Ep.1 หาที่พักไม่ใช่หาที่รัก(1)

การทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย เป็นเรื่องปกติทั่วไปของนักศึกษายุคปัจจุบันที่ต้องดิ้นรนขนขวายส่งเสียเลี้ยงดูตนเอง อย่างเช่น กิ่งพะยอม

อีกปีเดียวเธอก็จะเรียนจบปริญญาตรีแล้ว

ก่อนหน้านั้นห้าปีกว่าเธอเช่าห้องอยู่กับเพื่อนสาวคณะเดียวกันในอพาร์ทเม้นท์หรูราคาค่อนข้างแพง แต่เพราะอยู่กันสองคนเลยช่วยกันหารมันก็พออยู่ได้

แต่อยู่ๆรูมเมทของเธอก็ดันย้ายไปอยู่กับแฟนหนุ่ม ทิ้งให้เธอต้องแบกรับค่าเช่าห้องเดือนหนึ่งหลายพันเพียงคนเดียว ด้วยเหตุนี้จึงทำให้เธอต้องมาเดินเตร็ดเตร่หาที่พักใหม่แถวๆหลังมหาวิทยาลัย

ตุ้บ!

“โอ๊ะ ขอโทษค่ะ” กิ่งพะยอมรีบกล่าวคำขอโทษคนที่เธอเดินชน เพราะเธอมัวแต่มองไปทางหอพัก เลยเดินแบบไม่ค่อยได้มองทางข้างหน้าเท่าไหร่

“กิ่ง!”

กิ่งพะยอมเงยหน้าขึ้นสบสายตาของคนที่เรียกชื่อเธอแบบสนิทสนมเสียงดัง

“กิ่ง กิ่งจริงๆด้วย”

กิ่งพะยอมยิ้มกว้างออกมาเมื่ออยู่ๆก็มาเจอเพื่อนเก่าสมัยเรียนมัธยมต้นด้วยกันแถวนี้

“ต้อม ต้อมจริงๆด้วย ว้าว... ต้อมเปลี่ยนไปจนเราแทบจำไม่ได้แน่ะ หล่อขึ้นเยอะเลย”

หัสดินถลึงตาใส่เพื่อนสาวแล้วว่า

“หยาบคาย เดี๋ยวตบปาก”

กิ่งพะยอมหัวเราะ

“สวยจ้าสวย สวยขึ้นเป็นกองเลย”

หัสดินจึงยิ้มพอใจ

“แล้วมาทำอะไรแถวนี้ อย่าบอกว่ามาหาที่พักล่ะ”

“ใช่ กิ่งมาหาที่พักจริงๆ”

“เหรอ งั้นก็โชคดีมากนะที่แกมาเจอฉันน่ะ ตามฉันมาเลย ไปพักที่บ้านหลังใหม่ของฉันดีกว่า”

“บ้านใหม่ของต้อม!” กิ่งพะยอมทำตาโต ด้วยความยินดีที่ได้รู้ว่าเพื่อนสาวขั้วเดียวกันมีบ้านหลังใหม่

“ใช่ บ้านของฉันเอง คือผัวฉันรวยน่ะ เขาเป็นฝรั่งด้วยนะ เขาทั้งหล่อทั้งรวยแล้วเขาก็ซื้อบ้านหลังใหญ่ให้ฉันด้วย”

“จริงเหรอ น่าอิจฉาสุดๆเลยอ่ะ”

“ปะ... รีบไปขึ้นรถฉันเลย เดี๋ยวฉันจะพาแกไปเก็บข้าวของย้ายเข้ามาอยู่บ้านฉันวันนี้เลย ช่วงนี้ผัวฉันไม่อยู่ แกมาอยู่ด้วยฉันจะได้ไม่เหงาปาก”

“โอเค”

แล้วกิ่งพะยอมก็เดินตามหัสดินไปที่รถ พอไปถึงรถยนต์คันหรูมันปลาบสีน้ำทะเลที่หัสดินเดินไปปลดล็อกประตูรถด้วยรีโมต กิ่งพะยอมก็ตาโตอีก

“ว้าวแกร รถสวยมากเลย อย่าบอกนะว่าผัวของแกเป็นคนซื้อให้น่ะ”

“ก็ใช่น่ะสิยะ แล้วแกคิดว่าฉันจะมีปัญญาซื้อรถคันละเกือบล้านด้วยเงินฉันเองรึไง ฉันน่ะ ยังเรียนไม่จบปริญญาตรีเลยนะ แล้วก็เป็นแค่พนักงงานออฟฟิศเงินเดือนบวกโอทีแค่หมื่นต้นๆ ไม่มีปัญญาเก็บเงินซื้อรถราคาแพงๆแบบนี้ได้อย่างรวดเร็วหรอกย่ะ”

“อืม ท่าทางผัวของแกเขาจะรักแกมากเลยนะต้อม”

“ก็ฉันสวยนี่ แถมฉันก็เอาใจเก่ง แล้วเขาจะไม่รักฉันได้ยังไงยะ”

“จ้า คุณต้อมผู้น่ารัก งั้นรีบพาฉันเก็บเสื้อผ้าเลย ฉันอยากจะเห็นบ้านหลังใหญ่ของแกจะแย่แล้ว”

“เชิญคร้าบคุณผู้หญิง” หัสดินทำเป็นผายมือให้เพื่อนสาวราวกับเขาเป็นสุภาพบุรุษที่แสนดี กิ่งพะยอมเดินเข้าไปนั่งในตำแหน่งข้างคนขับ แล้วเจ้าของรถสุดสวยก็ปิดประตูรถให้เธอแล้วขึ้นไปนั่งฝั่งคนขับ

นาทีต่อมา เสียงสตาร์ทรถก็ดังกระหึ่มแล้วรถเก๋งคนงามก็เคลื่อนตัวออกไปอย่างไม่รีบเร่งนัก

ประมาณหนึ่งชั่วโมงต่อมา หลังจากที่หัสดินไปช่วยเก็บเสื้อผ้าและข้าวของเครื่องใช้ที่จำเป็นของกิ่งพะยอม เขาก็พาเธอมาที่บ้านของเขา

“โห บ้านของแกน่าอยู่มากเลย หลังใหญ่มาก กี่ล้านล่ะเนี่ย”

“ซื้อสดสามล้านกว่าจ้ะสี่ห้องนอนสี่ห้องน้ำ”

“ฉันอยากจะโชคดีได้ผัวรวยๆอย่างแกบ้างจัง”

“ไม่ยากหรอก ปะ... รีบลงจากรถแล้วเอาของไปเก็บ เสร็จแล้วฉันจะบอกวิธีหาผัวรวยๆให้แกฟัง”

“โอเค”

“กิ่ง!”

กิ่งพะยอมหันไปตามเสียงเรียกที่คุ้นเคย แล้วก็ต้องเบิกตากว้างด้วยความดีใจ

“พี่ตอง!”

ตอง หรือหฤทัยเป็นพี่สาวที่แสนดีของหัสดินและเป็นพี่สาวที่กิ่งพะยอมนับถือมาก เพราะหฤทัยมีน้ำใจกับทุกคนรวมถึงเธอด้วย

“พวกเธอสองคน ไปไงมาไงถึงมาเจอกันล่ะนี่”

กิ่งพะยอมตอบยาวเหยียวรวดเดียวจบ จากนั้นสองพี่น้องก็ช่วยกิ่งพะยอมขนของเข้าที่พัก ซึ่งหฤทัยได้ให้กิ่งพะยอมมานอนชั้นบนติดกับห้องนอนของเธอ ส่วนห้องนอนของหัสดินอยู่ด้านล่าง