”

เขาจากไปแล้ว ทิ้งให้เธออ้างว้างอยู่บนเตียง สุดปรารถนารู้สึกโดดเดี่ยวแต่ถึงกระนั้นเธอก็มีความสุขไม่น้อย หญิงสาวอมยิ้มและนอนพักรอรับความสุขสมระลอกสอง