Ep.4

ความเย็นวาบจากที่นอน และจากอากาศหนาวรอบตัวมากระทบผิวที่เปิดเปลือย ทำให้รศิกานต์เริ่มมีสติ ปรือตาขึ้นมาเห็นชายหนุ่มกำลังจะทำอะไรก็รีบร้องห้าม

“อย่า! อ๊ะ...”

ความวาบหวามสาดซัดเข้าหากายสาวอย่างแรง จนต้องส่งเสียงอืออาออกมา

ความซ่านเสียวที่ห่างหายไปนานนับปี กำลังถาโถมเข้าหาเธอทันทีที่ปากร้อนๆงับลงบนปลายยอดนุ่มสีหวาน ที่ตอนนี้กำลังหดแข็งเป็นต่อมไตชูชันรับสัมผัสแสนหวานจากปากของโคลด์

“หวาน หวานเหลือเกินทูนหัว”

โคลด์พึมพำกับทรวงอกอิ่ม เขาเพิ่งรู้ว่าหล่อนสวยซ่อนรูปตอนนี้นี่เอง ภายนอกเสื้อผ้าดูเหมือนจะผอมบาง ทว่าเรือนร่างที่แท้จริงของหล่อน สวนที่นูนกลับเต็มไม้เต็มมือ และสวยสะพรั่งดั่งสาวแรกรุ่น

‘นี่สามีของหล่อนไม่ค่อยได้ทำการบ้านหรือไงนะ หล่อนถึงดูสดใหม่แบบนี้’

ปากร้อนๆสลับมาดูดกินเต้าอวบอัดครัดเคร่งอีกข้างอย่างไม่ให้ขาดช่วง และไม่ปล่อยให้อีกข้างที่เพิ่งชิมรสไปเหงาหงอย ฝ่ามือหนาลากผ่านจากเรียวขาขึ้นไปกอบกุมบีบเคล้นก่อนจะใช้ปลายนิ้วโป้งสัมผัสปาดไล้บนยอดถันสีชมพูเข้มไปมาอย่างชำนาญ ผสานกับจังหวะขบเม้มดูดดันปลายยอดอีกข้างเรียกเสียงหวานๆจากริมฝีปากเล็กได้ตลอดเวลา

รศิกานต์ไม่เคยรู้สึกวาบหวามซ่านสยิวจนขนลุกเกลียวไปทั่วร่างแบบนี้มาก่อนเลย สาครเคยร่วมรักกับหล่อนแต่เขาไม่เคยเล้าโลมให้หล่อนได้รู้สึกแบบนี้

สามีที่สักแต่ทำเพื่อปลดปล่อยอารมณ์ใคร่ของตนเองโดยไม่คำนึงถึงความรู้สึกต้องการลึกๆของฝ่ายหญิง

ตลอดระยะเวลาสามปีที่แต่งงานกันมา ไม่มีสักครั้งที่เธอจะรู้สึกถึงสวรรค์อย่างที่เพื่อนบางคนเคยเล่าให้ฟัง เธอแค่รู้สึกแต่ช่างเลื่อนลอย ค้างคาและห่างหาย

สาครเป็นทหารรับใช้ชาติ ช่วงสองปีหลังได้ข่าวว่าเขามีผู้หญิงอื่น แต่เธอไม่อยากจะเชื่อนัก พยายามปิดหูปิดตาเป็นภรรยาที่ดีมาโดยตลอด จนเข้าปีที่สาม หลายคนเริ่มโทรมาเตือน จนนึกอยากจะไปดูให้เห็นกับตา แต่ก็คิดว่าควรถามเจ้าตัวน่าจะดีกว่า

สาครปฏิเสธมาโดยตลอด จนทะเลาะกันครั้งล่าสุดเขาไม่ได้ปฏิเสธแต่เขาก็ไม่ได้ยอมรับ เธอซักถามเขาถึงเรื่องผู้หญิง ซักถามมากขึ้นเขาก็ทำโมโหใส่และขอแยกกันอยู่สักพัก เผื่อว่าอะไรมันจะดีขึ้น

