Chapter 7 ฉันแรงได้มากกว่านี้

"ใช่ ใช่มั้ย?"

เมื่อเห็นหน้าเพื่อนของรุ่นพี่เสือ เสือก็ขยับเข้ามากระซิบถามฉัน เขาคงจำได้นั่นแหละ แต่ว่านะ อีตานี่เพื่อนเยอะชะมัด ดูท่าจะมีหลายกลุ่มเหลือเกิ๊น หึ!

"เซ็งกว่าเดิมอีก กลับได้ป้ะไม่อยากเห็นหน้า"

ฉันกระซิบพูดกับเสือบ้าง นายธันนั่นก็หันมามองเราก่อนจะนั่งลงข้างๆเพื่อนเขานิ่งๆ เขาทำเหมือนเราไม่รู้จักกันด้วยการละสายตาจากไป

ก็ดี ไม่ได้อยากรู้จักอยู่แล้ว!

"ก็ไม่ต้องใส่ใจดิ เขาก็ดู...ไม่สนใจนะ"

เสือเหลือบตามองเขาก่อนจะกระซิบพูดกับฉันอีก

"เอ้าๆ สองคนนั้นช่วยอย่าสวีทกันต่อหน้าพวกกูครับ คนมีเป็นสิบกระซิบกระซาบกันอยู่สองคนได้ไงว้าาา"

รุ่นพี่ของเขาดูเป็นคนอารมณ์ขันนะ แซวได้ทุกคนจริงๆ เขาหันมาแซวฉันกับเสือโดยที่บางทีก็ไม่ได้ดูว่าสีหน้าเราสองคนเหมือนสวีทกันตรงไหน ฉันนี่หน้าบึ้งเห็นได้ชัดเลยนะ ฉันถอนหายใจก่อนจะลุกขึ้นยืน

หมับ~

"ไปไหน?"

เสือมันก็ผู้ชายมือไวไง พอฉันยืนก็คว้าข้อมือฉันหมับและเพราะฉันคงเริ่มกรึ่มๆแล้ว เมื่อกี้กระดกไปหลายแก้วก็รู้สึกว่าหนักๆหัวอยู่หรอกแต่พอลุกเร็วมันก็เลยเหมือนวิ้งๆในหัวแล้วยิ่งโดนคว้าข้อมือและดึงไว้ฉันก็เลยเซลงไปนั่งซ้อนตักเสือ

ฟลุ่บ~

"อูยยย"

เสียงแซวดังมาอีกระรอก ฉันสะบัดหัวพลางหลุบตาลงมองเสือ

"จะกลับ?"

เสือไม่ได้สนใจเสียงแซว เขาเลิกคิ้วถามฉันและฉันส่ายหัว

"จะไปห้องน้ำ จะตามมั้ยล่ะ"

อารมณ์ไม่ดี เดี๋ยวก็พาลส่ง

"ตาม"

เอ้า ไอ้นี่ก็กวนประสาทอีก อยากโดนกระชากหนังหัวมากว่างั้น?

"เสือ!"

ฉันกดเสียงเรียกเขา บ่งบอกให้รู้ว่าอารมณ์ไม่ดีจริงๆนะ เวลาเล่นฉันก็เล่น เวลาอารมณ์ไม่ดีก็อย่ามาวุ่นวาย เดี๋ยวจะโดนเหวี่ยงเอาง่ายๆเลยนะ

"แหม ล้อเล่น ลุกๆจะไปสูบบุหรี่ด้วย"

เสือหัวเราะก่อนจะปล่อยมือออกจากข้อมือฉันแล้วดันให้ฉันลุกขึ้นพร้อมๆกับเขา

"คือจะไปไหนกันครับไอ้เสือ?"

