VI < “บอกรัก” > [2/2]

“HAPPY BIRTH DAY”ทันทีที่หนูนาผลักประตูเข้าไปในห้องสตูดิโอ ซึ่งถือว่ามันเป็นสถานที่ทำงานของเธอ สมาชิกในวงครบทุกคน และเพิ่มสมาชิกอีกสองคนเป็นสาวต่างชาติที่สวยงามกันคนละแบบ

“สาวน้อยจะไม่เอ่ยอะไรสักนิดหรือ?” ไรอัลเดินเข้ามา

“อืม...ขอบคุณค่ะ ทุกคน” พูดออกไปน้ำตาก็มาคลอที่อยู่ที่ดวงตา และเลยไปสบตากับทุกคนไปเรื่อยๆรวมถึงสองสาวที่ตอนนี้เธอยังไม่รู้จักแต่ก็ได้รับรอยยิ้มจากคนทั้งคู่

“Hi...นีน่าเธอน่ารักมากแบบที่จอนนี่เล่าให้ฟังจริงๆด้วย ฉันแคทรีนยินดีที่ได้รู้จัก เธอต้องเป็นสาวน้อยมหัศจรรย์แน่ๆ” ขณะที่พูดก็เหลือบตาไปมองที่ปีเตอร์เป็นการสื่อความหมายในสิ่งที่พูดกับนีน่า

“ค่ะ!...ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ” หนูนาตอบกลับออกไปเช่นกันและรู้สึกชอบ แคทรีน เพราะรับรู้ได้ว่าเธอเป็นคนน่ารักช่างเหมาะกับจอนนี่จริงๆและมองเลยไปอีกหนึ่งสาว

“นี่คือ เจนนี่ แฟนผมเอง” พอลเป็นฝ่ายแนะนำและโอบไหล่เจนนี่ไปด้วย

“Hi...ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ คุณน่ารักมากเลยค่ะ” เจนนี่พูดออกไปอย่างที่เห็น เพราะถึงแม้ตอนนี้นีน่าจะอยู่ในชุดออกกำลังไม่มีการแต่งหน้า แต่ผิวสีน้ำผึ้งของเธอก็เนียนละเอียดอย่างคนเอเชีย และตอนนี้แก้มของเธอก็แดงอย่างธรรมชาติแบบไม่ต้องพึ่งบลัชออนแต่อย่างใด เข้าใจได้เลยว่าทำไมปีเตอร์ นักร้องนำคนนี้ถึงแสดงออกอย่างมากในความรู้สึกที่มีต่อสาวเอเชียคนนี้ เพราะสายตาของปีเตอร์เวลามองมาที่นีน่ามันช่างอ่อนโยน เธอเองก็พึ่งจะเห็นอารมณ์แบบนี้ของปีเตอร์เป็นครั้งแรกจริงๆ

“ยินดีเช่นกันคะ พวกคุณทั้งสองคนสวยมากค่ะ”

“เอาละเมื่อรู้จักกันแล้ว เราอย่าเสียเวลากันมาฉลองวันเกิดให้กับนีน่ากันเถอะ” ไรอัลเป็นฝ่ายพูดพร้อมส่งแก้วน้ำที่มีน้ำสีสันสวยงาม หนูนารับมาข้างในมันคือน้ำผลไม้

“พวกเราขออนุญาตใช้สถานที่กับคุณเอียนแต่ไม่ได้รับอนุญาตให้ดื่ม แอลกอฮอลทุกชนิด หวังว่านีน่าคงเข้าใจ”

“ดีมากกว่าคะ นีน่าไม่ดื่มแอลกอฮอลค่ะ”

งานเลี้ยงดำเนินไปอย่างสนุกสนานพลัดกันเต้นรำกันอย่างมีความสุข หนูนาแอบขำกับท่าทางของปีเตอร์ เมื่อสมาชิกคนอื่นในวงต่างก็สลับมาขอเต้นรำกับเธอ เพราะจะคอยมองตาขวางๆตลอด

หนูนาพอเต้นรำเป็นบ้างเพราะเป็นกิจกรรมหนึ่งในสถานที่เธอเติบโตมา มีแต่ปีเตอร์ที่กลับไม่ขอเต้นรำกับเธอเลย “แล้วจะมาตาขวางใส่ทำไมก็ไม่รู้”ได้แต่คิดและทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ตลอดการเต้นรำของทุกคนสลับคู่กันไปมาอย่างสนุก ปีเตอร์มีหน้าที่เล่นเปียโนบรรเลงให้กับนักเต้นตลอดเวลา

