ตอนที่ 2 นี่เธอไม่รู้จักฉันหรอ （2）

ที่โรงพยาบาลเถื่อน

"อะแอ่ม คุณหมอครับ ผมป่วยเป็นไข้"

น้ำเสียงกะลิ้มกะเหลี่ยของพวกมาเฟียที่มาเฝ้าเธอกันเพื่อมาดูความงามของคุณหมอคนใหม่ไม่ขาดสาย พยาบาลต้องวิ่งวุ่นเพราะไอ้พวกคนไข่ปลอมพวกนี้หาเรื่องมาเพื่อมาหาหมอสาวเหม่ยหลี

"พยาบาลตรวจแล้วไม่มีไข้ค่ะ" หมอสาวพูดหน้าตาเรียบเฉยพร้อมกับเอือมระอาในใจ

"แต่ผมปวดไปหมดเลยครับตรงที่หัวใจก็เหมือนจะมีอะไรเข้ามาอยู่ก็ไม่รู้" คนไข้ปลอมๆ ยังไม่หยุดหางานให้คุณหมอคนสวย

"งั้นหมอจะผ่าออกให้ดีมั้ยคะ คนไข้ปลอม" เธอหยิบมีดผ่าตัดออกมาขู่จนพวกนั้นหน้าเสีย

"โหด" พวกเขาพูดขึ้นมาแต่สายตาไม่หยุดแทะโลมหมอสาวในชุดกาวน์ที่ใส่กระโปรงรัดรูปเหนือเข้าขึ้นมาพอสมควรเลย

"ถ้าไม่เลิกมาหาหมอโดยไร้สาเหตุแบบนี้หมอคงต้องลาออกแล้วค่ะ เพราะไม่ไหวจะตรวจพวกคนไข้ปลอมๆ ถ้าเจ้าพ่อถามหมอก็จะบอกว่าหมอทำไม่ไหว ถ้าเจ้าพ่อถามอีก หมอก็จะบอกว่าให้ไปถามกับพวกคุณเอาเองดีมั้ยคะ"

หมอสาวข่มขู่พวกนักเลงอยู่หมัด เล่นเอาพวกเขาหน้าเหวอไปตามๆ กัน และรีบออกไปจากตรงนั้นอย่างว่าง่าย

"รู้วิธีขู่พวกนักเลงด้วยเก่งจังนะครับคุณหมอ"

เชิดชัยที่ยืนดูเหตุการณ์อยู่สักพักเอ่ยขึ้น พร้อมกับจ้องมองคนตรงหน้าที่ทั้งสวยและเซ็กซี่อย่างไม่ลดละ

"ทำงานกับพวกนักเลงก็ต้องอยู่เป็นค่ะ" หมอเอ่ยนิ่งๆ เพราะดูจากการแต่งตัวคนนี้ไม่ใช่ปลายแถว

"สวยตั้งแต่หัวจรดเท้า แถมยังเก่งและรู้จักสู้คน สมแล้วครับที่เป็นลูกสาวของลุงหลี" เขาเอ่ยชมเธอไม่หยุด จริงๆ ก็แค่อยากมาตกสาวสินะ ทำไมเหม่ยหลีจะไม่รู้

"ขอบคุณที่ชมค่ะแต่ถ้าไม่มีธุระอะไรหมอขอตัวค่ะ"เธอเดินเชิดออกไปจากตรงนั้นเล่นเอาคนมองตามลูบคางกลืนน้ำลายกับบั้นท้ายสะบึ้มใหญ่โตนั่นไม่วางตา

ได้สักทีจะเป็นพระคุณ เชิดชัยบ่นพึมพำกับตัวเองแล้วเดินออกมาจากโรงพยาบาล