พี่เจมส์นั่นก็ใส่ใจเราสองคนจัง ฉันจะตวัดตามองเขาเกือบจะด่าแล้วด้วยแต่เสือรู้ทันไง เขาตวัดแขนมาโอบรอบคอฉันพลางดันหน้าฉันให้หันกลับไปจากนั้นเขาก็หันไปตอบรุ่นพี่เขา

"ห้องน้ำครับ"

เสือตอบจากนั้นก็ลากฉันออกมาเลย เขาลากฉันมาจนถึงห้องน้ำของชั้นนี้เขาส่งฉันไปสงบสติอารมณ์ในห้องน้ำก่อนจะแยกตัวไป

ซ่าาา~

ก็นั่นแหละ ฉันเปิดน้ำแล้วเอามือไปรองน้ำให้มันไหลผ่านฝ่ามือของฉันเรื่อยๆ น้ำเย็นๆอาจทำให้ฉันอารมณ์ดีขึ้น

สวบ~

จนฉันเริ่มปรับอารมณ์ตัวเองได้ ฉันคิดได้ว่าไม่จำเป็นต้องไปสนใจเขา ต่างคนต่างอยู่แค่อาจจะเกะกะลูกตานิดหน่อย ฉันก็แค่อาจจะแยกตัวออกมานั่งดื่มคนเดียวเงียบๆหรือไม่ก็ลงไปเต้นระเบิดอารมณ์ซะก็จบ ใช่ แค่นั้นแหละ เขาต้องเป็นแค่เศษฝุ่นในสายตาฉัน

ฉันก็เดินออกมาจากห้องน้ำระหว่างทางต้องผ่านประตูบานหนึ่งเปิดออกไปจะเป็นระเบียงเล็กๆ ฉันก็หยุดและกะว่าจะออกไปสูดอากาศเย็นๆสักหน่อยดีกว่า

ครืด~

กึก~

เมื่อเปิดประตูออกฉันก็แทบจะถอยกลับเข้ามาแทบไม่ทัน เพราะผู้ชายคนหนึ่งที่ยืนพิงระเบียงอยู่สายตาเขาแค่มองไปเรื่อยๆแต่พอฉันเปิดประตูไปเขาก็หันมาสบตากับฉัน

"เหอะ"

ฉันกรอกตาไปมาพลางแค่นหัวเราะให้กับความบังเอิญของตัวเอง อยากจะเดินกลับเข้าไปแต่เสียงพูดของเขาก็ทำให้ฉันหยุดชะงัก

"จะคบใคร น่าจะดูให้ดี"

ฉันหันกลับไปมองหน้าเขา เขาหมายถึงใคร เสือเหรอ?

"แล้วมันหนักส่วนไหนของนาย?"

ฉันตอกเขากลับ จากที่คาดเดาฉันคิดว่าเขาน่าจะเข้าใจว่าฉันคบกับเสือ แต่ฉันก็ไม่จำเป็นต้องมานั่งอธิบายให้เขาฟังว่ามันไม่ใช่ เสียเวลา!

"ก็ไม่..."

"งั้นก็เรื่องของฉัน"

ฉันก็ไม่ได้อยากจะเสวนากับเขาเท่าไหร่ อารมณ์ยิ่งขึ้นๆอยู่

"ฉันเห็นหมอนั่นยุ่งกับผู้หญิงคนอื่นอยู่ ไม่รู้หรือไง คบคนเจ้าชู้ก็มีแต่เรื่อง วันก่อนก็ขึ้นโรงพักเพราะผู้ชายประเภทนั้นไม่ใช่?"

แต่เขาก็ยังไม่จบ อ้อ เขาคงคิดว่าเขามีบุญคุณกับฉันมากถึงขนาดสั่งสอนฉันได้เหรอ

สวบ~

ฉันก้าวเข้าไปจ้องหน้าเขาพลางใช้ลิ้นดุนกระพรุ้งแก้มเพื่อบ่งบอกให้เขาเข้าใจว่าฉันไม่พอใจ

"ไม่ต้องสอน ไม่ใช่พ่อ!"

ฉันตอกหน้าเขาอีกและเขาก็ไม่วายโต้กลับฉันอีก วันนี้เขาพูดมากนะ คงดื่มมาด้วยแหละเพราะฉันได้กลิ่นเหล้า

"ถ้าพ่อเธอบอก เธอจะฟังมั้ยล่ะ"

"ทำไม จะฟ้องพ่อฉันเหรอ เอาดิ"

ฉันท้าและเขาแค่นหัวเราะก่อนจะหลุบตาลงมองฉัน ทำสายตาเอือมระอาใส่ฉัน!

