บทที่ 6 นางร้ายกลับใจซะเมื่อไร 6/2

ทำให้ร่างกายของชุยเผยหรานกระเด็นลงไปกอง คงคิดว่าคนอย่างชุยเหมยฮวาจะไม่รู้แผนการหรืออย่างไร เธอยอมเจ็บแต่ไม่ยอมเป็นแพะรับบาปในเรื่องนี้แน่ เธอจึงใช้เล็บจิกไปที่แผลเดิมจนเลือดซิบก่อนจะร้องโอดโอยออกมากับแม่สามี

“โอ๊ย! เจ็บจังเลยค่ะแม่ ดูสิคะมือฉันเลือดออกเลย ไม่คิดว่าหน้าซื่อ ๆ อย่างเผยหรานจะกล้าทำร้ายฉัน ต่อหน้าคนมากมายแบบนี้”

ชุยเหมยฮวาน้ำตาร่วง เพื่อให้สมจริงและขยิบตาเล็กน้อยให้แม่สามีตอนที่ไม่มีใครเห็น เมื่อลูกสะใภ้ส่งสัญญาณมาให้ แม่สามีเช่นเธอจะอยู่เฉยก็คงไม่ใช่เรื่อง

“ตายแล้ว! ฉันไม่คิดมาก่อนเลยว่า เด็กสาวหน้าตาซื่อเช่นลูกสาวบ้านชุยคนนี้จะกล้าทำร้ายพี่สาวตัวเอง หากไม่เห็นด้วยตาตัวเองคงจะคิดว่าเหมยฮวาลูกสะใภ้ฉันโกหก เพราะชื่อเสียงที่ผ่านมาของเธอไม่ดีเลย เดี๋ยวก่อนนะ ในเมื่อหลักฐานคาตาแบบนี้ แล้วข่าวลือที่บอกว่าเหมยฮวาชอบทำร้ายน้องสาวและไม่พอใจน้องสาวก็เป็นเรื่องโกหกน่ะสิ”

แม่เซียวหรือนางหลินหลานกล่าวเสียงดังเพื่อให้ชาวบ้านทั้งหลายได้ยิน คราวนี้ชื่อเสียงลูกสะใภ้เธอคงดีขึ้นมาบ้างไม่มากก็น้อย

ชาวบ้านที่มุงดูเหตุการณ์ต่างก็พยักหน้าเห็นด้วย ข่าวลือที่ได้ยินมาคงเป็นข่าวลือเพื่อใส่ร้ายชุยเหมยฮวาจริง ๆ สินะ

“ไม่นึกมาก่อนนะว่าเด็กสาวที่ดูใสซื่ออย่างเผยหรานจะกล้าใส่ความพี่สาวตัวเอง ทั้ง ๆ ที่หล่อนนั่นแหละ ทำร้ายเหมยฮวาก่อน” นางชิวอี๋คนมีหน้ามีตาในหมู่บ้านกล่าวอย่างลอย ๆ

ทำให้ชุยเผยหรานและนางเมิ่งเสียเริ่มร้อนตัว เพราะข่าวลือเกิดขึ้นเพราะเธอและแม่จริง ๆ ยิ่งครั้งนี้เธอทำร้ายนังเหมยฮวา จึงไม่มีข้อโต้แย้งมาหักล้าง ต่อให้หลักฐานคาตาสองแม่ลูกก็ยังคงปฏิเสธเสียงแข็ง

“ฉันไม่ได้ทำ มันเป็นอุบัติเหตุเท่านั้น”

“กล้าพูดนะ อุบัติเหตุหรือ เธอมาดูมือของลูกสะใภ้ฉันสิ เลือดไหลซิบอยู่เนี่ย คงอุบัติเหตุมากเลยใช่ไหม ดีนะที่ฉันมีลูกชายหนึ่งคน ลูกสาวหนึ่งคน ถ้าเกิดฉันมีลูกชายเพิ่มแล้วบ้านมีเงิน ฉันคงไม่เอาลูกสะใภ้แบบเธอแน่ กล้าทำร้ายคนอื่นแล้วแก้ตัวหน้าด้าน ๆ”

นางหลินหลานปกติไม่ใช่คนที่ด่าใคร แต่ครั้งนี้เธอทนไม่ไหวแล้ว แม้จะรู้ว่าลูกสะใภ้เล่นละคร แต่การกระทำและแก้ตัวอย่างเห็นแก่ตัวของชุยเผยหรานทำให้เธออดด่าไม่ได้จริง ๆ

“ช่าวมันเถอะค่ะแม่ ฉันเป็นนางร้ายประจำหมู่บ้านอยู่แล้ว พูดไปก็ไม่มีใครเชื่อ ฉันแค่กลับตัวกลับใจเป็นลูกสะใภ้ที่ดีและภรรยาที่ดีของบ้านใหญ่เซียวเท่านั้น ใครจะไม่เชื่อใจฉันก็ไม่เป็นไร ขอแค่พี่หย่งเสียนรวมถึงพ่อแม่สามีเชื่อใจฉันก็พอ”

ชุยเหมยฮวาพูดน้ำตาคลอเบ้า ทำให้ชาวบ้านหลายคนเกิดความสงสาร และคิดว่าหากชุยเหยฮวากลับตัวกลับใจได้จริงก็เป็นบุญของบ้านใหญ่เซียว เพราะครอบครัวนี้แม้ว่าจะจนแต่ก็เป็นคนดี

นางหลินหลันคว้าตัวลูกสะใภ้มากอดปลอบ เธอรู้แล้วว่าเนื้อแท้ของชุยเหมยฮวานั้นไม่ใช่คนร้ายกาจ การที่ลูกสะใภ้เปลี่ยนแปลงตัวเองคงเพราะต้องการเป็นภรรยาที่ดีของลูกชายเธอจริง ๆ