ขุมนรก

สะโพกหนาสะบัดเข้าออกด้วยความรุนแรงโดยที่หญิงสาวได้รับแต่ความเจ็บแสบตรงบริเวณตรงนั้น เธอกัดปากเพื่ออดทนกับสิ่งที่มาเฟียหนุ่มมอบให้อย่างยากลำบาก เฝ้าภาวนาในใจขอให้มันผ่านพ้นไปสักที ให้มันจบลงสักที

"อึก... จะ... เจ็บ" ร่างกายของเธอโยกคลอนไปตามแรงกระแทกกระทั้นอย่างป่าเถื่อนเมื่อความดิบเถื่อนเข้าครอบงำจิตใจของมาเฟียหนุ่ม ความคับแน่นภายในกายสาวของเธอทำให้เขาพึงพอใจอยู่ไม่น้อย

ออสตินไม่ได้สนใจความเจ็บปวดของเธอแม้ว่าช่วงล่างของเขาจะขยับอย่างถี่รัวขนาดไหน มือเรียวกำกำปั้นแล้วทุบไปที่แผงอกแกร่งของเขาโดยที่เขาไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรเลยเสียด้วยซ้ำ

"รำคาญ!" มาเฟียหนุ่มหยัดกายขึ้นเพียงนิดแล้วรั้งเรียวขาสวยของเธอเข้าหาตัวในตอนที่เขากระแทกกระทั้น เขาก้มลงดูหยาดเลือดบริสุทธิ์ที่ติดที่ท่อนลำของตัวเองด้วยสายตาว่างเปล่า

เขาไม่ได้รู้สึกอะไรเลยกับการได้เปิดบริสุทธิ์ผู้หญิงตรงหน้า

ออสตินจับสองแขนของเจสสิกาล็อกขึ้นเหนือศีรษะของเธอแล้วอัดกระแทกกายด้วยความหยาบโลน หญิงสาวส่ายหน้าไปมาด้วยความเจ็บปวด น้ำตาของเธอไหลออกมาเป็นทางหยดแล้วหยดเล่าแต่ก็ยังไม่สามารถหยุดการกระทำของมาเฟียหนุ่มได้

"ปะ... ปล่อยฉันไปเถอะ พะ พอแล้ว"

"ปล่อยแน่ แต่ฉันต้องเสร็จก่อน อ่าาาา~"

ออสตินดึงแก่นกายใหญ่ออกจากช่องทางรักคับแคบของหญิงสาว เขาจับพลิกร่างบางลงในท่าคลานเข่าแล้วดันแก่นกายใหญ่เข้าไปในช่องทางรักทางเดิมอีกครั้งด้วยความรุนแรง

ปึก!

"อ๊ะ... ออสติน จะ... เจ็บ"

"อดทน ถ้าเธอทนได้ พ่อเธอก็รอด ซี้ดดดด~"

สะโพกหนาเริ่มขยับเข้าออกด้วยจังหวะหนักหน่วงอีกครั้ง เขาไม่สนใจความรู้สึกของคนใต้ร่างเลยสักนิดว่าจะรู้สึกอย่างไร สิ่งที่เขาต้องการตอนนี้เพียงแค่ให้ไอ้ฆาตกรคนนั้นรู้สึกทุกข์ทรมานที่ลูกสาวของมันต้องมาตกเป็นของเขาอย่างนี้

"อ๊ะๆ ... ออสติน เจ็บ ฉันเจ็บ"

"มันไม่ใช่ปัญหาของฉัน"

"หยะ... หยุดเถอะ ฉันเจ็บ"

มาเฟียหนุ่มก้มลงขบกัดเนินอกของเธอไล่ลงไปถึงลำคอระหง

กลิ่นกายหอมอ่อนๆ อย่างเป็นธรรมชาติของเธอทำให้เขาพึงพอใจอยู่ไม่น้อย เจสสิกาพยายามข่มความเจ็บปวดเอาไว้ หวังเพียงแค่ให้เวลาแห่งความทรมานเหล่านี้จบลงโดยเร็วเสียที

แรงเสียดสีจากท่อนลำเอ็นของมาเฟียหนุ่มที่มีขนาดใหญ่กว่ามาตรฐานส่งผลให้ช่องทางรักของเธอฉีกขาดเป็นทางยาว หยาดเลือดไหลหยดลงบนผ้าปูที่นอนสีดำ สร้างความแสบสันให้กับจุดซ่อนเร้นของเจสสิกาอย่างแสนสาหัส

"จะ... จุก ออสติน พะ... พอแล้ว"

"มีแต่คนโง่เท่านั้นแหละที่ขอให้ฉันหยุด" ออสตินรั้งสะโพกกลมกลึงของเด็กสาวเข้าหาตัวพร้อมกับกระแทกแก่นกายเข้าไปเน้นๆ ย้ำๆ จนหน้าอกใหญ่โตของเธอตีกันให้วุ่นวาย ไม่เพียงแค่นั้นเขาปล่อยมือจากสะโพกสวยแล้วกดที่ศีรษะของเธอให้แนบไปกับหมอนใบใหญ่แทน

"อ่าาาาา~" มาเฟียหนุ่มครางออกมาด้วยความเสียวซ่านขัดกับเสียงสะอื้นไห้ของคนตัวเล็กที่รองรับความเจ็บปวดจากเขาได้เพียงอย่างเดียว

เจสสิกาผู้น่าสงสาร ตอนนี้เธอกำลังสับสนว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตของเธอกันแน่

เพียะ!

