ตอนที่ 1 เมื่อเวลาหลังเที่ยงคืน 50%

อามรัมภบท

“ฟา คุณชอบผมใช่ไหม”

ใครบอกคุณคะ”

“ตาคุณมันฟ้อง”

“ฟาเปล่านะ”

“แต่ฟาร้องไห้ เพียงแค่ได้ยินผมพูดว่า ผมจะไปจากที่นี่”

“ฟาก็แค่....”

“แค่อะไร....” ชายหนุ่มถามพลางขยับเข้าไปใกล้หญิงสาวจนชิด แล้วเอื้อมมือไปจับคานไม้กักขังร่างเล็กเอาไว้ในอ้อมแขน มองหน้าคนปากไม่ตรงกับใจนิ่ง จ้องมองเข้าไปในดวงตาที่กำลังไหวระริกของเธอ

“ฟาตอบไม่ได้ เพราะฟาไม่กล้าตอบว่าฟาชอบผม เพราะฟากลัวจะเสียเพื่อนรักไปใช่ไหม”

“ปละ...อื้อ...” หัวใจของสาวน้อยที่ถูกปล้นจูบแทบจะหยุดเต้น สมองของเธออื้ออึงไปหมด เรี่ยวแรงก็เหมือนจะหมดลงไปด้วยจนแทบจะทรงตัวไม่อยู่

ตอนที่ 1 เมื่อเวลาหลังเที่ยงคืน

ท่ามกลางความมืดสลัว ที่ทุกคนในบ้านพากันนอนหลับหมดแล้ว ฟารีดาสาวน้อยช่วงฝันที่มักสะดุ้งตื่นขึ้นมากลางดึกแทบจะทุกคืนเป็นประจำเพราะฝันเห็นพระจันทร์สีเงินทรงกลดแสนสวยงามมาตลอดระยะเวลาสองปี จนถึงตอนนี้เธออายุสิบแปดปีเต็มแล้ว อีกไม่ถึงเดือนเธอก็จะเข้าเรียนมหาวิทยาลัยที่เธอสอบเข้าได้แล้ว

เมื่อตอนหัวค่ำทุกคนจัดงานเลี้ยงฉลองวันครบรอบวันเกิดให้กับเธออย่างอบอุ่น แต่เธอก็ยังรู้สึกว่าเหมือนขาดใครคนหนึ่งไป เขาคนนั้นคือเจ้าของบ้านข้างๆคนใหม่ที่เพิ่งซื้อบ้านหลังนั้นและย้ายเข้ามาอยู่เมื่อเดือนที่ผ่านมานี้เอง

เธอแอบมองเขาทางหน้าต่างอยู่บ่อยๆ เขาหน้าตาดีมาก คล้ายกับหนุ่มลูกครึ่งแต่ผมดกดำและสีผิวเหมือนคนไทย ทว่าดวงตาสีครามอมเทาและจมูกโด่งเป็นสันตรงของเขา ออกไปทางโซนยุโรปอย่างเห็นได้ชัด

ใบหน้าของเขาหล่อคม ริมฝีปากสีสดบางเฉี่ยว ดวงตาคมซึ้งของเขาเคยมองมาที่เธออยู่หนหนึ่งแค่ไม่กี่วินาทีก็ทำเอาเธอเก็บเอาไปฝันแทบจะทุกคืนติดต่อกันสองอาทิตย์ซ้อนแล้ว

จากเมื่อก่อน เธอฝันเห็นเพียงพระจันทร์สีเงินทรงกลดสวยงาม ทว่าสองอาทิตย์ที่ผ่านมา ในฝันนั้นมีเขาเพิ่มขึ้นมาอีกคน แต่เขาจะเข้ามาในฝันของเธอในคราบของบุรุษลึกลับในชุดโค้ทหนังสีดำที่คลุมยาวไปถึงเข่า ในฝันเขาดูหล่อมาก หล่อบาดใจจนเธอต้องเดินเข้าไปหาเขาทุกครั้งราวกับถูกมนต์สะกด ทว่าพอเดินเข้าไปใกล้จะถึงตัวเขา ร่างสูงนั้นก็อันตรธานหายวับไป แล้วเธอก็สะดุ้งตื่นตอนนั้นทุกที

เจ้าของร่างเล็กในชุดนอนขายาวสีหวานลายดอกเล็กๆ มายืนเกาะขอบหน้าต่างมองไปทางหน้าต่างของบ้านหลังข้างๆที่ตัวบ้านห่างกันไม่กี่เมตรด้วยใจที่เต้นแรง เพราะรู้สึกว่าคืนนี้เขาอาจจะตื่นขึ้นมากลางดึกแล้วมายืนรับลมตรงหน้าต่าง เหมือนกันกับเธอก็ได้ เหมือนคืนนั้นที่เธอสบตาเขาเป็นครั้งแรก

เขาจะรู้หรือว่าเปล่าว่าเธอเก็บเอาเขาไปฝันถึงมาครึ่งเดือนแล้ว เขาจะรู้หรือไม่ว่าเธอแอบชอบเขาอยู่เงียบๆ แอบชอบตั้งแต่แรกเห็นเขาเพียงด้านหลัง เหมือนมีพลังบางอย่างดึงดูดให้เธอต้องมองเขาไม่วางตา ในวันที่ชายหนุ่มเพิ่งย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านหลังข้างๆนี้ หัวใจของเธอเต้นแรงเพียงแค่เห็นซีกหน้าของเขาเท่านั้น ทว่าพอเขาจะหันมามองเธอตรงๆ เธอกลับทำตัวเหมือนตุ๊กแกหรือไม่ก็จิ้งจกที่ชอบวิ่งหลบอยู่ข้างเสา ไม่ก็หลบอยู่ข้างฝาบ้านตลอด

คืนนี้เป็นคืนหลังวันพระเพียงหนึ่งวันเท่านั้น แต่พระจันทร์ยังดูเหมือนเต็มดวงคล้ายกับคืนที่ผ่านมา ท้องฟ้าคืนนี้ยังคงสว่างไสวเพราะแสงแห่งจันทราที่ฉาบไปทั่วท้องฟ้า แทรกผ่านไปถึงก้อนเมฆจางๆที่อยู่ใกล้เคียง

อากาศในตอนนี้กำลังเย็นฉ่ำ มีลมพัดพลิ้วเบาๆ และบ้านข้างๆก็มีเพียงดวงไฟหน้าบ้านเท่านั้นที่เปิดทิ้งเอาไว้ ทว่ารอบตัวบ้านก็ตกอยู่ใต้เงามืดของดวงจันทร์ทั้งหมด

เสียงจิ้งรีดเรไรแข่งกันร้องดังระงม เธอชอบบรรยากาศในตอนนี้จริงๆ คนอื่นอาจจะกลัวในสิ่งที่มองไม่เห็น กลัวความมืดของยามค่ำคืน แต่สำหรับฟารีดาเธอชอบความมืดสลัว เธอไม่เคยนึกกลัวว่าจะมีอะไรโผล่ออกมา เพราะตลอดเวลาสองปีที่ผ่านมา เธอได้พิสูจน์แล้วว่า ในความมืดสลัวนั้น ไม่มีสิ่งใดโผล่มาให้เห็นเลย ทุกอย่างที่หลายคนกลัว ล้วนแล้วเป็นเพียงภาพในจินตนาการที่คิดขึ้นมาเองในสมองทั้งนั้น