“อ๊ะ...!” หนูนาร้องออกมา ที่จู่ๆปีเตอร์กำลังบรรเลงเพลงที่เธอพึ่งได้ฟังเมื่อเช้าในไอพอด ทำให้หนูนาหยุดการเคลื่อนไหวและค่อยๆเดินไปยืนข้างหน้าเปียโนอย่างคนที่ตกในมนต์สะกด ปีเตอร์ขับร้องเพลง

“ผมขอขอบคุณต่อพระเจ้า ที่พระองค์สร้างและส่งเธอมาให้กับผมทำให้ผมรู้แล้วว่าลมหายใจของผมต่อจากนี้ไป อยู่เพื่อใคร ผมขอสัญญาต่อพระองค์ว่าผมจะทำให้นางฟ้าตนนี้มีความสุข บนโลกมนุษย์ใบนี้ตลอดไป และตอนนี้ผมอยากร้องตะโกนขึ้นไปบนท้องฟ้ายามกลางวัน ในขณะที่เธอยืนอยู่ข้างๆผมตอนนี้ ว่าผมรักคุณมากเหลือเกินผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างๆตอนนี้ และต่อจากนั้นผมอยากตะโกนขึ้นไปบนท้องฟ้ายามค่ำคืน ผู้หญิงที่นอนอยู่ข้างๆ ว่าผมรักคุณมากเหลือเกิน” ตอนนี้ทุกคนในห้องต่างเงียบและยืนมองทั้งคู่ด้วยความดีใจด้วยอย่างใจจริง

“ผลั๊ว...”เสียงประตูถูกผลักเข้ามาเบาๆ และผู้ที่พึ่งเข้ามาใหม่ก็ปิดประตูตามเบาๆ และยืนกอดอกตรงประตูทันได้ฟังบทเพลงนั้นเช่นกัน ทันทีที่เพลงจบลงทุกคนต่างปรบมือให้กับปีเตอร์

“สุดยอด” พอล กับ สตีฟ พูดออกไปพร้อมกันทันที

“พีท...จะรังเกียจมั้ยถ้าผมจะขอต่อยอดเพลงนี้” เอียนพูดออกไปอย่างเป็นที่เข้าใจกัน

“Angel คือชื่อเพลง แต่ผมคงตัดสินใจไม่ได้ครับเพราะเพลงนี้เป็นของนีน่า ผมแต่งให้เธอเป็นของขวัญวันเกิด คุณคงต้องถามเธอแล้วละครับ” พูดพร้อมหันไปที่เธอรวมถึงทุกคนหันไปที่ หนูนาทันที เหมือนรอฟังคำตอบ

“ห๊า!!...อืม...” หนูนายังงงๆกับสิ่งที่ได้ยิน หันไปมองคนโน้นทีคนนี้ทีและมาจบที่ปีเตอร์ ที่ตอนนี้มองเธอด้วยแววตาแบบที่เธออยากจะโผเข้ากอดเขาอีกครั้ง

“ว่าไงจ๊ะ” เป็นแคทรีนที่เป็นคนทำลายความเงียบ และมองหนูนาอย่างขำๆปนเอ็นดู และคิดไปด้วยว่านีน่าตกใจเขินได้น่ารักมากและตอนนี้เธอก็หน้าแดงมาก

“ค่ะ...ตกลงค่ะ” ตอบออกไป เมื่อหันไปมองที่ปีเตอร์อย่างขอความคิดเห็น ปีเตอร์ยิ้มให้และพยักหน้าเล็กน้อย

“เยี่ยม!...ผมจะให้เลขาทำเอกสารให้เรียบร้อย อาทิตย์หน้านีน่าเข้ามาเซ็นได้เลยนะ เพลงนี้ต้องดังเป็นพลุแตกอีกเพลงแน่ แต่งและขับร้องโดยปีเตอร์ มาร์ส นักร้องดังคนหนึ่งในยุคนี้เลย” เอียน ร้องออกไป และเดินไปที่ไรอัลพร้อมเรียกทุกคนในวงมาคุยวางแผนกับงานเพลงอีกนิดหน่อย