"อ่ะ!" ฝ่ามือหนาฟาดลงที่บั้นท้ายของเธอเต็มแรงจนขึ้นรอยมือ

เจสสิกากรีดร้องด้วยความเจ็บปวดสิ่งที่ออสตินมอบให้มันสร้างบาดแผลให้กับเธออย่างไม่มีชิ้นดี

"จะ... จุก พะ... พอแล้ว... อึก... พอที" มือเรียวกำผ้าปูที่นอนแน่นราวกับเป็นที่พึ่งสุดท้าย หยาดน้ำตาไหลพรากออกมาอย่างทุกข์ทรมานเธอต้องรู้ให้ได้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นระหว่างเขากับพ่อของเธอ ออสตินปล่อยมือที่กดศีรษะของเธอไว้แล้วเปลี่ยนเป็นดึงแขนของเธอไขว้หลังแทน เขาสาดความเจ็บปวดให้เธออย่างบ้าคลั่งในขณะที่ตัวเองกำลังสุขสม

ออสตินเชิดหน้าเปล่งเสียงคำรามลั่นเมื่อใกล้จะถึงฝั่งฝัน

ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!

"อืออออ... อะ... ออสติน ชะ ช่วยเบาหน่อย ฉะ... ฉันเจ็บ เจ็บเหลือเกินแล้ว"

"ทนไม่ได้ก็ตายไปซะ" มาเฟียหนุ่มเอื้อมมือหยิบปืนสั้นสีดำขลับที่อยู่ข้างกาย เขาจ่อมันที่ท้ายทอยของหญิงสาวโดยที่สะโพกหนาของตัวเองก็ยังคงสาดใส่เธอไม่ออมแรง

"แม่งเอ๊ย! แน่นฉิบหาย" เมื่อรับรู้ได้ถึงอาการกระตุกเกร็งของ

มาเฟียหนุ่มเจสสิกาที่หลับตาลงเพราะความหวาดกลัวในก่อนหน้านี้เธอ

ลืมตาขึ้นก่อนจะรีบบอกชายหนุ่ม เธอยอมเสียตัวแล้ว แต่เธอจะไม่ยอมท้องเด็ดขาด

"ยะ... อย่าปล่อยในนะ... อึก..."

"ฉันต้องเชื่อเธอเหรอ อ่าา~" เธอบอกพร้อมกับกลั้นเสียงสะอื้นไห้ความรุนแรงของมาเฟียหนุ่มทำให้เธอรู้สึกเจ็บที่ท้องน้อยราวกับถูกใครต่อยท้องมา เมื่อยามที่เขาใกล้จะถึงฝั่งฝันเขาก็ยิ่งสาดสะโพกใส่เธอไม่ยั้งโดยที่

มือหนายังคงถือปืนสั้นจ่อที่ท้ายทอยของเธออยู่

ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!

มาเฟียหนุ่มเร่งสะโพกด้วยจังหวะระรัวเร็วก่อนกดมันลงไปจนสุดความยาวจนหัวเห็ดปลายบานชนเข้ากับผนังมดลูก เขาเชิดหน้าเปล่งเสียงคำรามลั่นพร้อมกับปลดปล่อยสายธารน้ำคาวเข้าไปในร่างกายเธอทุกหยาดหยด

"อ่าาาาาาาา!! "

"นะ... นาย ปล่อยในเหรอ!"

พรึ่บ!

มาเฟียหนุ่มไม่ปล่อยให้เธอได้พักนานเขาถอดแก่นกายใหญ่ออกจากช่องทางรักคับแคบ แล้วจับพลิกตัวเธอให้อยู่ในท่านอนหงายอีกครั้ง

"อ้าขา"

"พะ... พอแล้ว ฉันไม่ไหวแล้ว"

"อย่ามาทำตัวอ่อนแอได้ไหมวะ ทีเธอตีหัวฉัน ฉันยังไม่เป็นอะไรเลย"

ขณะที่ปากพูดมือหนาก็จับเรียวขาสวยของเธอแยกออกกว้างอีกครั้งออสตินก้มมองดอกไม้งามบวมช้ำอย่างพึงพอใจ ก่อนที่เขาจะสร้างความหวาดกลัวให้กับหญิงสาวอีกครั้งด้วยการใช้ปลายกระบอกปืนจ่อไปที่ช่องทางรักของเธอแล้วค่อยๆ ดันมันเข้าไปอย่างช้าๆ

"กรี๊ดดดดดดดด! เจ็บ ออสติน ฉันเจ็บ!"

"จะยอมฉันดีๆ ไหมล่ะ"

มาเฟียหนุ่มแสยะยิ้มร้ายถามเด็กสาวเคราะห์ร้ายพร้อมกับขยับปลายกระบอกปืนเข้าออกช้าๆ ที่ช่องทางรักของเธอ สร้างความหวาดกลัวให้เธอเป็นทวีคูณ

"ฉันก็อยากรู้เหมือนกัน ถ้าฉันลั่นไกเข้าไปในนี้ เลือดชั่วของเธอมันจะออกมามากแค่ไหน"

"ยะ... ยอมแล้ว ฉันยอมแล้ว อึก..."

เจสสิกาตอบกลับด้วยความหวาดกลัว เธอไม่ได้อยากยอมแต่เธอจำต้องยอม เธอมองหน้ามาเฟียหนุ่มตลอดเวลาจะจดจำทุกการกระทำของเขาตราบนานเท่านาน

ออสตินดึงปลายกระบอกปืนออกจากช่องทางรัก แล้วเปลี่ยนเป็นดันแก่นกายใหญ่ของเขาเข้าไปแทน เขากดมันเข้าไปทีเดียวจนสุดลำโคน ก่อนจะกระแทกกระทั้นด้วยความป่าเถื่อน

ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!

"อึก... ฮื้ออออ... อึก... จะ... เจ็บ"