Ep.3

ดวงสีเทาควันบุหรี่ ดึงดูดสายตาของเธอตั้งแต่แรกเห็น คิ้วเข้มที่พาดดวงตาคมระยับคู่นั้นเข้มดำดุจปีกกา รับกับจมูกโด่งคมสันตามแบบฉบับหนุ่มยุโรป ผมสีเข้มเกือบดำของเขาเป็นเงามันวับซอยสั้นแต่ต้นคอแล้วเสยด้านหน้าขึ้นแบบเซอร์ๆ มีเส้นผมบางๆตกลงมาปรกหน้าผากบ้างบางเวลาเมื่อลมพัด

เขาดูมีเสน่ห์ชวนฝัน จนต้องเมินมองไปที่อื่นเพื่อเก็บซ่อนความรู้สึกของตนเองหลายครั้ง และเพื่อสะกัดกั้นใจตนเองไม่ให้คิดไม่ซื่อกับเขา

รูปร่างของโคลด์สูงใหญ่แต่ไม่ล่ำ หุ่นอย่างกับนายแบบตามนิตยสารชั้นนำ

คราใดที่เขามายืนใกล้ๆ ใจก็วูบไหวทุกครั้งไป แต่รศิกานต์ก็พยายามเก็บซ่อนความรู้สึกชื่นชมเหล่านั้นเอาไว้ได้อย่างมิดชิด

...แต่ทว่าหนนี้... นาทีนี้...

รศิกานต์ลืมคำถามที่จะถามโคลด์ไปแล้ว ทั้งริมฝีปากทั้งร่างกายเหมือนจะขยับไม่ได้ คล้ายถูกสายตาของเขาสะกดเอาไว้ ดวงตาคมตรงหน้าเหมือนมีพลังดึงดูดบางอย่างที่ตรึงเธอเอาไว้แบบนั้น สบตาเขาอยู่อย่างนั้น ด้วยใจที่เต้นระรัว

“ศิกานต์”

เสียงทุ้มๆของเขาที่เรียกชื่อของเธอ ดังสะท้อนก้องเข้าไปถึงข้างใน เขย่าหัวใจของเธอให้สั่นคลอนขึ้นไปอีก

ใบหน้าหล่อลากกระชากใจมาลอยอยู่ตรงหน้าห่างกันแค่คืบ ดวงตาคมกล้าพราวระยับจับจ้องมองนิ่งอยู่ที่ริมฝีปากของเธอ จนหญิงสาวต้องลอบกลืนน้ำลาย และใบหน้าคมสันนั้นกำลังเคลื่อนเข้ามาใกล้ ช้าๆ... พาใจของเธอเต้นรัวแรง มากขึ้น มากขึ้น จนลืมหายใจไปชั่วขณะ

‘เขาเป็นสามีของเพื่อนรักนะ’

‘เขาไม่ใช่คนโสด’

‘เธอเองก็มีสามีแล้ว’

“ยะ!...”

รศิกานต์นั่งนิ่งเป็นหุ่นราวกับถูกแช่แข็ง มีเพียงดวงตาสีดำสนิทเท่านั้นที่เบิกกว้างมองการกระทำอันอุกอาจของโคลด์ เธอไม่ทันได้เอ่ยปากห้ามเขาด้วยซ้ำ เพราะโคลด์เร็วกว่า ปากอุ่นจัดโฉบลงมาประกบปากเล็กของเธออย่างกระหาย เขาเล็มเลียไปรอบขอบปากนุ่มอย่างช่ำชอง ก่อนจะสอดเรียวลิ้นร้อนจุ่มจ้วงซอกซอนเข้าไปดูดกลืนความหอมหวานภายใน

ความอุ่นวาบหวิวพุ่งเข้ากระแทกใจรศิกานต์อย่างแรง เธอไม่เคยถูกผู้ชายคนไหนจูบลึกซึ้งแบบนี้มาก่อน แม้แต่กับสาครก็ไม่เคย

สาครไม่เคยจูบเธอแบบดูดดื่มให้รู้สึกวาบหวามใจแบบนี้ ที่ริมฝีปาก สาครทำอย่างมากก็แค่จุ๊บเบาๆเท่านั้น และนับครั้งได้เลย เวลาที่สาครจุ๊บปากเธอก็ไม่ได้รู้สึกรู้สมมากมาย ช่างต่างกันลิบลับกับจูบของผู้ชายคนนี้ ผู้ชายที่ขึ้นชื่อว่าเป็นสามีของเพื่อนรัก

โคลด์กำลังขยี้ความรู้สึกของเธอให้ซาบซ่านจนกายสั่นสะท้านอย่างไม่อาจควบคุม

ร่างเล็กที่แข็งทื่ออยู่ในอ้อมกอดของเขา ทำให้โคลด์รู้ว่า หล่อนอาจไม่ประสามากนักในเชิงรัก มันทำให้เขาอยากจะรู้เรื่องอะไรบางอย่างของหล่อนให้ลึกซึ้งกว่านั้น

รสชาติริมฝีปากของหล่อนช่างหวานนัก หวานจนยากจะถอดถอน อยากรู้เหลือเกิน ว่าหล่อนจะหวานไปทั้งตัวไหม

...ไม่น่าเชื่อว่าเขากำลังคิดกับเมียชาวบ้านไปไกลถึงขนาดนั้น...

