Ep 1.4

ออสตินจับมือเอเรียจูงมาดูโปรมแกรมหนังที่เสาอย่างอารมณ์ดี เอเรียเอามืออีกข้างแกะมือเขาออกแต่ไม่ออกจึงปล่อยเลยตามเลยทำหน้าเซ็ง

“ดูเรื่องไรดี”

“ฉันดูไม่ได้ ดูจบก็ดึก หลานฉันอยู่บ้านคนเดียว นายอยากดูก็ดูไปคนเดียว ฉันมีภาระที่ต้องรับผิดชอบ”

“งั้นเธอก็หาคนมาช่วยรับผิดชอบสิ ไม่เห็นยาก” ออสตินเอียงหน้ามองเอเรียพร้อมฉีกยิ้มยียวน

“ฉันรบกวนเคทมาหลายครั้งแล้ว เคทก็มีงานของเคทไหมละ” เอเรียตอบกลับอย่างเหนื่อยหน่ายแต่คนฟังกลับชักสีหน้าไม่พอใจดึงมือเธอเข้ามาหาตัว

“ฉันหมายถึงฉัน ไม่ได้หมายถึงคู่เลสของเธอ”

“ฉันไม่ได้ชอบนายนี่ นายจะมาวุ่นวายกับฉันทำไม” เอเรียเถียงกลับอย่างข้องใจ

“ก็ฉันชอบเธอ จำเป็นต้องมีเหตุผลไหมละ ให้บอกกี่ล้านคำว่าฉันชอบเธอ” สีหน้าคนพูดจริงจังอย่างเห็นได้ชัดบีบมือเธอแน่น

“ไม่มีแฟนคลับไม่ต้องจริงจังขนาดนั้นก็ได้ จะดินเนอร์ก็รีบไปสิ ฉันรีบกลับบ้าน” เอเรียตอบปัดๆไม่ได้สนใจสิ่งที่เขาพูดแม้แต่นิด

“มันไม่ตลกนะเอเรีย ฉันเริ่มขี้เกียจบอกคำพวกนี้กับเธอแล้วนะ”

“แล้วใครใช้ให้บอก” เอเรียแกะมือออสตินออกตอบกลับอย่างเย็นชาเดินนำออกไป ออสตินคว้าแขนเธอดึงกลับมาเข้าหาตัวพร้อมก้มหน้าลงกระซิบข้างหูในขณะที่เธอเซหลังชนอกเขา

“ฉันจะจูบเธอแทนคำพูด”

“ปล่อย” เอเรียเบิกตาดุจ้องหน้าออสตินที่เลิกคิ้วท้าทายโน้มหน้าลงไปหาเธอจนจมูกชนกัน เอเรียดันตัวเองออกจากเขาพร้อมแกะมืออย่างหงุดหงิดใจยืนผ่อนลมหายใจฟึดฟัด

“สรุปจะกินอะไร” ออสตินยิ้มกรุ่มกริ่มจับมือซ้ายเธอมากุมไว้โดยที่เธอยินยอมอย่างว่าง่ายทำให้เขาพึงพอใจอย่างมาก

“ราเมง” เธอตอบสั้นๆไม่มองสบตาเขา

“ชอบกินหรอ”

“เปล่า มันกินแล้วหมดเร็วดี”

“เหอะ คิดว่าฉันจะปล่อยเธอไปง่ายๆงั้นหรอ นี่ใคร ออสตินนะเอเรีย” ออสตินสวนกลับอย่างยียวนพาเอเรียเข้ามานั่งที่ร้าน พนักงานเข้ามาต้อนรับพร้อมยื่นเมนูให้ด้วยรอยยิ้มมองเอเรียทีออสตินอย่างชื่นอกชื่นใจ เอเรียสั่งเสร็จก็ปิดเมนูยื่นส่งกลับ

“กินโมจิเย็นไหม อร่อยเปล่า” ออสตินวางเมนูลงบนโต๊ะเท้าคางถามเอเรียที่เหลือบมองเมนูของเขา

“ก็อร่อย”

“เธอกับโมจิอะไรอร่อยกว่าฉัน” คำพูดของออสตินทำพนักงานเขินแทนรอฟังคำตอบจากหญิงตรงหน้าที่จ้องเขม็ง

“ออสติน!”

“บอกมาสิอะไรอร่อยกว่า ฉันจะได้กินอันนั้น” ออสตินปิดเมนูมองหน้าเอเรียที่ลุกลี้ลุกล้นอึดอัดหันไปบอกพนักงานทันที

“เอาโมจิเย็นด้วยค่ะ”

“ทั้งหมดสามรายการ รับน้ำอะไรดีคะ” พนักงานสาวยังคงถามต่อด้วยความตื่นเต้น

“ชาเขียวแล้วกันค่ะ” เอเรียตอบก่อนเหล่มองออสตินที่เอามือลูบคางยิ้มเจ้าเล่ห์ เธอจ้องหน้าเขาแล้วเม้มปากดุเขาทางสายตาระแวงว่าเขาจะพูดอะไรไปมากกว่านี้

“ชามะนาวดีกว่าครับ ตาจะได้สว่างสำหรับคืนนี้”

“ค่ะ ตามนี้นะคะ” พนักงานยิ้มกรุ้มกริ่มเดินม้วนเขินออกไป เอเรียส่ายหน้าไปมาอย่างสุดทนก่อนออสตินจะลุกขึ้นเดินไปนั่งลงข้างๆในระยะประชิดยกแขนพาดผนังพิงหยิบมือถือออกมาถ่ายรูป เอเรียมองเข้าอย่างตกใจก่อนยื่นมือจับมือถือเขาลดลง

“ทำอะไร”

“ถ่ายรูปไง” ออสตินปัดมือเอเรียออกยกมือถือขึ้น

“ไม่ได้ ห้ามถ่าย นายจะให้ฉันทำยังไงนายถึงจะเลิกยุ่งกับฉัน เลิกจิ้นบ้าๆนี่สักที” เอเรียดึงมือเขากลับมาพร้อมมองหน้าด้วยสีหน้าจริงจัง

“มีทางเลือกอยู่นะ สนใจไหมละ” ออสตินลดมือถือลงเอนพิงผนังพิงมองหน้าเอเรียที่มองตาม

“อะไร”

“ข้อ 1 เป็นแฟนฉัน”

“ออส…”

“ข้อ 2 เป็นแฟนฉัน”

“นี่”

“ข้อ 3 เป็นแฟนฉัน เอาข้อไหนดี” ออสตินยิ้มยียวนมองหน้าเธอที่ผ่อนลมหายใจหน้าบึ้งกอดอกรออาหารมาเสริ์ฟแล้วจัดแจงรีบกินรีบไป เพราะคู่เธอดูจะเป็นที่สนใจเป็นพิเศษจากพนักงานและคนที่เข้ามานั่งทานในร้าน