EP2

ดนตรีที่แผดดังอยู่เมื่อครู่ค่อยๆ เบาลงกลายเป็นเพลงช้า สาวสวยหลายคนส่งสายตามาที่อัศนัย บางคนเชิญชวนอย่างชัดเจน บางคนแค่มองด้วยความสนใจใคร่รู้

อัศนัยเป็นชายหนุ่มร่างใหญ่ที่ดูแลสุขภาพมาเป็นอย่างดี เขาเป็นจุดสนใจสำหรับผู้หญิงเสมอ เพราะท่าทีเป็นมิตรและดูอบอุ่น ประกอบกับรูปร่างสูงใหญ่และใบหน้าที่หล่อเหลาแบบคนลูกครึ่งของเขาก็ทำให้เขาเป็นจุดเด่นได้ไม่ยาก

อันที่จริงจะว่าเขาเป็นลูกครึ่งก็คงไม่ใช่ เพราะทันทีที่ใครถามหาเชื้อชาติของเขา เขามักจะบอกอยู่เสมอว่าเขาเป็นลูกเสี้ยวเล็กๆ ของปู่ซึ่งเป็นอาหรับ แต่เพราะเชื้อมันแรงกระมัง ทำให้อัศนัยดูหล่อกระชากใจสาวๆ ทุกครั้งที่เขาปรากฏตัว

ชายหนุ่มนั่งดื่มเงียบๆ กับเพลงเบาๆ อย่างผิดคาด ก่อนที่เขาจะเข้ามา เขาอยู่ท่ามกลางสายตาของสาวๆ ที่จับจ้องมองเขา ทำให้เขาภูมิใจว่ามีสาวๆ มารุมล้อมสนใจ หากว่าพวกเธอเข้ามาพะเน้าพะนอเขาละก็ เขาคงจะกลายเป็นเจ้าชายในฮาเร็มไปเสียจริงๆ

“ไงครับคุณ ชอบที่นี่หรือยัง?”

จิรยุทธ์กระซิบถาม ขณะที่สาวสวยสี่นาง เยื้องกายมาที่โต๊ะของเขาแล้วทรุดนั่งลงข้างๆ รายล้อมและเอาใจ

“ผม....อยากอยู่เงียบๆ คุณช่วยพาผู้หญิงของคุณไปนั่งข้างคุณจะดีกว่า” เขาตอบเสียงเรียบ

“เอ่อ....”

จิรยุทธ์อึ้งไป เขาแทบไม่อยากจะเชื่อหูของเขา เมื่อได้ยินคำปฏิเสธของชายหนุ่ม สาวสวยทั้งสี่นาง แต่ละนางล้วนคัดเกรดเอมาทั้งสิ้น ชนิดที่เรียกว่าแม่ฟาร์มพันธุ์ดีเลยทีเดียว

“ไม่ชอบหรือครับ”

“เปล่า ผมยังไม่มีอารมณ์ในตอนนี้”

“ถ้าอย่างนั้น น้องๆ มานั่งข้างผมก่อน”

จิรยุทธิ์เรียกทั้งสี่มานั่งฝั่งของเขา สี่สาวที่นั่งเคลียคลออยู่ ขยับลุกทันทีที่ชายหนุ่มวางท่าทีเฉยชา พวกเธออาจจะเสียดายที่ไม่สามารถเอาชนะใจหนุ่มหล่อคนนี้ได้ แต่พวกเธอทำงาน จึงไม่มีสิทธิ์เลือก ยิ่งพอมองไปเห็นสายตาจากสวยสาวที่ปรายตามองเขาอยู่รอบๆ ก็ยิ่งหัวเสีย

“ผมขอโทษ ถ้าคุณไม่ชอบ”

“ผม...ชอบเลือกเอง” เขาระบุ ชัดเจน

ไม่ใช่เขาไม่ชอบที่นี่ แต่การเลือกสี่สาวมาให้เขา เขากลับรู้สึกเหมือนถูกยัดเยียด ทั้งที่ทั้งสี่นางก็ล้วนแต่สวยบาดตาทั้งสิ้น

อัศนัยนั่งหน้านิ่งไป กระทั่งสายตาของเขาจับจ้องไปที่หญิงสาวคนหนึ่ง ซึ่งนั่งโดดเด่นอยู่เพียงลำพัง ชุดสีเข้มเนื้อผ้ากำมะหยี่เป็นเส้นริ้วรอบเรือนร่างโปร่งบางล้อกับแสงไฟระยับ ขับผิวนวลสีงาช้างของเธอให้เปล่งปลั่งราวกับรูปสลักเสลา น่าแปลกที่เธอนั่งอยู่ที่นั่นพียงลำพัง อัศนัยนึกอยากจะลุกจากที่นั่งตรงนี้ เข้าไปทักทายเธอ แต่ดูจะไม่เหมาะสมกับสถานการณ์แบบนี้นัก เขาไม่อยากให้ชายหนุ่มที่กำลังรับรองเขา รู้ว่าเขาสนใจใคร