หมับ~

ฉันกระชากคอเสื้อเขาแล้วดึงลงมาพร้อมกัดฟันพูด

"ฉันจะคบใคร จะทำอะไร ไม่ต้องมายุ่ง เอาเวลาที่มีค่าของนายไปโกยคะแนนจากพ่อฉันดีกว่า เดี๋ยวจะไม่มีคนให้นายผลาญเงินเอาไปเปย์คนอื่น"

พรึ่บ~

โอ๊ะ!เหมือนคำพูดฉันจะทำให้เขาอารมณ์ขึ้นนิดหน่อยด้วยแหละ เพราะเขาปัดมือของฉันออกพลางจ้องหน้าฉัน ส่วนฉันก็เชิดหน้าท้าทายเขา

"ฉันไม่เคยผลาญ"

"อ้อเหรอ?"

ฉันเริ่มกวนประสาทเขา เข้ามายุ่งกับเรื่องของฉันก่อนเองนะ

"ก็ดีแล้ว ทำหน้าที่ลูกเลี้ยงที่ดีของนายต่อไปดิ"

"เธอก็ควรจะทำตัวเป็นลูกที่ดี"

แต่เขาก็ตอกกลับมา ถึงไม่ได้ด่าว่าฉันเลวแต่สิ่งที่เขาพูดกลับมามันก็ความหมายเหมือนกันมั้ย

"เออ ฉันทำแน่! กอบโกยเอาไปเยอะๆล่ะ ฉันให้เวลาอีกไม่นาน ถึงตอนนั้นฉันจะไม่ยอมให้หมาตัวไหนมันคาบอะไรออกจากบ้านฉันแม้แต่เศษเหรียญ!"

พูดจบฉันก็ผลักเขาจนเซก่อนจะหันหลังเดินกลับเข้ามาด้านใน แต่ทว่า...

หมับ~

"มันจะมากไปแล้วนะ!"

เขากลับกระชากแขนฉันให้หันกลับไปเผชิญหน้ากับเขาอีก คราวนี้เขากดสายตามองฉันอย่างโมโหพลางบีบแขนฉันแรงมาก

"อะไรมาก...ที่พ่อฉันให้นายกับแม่นายอ่ะเหรอ?"

"อย่าลามปามแม่ฉัน!"

เขาขึ้นเสียงใส่ฉัน แทบจะเป็นครั้งแรกเลยที่เขาเสียงดังใส่ฉันมากขนาดนี้ คืออีตานี่น่ะ ปกติเป็นคนความอดทนสูงไง แต่เหมือนฉันจะพอรู้แล้วล่ะว่าอะไรทำให้เขาปรี้ดแตกได้

ลองดูมั้ยล่ะ?

"ฉันจะลาม ใครจะทำไม"

"นี่เธอ..."

"เห็นบอกว่าดีนักดีหนา ที่แท้ก็แค่ผู้หญิงที่เข้ามาแย่งพ่อไปจากแม่ฉัน"

"หยุดพูด!"

เขากดเสียงต่ำใส่ฉัน คิดจะสั่งฉันเหรอ เหอะ!

"ก็แค่ผู้หญิงที่เข้ามาจดทะเบียนสมรสเพราะสมบัติ..."

หมับ~

"ฉันบอกให้หยุด!"

อ่า เขาคงโมโหมากสินะ ถึงขนาดลืมตัวบีบปากฉันให้หยุดพูดขนาดนี้ ฉันจำต้องเงยหน้ามองเพราะเขาบังคับด้วยการบีบแก้มฉันไว้ เขาหลุบตาลงจ้องหน้าฉันอย่างโกรธเคือง

เรื่องนี้น่ะฉันรู้มานานแล้ว ป้าบอกฉัน ป้าบอกว่าตามสืบมาถึงได้รู้ บ้านหมอนี่รวยแต่เป็นหนี้ ไม่มีใครรู้ และยายของเขาที่เป็นเพื่อนกับย่าฉันก็ยัดเยียดแม่ของเขาให้พ่อฉันทันทีที่ย่ากำจัดแม่ฉันออกจากบ้านได้ เพื่อเอาสินสอดราคาแพงมาโละหนี้และจดทะเบียนสมรสเพื่อสมบัติไง

พูดความจริงแล้วจะเคืองอะไรล่ะ!

