บทที่6 หัวจะปวด
รอยยิ้มที่มุมปากยกขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะค่อยๆเคลื่อนกายไปนั่งรอที่มุมโซฟา...บรรยากาศภายในบ้านตอนนี้ไม่มีใครเลย เงียบสงบ เขาเองก็ไม่เข้าใจว่าทำไมพี่สาวกับพี่เขยของเขานั้นไม่จ้างเเม่บ้านหรือคนใช้เลย จะมีเเต่ป้าวันคนเดียวที่เค้าเห็นมาตั้งเเต่ไหนเเต่ไร...ชั่งเงียบสงบน่านั่งสมาธิเสียจริง
"เห้ยย....จะลงมาตอนไหนนะ...?
ร่างหนาเอ่ยพูดเบาๆ ก่อนจะหยิบโทรศัทพ์เครื่องหรูออกมาเลื่อนเล่นพลางรอต่อไป....
----บนห้อง----
"ดาจิน ชาจีน โฮปป~อิน ด๊าชช~เเอม ฟิลลิ่ง ยู ฟอเรท~เก็ทอิท มูนนน~
เสียงบรรเลงดนตรีดังอึกระทึกในห้องน้ำดั่งกับเปิดคอนเสิร์ตในห้องน้ำยังไงยังงั้น... ปากก็ร้อง มือไม้ก็อยู่ไม่สุขชี้นู้นชี้นี่ไปเรื่อย ไม่สุดเเค่นั้น ร่างเล็กที่กำลังเมามันกับเพลง ก็คว้ามือไปหยิบขวดเเชมพูขึ้นมาทำเป็นไมค์ลอย. ทั้งเปล่งเสียงร้องทั้งเต้น เเต่ใบหน้านั้นก็ยังมุ้ยอยู่ จนคิ้วจะผูกติดกันเป็นปม
"ริ้บ บี้ ริ้บ บิ้นน อู้ววว เอ้าา~~อู้วว อร้ายยย!!!!!!!!!!!!!!มาว่าฉันปากเหม็นได้ยังไง อ๊ายยย!!!!!!!
บทเพลงชื่อดังร้องนำโดยน้องแบมแบม กับไม่ทำให้หญิงสาวนั้นอารมณ์เย็นได้เลย
"มาทำไมก็ไม่รู้ ...มาอยู่บ้านเค้ายังจะมาว่าเค้ามั่วๆซั่วๆอีก อ๊ายยย!!!!!หงุดหงิดจริง!!! ห๊า!!ฮ๊าาาาา. ไม่เห็นเหม็นเลย!!!!
ยอมรับว่าหงุดหงิดบวกกับอายด้วยเเต่งก็ต้องรีบจัดการตัวเอง เพราะตอนนี้สายมาเเล้วด้วย หญิงสาวไม่อยากอยู่ในริชบัญชีดำเด็กนักเรียนมาสาย จริงรีบจัดการตัวเองโดยเร็ว
----ข้างล่าง----
ร่างเล็กที่เดินลงมาจากชั้นบนสอดส่องสายตาไปทั่วบ้านกับมองไม่เห็นอาอยู่ที่โต๊ะอาหารเเล้ว เลยรีบวิ่งลงมาอย่างเร็ว
ตึกๆๆๆ!!!!!
"เดี๋ยวก่อน!
ก่อนที่ร่างเล็กจะหยุดชะงักลงทันทีเมื่อได้ยินเสียงนี้ก่อนจะค่อยๆหันหน้า ไปยังโซฟาที่มี คุณอานั่งไขว่ห่างเลื่อนจอโทรศัทพ์ไปมาอยู่
"ว่ายังไงคะ?อากราฟ
"ไปเรียนยังไง
ร่างเล็กยกนาฬิกาที่ข้อมือขึ้นมาดูก่อนจะเบิกตาเล็กน้อยเพราะนี่ก็สายมาเเล้วด้วย
"สายเเล้ว วันนี้หนูว่าจะขับรถไปเองค่ะ
"หึ...หนูหรอ?
ร่างหนายิ้มมุมปากเล็กน้อยก่อนจะกดล๊อคหน้าจอโทรศัทพ์เเล้วลุกขึ้นยืนก่อนจะเดินไปใกล้ๆร่างเล็ก
"!!!!!
"ฉีดหรืออาบเนี้ยกลิ่นน้ำหอมฟรุ้งขนาดนี้
"เเล้วอายุ่งอะไรด้วยล่ะคะ?
"หึ...เปล๊าา~
พร้อมกับยักไหล่เล็กน้อย ร่างเล็กเห็นเเบบนั้นจึงจะเดินออกไปเเต่ก็ถึงมือหนารั้งไว้เสียก่อน
หมับบ!!!!!
"จิ๊!อาคะ!!หนูรีบ!
"ใจเย็นสิ เดี๋ยวอาไปส่ง....
".....
ก่อนที่ร่างเล็กจะปฎิเสธไปแล้วสะบัดหน้าหนี
"ขับรถไม่เเข็งยังจะขี่ไปอีกหรอ
"...จิ๊!!!
"อาไปส่งดีกว่า....สายเเล้วนะทำเวลาด้วยสิ
ก่อนที่ร่างหนาจะยกนาฬิกาขึ้นมาดูอย่างเชิงเเละเดินตรงดิ่งไปที่รถของร้างเล็ก
"...อ่ะ(เเบมือ)
"อะไรคะ?
ร่างเล็กทำหน้างงเพราะจู่ๆ คุณอาก็เเบบมือ
"กุญเเจรถไง...อาไม่มีรถ?
"ห้ะ?
"ก็.... อายัง..พึ่งมาถึงจะให้ไปมีรถได้ยังไง
"....จะยืมรถหนู?
"กะ...ก็...อื้มมม อายืมก่อน
"ชิ้....โถ่เอ่ยไอ้เราก็คิดว่าอยากไปส่งจริงๆ
คึ้ก!!
ร่างเล็กก้มหน้าค้นกระเป๋าก่อนจะหยิบกุญเเกรถมาวางไว้บนฝ่ามือหนาที่แบรออยู่เเล้ว
"....หึแซ้งคิ้ววว!
"....ชิ้!
นิ้วมือหนากดปุ่มเพื่อปลดล็อครถขั้นหรูของร่างเล็ก ก่อนจะเปิดรถประตูขึ้นไปนั่งเเละไม่ลืมที่จะเหลือบไปดูเจ้าของที่ยืนอยู่นอกประตูรถหน้าบึ้งตึงร่างหนาจึงพยักหน้าเรียกจนคนด้านนอกต้องเปิดเข้ามานั่ง
ปึ่ก!!!!
"ฮึ่มมม!!!คาดเข็มขัดเเล้วก็ไปกันเลย!
".....
ร่างเล็กนั่งเงียบก่อนจะหันหน้าไปทางกระจกอีกฝั่ง
"อาเปิดเพลงนะ
"ไม่ค่ะ..!!!
ร่างเล็กบอกออกเสียงเเข็งทำในนิ้วมือหนาที่กำลังจะมากดที่อุปกรณ์เล่นเพลงนั้นชะงักมือลงอยากไว
"ทำไมอ่าา~
"หนูชอบความสงบค่ะ...ไม่ชอบเสียงดังน่าลำคาญ
"....อ่าๆๆ อย่างงั้นก็ได้