“ไม่สนุกหรือคะ”

เสียงเบากระซิบถามที่ข้างหู

อัศนัยหันกลับมามองหญิงสาวที่กระแซะอยู่ด้านล่าง เธอคุกเข่ารินเครื่องดื่มให้กับเขา ปทุมถันอวบอัดบดเบียดอยู่ที่ต้นขาแบบจงใจยั่วเย้า สายตาหวานฉ่ำมองเขาหยาดเยิ้มเชิญชวน แล้วมือข้างหนึ่งก็ถือโอกาสสอดรัดเข้ามาที่ช่วงเอวรั้งร่างของเขาเบาๆ ให้เข้าหา ทว่าชายหนุ่มกลับดันออกเบาๆ

“ขอตัวสักครู่นะครับ”

เขาตอบปฏิเสธเบาๆ แล้วลุกขึ้นยืน สายตาจับมองไปที่ผู้หญิงสวย ผิวสีงาช้างคนนั้น แต่แล้วเท้าทั้งสองของเขากลับเดินไปทางตรงกันข้าม

“เพื่อนของคุณ ไม่ชอบผู้หญิงหรือคะ”

ทันทีที่อัศนัยลับร่าง สาวสวยก็หันไปถามชายหนุ่มที่นั่งนัวเนียอยู่กับหญิงสาวที่ตนเองเลือกมา

“เปล่านี่ ลูกค้าผมเขาเลือก คุณอาจจะไม่ถูกใจเขาก็ได้”

เขาตอบอย่างไม่ใส่ใจ เรือนร่างอวบอัดที่กอดรัดและเปิดโอกาสให้เขาได้ขยำขยี้อย่างคุ้นมือ ทำให้ตอนนี้เขาไม่ใส่ใจกับอารมณ์ของใครเท่าใดนัก ยิ่งริมฝีปากบางเบาของหญิงสาวไล่ล่ากับเนื้อหนังของชายหนุ่มราวกับนางเสือผู้หิวโหย ก็ยิ่งทำให้อารมณ์ของเขาพุ่งขึ้นจนอยากจะเช็คบิลเสียที แล้วลากนางเสือสองคนไปที่ห้องของเขาเพื่อบรรเลงสวาทอย่างที่มันเคยเกิดขึ้น ครั้งแล้วครั้งเล่า

“งั้นหรือคะ?”

หญิงสาวทำเสียงสูง ก่อนสะบัดสะโพกจากไปอย่างฉุนเฉียว

“ยัยส้มโตเขาโกรธแล้วนะคะ” เพื่อนร่วมอาชีพกระซิบบอก พร้อมรัวลิ้นที่แหย่แยงที่ใบหูจนขนลุกซู่

“ก็ช่างเขาซิ....ทรงโตแต่ไม่มีลีลา ผมก็ไม่ชอบ” เขาตอบ

“อืม....แล้วเมื่อไหร่จะเช็คบิลล่ะคะ”

สาวสวยอีกข้างล้วงมือไล่เลื้อยขึ้นบีบต้นสะโพกของเขาเบา ๆ แล้วไล้มือป้วนเปี้ยนอยู่แถวจุดยุทธศาสตร์ที่อ่อนไหว

“รออีกนิดนะที่รัก....วันนี้ผมพาลูกค้ามา ต้องรอให้เขาพอใจเสียก่อน จากนั้นจึงจะเป็นเวลาของคุณ”

เขากระซิบแผ่วเสียดายเป็นที่สุดที่จะต้องหักห้ามอารมณ์ตัวเอง จิรยุทธ์ชะเง้อตามลูกค้ารายใหญ่ของเขา เห็นหลังเขาเพียงแวบเดียวที่เลี้ยวลับออกไปทางประตู

บรรลัยแน่แล้ว หากว่าลูกค้ารายนี้ไม่พอใจเขา เจ้านายเล่นงานเขาตาย ชายหนุ่มรีบเรียกเช็คบิลก่อนวางบัตรเครดิตไว้อย่างรีบร้อน แล้วเร่งฝีเท้าเพื่อให้ทันลูกค้าคนสำคัญ ในใจอดบ่นกับตัวเองไม่ได้....เรื่องมากฉิบ....