ซีรีส์น้องแสนรัก

ซีรีส์น้องแสนรัก เล่ม 1 รักไหมถามใจดู

พลอยไพลินมองคุกกี้ในกล่องที่ถืออยู่ในมือด้วยรอยยิ้ม เป้าหมายของเธอคือบ้านข้างๆ ของพี่สาวสุดหล่ออย่างพี่เพชร

“คุณหนูพลอยมาแต่เช้าเลยนะคะ” ป้าวาดเอ่ยถามสาวน้อย แขกประจำบ้านของเจ้านายสาว

“สวัสดีค่ะป้าวาด พี่เพชรล่ะคะ”

“คุณเพชรยังไม่ลงมาคุณหนูพลอย”

“งั้นพลอยขอขึ้นไปหาพี่เพชรก่อนนะคะ” พลอยไพลินยิ้มสดใสให้แม่บ้านของเพชร

“เชิญตามสบายค่ะคุณหนูพลอย”

พลอยไพลินรีบเดินขึ้นไปยังห้องของเพชร พี่สาวสุดหล่อที่เธอแอบปลื้ม

เธอค่อย ๆ ย่องเข้าไปในห้องนอนกว้างของเพชร อีกฝ่ายกำลังสวมใส่เสื้อผ้าอยู่

“พี่เพชรขา ให้พลอยช่วยไหมคะ” พลอยไพลินรีบเข้าไปยืนเผชิญหน้ากับเพชร ทำเอาเพชรถึงกับสะดุ้ง

“ยายตัวแสบเข้ามาได้ยังไงนี่” เพชรตะครุบมือสาวน้อยข้างบ้านอย่างตกใจ ในขณะที่กำลังกลัดกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวเก่งอยู่

“เดินเข้ามาทางประตูค่ะพี่เพชร” สาวน้อยทำหน้าเป็นอย่างแสนซน

เพชรทำตาดุใส่สาวน้อย แต่พอเห็นใบหน้าสวยหวานนั้นก็ทำให้ถึงกับอึ้งไปเลย

แก้มนวลใสทำให้อดใจแทบไม่ไหว เพชรเบือนหน้าหนีแต่ต้องอุทานออกมา

“อุ๊ย!” เพชรโดนสาวน้อยหอมแก้มเข้าให้ฟอดใหญ่ พลอยไพลินยิ้มแสนซน ยกมือขึ้นจะจับแก้มของเพชร แต่โดนอีกฝ่ายรวบมือเอาไว้

“จะทำอะไร”

“พี่เพชรน่ะ ดุจัง”

“อย่าทำรุ่มร่ามสิ” เพชรทำเสียงดุ

“คิดถึงค่ะ” เธอยื่นปากไปจุ๊บปากของเพชร

“อุ๊ย!” เพชรยกมือขึ้นแตะปากตัวเอง

“เป็นสาวเป็นนาง” เพชรดุอีก

“พี่เพชรก็เป็นสาว” เธอยิ้มหน้าเป็น ก่อนที่จะขยับใบหน้าเข้าไปใกล้ ๆ กับใบหน้าของเพชร

“แถมยังเป็นสาวที่หล่อมากๆ เลยด้วย”

เพชรเดินหนี แต่พลอยไพลินเดินไปดักหน้าก่อนที่จะช่วยกลัดกระดุมเสื้อให้อีกฝ่าย

“โอ๊ย! พี่เพชรตีมือพลอยทำไมคะ”

“พี่กลัดกระดุมเอง”

“ทำไมพี่เพชรต้องหวงเนื้อหวงตัวกับพลอยด้วย ทีสาว ๆ คนอื่น”

“สาวคนอื่นทำไม” เพชรทำเสียงดุ ก่อนจะกลัดกระดุมเสื้อจนเสร็จ

เพชรเป็นลูกสาวคนเดียวของเจ้าพ่ออสังหาริมทรัพย์คนดัง มีทั้งอิทธิพล อำนาจ และความร่ำรวย แต่ยังไร้คู่ชีวิต เพราะต้องช่วยบิดาและพี่ชายทำงานตั้งแต่เด็ก เพชรจึงไม่คิดหาใครมาเคียงข้าง เนื่องจากกลัวว่าหากรักใครไปแล้ว จะทำให้อีกฝ่ายเกิดอันตรายได้ เพราะมีคู่แข่งทางธุรกิจมากมาย

