ตอนที่ 4 การประจันหน้า

@โต๊ะทำงานนายพลังทัพ

ประตูถูกปลดล็อคแล้ว ทุกอย่างกำลังเข้าที่เข้าทาง และทำให้ดูเป็นปรกติ แต่ในใจคนโดนกระทำก็ปนทั้งสุข ทั้งละอายแก่ใจตัวเองที่พลาดท่าเสียที แหกกฏตัวเองยับเยิน

{ เหอะ! นายคนนี้เซ็นไป เหลือบหน้ามองอมยิ้มไป อยู่อย่างนี้ ฮึ! }

แต่สิ่งที่ดีไซน์คิดกับต่างดับเขาสุดขั้ว ในขณะที่เธอกำลังหาทางออก แต่เข้ากำลังหาทางไปให้ไกลกว่านี้

'เฮ้อ! อยากต่ออีกหลายๆ รอบจังเลย ต้องทำยังไงดีนะ ยัยนี้ดูน่ารักจังเลย น่าจูบไปหมด ดูสิเอาแต่นั่งทำหน้างอ น่าสงสารไปหมดแล้ว ฮึๆ '

"เรียบร้อย แล้วครับ"

เขาสนทนา ทั้งที่มือจรดปากกาเซ็นในหน้าสุดท้าย     แถมยังคอยชำเลืองมองตาเธอ แจกยิ้มยั่วส่งความหวานขึ้นใส่คนที่คิ้วย่นผูกเป็นโบว์แน่น    เขาหลงดีไซน์ จนซ่อนประกายหัวใจเอาไว้ไม่ได้เลย  ทำได้แต่คิดฝันเพ้อเจ้อพอใจอยู่ข้างเดียว....

'ทำไมรู้สึกอยากกอด แล้วก็ต้องการยัยนี่ตลอดเวลาเลยนะ  โถ่ว....  คุณต้องกลับแล้วใช่ไหม ผมเสียใจจังเลย'

ดีไซน์ก้มหน้าไหว้ขอบคุณ เธอพยายามทิ้งระยะห่างไว้ให้ไกลมากพอ ถึงแม้ว่าเธอจะเพิ่งเสียตัว แล้วก็ดันแอบรู้สึกดีไม่ต่างกัน

อึก! 

 เธอตัดใจบังคับตัวเองให้เริ่มกล่าวบทสรุปตามขั้นตอนงาน และทำทุกอย่างให้จบสิ้น

" ขอบคุณมากๆนะคะ ที่ไว้วางใจทาง unlock poor จะไม่ทำให้......(กลืนน้ำลาย) คุณพลังทัพ ผิดหวังแน่นอนค่ะ (อ๋อยย ยัยไซน์)"

คำพูดมันย้อนแยง แทงมิดด้ามหัวใจ เขาคาดหวังเรื่องอะไรเธอรู้เต็มอก ทั้งที่เธอหมายถึงแค่เรื่องงาน

"ฮึๆ"

นายพลังทัพส่งเสียงหัวเราะแสดงความพอใจ เขานั่งเอนหลังมองหน้าเธอยิ้มกริ่ม สองมือถูกยกขึ้นมาประสานกัน เมื่อชันศอกไว้ตรงที่พักแขน เขาง้างเอาปลายนิ้วออกมาเคาะชนกันเล่นอย่างสบายใจ

"กลับถึงบ้านแล้วไลน์หาผมหน่อย น..."

ยังไม่ทันที่เขาจะพล่ามจบ ก็มีเรื่องที่ทำให้ต้องตกใจยิ่งกว่า  คนสองคนหันไปทางประตูพร้อมกัน เพราะแรงผลักมันรุนแรงกว่าการใช้งานปรกติ และดูไร้มารยาทสักหน่อย แต่ใครจะกล้า ถ้าไม่ใช่คนสำคัญที่มีสิทธิ์ทำตามใจ

"!!!!"

ปัง !!!!  

ประตูถูกเปิดดันกระแทกด้วยความรุนแรงสุดกำลัง เพื่อให้ใครสักคนพรวดพราดเข้ามาทันเห็นสิ่งที่อยากรู้

"เมย์!!!"

