ตอนที่ 1 เหม่ยหลี&เอเดน（1）

“เหม่ยหลี ยินดีด้วยที่เรียนจบ”

“ขอบคุณมากค่ะเฮีย”

บทสนทนาระหว่างพี่น้องบ้านตระกูลหลี อย่างเซนหลีและเหม่ยหลี คุยกันออกนอกหน้าในงานรับปริญญาของ นศ. แพทย์ที่เหม่ยหลีอุตส่าห์บากบั่นทนเรียนตามคำสั่งของพ่อเธอ จนเธอจบมาได้อย่างยากลำบาก

น้ำตาของคนเป็นพ่อวัย 73 ปีถึงกับท่วมท้น คนเป็นแม่ก็ไม่ต่าง บรรยากาศที่หาดูไม่ยากในงานรับปริญญาทั่วไป แถมเธอยังเก่งมากขนาดได้รับเกียรตินิยมอันดับหนึ่ง

“เท่านี้ภักดีอีสานก็จะมีหมอตัวตายตัวแทนขึ้นมาแทนเตี่ยแล้ว แค่นี้ค่อยตายตาหลับหน่อย”

ผู้เป็นพ่อเอ่ยพร้อมน้ำตา ไม่รู้ว่าดีใจที่ลูกเรียนจบหรือดีใจที่ภักดีอีสานจะได้หมอเก่งๆ เข้าไปดูแลที่โรงพยาบาทเถื่อนนั่นกันแน่ เล่นเอาเหม่ยหลีไม่พอใจแสดงออกมาทางสีหน้าอย่างเห็นได้ชัด

“ถ้าแค่ให้ไปฉีดยา กับผ่ากระสุนให้พวกมาเฟีย จะให้เรียนมาตั้งขนาดนี้ทำไมก็ไม่รู้ เสียเวลาชีวิตชัมัด”

เหม่ยหลีบ่นอุบอิบไม่พอใจที่ความจงรักภักดีของคนเป็นพ่อมันแสดงออกนอกหน้า โดยที่เขาไม่สนความรู้สึกของเธอเลย

“เอาน่าเหม่ยหลี เงินเดือนมากกว่าหมอปกติตั้ง 5 เท่าเชียวนะแถมสวัสดิการดี ได้ขึ้นเป็น ผอ. ตั้งแต่เรียนจบใหม่ๆ เลยนะ”

เซนหลีพี่ชายของเธอพยายามพูดให้น้องสาวที่หน้าบึ้งตึงตอนนี้เข้าใจ และอยากจบบทสนทนาชวนอึดอัดนี่