ตอนที่ 13 แผนตัดกำลัง

ยุทธภพเริ่มกลับมาสั่นสะเทือนอีกครั้งเมื่อวันประลองยุทธ์เพื่อชิงตำแหน่งจ้าวยุทธภพกำลังจะมาถึง เสียงการฟาดฟันเพลงดาบและกระบวนท่าวิทยายุทธ์ที่เหล่าจอมยุทธ์ทั้งหลายต่างพากันฝึกฝนเพื่อให้เกิดความชำนาญ เสียงฟาดฟันที่ดังกึกก้องทั่วทุกพื้นที่ของเมืองจีนแผ่นดินใหญ่ จอมยุทธ์ทั้งหลายล้วนแล้วฝึกฝน วิทยายุทธ์ท่าพิสดารและท่าไม้ตายเพื่อในการสยบคู่ต่อสู้ ซึ่งแต่ละคนต่างมีความเก่งกล้าสามารถไม่แพ้กัน

อีกมุมหนึ่งก็มีจอมยุทธ์หลายคนที่ฝีมือทางการต่อสู้ไม่ได้เก่งกาจอะไรมากมาย พวกเขากลับสามารถเอาชนะคู่ต่อสู้ได้โดยง่าย ไม่ใช่ด้วยเพลงดาบหรือวิทยายุทธ์ขั้นสูงอะไร สิ่งที่พวกเขาใช้สยบคู่จ่อสู้เป็นเล่ห์กลอุบายต่างหาก มันคือวิชาด้านมืดในจุดประสงค์ก็เพื่อตัดกำลังคู่ต่อสู้เท่านั้นเองและส่วนใหญ่จอมยุทธ์ที่โดนกลอุบายเหล่านั้นหาได้รอดชีวิตกลับไปไม่ ล้วนแล้วต้องสูญเสียชีวิตหรือไม่ก็ต้องสูญเสียวรยุทธ์ที่มีไปจนไม่สามารถที่จะไปต่อกรกับใครได้อีก นับเป็นวิชามารที่จอมยุทธ์บางคนชอบใช้เพื่อให้ได้สิ่งที่ตนเองต้องการ วิชามารหรือกลอุบายเหล่านั้นก็คงหนีไม่พ้นของจำพวกเข็มอาบยาพิษ ยาพิษผสมในอาหารและเครื่องดื่มหรือแม้แต่การใช้สตรีในการหลอกล่อสังหารและยังมีอีกหลายวิธีที่จะใช้ตัดกำลังคู่ต่อสู้เพื่อให้ตนได้ตำแหน่งอันสูงค่าหรือสิ่งที่พวกเขาต้องการ

ศึกชิงตําแหน่งจ้าวยุทธภพครานี้คงอีกเช่นกันที่ต้องมีจอมยุทธ์ฝีมือดีจริงๆ หลายคนต้องมาจบชีวิตลงด้วยเล่ห์เหลี่ยมกลอุบายที่เหล่าจอมยุทธ์ไร้วิทยายุทธ์จะใช้สังหารคู่ต่อสู้ ยิ่งใกล้ถึงวันประลองยุทธ์ก็เริ่มมีข่าวการลอบสังหารเหล่าจอมยุทธ์ผู้คลั่งไคล้ในความสำราญ ความสนุกสนานและอิสตรีที่จะเข้าร่วมประลองชัยในตำแหน่งจ้าวยุทธภพหลายคนขึ้นทุกที ทำให้จำนวนจอมยุทธ์ที่จะไปชิงชัยน้อยตามลำดับ

ณ ห้องอาหารประจำตระกูลลี่

"ท่านพี่ได้ข่าวที่จอมยุทธ์ท่านหนึ่งถูกวางยาพิษในอาหารหรือไม่ครับ?"