...และไม่น่าเชื่อ ว่าตอนนี้เขากำลังเป็นชู้กับเมียชาวบ้าน...

...ผู้ชายอย่างเขา ทำไปได้อย่างไร ทั้งที่ไม่เคยนิยมคนมีเจ้าของ...

...เพราะหล่อนให้ท่าอย่างนั้นหรือ ก็เปล่า...

...เพราะหล่อนมีใจอย่างนั้นหรือ หรือเพราะต่างคนต่างเมา...

โคลด์ถามตนเองวนไปขณะที่ยังหว่านลิ้มชิมรสชาติแสนหวานจากโพรงปากนุ่ม เขายังหยุดตัวเองไม่ได้ ยิ่งหญิงสาวตัวสั่นสะท้านมากแค่ไหน เขายิ่งฮึกเหิมได้ใจ อยากรุกหน้ามากขึ้นไปอีก

รศิกานต์ต้านแรงของคนที่ไฟราคะกำลังลุกท่วมตัวไม่ได้เลย แม้จะรู้สึกได้ถึงแรงกอดรัดที่แน่นมากขึ้น แม้จะรู้สึกหวาดกลัวอะไรบางอย่าง นึกอยากจะต่อต้านแต่ก็ไม่รู้ว่าเรี่ยวแรงของเธอมันหายไปไหนหมด

...รู้ว่ามันผิด...

...รู้ว่าไม่ควร...

...แต่ทำไมยังปล่อยให้เขาล่วงเกินอยู่ได้...

คนที่ยังมึนเมาเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ไม่รู้ตัวหรอกว่า ตอนนี้ที่ไม่อาจต้านทานเขาได้ ส่วนหนึ่งก็เพราะฤทธิ์ของไวน์ที่เธอดื่มเข้าไป และส่วนหนึ่งก็มาจากกลไกธรรมชาติของร่างกายของเธอเอง ที่ถูกปลุกเร้าโลมเลียโดยที่คนที่ร้ายกาจในเชิงรัก

แต่ที่สำคัญยิ่งไปกว่านั้น คือใจของเธอที่แอบปลื้มเขาอยู่ลึกๆ ทุกอย่างจึงเลยเถิดแบบนี้

“อื้อ...”

เสียงครางอู้อี้ในลำคอ บอกว่าเธอชอบสัมผัสของเขา ทำให้โคลด์ยิ่งได้ใจใหญ่ เขากำลังร้อน และหล่อนก็ช่างน่าปรารถนา

‘แค่คืนนี้คืนเดียวคงไม่เป็นไร’

โคลด์คิดอย่างเห็นแก่ได้

เขาจะตอบแทนหล่อนด้วยเงินก้อนใหญ่สักก้อน หนึ่งล้านสำหรับผู้หญิงที่มีสามีแล้วอย่างรศิกานต์ก็น่าจะมากพอ

เขาแค่ชอบ แค่ถูกใจ เหมือนที่เขาเคยรู้สึกต่อผู้หญิงคนแรกๆสมัยแตกเนื้อหนุ่มใหม่ๆ ก็แค่ความปรารถนาทางร่างกาย ที่รศิกานต์เองก็คงรู้สึกไม่ต่างกับเขานักหรอก หล่อนเองก็อาจไม่อยากให้ใครรับรู้ ที่สำคัญหล่อนเองก็คงมีใจให้กับเขาบ้าง ไม่อย่างนั้นหล่อนคงจะไม่โผเข้ากอดเขาตั้งแต่ตื่นจากฝันร้าย

...พรุ่งนี้เรวดีจะไม่มีทางรู้ความสัมพันธ์ลับๆนี้...

เสื้อไหมพรมนุ่มถูกถอดออกอย่างง่ายดายเมื่อหญิงสาวยังเบลอๆ ตามด้วยชุดเดรสที่ค่อยๆรูดซิบด้านหลังลง เมื่อเลิกชุดท่อนบนลงทางหัวไหล่บอบบางทั้งสองข้าง ก็เผยให้เห็นทรวงอกอวบอิ่มรำไรใต้บราเซียสีดำสนิทลายลูกไม้

โคลด์อดไม่ได้ที่จะยกฝ่ามือมาลูบไล้ความงดงามผุดผาดตรงหน้า บราเซียชนิดเกาะอก ถูกมือใหญ่เปิดออกได้อย่างง่ายดาย แล้วร่างเล็กก็ค่อยๆถูกผลักให้นอนลงเบาๆ