"ทำไม รับไม่ได้เหรอ ที่แม่นาย...อุ้บ!"

เฮือก~

ฉันสะดุ้งเฮือกที่อยู่ดีๆเขาก็จัดการปิดปากฉันด้วยการกดริมฝีปากหนักๆลงมาบนปากฉันแบบที่ฉันไม่เคยคิดมาก่อนว่าคนอย่างเขาจะกล้าทำ มือของฉันยกขึ้นผลักและทุบเขาอย่างแรงทันทีเพื่อให้เขาผละออกไป

"อื้อ!"

แต่เขากลับบดขยี้ริมฝีปากลงมาแถมฟันเขายังขบกัดลงบนปากฉันจนรับรู้เลยว่ามันต้องแตกแน่ๆ ฉันเผลอเผยอปากเพราะเจ็บแต่มันดันเป็นโอกาสให้เขาสอดเรียวลิ้นเข้ามาในปากฉัน มือของฉันที่เคยทุบเขาตวัดขึ้นข่วนต้นคอเขาแทน

ไม่นะ ฉันจะไม่จูบกับเขา มันต้องไม่ใช่แบบนี้สิวะ!

"หึ"

เมื่อปิดปากฉันจนพอใจเขาก็ผละออกไปพร้อมกับเสียงแค่นหัวเราะในลำคอ ขอบตาฉันร้อนผ่าวตอนที่ฟาดฝ่ามือใส่หน้าเขาเต็มแรง

เพี้ยะ~

พร้อมกับหลังมืออีกที

เพี้ยะ~

ฉันง้างฝ่ามือจะฟาดหน้าเขาเป็นรอบที่สามแต่เขากลับจับข้อมือฉันไว้แน่นพลางใช้ลิ้นดุนกระพุ้งแก้มตัวเองข้างที่โดนตบ

"ไอ้เหี้ย!"

ฉันด่าเขาเสียงดังลั่นพลางกระชากมือกลับแต่เขาบีบข้อมือฉันแน่นมาก

ที่แท้ก็ไม่ได้ดีเด่อะไรมากมายเหมือนที่คนอื่นพูดสักนิด!

"เออ ฉันก็สันดานผู้ชายธรรมดานี่แหละ"

เขาตอบรับคำด่าของฉัน

"มีดี มีเหี้ย แต่ฉันก็รู้ว่าจะดีหรือจะเหี้ยกับใคร"

เขาพูดพลางปล่อยข้อมือฉันเอง ฉันกำมือแน่นพลางกัดฟันกรอด

"อย่าทำให้ฉันของขึ้น ยาหยี"

น้ำเสียงของเขาทำให้ฉันคิดว่าเขากำลังกดให้ฉันกลัว

"งั้นก็เอาเลย เหี้ยมา จะได้รู้ว่าใครจะเหี้ยกว่ากัน!"

ฉันกัดฟันพูดคำสุดท้าย เราจ้องหน้ากันก่อนที่ฉันจะหันหลังเดินออกมา

"ดูแลแม่นายให้ดีด้วยแล้วกัน สักวันฉันจะเอาคืนให้ดู จะเอาให้เจ็บกว่าแม่ฉันเป็นสิบเท่าเลย สัส!"

ฉันด่าเขาทิ้งท้ายก่อนจะเดินออกมาจากตรงนั้นโดยไม่หันหลังไปอีก ใครๆก็ว่าฉันแรง เคยเจอกันมาขนาดไหนล่ะ แต่เชื่อมั้ยว่าฉันแรงได้มากกว่านี้อีก

_____

อ้าว น้องทำพี่ธันตบะแตกแล้วจ้าาา พี่ธันบอกว่า #พี่จะไม่ทนแล้ว!

ปล.ขออภัยกับคำไม่สุภาพนะคะ กราบบบ