"พี่เพิ่งได้ข่าวเมื่อเช้านี้เองแต่เท่าที่รู้วิธีพวกนี้ก็มีแต่จอมยุทธ์ปลายแถวเท่านั้นแหละที่จะใช้วิธีนี้ เจ้าเองก็ต้องระวังตัวด้วยนะอาปั้น บางทีเราก็ไม่สามารถรู้ล่วงหน้าได้ว่าจะเกิดขึ้นกับเราเมื่อไหร่"

"ข้ารู้แล้วครับท่านอย่าเป็นห่วงข้าไปเลย" ฮูหยินน้อยกล่าวพร้อมยื่นจมูกโด่งไปหอมแก้มขาวของสามีอย่างน่ารัก ทำให้คุณชายไวซ์อดที่จะหอมหอมกลับไม่ได้

"เจ้าหอมแก้มยั่วพี่แบบนี้ต้องการอะไรจากพี่หรือเปล่า?" คุณชายไวซ์สอดวงแขนรั้งเอวฮูหยินเข้ามาแนบตัวก่อนจะกระซิบที่ข้างหูอย่างแผ่วเบา ทำให้ฮูหยินน้อยแอบยิ้มอย่างเขินอายพร้อมทำทีสะบัดมือตีแขนคุณชายไวซ์เหมือนเป็นการเชื้อเชิญกลายๆ และสิ่งที่ไม่คาดฝันสำหรับคุณชายไวซ์ก็เกิดขึ้น เมื่อฮูหยินน้อยโอบลำคอขาวสามีโน้มมาประทับริมฝีปากของตนที่รออย่างยั่วยวนชวนค้นหาลงริมฝีปากหนานุ่มแต่...

"เดี๋ยววันนี้เจ้าจะไม่ฝึกวรยุทธ์เหรอฮูหยินพี่?"

"ก็ข้ากำลังจะฝึกกับท่านอยู่นี่ไงครับท่านพี่..."

"ฝึกอะไรเหรอพี่ไม่เข้าใจ...?"

"ก็กระบวนท่า เพลงรักสะท้านยุทธภพไงครับ" เมื่อฮูหยินเจ้าเสน่ห์ของเขากล่าวเช่นนั้นกลับสร้างรอยยิ้มบนใบหน้าคุณชายไวซ์ก่อนที่เขาและฮูหยินจะร่วมด้วยช่วยกันฝึกกระบวนท่า เพลงรักสะท้านยุทธภพ กันในห้องนอนด้วยความตั้งอกตั้งใจเป็นที่สุด

ณ สำนักฝึกวิทยายุทธ์เฉินอั่งเปา

"เจ้าเป็นอย่างไรบ้างศิษย์น้อง ยังเจ็บบาดแผลอยู่หรือไม่?"

"ไม่ค่อยเจ็บแล้วครับท่านพี่ ข้าโชคดีที่มีท่านคอยดูแลหากข้าไม่มีท่านข้าคงตายไปนานแล้ว..." จอมยุทธ์อะตอมฟังคำกล่าวจากศิษย์น้องเช่นนั้นถึงกับทำให้เขาต้องรั้งตัวศิษย์น้องเขามากอดด้วยความอ่อนโยนแล้วค่อยๆ คลายวงแขนออกก่อนประทับริมฝีปากตนบนหน้าผากสวยอีกฝ่ายอย่างจริงใจ

"ตามคำสัญญาที่ให้ไว้กับเจ้า พี่จะไม่ทำให้เจ้าต้องเสียใจกับการกระทำของพี่อีก พี่รักเจ้านะศิษย์น้องของพี่..." หลังจากจอมยุทธ์อะตอมป้อนข้าวและยาให้กับศิษย์น้องจนเสร็จ เขาจึงทำการเช็ดเนื้อเช็ดตัวด้วยความรักเป็นลำดับต่อมา ทั้งยังไม่ลืมที่จะฝังเข็มเพื่อคลายความเจ็บปวดให้แก่ศิษย์น้องตามที่เจ้าสำนักได้สั่งไว้

จอมยุทธ์ต๊ะและคู่รัก

การเดินทางของจอมยุทธ์ต๊ะและคุณชายพิณยังคงดำเนินต่อไปซึ่งพวกเขาได้เข้าอาศัยโรงเตี๊ยมเป็นที่หลับนอนยามค่ำคืน เส้นทางช่างยาวไกลนักเหลืออีกไม่กี่วัน ศึกชิงตำแหน่งจ้าวยุทธภพก็จะมาถึง ค่ำคืนนี้จอมยุทธ์ต๊ะคุณชายหน้าหวานคู่ใจได้มาเข้าพักที่โรงเตี๊ยมแห่งหนึ่ง วันนี้โรงเตี๊ยมแห่งนี้เนืองแน่นไปด้วยจอมยุทธ์ผู้เก่งกล้าเข้ามาพักอยู่มากมายหลายคน

"เถ้าแก่ข้าขอห้องพักหนึ่งห้อง"

"ได้ครับคุณชาย พวกท่านโชคดีมากเลยนะที่มาทันห้องสุดท้ายของเราพอดี เชิญเลยครับตามเสี่ยวเอ้อไปเลยครับ" ขณะที่จอมยุทธ์ต๊ะกำลังจะเดินตามเสี่ยวเอ้อไปยังห้องพัก ทางคุณชายพิณก็ส่งเสียงร้องทักอย่างน่าตกใจ...?