ดีไซน์ตกใจมองตาค้างตามอาการของเขาที่ดูผิดปรกติ เขามีท่าทีร้อนรน   ยัยนั้นมองกวาดสายตาหาความผิดปรกติไปทั่วห้อง ซ้ายสลับขวา 

"สวัสดีค่ะคุณเมย์ สัญญาลงนามเสร็จเรียบร้อยพอดี ไซน์กำลังจะขอตัวกลับเลยค่ะ ขอบคุณมากเลยนะคะที่ติดต่อไป "  

ดีไซน์ฉวยโอกาสนี้ เพื่อขอตัวบอกลา และเฉลยให้คุณเมย์รู้ว่า เปอร์เซ็นต์งานที่เธอขอได้รับแล้ว มันอาจช่วยเบี่ยงเบนสถานการณ์ได้บ้าง

และโชคดีที่มันได้ผลดี ทั้งเขาและเธอโล่งใจเมื่อเห็นคุณเมย์เริ่มยิ้ม คนรักของเขากำลังเดินตรงปรี่ไปควงแขนนายพลังทัพ ทำเอานายนั่นยืนยืดหลังตรง ตัวค้างเกร็ง

ดีไซน์มองคุณเมย์ซบอกแฟนหนุ่มด้วยท่าทีอ่อนหวาน    เธอดูอารมณ์ดีขึ้นมาก ในขณะที่แววตาของเขาทำเธอเดาใจไม่ถูก

"แหม เมย์ดีใจจังค่ะ อยากเห็นพลังทัพ มีแต่ความเจริญก้าวหน้า นี่เมย์หามาให้หลายที่แล้วนะคะ  โดนเขาไล่กลับหมดเลย  จนเหลือแค่ที่นี่แหละ ตัวเลือกสุดท้าย คุณดีไซน์นี่...   เก่งสมชื่อในวงการเลยค่ะ เมย์ฝากสุดที่รักของเมย์ ด้วยนะคะ ช่วยให้งานเขาดัง ปัง ไปทั่วโลกเลยนะคะ ฮ่าๆ  แหม่....  วันนี้วันดีจัง พลังทัพต้องเลี้ยงข้าวกันหน่อยแล้วละคะ สักมื้อนึง นะคะที่รัก" 

นายพลังทัพพยักหน้า มองตามคุณเมย์มาที่ดีไซน์ ด้วยแววตาเรียบเฉย

{ เก่งเกินคาด นายพลังทัพคนนี้ }

ส่วนคุณเมย์ ก็เอาแต่ส่งสายตาออดอ้อนสุดที่รัก  ยิ้มยั่วเริงร่า จนน่าอึดอัด สวย สะอาด ดูดี คงทำนายคนนี้เชื่องเป็นแมว ยิ้มสิ คนของคุณมาแล้ว จะมาทำท่านิ่งเก๊กทำไม! 

"งั้นไซน์ขอตัวกลับก่อนนะคะ" 

"อ้าวทำไมละคะ เมย์อยากเลี้ยงข้าวสักมื้อหน่ะค่ะ"

สำหรับดีไซน์คุณเมย์ดูอารมณ์ดีผิดปรกติ คงเพราะมีเงินรางวัลก้อนใหญ่กำลังจะบินเข้าปาก มันช่างน่าละเหี่ยใจ หากมองในมุมของเธอ แฟนกันแท้ๆ ยังทำได้ลงคอ

"ขอโทษจริงๆ ค่ะ  ไซน์มีงานต้องไปทำต่อ อีกหลายที่เลยค่ะ    น่าจะกลับถึงบ้านดึกเลยด้วยซ้ำวันนี้  กว่าคุยงานทั้งหมดจบ ก็คงจะตอน 4-5 ทุ่ม เที่ยงคืนไปแล้วค่ะ"

เธอพยายามบอกนายตัวแสบ คนที่ยืนหัวโด่อยู่นั้น ได้รู้ตัวไว้ ว่าวันนี้ไม่มีทางนะ เขาไม่ต้องพยายามต่อ

