บทนำ
พิภพศักดิ์สิทธิ์แบ่งออกเป็น 3 ดินแดนดังนี้
1.ดินแดนอสูร
เป็นพื้นที่ป่าโบราณศักดิ์สิทธิ์ขนาดใหญ่ โดยแบ่งออกเป็น 3 ส่วน ได้แก่
เขตป่าชั้นนอก เป็นแหล่งที่มีสัตว์อสูรอายุไม่เกิน 500 ปีอาศัยอยู่
เขตป่าชั้นกลาง เป็นแหล่งที่มีสัตว์อสูรอายุไม่เกิน 1,000 ปีอาศัยอยู่
เขตป่าชั้นใน เป็นแหล่งที่มีสัตว์อสูรอายุมากกว่า 1,000 ปีอาศัยอยู่
2.ดินแดนทมิฬ
พื้นที่แห้งแล้งกันดารขนาดใหญ่ทางทิศใต้ เป็นถิ่นที่อยู่อาศัยของเผ่าพันธุ์มารปีศาจหลังจากโดนเนรเทศไปเมื่อเกือบหนึ่งพันปีที่แล้ว เผ่าพันธุ์มารแบ่งออกเป็น
นักรบมาร
องครักษ์มาร
ขุนพลมาร
ราชันย์มาร (8 คนตามทิศ)
เทพมาร (4 คนตามทิศ)
จอมมาร (เชื่อกันว่าดวงจิตได้ถูกทำลายลงไปแล้ว?)
3.ดินแดนชิงหลง
มีพื้นที่ขนาดใหญ่ที่สุดในสามดินแดน แบ่งออกเป็นห้าอาณาจักรดังนี้
อาณาจักรปฐพี
อาณาจักรธารา
อาณาจักรอัคคี
อาณาจักรวาโย
อาณาจักรอนธการ
ระดับการบำเพ็ญเพียรของพิภพศักดิ์สิทธิ์ แบ่งออกเป็นสมญานามวิญญาณทั้ง 9 และสามขั้นย่อยได้แก่ ขั้นต้น/กลาง/สูง
1.ก่อเกิดวิญญาณ
2.รวบรวมวิญญาณ
3.หลอมรวมวิญญาณ
4.แก่นแท้วิญญาณ
5.สวรรค์วิญญาณ
6.เทวะวิญญาณ
7.มหาเทวะวิญญาณ
8.เทพวิญญาณ
9.มหาเทพวิญญาณ (ตำนาน)
ผู้บำเพ็ญเพียรแบ่งออกเป็น 4 สายดังนี้
1.สายป้องกัน
2.สายสนับสนุน
3.สายโจมตี
4.สายควบคุม
ผู้หลอมโอสถ แบ่งออกเป็น 10 ระดับ และสามขั้นย่อยได้แก่ ขั้นต้น/กลาง/สูง
ระดับ 1
ระดับ 2
ระดับ 3
ระดับ 4
ระดับ 5
ระดับ 6
ระดับ 7
ระดับ 8
ระดับ 9
ระดับ 10
ประเภทของสัตว์อสูร แบ่งออกเป็น 5 ระดับ แต่ละระดับจะแบ่งเป็นสามขั้นย่อยได้แก่ ขั้นต้น/กลาง/สูง
1.ระดับก่อเกิด
2.ระดับขุนพล
3.ระดับขุนนาง
4.ระดับจักรพรรดิ
5.ระดับบรรพกาล
ระดับสมุนไพร
1.ระดับปฐพี
2.ระดับนภา
3.ระดับวิญญาณ
4.ระดับสวรรค์
5.ระดับเทวะจิต (มีร่างจิตวิญญาณ)
6.ระดับเซียน (มีร่างกายเนื้อ)
บทนำ
“นี่...นี่ที่ไหนกัน?”
เสียงแหบพร่าของปลายฟ้าดังขึ้นแผ่วเบา พร้อมกับความมึนงง
ปลายฟ้า ศัลยแพทย์หญิงฝีมือดีระดับแนวหน้าของประเทศ ที่ไม่เพียงแต่เชี่ยวชาญด้านการผ่าตัดสมัยใหม่ แต่เธอยังมีความหลงใหลในศาสตร์การแพทย์แผนจีนโบราณอย่างลึกซึ้ง
ด้วยความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับสมุนไพรต่าง ๆ ที่เธอได้สั่งสมมาอย่างยาวนาน ทำให้เธอสามารถแยกแยะสรรพคุณรายละเอียดของพืชสมุนไพรแต่ละชนิด รวมทั้งวิธีใช้ได้อย่างแม่นยำ
……….
สามวันก่อน…
ปลายฟ้าได้เข้าไปช่วยเหลือคุณยายคนหนึ่งไว้โดยบังเอิญ คุณยายคนนั้นมีใบหน้าที่เต็มไปด้วยร่องรอยแห่งกาลเวลา อีกทั้งยังมีดวงตาที่แฝงด้วยประกายบางอย่าง คุณยายคนนั้นได้หยิบจี้โบราณชิ้นหนึ่งออกมาจากอกเสื้อ รูปทรงของมันแปลกตา และทำจากโลหะสีเงินอมดำ รอบๆ ยังถูกประดับด้วยอัญมณีสีแดงเข้มดูลึกลับเก่าแก่ ราวกับว่าผ่านกาลเวลามาแสนนาน
“แม่หนูยายให้เครื่องรางนี้เป็นของตอบแทน ถึงมันจะไม่ได้มีราคา แต่ก็ช่วยรับมันเอาไว้เถอะ...”
เสียงเอ่ยขอบคุณดังขึ้น ก่อนที่ประโยคช่วงท้ายจะกลายเป็นภาษาโบราณที่แผ่วเบา
แม้ไม่เข้าใจความหมายนั้น แต่ปลายฟ้ากลับรู้สึกได้ถึงพลังบางอย่างที่แฝงอยู่ในคำพูด ถึงอย่างนั้นปลายฟ้าก็รับเอาสิ่งตอบแทนนั้นมาอย่างเต็มใจ
……….
เสียงของยางรถที่เสียดสีกับพื้นถนนยังคงก้องอยู่ในหู ภาพรถที่เสียหลักพุ่งชนต้นไม้ใหญ่ ความรู้สึกเจ็บปวดจากการถูกบีบอัดอย่างเต็มแรงได้ถาโถมเข้ามาจนแทบหายใจไม่ออก แต่ก่อนที่สติของปลายฟ้าจะดับวูบลง ใครมันจะไปคาดคิดว่าช่วงเวลาที่แขวนอยู่บนเส้นด้ายระหว่างความเป็นตายนั้น จะเกิดเรื่องประหลาดขึ้น
จี้หยกโบราณที่ได้รับมาจากคุณยายเมื่อครั้งนั้น มันได้เปล่งแสงสว่างเจิดจ้าราวกับเป็นสัญญาณบอกเหตุการณ์สำคัญบางอย่าง แสงนั้นซึมซับเข้าไปในร่างกายของปลายฟ้าทีละนิดจนเลือนหายไป
เมื่อปลายฟ้าลืมตาขึ้นมาอีกครั้งโลก ที่เธอได้รู้จักก็ได้เปลี่ยนไปแล้วอย่างสิ้นเชิง...