ส่วนสาวๆทั้งสามก็มานั่งกันที่โซฟามุมโปรดของหนูนา ต่างก็คุยแลกเปลี่ยนกันไป ทำให้หนูนาทราบเดี๋ยวนี้เอง ที่แคทรีนดูสวยสง่าเพราะเธอมีอาชีพเป็นนางแบบ จะทำไงได้ละเธอไม่มีเวลาและเงินที่จะไปซื้อนิตยาสารชื่อดังของที่นี่มาอ่าน ส่วนเจนนี่กำลังศึกษาระดับปริญญาโท เธออยากเป็นผู้ประกาศข่าวช่างเหมาะกับพวกเธอจริงๆ และขณะที่สาวๆพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน อยู่ๆเสียงฝ่ายกลุ่มผู้ชายก็เงียบลง และทุกคนต่างจ้องกันมามองที่หนูนา หนูนาค่อนข้างจะเป็นคนที่มีเซ้นส์ในเรื่องแบบนี้ ถ้าหากมันเกิดขึ้นในระยะสั้น เธอหันไปมองสายตาหลายๆคู่ และเป็นพอลเดินมาที่หนูนานั่ง บอกให้เธอยืนขึ้นจับเธอค่อยๆหมุนรอบตัวเอง

“ใช้ได้...และก็มีความสามารถในการเต้นรำบ้าง แล้วฝึกสเต็ปเพิ่มให้อีกนิดหน่อยผมว่าไม่น่าจะใช้เวลานานมาก” พอลให้ความเห็นในเชิงวิเคราะห์

“อะ...ไร...คะ?” หนูนาทำหน้างงๆ

“นักแสดงนำหญิงมิวสิควีดีโอเพลง Angel คือนีน่า” สตีฟเป็นฝ่ายพูดชี้แจงต่อข้อสงสัยของเธอ

“อะไรนะคะ!!!!” หนูนาร้องออกไปอย่างตกใจมาก เกือบเท่ากับตอนที่ได้ยิน ปีเตอร์บอกรักในไอพอดเลย

“นีน่า...เอ่อ...นีน่าทำไม่ได้หรอกค่ะ” การแสดงในชีวิตเคยซะที่ไหน ขนาดงานที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า เธอยังมีหน้าที่ในการขนของเป็นคนเบื้องหลังอย่างชัดเจน แล้วนี่ให้เป็นนางเอกมิวสิคเพลงของนักร้องชื่อดังขนาดนี้หรือเธอหลับอยู่ ใช่! มันอาจจะไม่ใช่เรื่องจริงตั้งแต่แรกคิดได้ก็หยิกตัวเอง “เจ็บแฮะ!!!”

“นีน่ากังวลเรื่องอะไรเหรอ?” ไรอัลเดินเข้ามาใกล้และถามออกไปพร้อมพูดต่อทันที “ไม่ต้องกังวลหรอกทุกอย่างต้องมีครั้งแรกเสมอ เพลงนี้เป็นของนีน่า พีทแต่งออกมาจากความรู้สึกที่มีต่อนีน่า นักแสดงก็ต้องเป็นพีทกับนีน่าเท่านั้น” ไรอัลให้ข้อมูลเพิ่มเติม

“ไม่เป็นไร...มีผมทั้งคน หนูนาของผมทำได้แน่นอน” ปีเตอร์เดินเข้ามาและสวมกอดหนูนาต่อหน้าทุกคนและกระซิบเบาๆกับหนูนา การกระทำของปีเตอร์ทำให้ หนูนารู้สึกมีกำลังใจขึ้นมาก ตั้งแต่เข้ามาในห้องนี้ก็พึ่งตอนนี้แหละที่ได้เข้าใกล้ปีเตอร์อีกครั้ง ช่างรู้สึกดีจริงๆเวลามีเขาอยู่ใกล้ๆ และเมื่อยิ่งเขากอดเธอแบบนี้ด้วยแล้ว ให้อะไรที่เธอจะต้องเจอในวันข้างหน้าเธอก็ไม่กลัวอีกแล้ว หลังจากนั้นหนูนาก็พยักหน้าเป็นการยอมรับข้อเสนอและรับปาก

“เยี่ยม!...” เอียนร้องออกมาอีกครั้งวันนี้เป็นวันดีจริงๆเขาคิด และเดินเข้าไปใกล้หนูนา ที่ตอนนี้ปีเตอร์คลายอ้อมกอดแต่ยืนโอบไหล่เธอแทนและกล่าว “HAPPY BIRTH DAY For ANGEL”