นายพลังทัพ มองสบตานัยน์ตาเธอครุ่นคิด  ริมฝีปากบางเฉียบของเขากำลังคำนวณเรื่องราวตามสมอง วี่แววความรู้สึกมันฟ้องแบบนั้น

 'เขากำลังหนักใจ'

'นี่คุณคิดจะหาทางหลบหนีจากผมแล้วใช่ไหม ! ดีไซน์ ? '

{  เครียดจัง ผมเครียดขึ้นมาเลยทันที เมย์ก็มายืนล็อกแขนประกบตัวอยู่อย่างนี้ไม่ปล่อยเลย ผู้หญิงอะไรนับวันแสดงความเป็นเจ้าของไปทั่ว เฮ้อ! แต่เธอก็ดีตรงที่รู้จักเอาใจ ต้องมีไว้ประจำทาง โอ๊ยยเครียดโว๊ยย... }

"งั้น ไซน์ขอตัวก่อนนะคะ " ดีไซน์รวบรัดเวลา เพื่อดิ้นรนหาอากาศหายใจ

"เอ๊ะว่าแต่ แฟนคุณดีไซน์ ก็เก่งเรื่องหาทำเลงานนี่ค่ะ พลังทัพ ทราบหรือยังคะ"

คุณเมย์ผู้ทำหน้าที่ปราบเสือพยศ  ด้วยการพยายามสร้างกำแพงให้สูง และหนาสกัดดาวรุ่ง

'ทำไมเมย์จะไม่รู้จักใจคุณ ฮึ!'

"เหรอครับ ไม่ทราบเลย"

ดีไซน์มองสำรวจสายตานายพลังทัพที่ยืนกอดอก เงียบเชียบ แต่กลับชักรอยยิ้มมุมปากสบอารมย์ใตท่าที  ไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ตอนนี้ แต่เธอเจอทางรอดแล้ว

ดีไซน์ตอบกลับไปทันที เพื่อเติมความมั่นใจให้กับคุณเมย์

 "ค่ะ ยูโตะ เข้าทำงานที่บริษัทเซอร์เวย์เส้นทางหน่ะค่ะ ส่วนใหญ่เขาจะให้ทำเลที่ดีมา ไซน์ก็ได้ข้อมูลพิเศษๆ มาจากตรงนั่น"  

{ แต่ไอ้เลวนั่นขอค่าคอมฯ ตลอด นิสัยพอกัน กับยัยนี้เลย แถมชอบเจ้าชู้นอกใจ จะให้เลิกยังไงก็เลิกไม่ลง พอจะเลิกเขาก็ทิ้งผู้หญิงคนอื่นโชว์ซะงั้น   รีบแสดงตัวคล้ายกับว่ารักฉันมากกว่า ใช่สิฉันมีค่าคอมฯ เฮ้ออ เมื่อไหร่จะหลุดพ้นไปได้สักทีนะ โอ๊ย..  กลับก่อนดีกว่าเจสซี่ รอนานแล้ว}

"งั้นไซน์ ขอตัวลานะคะ มีงานต่อหลายที่จริงๆ" เธอเหนื่อยจะพร่ำพรรณนาชีวิต ที่สุดท้ายก็วนกลับมาที่เดิม 'อดทน'

"สวัสดีค่ะ สวัสดีค่ะ" เธอกล่าวลา ตามมารยาทเรียบร้อยดีแล้ว ก็เริ่มก้าวเท้าเดินออกไปให้พ้นตรงนี้สักที ไม่คิดจะเหลียวหลังกลับไปมอง มันชักจะไปกันใหญ่แล้ววันนี้

 นายพลังทัพเฝ้ามองตามเธอด้วยสีหน้าสงบ  ไม่พูดไม่จา เขากลืนน้ำลายที่ยากลำบากลงไป ในหัวก็เฝ้าแต่คิด  จะติดต่อยัยนี่ได้อีกยังไง อยากจะหนีหน้ากันไปเสียแล้วแบบนี้ 

ยังไม่ทันได้อ้อนขอที่อยู่เลย เมย์ก็มาเสียก่อน   แถมเขายังไม่เคยทำให้ยัยนี้ชอบเลยสักครั้ง  ดันมามีแฟนแล้วเสียอีก เฮ้ออ.....