"ท่านพี่!! ข้าว่า...เรากินอาหารกันก่อนเถอะครับข้ารู้สึกหิวแล้ว"

"อ๋ออ!...ได้สิพี่เองก็ลืมว่าเจ้าเองยังไม่ได้กินอะไรตั้งแต่ช่วงกลางวันแล้ว เสี่ยวเอ้อข้าขออาหารหนึ่งชุดที่โต๊ะฝั่งนั้นนะ" จอมยุทธ์ต๊ะสั่งอาหารกับเสี่ยวเอ้อแล้วเดินไปรอยังโต๊ะที่ชี้ไว้ อาหารโรงเตี๊ยมแห่งนี้นับว่ามีรสเลิศออร่อยถูกปากคุณชายพิณเป็นอย่างมาก จากการสังเกตของจอมยุทธ์หนุ่มที่นั่งมองคนรักของตนทานอาหารอย่างเอร็ดอร่อยหรืออาจเป็นเพราะความหิวอย่างไรก็ไม่รู้ ทำให้คุณชายพิณเพิ่มข้าวจากโถที่เสี่ยวเอ้อนำมาบริการอยู่หลายรอบแต่ความสุขการทานข้าวของจอมยุทธ์ทั้งหลายในโรงเตี๊ยมต้องจบลง เมื่ออยู่ดีๆ ก็มีจอมยุทธ์ท่านหนึ่งเสียชีวิตลงอย่างกะทันหันคาโต๊ะทานอาหารโดยมีหญิงสาวรูปงามนั่งประกบข้าง ที่กำลังจะเตรียมหนีจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ซึ่งอาศัยช่วงชุลมุนในอาการตกใจของทุกคนแต่ถูกจอมยุทธ์ต๊ะสกัดกั้นเอาไว้ได้เสียก่อน

"ปล่อยข้านะ ถ้าท่านไม่อยากตายอีกคน" ทันทีที่หญิงสาวพูดจบก็หยิบบางสิ่งออกจากกระเป๋าที่เหน็บไว้กับเอวขึันมาเพื่อหวังจะทำร้ายจอมยุทธ์หนุ่ม

"นี่มันเข็มอาบยาพิษนี่ เจ้าเป็นใคร ใครส่งเจ้ามาบอกข้ามาเดี๋ยวนี้นะ" จอมยุทธ์ต๊ะพยายามยื้อแย่งเอาเข็มอาบยาพิษมาจากมือหญิงสาวก่อนที่หญิงสาวคนนั้นจะใช้เข็มนั้นทิ่มที่คอตัวเอง

"ข้าไม่มีวันบอกเจ้า...เอิ้กกก....." และหญิงสาวนางนั้นก็ได้จบชีวิตลงด้วยเข็มอาบยาพิษของนางเอง ทำให้เหล่าจอมยุทธ์ทั้งหมดเลิกทานอาหารและเครื่องดื่มจากโรงเตี๊ยมและรีบย้ายออกจากโรงเตี๊ยมนั้นทันทีเพื่อความปลอดภัยแต่จอมยุทธ์หนุ่มคนรักไม่ได้ย้ายออกตามคนอื่นไปเพราะเขามียาถอนพิษชั้นดีก่อนที่เขาจะหยิบยาถอนพิษนั้นให้แก่คนรักและตัวเขากินคนละเม็ดเพื่อดับพิษหากพวกเขาเผลอทานอาหารมีพิษเข้าไปก่อนจะพากันพักผ่อนที่ห้องพักตามที่เสี่ยวเอ้อบอก เหตุการณ์เมื่อสักครู่ทำให้คุณชายพิณรู้สึกกลัวและหวาดระแวงอยู่พักใหญ่ จอมยุทธ์ต๊ะจำเป็นต้องปลอบโยนคุณชายพิณอยู่นานกว่าจะหลับลงได้