“พี่เพชรขา พลอยขอกินข้าวด้วยสิคะ”

“ที่บ้านไม่มีข้าวกินหรือไง” เพชรทำเสียงดุขณะหยิบหวีขึ้นมาหวีผมนุ่มสลวยของตัวเอง ก่อนจะมัดรวบเอาไว้เป็นหางม้า

“มีค่ะ แต่พลอยเหงาไม่อยากกินข้าวคนเดียว อยากมากินกับพี่เพชร”

“พี่ไม่ใช่คนคลายเหงาของเธอนะ” เพชรทำเสียงดุ เพื่อปกปิดความรู้สึกในหัวใจของตัวเอง

เพราะไม่อยากให้ผู้หญิงที่ไหนมาสนิทสนมด้วย ไม่อยากให้อีกฝ่ายเกิดอันตราย

“พี่เพชรไม่ใช่คนคลายเหงาค่ะ แต่เป็นคนสำคัญของพลอย”

“ไร้สาระ”

“พี่เพชรชอบดุพลอยอยู่เรื่อยเลย” พลอยไพลินทำหน้างอ แต่เพราะอีกฝ่ายไม่ง้อ ทำให้เธอต้องรีบวิ่งตามเพชรลงไปรับประทานอาหารด้านล่าง

เพชรแยกตั้งแต่เรียนจบ จะเรียกว่าบ้านหลังดั้งเดิมบิดาและพี่ชายยกให้เพชรก็ย่อมได้ ส่วนบิดาอยู่อีกหลัง พี่ชายก็อยู่อีกหลัง แต่วันหยุดสุดสัปดาห์ก็จะเจอกันเพื่อรับประทานอาหารด้วยกันและพูดคุยไถ่ถามสุขทุกข์สุขดิบกันและกันระหว่างครอบครัว

พลอยไพลินอิจฉาครอบครัวของเพชรที่มีพี่ชายดี บิดาดี แม้จะขาดมารดาก็ตามที ในขณะที่ครอบครัวของเธอ พ่อไปทางแม่ไปทาง สิ่งเดียวที่บิดามารดาให้เธอได้ก็คือเงินเท่านั้น

“ว้าว... อาหารเช้าน่ากินจังเลย” พลอยไพลินที่อยู่ในชุดเดรสสีขาวแสนสวยร้องร้าวด้วยความดีใจ เพราะวันนี้มีข้าวต้มกุ้งแสนอร่อย กับแซนด์วิชไส้ไข่ทะลักน่ากินวางอยู่บนโต๊ะ เหมือนแม่บ้านของเพชรจะรู้ว่าเธอชอบกินอะไรเลยจัดให้ หรือเพราะจริง ๆ แล้วเพชรสั่งก็ไม่อาจทราบได้ ไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเอง แต่เห็นทีไรก็อดมีความสุขและอมยิ้มออกมาเสียทุกคราไป

“ตะกละ เห็นแก่กิน” เพชรพูดขึ้นลอย ๆ ขณะ ยกกาแฟขึ้นจิบ

“เปล่าเสียหน่อย พลอยมีอะไรมาแลกเปลี่ยนด้วยนะคะ นี่ค่ะ” เธอยื่นคุกกี้ที่ทำเองกับมือให้เพชร

“อะไร”

“คุกกี้รสกาแฟที่พี่เพชรชอบไงคะ รับไปสิคะ” เพชรไม่ยอมรับ เธอจึงยัดใส่มืออีกฝ่าย เห็นว่าเพชรไม่ได้เหวี้ยงทิ้ง และเธอก็รู้ด้วยว่ายังไงเพชรก็ต้องกินมันอย่างแน่นอน

