ตอนที่ 13 (ep5.)

ชญานีแวะมาที่บ้านของดร.ดุริยะพี่ชายในตอนค่ำแล้วอยู่ค้างที่นั่น เพราะต้องการจะคุยกับอรุณรัตนา ถึงแม้เขาจะเปลี่ยนแปลงไปอย่างนั้นหล่อนก็ยังรักและอยากให้เขากลับไปอยู่ด้วยเหมือนเดิม เพราะเขาไม่อยู่ทำให้หล่อนเหงามาก

ประกอบกับสามีชาวอเมริกาของหล่อนก็ไม่เคยได้บินข้ามน้ำข้ามทะเลมาหาหล่อนอีกเลยนับตั้งแต่ชลธิศแปลงเพศเป็นอรุณรัตนา

“กลับไปอยู่กับแม่นีเถอะนะไข่ปลา แม่นีเหงา”

ชญานีรวบมือเรียวของอรุณรัตนามากุมไว้เมื่อออกมาทานอาหารกลางวันด้วยกันที่ภัตตาคารแห่งหนึ่งในวันถัดมา

“ไข่ปลาว่าจะหางานทำ เรียนจบมายังไม่ได้ใช้ประโยชน์กับสิ่งที่ได้เรียนเลย ดูอย่างขิมสิ ยังได้งานแล้ว”

ชญานีมองหน้าอรุณรัตนานิ่ง

“สำหรับไข่ปลาไม่จำเป็นต้องทำงานก็ได้นี่ลูก ทรัพย์สมบัติของแม่นีและของคุณพ่อหนูที่ทิ้งไว้ให้มีตั้งมากมาย ชาตินี้ต่อให้หนูใช้วันเป็นล้านไปจนตายก็ใช้ไม่หมด แล้วยังจะส่วนแบ่งมรดกของทางคุณพี่ทั้งสองที่ต้องแบ่งให้ไข่ปลากับขิมคนละเท่า ๆ กันอีก หนูมีมากแล้วนะลูก ไม่ต้องทำงานหรอก”

ชญานีให้เหตุผล

“ไม่เอาค่ะ ไข่ปลาอยากทำงาน”

อรุณรัตนายังยืนยัน

“แล้วจะทำงานอะไร”

ชญาณี

“ยังไม่รู้เลยค่ะ ไข่ปลากำลังหาอยู่”

“งั้นก็อยู่ไปเฉย ๆ ก่อนดีไหมลูก ไปเที่ยวกับแม่ ที่ไหนที่ไข่ปลาอยากไปจ๊ะ”

อรุณรัตนานิ่ง

“หรือจะเปิดร้านเสื้อผ้าดี..รับดีไซน์เนอร์มาออกแบบเสื้อผ้า ตัดชุดให้พวกไฮโซใส่”

อรุณรัตนาพูดแล้วก็ถอนใจ

“เปิดผับดีไหมลูก ที่ภาคใต้เป็นแหล่งท่องเที่ยว หาทำเลดี ๆ ไปรอดทีเดียวนะ หนูจะได้อยู่กับเสียงเพลง ขายเครื่องดื่ม ขายอาหารราคาแพง ๆ ได้เจอชาวต่างชาติ แม่นีก็จะได้ไม่เหงาด้วย”

ชญานีได้โอกาสจึงรีบเสนอ เพราะหล่อนอยู่ภาคใต้ หากหาทางให้อรุณรัตนาเห็นช่องทางเท่ากับว่าอรุณรัตนาต้องยอมกลับไปอยู่กับหล่อนอย่างแน่นอน

“ขอคิดดูก่อนนะคะแม่นี”

อรุณรัตนาบอกก่อนจะหยิบเมนูมาเปิดแล้วสั่งอาหารพอดีกับที่ชาตบุษย์มาทานอาหารที่นั่นแล้วได้เห็นชญานี หล่อนจึงรีบปรี่เข้าไปทักทันที

“คุณนีขา”

“คุณบุษ”

ชาตบุษย์ยิ้มกว้างเมื่อเอ่ยทักชญานีก่อนจะมองผ่านมาเห็นอรุณรัตนา

“อุ๊ยตาย ลูกสาวใครคะ สวยจริงเชียว”

หล่อนเอ่ยพูดพลางเลื่อนเก้าอี้ออกนั่ง

“ขอร่วมโต๊ะด้วยคนนะคะ ผ่านมาแล้วหิว ก็เลยแวะเข้ามา”

ชาตบุษย์เลือกนั่งข้าง ๆ ชญานี เพื่อจะได้มองหน้าสาวสวยที่อยู่ตรงหน้าได้ถนัดตานั่นเอง

“ดีใจนะที่เจอคุณนี ไม่มีโอกาสได้คุยกันเลย เรื่องที่เคยว่ากันไว้เกี่ยวกับคุณชลธิศ”

ชญานีถึงกับหน้าเจื่อนเมื่อถูกรื้อเรื่องเก่าขึ้นมา แต่อรุณรัตนากลับมองหน้าชาตบุษย์ทันทีเมื่อได้ยินชื่อในอดีตของตน

“เกี่ยวไข่ปลาหรือคะ ทำไมหรือคะแม่นี”

อรุณรัตนาเอ่ยถาม

“ก็คุณนีให้พี่บุษหาลูกสะใภ้ให้น่ะสิคะ”

เพียงเท่านั้นอรุณรัตนาก็ยิ้มกว้าง

“ไม่ต้องแล้วล่ะค่ะพี่บุษขา ไข่ปลาขอเป็นผู้ชายได้ไหมคะ ขอลูกเขยให้คุณแม่นีแทนแล้วกันค่ะ”

อรุณรัตนาพูดแล้วก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเมื่อได้ยินสัญญาณไลน์ในขณะที่ชญานียิ้มเจื่อน ๆ เมื่อชาตบุษย์หันไปหาหล่อน

“นี่หมายความว่า..คุณชลธิศกลับกลายเป็น”

ชาตบุษย์พูดโพล่งออกมาด้วยน้ำเสียงที่ตื่นตกใจ

“อรุณรัตนาค่ะคุณบุษ”

ชญานีพูดขึ้นมา พลางยิ้มเจื่อน ๆ

“ต้องขอโทษด้วยนะ คงไม่ต้องหาแล้วล่ะค่ะลูกสะใภ้”

ชาตบุษย์ถึงกับอึ้ง แม้ว่าตัวหล่อนเองจะเกิดมาเป็นกระเทยแต่ก็ไม่เคยใจกล้าถึงขนาดยอมผ่าตัดเปลี่ยนแปลงอะไรเลย แต่เด็กสมัยนี้ใจกล้ากันจริง ๆ เมื่อเห็นอรุณรัตนาก็ทำให้ชาตบุษย์ฉุกนึกถึงปวริศลูกสาวของอรวรรยาขึ้นมาเพราะรายนั้นเป็นหญิงแต่แปลงเพศเป็นชาย และรายนี้เป็นชายแต่แปลงเพศเป็นหญิง

“หาลูกเขยได้นี่คะ บุษเห็นไว้คนหนึ่ง กำลังจะหาสาว ๆ ให้เขาอยู่พอดี หล่อ รวย เพอร์เฟค ครบถ้วน การศึกษา หน้าที่การงาน”

ชญานียิ้มออกมา

“จริงหรือคะ ใครคะ อยู่ที่ไหนทำอะไร”

เพียงเท่านั้นก็ทำให้ชญานีกับชาตบุษย์มีเรื่องคุยกันมากมาย ในขณะที่อรุณรัตนาก็กำลังคุยไลน์อยู่กับปวริศอย่างหวานชื่น