บท
ตั้งค่า

2

“ขอบคุณพี่มากนะครับ ได้คุยกับพี่แล้วผมคิดอะไรได้หลายอย่าง แถมยังสบายใจด้วยครับ”

ณกรชื่นชมเธอ เขาคิดว่าหญิงสาวเป็นคนที่มีทัศนคติที่ดีในการใช้ชีวิตเชียวล่ะ แต่ก็อดแปลกใจไม่ได้ทำไมถึงยังไม่แต่งงาน เขาพอรู้ว่ามีผู้ชายมากมายมาจีบเธอ เธอก็ไม่ตกลงปลงใจกับใคร เขาเองก็คิดว่าเธออยู่สูงเกินกว่าจะอาจเอื้อมเหมือนกัน

ตั้งแต่คุยกันพักหลังๆ เขาก็รู้สึกไม่ปกติกับหัวใจ แต่เพราะเพิ่งเจ็บหนักจากคนรักเก่า เขาเลยยังไม่อยากปักใจกับใครในตอนนี้ เขาอยากดูไปนานๆ เพราะค่อนข้างจริงจังกับชีวิตคบใครก็ไม่อยากคบเล่น

“วันนี้ทำอะไรกินกัน”

นิดาเอ่ยถามคนที่ยืนอยู่ข้างๆ เขาหันมามองเธอ ก่อนจะถามกลับมา

“พี่อยากกินอะไรล่ะครับ เดี๋ยวผมทำให้กิน”

“ชอบนะผู้ชายเป็นพ่อบ้านพ่อเรือนทำกับข้าวให้กิน แฟนในฝันพี่เลย”

“พี่อย่าหยอดผมมากครับ เดี๋ยวผมหลง”

“ไม่เชื่อหรอก เห็นสาวๆ สวยๆ กว่าพี่หยอด เรายังไม่หลงเลย”

“สาวๆ สวยๆ ผมก็ไม่หลงแล้วล่ะครับ เข็ดกับความรักไปสักพัก จริงๆ ผมไม่ได้ชอบคนสวยอะไรนะครับเพราะขี้หวง สวยมากเดี๋ยวมีคนมาจีบ คนมอง เขาไม่ชอบครับ”

“นึกว่าผู้ชายจะชอบผู้หญิงสวยเสียอีก”

“ผมชอบผู้หญิงน่ารักมากกว่าครับ มองยังไงก็ไม่เบื่อ”

เขาหันมามองสบตาเธอ นิดายิ้มกลับไป หัวใจเต้นแรงผิดปกติ

“พี่ดาอยากกินอะไรครับ ยังไม่ตอบผมเลย”

“อยากกินกรน่ะ กินได้ไหม”

“จะดีเหรอครับ”

เขาหัวเราะลงลูกคอ ลูบท้ายทอยไปมา เธอแซวเขาแบบนี้อีกแล้ว

ชัดเริ่มใจแกว่ง!

“แหย่เล่นจ้ะ”

เธอจัดการผ่าหลังกุ้งอย่างชำนาญ เขาหันมามองก่อนจะเอ่ยปากชม

“ใครได้พี่เป็นภรรยานี่ถือว่าโชคดีนะครับ”

“ทำไมล่ะ”

“พี่ทำกับข้าวเก่ง”

“ก็รอคนแถวนี้มาจีบอยู่นี่แหละ”

เธอแหย่ เขาหน้าแดงหันไปทำหมึกต่อ

“ทำกุ้งทอดเกลือดนะ อยากกิน กุ้งสดเนื้อน่าจะหวาน”

“ครับ”

“เดี๋ยวพี่ทำเอง”

“อยากกินครับ”

เขารีบบอก เธอหันมายิ้ม

“ปลาหมึกยัดไส้ดีไหม”

“ดีครับ”

“แล้วเราล่ะอยากกินอะไร”

“ผมกินอะไรก็ได้ครับ ตามใจพี่ดา”

“ตามใจพี่มากๆ เดี๋ยวพี่เหลิงนะ”

“ไม่หรอกครับ พี่ดาน่ารัก ถึงเหลิงผมก็ยอม”

“อ่อยพี่เหรอนี่”

“เปล่าครับ พูดจริง”

ทั้งสองช่วยกันทำกับข้าวหลายอย่าง ต้มยำทะเล หมึกยัดไส้ กุ้งทอดเกลือ ปลานึ่งมะนาว

“เราก็ทำกับข้าวเก่งนะ”

เธอเอ่ยชมเขาจากใจ มองสบตาแล้วใจสั่น ณกรน่าจะเป็นผู้ชายคนแรกที่เธอพูดอะไรกับเขาได้อย่างลึกซึ้ง เธอแทบจะพูดกับเขาได้ในทุกๆ เรื่อง

“ผมชอบทำกับข้าวครับ”

“หายากนะผู้ชายทำกับข้าวอร่อย เก่งงานบ้านงานเรือน”

“ผมอยากทำให้เป็นทุกอย่างน่ะครับ ถ้ามีเมีย เมียจะได้ไม่เหนื่อย”

“ใครได้เป็นเมียเราคงจะโชคดีมากๆ”

“ไม่หรอกครับ ผมว่าใครได้เป็นสามีพี่น่าจะโชคดีกว่าครับ”

“ทำไมล่ะ”

“พี่เป็นคนขยันครับ แล้วก็น่ารักด้วย”

“ชมกันแบบนี้ทำเอาพี่ใจแกว่งนะรู้ไหม”

“ผมชมจริงๆ ครับ”

นิดาเป็นคนนิสัยน่ารัก เป็นกันเอง แถมยังขยันขันแข็งอีกด้วย เธอชอบทำบุญ เป็นแม่บ้านแม่เรือน ทำกับข้าวอร่อย เขาเองก็แอบปลื้มเธอเหมือนกัน

แต่เขาไม่อาจเอื้อมไปจีบเธอหรอก รู้สึกว่าตัวเองไม่คู่ควร เธออยู่สูงเกินไป

“ถ้าพี่มาเที่ยวบ่อยๆ จะกวนเธอไหม”

นิดาเอ่ยถาม ณกรยิ้มกว้างทันที

“ไม่กวนครับ”

“ได้มาเที่ยวทะเลบ่อยๆ ทำให้อารมณ์ดี ยิ่งได้เห็นคนที่นี่ยิ่งอารมณ์ดี”

เธอเป็นคนตรง และณกรก็รู้ เขาเข้าใจในสิ่งที่เธอพูด แต่เขาคิดว่าเธอสูงเกินเอื้อม ไม่กล้าอาจเอื้อมจริงๆ

“อยากมาเมื่อไหร่ก็มานะครับ”

เขาก็ไม่เคยปฏิเสธหากเธอจะมาพักผ่อน เพราะยินดีและเต็มใจเป็นอย่างยิ่ง

“อยากไปเดินเล่นที่ชายหาดจังเลย”

“ก็ดีนะครับ ไปเดินให้อาหารย่อย”

เขาเก็บจานชามไปล้าง เธอก็อาสาช่วย ตกลงกันว่าจะออกไปเดินเล่น เขาก็พาเธอออกไปยังชายหาดขาวสะอาด

“ลมพัดเย็นสบายจัง”

“ครับ”

นิดามองเสี้ยวหน้าหล่อเหลาของคนที่ยืนอยู่เคียงข้างเขาเดินนำเธอไปชมชายหาด

“อุ๊ย!”

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel