ตอนที่สอง เร็วเข้าสิข้าอยากสุขสันต์แล้ว2 (กรุบกริบ)

ตอนที่สอง

เร็วเข้าสิข้าอยากสุขสันต์แล้ว

หัวหน้าโจรร้ายเห็นว่าคุณหนูคนงามทำใจและเข้าใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นได้ดีเกินคาดจึงออกคำสั่งให้โจรคนหนึ่งบังคับรถม้าส่วนกลุ่มโจรต่างขนทรัพย์สินที่ปล้นได้แล้วควบม้ากลับรังโจรอย่างเอิกเกริก

ด้านใน เมิ่งเจียวเจียวใช้เวลานั่งปลุกปลอบตนเองอยู่ในรถม้าด้วยยังไม่หายตื่นตระหนกกับการตัดสินใจเสี่ยงตายเมื่อครู่

โชคดีที่หัวหน้าผู้นั้นยังยอมทำตาม

เมื่อแรกฟื้นตื่น นางคิดว่าจะใช้วาจาอ่อนหวานออดอ้อนขอความเห็นใจเพื่อเอาตัวรอด

แต่เมื่อนึกถึงคราวก่อนที่นางอ้อนวอนจนเสียงแหบแห้งพวกเขาก็ยังไร้ความปรานี หญิงสาวจึงเปลี่ยนความคิดใหม่โดยใช้ความงดงามกับความแปลกที่แตกต่างล่อหลอกให้พวกเขาเดินไปตามทาง

พวกเขาย่อมคุ้นเคยกับการใช้กำลัง อาวุธ และอำนาจในการออกคำสั่งทั้งข่มขู่ให้ฝ่ายที่อ่อนแอกว่าทำตามเพื่อรักษาชีวิตรอด

หากได้พบสตรีที่ไม่เกรงกลัวทั้งยังกล้าเอาแต่ใจย่อมไม่คิดไม่ฝันและคล้อยตามโดยง่าย

เฮ้อ!...แต่จะอย่างไรก็คงหนีไม่พ้นการโดนพร่าพรหมจรรย์และต้องรวมร่างกับพวกเขา

เอาเถอะ อย่างน้อยก็ไม่ต้องถูกกระหน่ำบนพื้นดินที่แข็งกระด้างอย่างน่าอนาถ

หญิงสาวพยายามทำใจว่าคงไม่อาจหลีกพ้น เพียงวาดหวังให้มีความสุขไปกับการสอดใส่โดยไม่ต้องเจ็บปวดจนเกินไปเท่านั้น

เฮ้อ!...จะสามารถเปลี่ยนการขัดขืนให้กลายเป็นความสุขสันต์หรรษาได้หรือไม่นะ?

ใช้เวลากว่าครึ่งชั่วยามจึงถึงค่ายโจรที่เป็นแหล่งซ่องสุมของเหล่าโจรทั้งหลาย

หัวหน้าโจรไม่เปิดโอกาสให้ผู้ใดพูดพล่ามเปิดรถม้าแล้วอุ้มร่างบางออกมาพาดบ่าจนหัวตกห้อย จากนั้นจึงเดินดุ่มไปโยนลงบนเตียงนอนขณะรองหัวหน้าทั้งสองต่างพากันรุมล้อมเข้ามา

พวกเขาคนหนึ่งตั้งท่าถอดกระโปรงยาวเพื่อจับขาเรียวกางอ้า อีกคนรีบถอดกางเกงของตนเองชักท่อนลำเตรียมพร้อมทิ่มแทง ส่วนหัวหน้าโจรกำลังก้มลงกระชากสาบเสื้อเพื่อตั้งใจกลืนกินมูมมามอยู่กับซาลาเปาสองก้อนอันอวบอิ่ม

ภาพเช่นนี้ เมิ่งเจียวเจียวย่อมเคยประสบพบเจอมาแล้วในครั้งก่อน ครั้งนั้นนางเอาแต่ดิ้นรนกรีดร้องจึงโดนจับบีบขย้ำไว้แน่นไม่เหลือโอกาสให้ได้ผ่อนคลาย

เนื้อตัวที่โดนบีบเคล้นทั้งบนล่างล้วนเจ็บปวดด้วยการกระทำฮึกเหิมที่รุนแรง ทั้งพวกเขายังถาโถมใส่นางกลางลานดินจนแผ่นหลังเต็มไปด้วยรอยแผลจากการกระแทกกระทั้น

แน่นอนว่า ครั้งนี้ เมิ่งเจียวเจียวย่อมไม่ยินยอมให้เป็นเช่นเดิมแม้จะเปลี่ยนสถานที่มาเป็นเตียงนุ่มแล้วก็ตาม คุณหนูคนงามรีบใช้มือยันใบหน้าของโจวหานขณะหุบเรียวขาไม่ให้หลัวจิ้งได้โจมตีสมดั่งใจ

“เดี๋ยวก่อน พวกเจ้าคิดจะสอดใส่ข้าทั้งอย่างนี้หรือ? อย่างน้อยก็ควรล้างตัวทำความสะอาดให้ดีเสียก่อน จะได้สร้างความรู้สึกที่ดี

อีกอย่าง พวกเจ้าโกนหนวดเคราออกเสียด้วย ข้าไม่ชอบใบหน้ารกรุงรัง เห็นแล้วพาลไร้อารมณ์”

ผู้นำค่ายโจรทั้งสามโดนออกคำสั่งจนพากันงุนงงแต่เมื่อหญิงสาวส่งเสียงเร่งกลับทำตามราวงงงัน

“เร็วเข้าสิ ข้าอยากสุขสันต์แล้ว”

พวกเขาย่อมไม่คาดว่าคุณหนูคนงามจะโอนอ่อนผ่อนตามทั้งยังบิดร่างเกือบเปลือยส่งสายตายั่วยวน แม้จะมีเงื่อนไขเล็กน้อยแต่เพียงทำตามก็ไม่ยากลำบากเท่าใด

สามผู้นำจึงรีบใช้มีดเล็กจัดการโกนหนวดเคราจนบาดใบหน้าเป็นแผลไปหลายจุด จากนั้นจึงกระโจนลงลำธารเล็กหลังบ้านแล้วลูบล้างอย่างลวกๆ ก่อนจะแย่งกันวิ่งเปลือยกายอวดดุ้นลำที่ตั้งผงาดกลับมาเสนอหน้าที่ข้างเตียงนอน