แคทรีนและเจนนี่ต่างก็เข้ามากอดหนูนาแสดงความยินดี และงานฉลองวันเกิดของเธอก็มีต่ออีกสักพัก และเมื่อถึงเวลาต่างฝ่ายต่างแยกย้าย ช่างเป็นวันที่ดีจริงๆคิดแล้วก็คิดถึงเพื่อนรักที่เมืองไทยคงส่งเมลมาอวยพร เธอต้องกลับไปดูและเล่าเหตุการณ์วันนี้ให้นีออนฟัง แต่ขอเล่าบางส่วนเฉพาะส่วนการฉลองวันเกิดก่อนในส่วนเรื่องอื่นๆขอเวลาสักหน่อย เธอเองก็ไม่อยากปิดบังอะไรกับนีออนเลย เพราะสำหรับเธอนีออนเป็นครอบครัวคนเดียวของเธอตั้งแต่จำความได้เลย เมื่อคิดถึงครอบครัวก็แอบชำเลืองไปมองคนข้างๆที่ตอนนี้กำลังขับรถไป ฮัมเพลงในคออย่างคนที่มีความสุขมากเช่นกัน และแอบยิ้มกับท่าทางแบบนั้นของเขาปีเตอร์นี่ไม่ว่าจะมองจากมุมไหนช่างดูดีทุกมุมจริงๆ

“แอบมอง ผมคิดดอกเบี้ยนะ”

“บ้า!” หนูนาตกใจเพิ่มอุณภูมิใบหน้าอีกแล้ว เมื่อถูกจับได้ว่าแอบมองเขาอยู่

“ฮ่าๆๆๆๆ...” ปีเตอร์เขารู้สึกมีความสุขจริงๆอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ตั้งแต่เกิดเหตุการณ์เมื่อสิบปีก่อนชีวิตและความรู้สึกของเขาก็ไม่เหมือนเดิมการดำรงชีวิตตั้งแต่นั้นมาเขาไม่เคยหาคำตอบได้เลยว่าเพื่ออะไร แต่นับจากนี้เขารู้แล้วว่ามันเพื่อใคร

“WOW!...”หนูนาร้องออกไปทันทีเมื่อผ่านประตูกลับเข้ามาในห้องที่เธอออกไปเมื่อเช้า ตอนนี้ตรงทางเดินตั้งแต่ประตูไปที่โต๊ะ Dinner เธอคิดอย่างนั้น เพราะบนโต๊ะมีเชิงเทียนที่จุดไว้แล้วและตามทางเดินปูพรมสีขาวโรยด้วยกลีบดอกกุหลาบสีแดงสีชมพูสวยงามมากจนเธอไม่อยากเดินเหยียบเลย และบริเวณโดยรอบก็มีการห้อยดาวดวงเล็กๆ ในห้องเปิดไฟสลัวทำให้เหมือนเธอกำลังเดินอยู่บนทางช้างเผือกบนท้องฟ้าไม่มีผิด ปีเตอร์ยื่นแขนมาให้เธอหนูนาส่งมือให้ทันที ปีเตอร์เอามาวางไว้บนแขนเขามุ่งหน้าเดินไปที่โต๊ะพร้อมเสียงดนตรีคลอเบาๆ แน่นอนเป็นดนตรีเพลงAngel เขาควงแขนเธอเหมือนคู่บ่าวสาวยังไงไม่รู้ แต่ที่แปลกคือทั้งเธอและเขาต่างอยู่ในชุดออกกำลังกายชุดเมื่อเช้า เขาขยับเก้าอี้ให้เธอนั่งและเดินไปนั่งเก้าอี้ตรงข้าม

“หนูนาชอบมั้ย?”

“มากคะ...ชอบมากที่สุด...มันสวยมาก...ขอบคุณพีทมากนะคะ...หนูนาไม่คิดว่าตัวเองจะมีความหมายกับพีทมากขนาดนี้” พูดออกไปอย่างซาบซึ้งใจ ใช่!มันดีจริงๆ

“ผมรักหนูนา หนูนาเป็นผู้หญิงคนแรกและจะเป็นคนเดียวที่ผมรัก”ปีเตอร์พูดออกไปอย่างมั่นใจตัวเองอย่างที่ไม่เคยมั่นใจและเกิดขึ้นมาก่อนเลยในชีวิต

“หนูนาก็รักพีทที่สุด”

❅❈❅❈❅❈❅❈