“มื้อเย็นคุณหนูเล็กอยากกินอะไรคะ ป้าจะได้ทำให้กินค่ะ” ป้าวาดเอ่ยถามเจ้านายสาวซึ่งเป็นลูกสาวคนเล็กของตระกูล นรจักร นางเลี้ยงเพชรมาตั้งแต่ยังเด็กจึงค่อนข้างผูกพันกันมาก ๆ

อัครัฐนั้นรักเดียวใจเดียวกับภรรยาผู้ล่วงลับ จึงไม่คิดแต่งงานใหม่ เมื่อพิมพ์พระพายภรรยาคลอดลูกชายคนโตร่างกายก็ไม่ค่อยแข็งแรง พอท้องลูกสาวคนเล็กอย่างเพชรคุณหมอก็อยากให้ยุติการตั้งครรภ์ แต่พิมพ์พระพายไม่ยอม อุ้มท้องคลอดเพชรมาจนได้ หลังจากคลอดลูกสาว

คนเล็กได้ไม่นานก็เสียชีวิต สร้างความเสียใจให้กับอัครัฐเป็นอันมาก

เพชรถูกเลี้ยงดูมากับพี่ชายและบิดา ทำให้มีนิสัยแข็งกร้าวไม่ต่างจากผู้ชาย แต่ใบหน้าสวยหวานเหมือนผู้หญิง ด้วยบุคลิกของเพชร จึงกลายเป็นสาวหล่อขวัญใจสาวๆ มาจนถึงทุกวันนี้

“เพชรว่าจะออกไปกินข้าวข้างนอกน่ะค่ะป้าวาด”

“สุดสัปดาห์นี้คุณหนูเล็กจะไปกินข้าวกับนายใหญ่แล้วก็นายน้อยไหมคะ”

“ป้ามีอะไรหรือเปล่าคะ”

“ป้าว่าจะขอลากลับบ้านเสียหน่อยค่ะ พอดีญาติที่ต่างจังหวัดเสีย สุดสัปดาห์นี้ป้ากลัวว่าจะไม่มีใครดูแลคุณหนูเล็กน่ะค่ะ”

“ป้าไปเถอะค่ะ ไม่ต้องห่วงเพชร เพชรดูแลตัวเองได้”

“ป้าวาดไม่ต้องกลัวหรอกนะคะว่าพี่เพชรจะไม่มีใครดูแล เพราะพลอยจะดูแลพี่เพชรเอง”

“จะยุ่งกว่าเดิมน่ะสิไม่ว่า” เพชรส่ายหน้าไปมา แต่วาดก็รู้ว่าเจ้านายสาวไม่เคยปฏิเสธสาวน้อยพลอยไพลินเลยสักครั้ง

“พลอยมีประโยชน์นะคะ พลอยทำกับข้าวได้นะคะ” เธอรับประทานอาหารอย่างเอร็ดอร่อย ขณะพูดคุยโต้ตอบกับพี่สาวข้างบ้านที่ตัวเองแอบชอบและแอบปลื้มมานานหลายปีแล้ว

จำได้ว่าตอนเด็กๆ เธอโดนรังแก เพชรเป็นคนเข้ามาช่วยเธอเอาไว้ เธอจึงหลงรักพี่สาวข้างบ้านคนนี้มาตลอด ยกให้อีกฝ่ายเป็นไอดอล

“กับข้าวพี่ก็ทำได้ไม่ต้องรบกวนเธอหรอก”

“พลอยหุงข้าวเป็น” พลอยไพลินยังไม่ยอมแพ้

“บ้านพี่มีหม้อหุงข้าว” เพชรเอ่ยตอบเสียงนิ่ง ประโยคโต้ตอบของคนทั้งสองทำให้วาดอมยิ้มก่อนจะเลี่ยงออกมาจากโต๊ะอาหาร

“พลอยกวาดบ้านถูบ้านขัดห้องน้ำ ทำงานบ้านได้ทุกอย่าง” พลอยไพลินไม่ยอมแพ้

“พี่มีคนรับใช้ไม่ต้องรบกวนเธอหรอก”