ทั้งที่เธอก็คิดมาตลอดว่าเขาไม่มีใครอื่นนอกจากเธอ ที่ผ่านมาก็เหมือนแยกกันอยู่อยู่แล้ว เพราะเดือนหนึ่งอยู่ด้วยกันไม่กี่วันเขาก็ต้องไปประจำการที่ต่างจังหวัด พักหลังยิ่งห่างจากเดือนเป็นสองเดือน และสามเดือน พอเจอหน้าก็ทะเลาะกัน จนรู้สึกเหนื่อย ล้า ท้อแท้ เสียใจ นึกอยากจะเลิกกับเขาขึ้นมาจริงๆ แล้วหาแฟนใหม่สักคนที่ดีกว่า รวยกว่า อย่างที่เรวดีแนะนำ

ขณะที่กำลังคิดฟุ้งซ่านไปต่างๆนานา เสื้อผ้าอาภรณ์บนร่างกายก็ถูกปลดเปลื้องออกไปจนเกือบหมดโดยไม่รู้ตัว จนเหลือเพียงผ้าลูกไม้ผืนเล็กชิ้นเดียวที่ปกปิดสามเหลี่ยมทองคำน้อยๆแต่อวบอูมของเธอเอาไว้เท่านั้น

โคลด์ตะลึงลานไปกับส่วนโค้งส่วนเว้าของร่างขาวผ่องตรงหน้า ไม่นึกไม่ฝันเลยว่า ผู้หญิงที่ผ่านผู้ชายมาแล้วจะยังคงรักษาความสวยสดของตนเองเอาไว้ได้ถึงเพียงนี้

นาทีนี้ชายหนุ่มลืมชื่อเรวดีไปเสียสนิท ลืมไปเลยว่ามีแฟนสาวของตนเองนอนอยู่อีกห้องถัดไป

“ศิกานต์ คุณสวยมาก”

ดวงตาคมพราวระยับ ก้มต่ำลงมองดอกไม้งามใต้ผ้าลูกไม้สีดำนิ่ง หล่อนน่าปรารถนาจนแทบลืมหายใจ

ร่างใหญ่ลุกขึ้นปลดเปลื้องชุดเกะกะของตนเองออกบ้าง จนเหลือเพียงท่อนล่างที่ยังอยู่ครบชุด เขายังไม่รีบถอดมันเพราะกลัวว่าถ้าหล่อนเห็นอาจจะกลัวจนช็อคสลบได้ รอให้หล่อนร้องขอก่อนเถอะเขาค่อยงัดมันออกมาก็ยังไม่สาย

สายตาช่างสำรวจจึงกวาดมองร่างเย้ายวนด้วยใจที่เต้นแรง จากปลายเท้า เรียวขา เลื่อนขึ้นมาที่โหนกนูนรูปสามเหลี่ยม จ้องนานหน่อยที่ตรงนั้นก่อนมองผ่านขึ้นไปบนหน้าท้องแบนราบ เรื่อยขึ้นมาจนถึงดอกบัวคู่งามที่กระตุ้นอารมณ์รักของเขาให้ร้อนรุ่มขึ้นมาจนต้องรีบคลานเข่าขึ้นคร่อมร่างเล็กเอาไว้

รศิกานต์กำลังหลับตาพริ้ม ครางเบาๆเมื่อเขาเลื่อนฝ่ามือขึ้นไปลูบไล้ทรวงอกอิ่ม ปากบางเผยออย่างรอคอย โคลด์อดไม่ได้ที่จะโน้มใบหน้าก้มลง ลิ้มรสแสนหวานจากริมฝีปากของเธออีกครั้ง

‘โอว เธอต้องฝันไปแน่ๆ เพราะหากเป็นชีวิตจริงๆ เธอไม่มีทางทำแบบนี้กับสามีของเพื่อนรักแน่นอน’

โคลด์บดขยี้เรียวปากเล็กร้อนแรงขึ้น ตามแรงปรารถนาที่กำลังเริ่มปะทุจนลุกร้อนเป็นไฟ

รศิกานต์หวานจนเขาไม่อยากถอนริมฝีปากจากปากนุ่มๆของเธอด้วยซ้ำ แต่ก็ต้องถอนจุมพิตออกมาอย่างอ้อยอิ่งเพราะเกรงว่าตื่นมาตอนเช้าปากของเธออาจจะบวมช้ำได้

เป้าหมายต่อไปคือสองเต้างามอวบอึ๋มซ่อนรูปที่เขาลองชิมแล้วรู้ว่ามันหวานหอมมากแค่ไหน