บทนำ

“จำเอาไว้นะนังพิมพ์!! ต่อไปนี้แกจะต้องอยู่ที่นี่เข้าใจที่ฉันพูดไหม!” สิ้นเสียงก้องกังวารมือหนาสากของหญิงชรารูปร่างท้วมก็จัดการผลักร่างเล็กของเด็กสาววัยสิบสี่ปีเศษไปด้านหน้าของตนเองที่ตอนนี้มีร่างสูงของโปร่งของใครบางคนยืนรออยู่ก่อนหน้าแล้ว แม้ว่าเด็กสาวจะขอร้องอ้อนวอนแค่ไหนแต่สิ่งที่ได้กลับมาก็มีแค่ความใจร้ายและเสียงด่าทอที่ดังก้องไปทั่วบริเวณเท่านั้น

“ไม่นะค่ะแม่! พิมพ์จะอยู่กับแม่!!” เสียงเล็กร้องขัดขึ้นพร้อมพยายามจะวิ่งตาม ‘สุนันทา’ แม่เลี้ยงที่เลี้ยงเธอมาตั้งแต่เล็กๆ ไปทว่าเพียงแค่ออกตัวเดินเท่านั้นร่างทั้งร่างกลับถูกดึงเอาไว้แน่นด้วยฝีมือของผู้ชายแปลกหน้าคนเดิม..

“ปล่อยพิมพ์ไปเถอะนะค่ะ พิมพ์จะไปหาแม่” เด็กสาวร้องพร้อมพยายามสะบัดเต็มแรงแต่ก็ไร้ผล

“เกรงว่าฉันคงจะทำอย่างนั้นไม่ได้เพราะแม่ของเธอขายเธอให้กับฉันแล้ว ต่อไปนี้ทุกลมหายใจเข้าออกของเธอเป็นของฉัน!”

“มะ...ไม่จริง คุณโกหก ไม่!!!” เด็กสาวกรีดร้องเสียงหลงพร้อมพยายามดื้อรนให้หลุดพ้นออกไปจากอ้อมแขนแกร่งของคนตรงหน้าก่อนสติของเด็กน้อยจะค่อยๆ ดับวูบไป สิ่งสุดท้ายที่เธอได้เห็นเป็นเพียงใบหน้าเย็นชาของชายหนุ่มแปลกหน้าเท่านั้น....

ร่างเล็กในชุดนอนตัวเก่าผุดขึ้นจากที่นอนทันทีเมื่อฝันร้ายที่มันคอยตามหลอกหลอนเธอมาตลอดสิปปีเต็มสิ้นสุดลง...

แม่จ๋า...แม่อยู่ที่ไหน!

พิมพ์คิดถึงแม่เหลือเกิน....