ตอนที่ 1 เหม่ยหลี&เอเดน（2）

“ก็มันไม่มีใครไปเป็น ผอ. ให้ได้ต่างหากล่ะ เฮียไม่ต้องมาพูดให้ดูดีหรอก แค่ผ่ากระสุนให้มาเฟีย หมอหมาอย่างเฮียก็ทำเองได้มั้ย”

เธอเริ่มฟาดงวงฟาดงาให้พี่ชายที่เป็นสัตวแพทย์ เขาเลือกเรียนทางนี้ทำให้รอดพ้นจากการเป็นหมอมาเฟียไปได้อีกทางภาระมันจึงตกมาเป็นของแม่สาวเจ้าอารมณ์ปากจัดของเราคนนี้

“อาเหม่ย ใจเย็นสิลูก เดี๋ยวไม่สวยนะ”

ผู้เป็นแม่เริ่มห้ามปรามการปะทะฝีปากครั้งนี้ จริงๆ พวกเขาคุยกันหลายรอบแล้วและเหม่ยหลีก็เตรียมรับชะตากรรมไว้แล้ว แต่อดค่อนขอดผู้เป็นพ่อไม่ได้ กับไอ้ท่าทีที่จงรักภักดีกับเจ้ามาเฟียพวกนั้น

“พวกเขามีบุญคุณกับเราตั้งแต่สมัยปู่ทวดแล้วนะอาเหม่ย” คนพ่อยังไม่หยุดพูด

“รู้แล้วค่ะ เตี่ยเลิกพูดได้แล้วหนูเข้าใจแล้ว” เหม่ยหลีรับปากอย่างไม่เต็มใจนัก

“แล้วก็ หย่าหลี พี่ห้ามไว้เลยนะไม่ต้องมาเลือกเรียนหมอ เดี๋ยวโดนเตี่ยใช้เป็นตัวตายตัวแทนอีก ให้มันจบที่พี่ก็พอ ให้มันจบที่รุ่นของพี่ก็พอ” เหม่ยหลีประกาศกร้าวต่อหน้าทุกคนและน้องสาววัย 17 ปีที่กำลังจะต้องเลือกเรียนมหาลัย

“เข้าใจแล้วค่ะเจ้ อย่าดุเลยเดียวไม่สวย”

น้องสาวแสนเรียบร้อยของเธอเอ่ยเบาๆ เธอเรียบร้อยต่างกับเหม่ยหลีมาก เหม่ยหลีเป็นคนเก่งและมีความมั่นใจในตัวเองสูง เธอสวยและหุ่นดี ที่สำคัญปากจัดและดุดัน เธอไม่เคยกลัวใคร

แต่ต้องจำยอมมาทำหน้าที่นี้เพราะพ่อของเธอแก่มากและไม่สามารถทำหน้าที่ได้แล้ว แค่นี้เขาก็ประวิงเวลารอเธอมามากโข พ่อเธอทำเพื่อครอบครัวมามากแล้วเธอคิดแบบนั้นแล้วถอนหายใจเบาๆ ถ้าไม่เข้ารับตำแหน่งนี้มีหวังพ่อเธอได้ยืนผ่ากระสุนให้พวกมาเฟียยันตายแน่ๆ