พ่อคนตาละห้อย.....

แต่ทั้งหมดกลับอยู่ในแววตาคมกริบของคุณเมย์เรียบร้อยแล้ว

@หน้าออฟฟิศ l'm bigger online

ทันทีที่ออกมา ดีไซน์มีแต่ความโล่งใจ เธอส่งแฟ้มเอกสารให้เจสซี่ ตรวจดูความถูกต้องอีกครั้ง

"เป็นไงบ้างพี่ไซน์"

เจสซี่กระตือรือร้นถาม อยากรู้คำตอบก่อนข้อมูลในแฟ้มที่กำลังเปิดหา  เธอใช้เวลารอมาครึ่งวัน มากกว่านี้ก็เคยรอมาแล้ว เรื่องแค่นี้สบายมากสำหรับเจสซี่

"เปิดดูสิ พี่ก็ยังไม่ทันดูเลย แฟนเขามาเสียก่อน" ดีไซน์พูดไปอย่างนั้นเองเพื่อตัดปัญหาความเหนื่อยหน่าย ร่างกายเธอล้าจนอยากกลับบ้านพักผ่อน

"เฮ้ย พี่!!   เขาติ๊กขอ plan A เขาจะเอาแผนที่ดีที่สุด หมายเหตุ ขอต่อทุกไตรมาสด้วย ดีสุดๆ เลยอ่ะพี่ โคตรเลยพี่ไซน์ พี่เก่งอะไรขนาดนี้ "  

{ เฮ้อ ! เก่งตายชัก ยับทั้งตัวเลย }

เจสซี่ระบายความรู้สึก พร้อมเขย่าแขนจนศรีษะเธอสั่นโงนเงน   แต่ดีไซน์ไม่คิดจะหยุดเดินต่อเลย  เธออยากกลับบ้านแล้วตอนนี้

" เดี๋ยวพี่ส่งเราที่หน้าบริษัทฯ  เจสฯเข้าไปเคลียร์แผนงานออกมาให้เสร็จนะ พี่จะไปเช็คเส้นทางวางแผนก่อน เจอกันพรุ่งนี้เช้าเลย"

"ได้เลยพี่ งานนี้ทุกคนทำงานใจขาดดิ้นแน่ โบนัสโคตรดีเลย เออพี่ ยัยนั่นโทรถามไม่หยุดเลย  ดูท่าจะทนรอไม่ไหว เลยต้องเข้ามาเรื่องเปอร์เซ็นต์งาน"

เจสซี่รายงานเธอตามหน้าที่  และทุกอย่างที่เธอควรต้องรู้ เผื่อมีเรื่องบานปลาย จนกลายเป็นปัญหา

"บอกเขา ทันทีที่คุณพลังทัพโอนชำระทั้งหมดมา เราจะรีบโอนเงินไป ให้เขาไปเร่งกันเองนะ พี่คิดราคางานเผื่อไว้หมดละ ตามที่เขาขอ"

"โลภนะพี่ แฟนกันแท้ๆ ทำกันแบบนี้ได้ไง ได้ไปเยอะเลยเนี่ย"

เจสซี่ คือน้องที่น่ารักเสมอ แม้ความคิดเห็นจะดูตรงไปสักหน่อย  และมันไม่ถูกกาลเทศะเลยตอนนี้ อาจมีใครสักคนผ่านมาได้ยินจนเกิดความเสียหายหมดทุกฝ่าย

"ช่างเขาเถอะ พอเขาแต่งงานก็กระเป๋าเดียวกัน  เราคนนอก อย่าไปยุ่งเรื่องเขาเลยนะ"

ดีไซน์ส่งยิ้ม แล้วพยักหน้าไล่ให้เจสฯ เร่งเดินไปขึ้นรถ ก่อนที่เธอจะหมดแรงพากลับ

จบสักที วันที่แสนโหดร้ายของฉัน ภูมิใจในฝีมือตัวเองไม่ลงเลย นายทำลายศักดิ์ศรีฉันจริงๆ นายพลังทัพ!!!