Ep.2หวาดหวั่นในคืนอันตราย (2)
แล้วสักพักเขาก็ฝากพี่ไอด้ามาบอกฉันว่า เขาไม่แคร์หรอกว่าฉันจะมีแฟนหรือเปล่า แต่ตราบใดที่ฉันยังไม่ได้แต่งงาน เขาจะถือว่าฉันยังโสดอยู่
ความจริงฉันมีแฟนแล้วจริงๆนั่นแหละ แต่ฉันกับแฟนหนุ่มมีเรื่องทะเลาะกันบ่อยๆ และนานๆจะอยู่ใกล้ชิดกันสักที
แฟนของฉันทำงานต่างจังหวัด ส่วนฉันก็เพิ่งเรียนจบมาหมาดๆ แต่อยากจะมาทำงานต่างประเทศ หากว่าทำแล้วมันโอเค ฉันก็จะชวนแฟนหนุ่มของฉันมาทำงานที่ต่างประเทศด้วยกัน ฉันตั้งใจไว้แบบนั้นจริงๆ
“นีด้า ไม่ลองคบคุณนาคินเขาดูก่อนล่ะ เขารวยมากเลยนะ เขาเป็นถึงเจ้าของร้านอาหารนานาชาติ และเขาก็พอพูดไทยได้ด้วยนะ พี่บอกเขาไปว่าไอด้าพูดไทยไม่ค่อยคล่อง เขาบอกว่า เขาฟังไทยออก แต่เขาพูดไทยไม่คล่อง ก็เหมือนนีด้าไง ที่ฟังภาษาอังกฤษออกเพียงแต่พูดไม่คล่อง นีด้าก็พูดไทยไป ส่วนเขาก็พูดภาษาอังกฤษตอบ พี่ว่าก็คงพอพูดเข้าใจกันนะ”
“พี่ไอด้าคะนีด้ามีแฟนแล้ว นีด้าไม่อยากนอกใจแฟนค่ะ”
“แล้วเธอคิดว่า แฟนของเธอเขาจะซื่อสัตย์กับเธอเหรอ ป่านนี้เขาอาจกำลังควงสาวคนอื่นอยู่ก็ได้”
“แต่ว่าพี่กันเขาไม่เคยมีข่าวเรื่องผู้หญิงเลยนะคะ”
“แสดงว่าเธอรักเขามากงั้นสิ ไม่คิดจะมองใครแล้วว่างั้น”
“ก็...” ตอนนี้ฉันกลับไม่แน่ใจตนเอง ไม่สามารถตอบคำถามพี่ไอรดาได้ในทันที แล้วก็ไม่คิดจะตอบด้วย
“ตอบไม่ได้ แสดงว่าเธอเองก็คงไม่ได้รักเขามากมายหรอก จริงไหม”
“คือว่านีด้า...เอ่อ”
“คุณนาคิน เขาสนใจเธอมากนะ เขาบอกพี่ว่าเขาเห็นเธอนาทีแรก เขาก็อยากได้เธอเป็นเมียแล้ว”
“พี่ไอด้า แต่นีด้าว่าเขาดูเถื่อนๆ น่ากลัวๆยังไงก็ไม่รู้ค่ะ”
“รู้ไหมนีด้า ใครๆก็อยากได้เขาเป็นผัวจนตัวสั่น พี่ก็ยังอยากได้เขามาเป็นผัวอีกคนของพี่เลย แต่ติดที่ว่าเขาไม่ได้สนใจพี่ ไม่งั้นพี่คงจะไม่แนะนำเขาให้เธอหรอก เชื่อพี่สิ ลองคบกับเขาดู เผื่อเธอจะกลายเป็นเศรษฐีนีนั่งนับเงินไม่หวาดไม่ไหวนะ”
ช่วงที่พี่ไอรดาคุยกับฉันด้วยภาษาไทย ผู้ชายที่ชื่อนาคินก็กำลังคุยอยู่กับเจ้าของงานวันเกิดอยู่ สักพักเขาก็เดินมาหาฉัน
พอเขาเดินมาใกล้ๆ ฉันก็รู้สึกว่าเขาตัวสูงมาก เขายิ้มหวานฉ่ำมาให้ฉัน มองฉันไม่วางตา แต่ฉันก็เอาแต่เอียงอาย เพราะไม่เคยถูกผู้ชายหน้าตาดีๆแบบนี้มาจ้องเอาจ้องเอาแบบนี้มาก่อน
อยู่ที่เมืองไทย ฉันไม่ใช่คนที่สวยอะไรมากมาย ฉันมีผิวสีน้ำผึ้งอ่อนๆ ผิวเรียบเนียนและสูงเพียงร้อยหกสิบเซนติเมตร หน้าตาของฉันเป็นรูปไข่ พอไปวัดไปวาได้ แต่หลายคนบอกว่าดวงตาของฉันมีเสน่ห์ต่อเพศชาย คือถ้าผู้ชายคนไหนได้สบตาฉัน พวกเขาจะรู้สึกว่าอยากจะเข้าใกล้ฉันที และอยากจะได้ฉันเป็นเมีย
ฉันก็ไม่รู้ว่าจริงไหม
นาคินจึงไม่ใช่ผู้คนแรกที่คิดแบบนั้น ผู้ชายคนหนึ่งเคยพูดกับฉัน เขาบอกฉันว่าฉันมีเสน่ห์ที่ดวงตา ดวงตาของฉันมันหวานปนเศร้าและมีแรงดึงดูดต่อเพศตรงข้ามมาก มันทำให้ฮอร์โมนของผู้ชายพวยพุ่งเมื่อสบตากับฉันในระเผาขน
หรือว่าจะจริง
ผู้ชายคนนั้นที่เป็นครูสอนภาษาของฉันเองเคยเตือนฉันว่า อย่าสบตาผู้ชายคนไหนนานเกินสามสิบวินาที ด้วยแววตาแบบนั้นเหมือนอย่างที่ฉันมองเขา ฉันก็แปลกใจว่าฉันก็มองของฉันปกตินี่นา ฉันไม่ได้คิดอะไร แต่เขากลับบอกว่า มองแบบนั้นฉันอาจไม่ปลอดภัย เพราะมันจะทำให้ผู้ชายเกิดอารมณ์ความรู้สึกอยากจะเอา
‘ทำเมีย’
มิน่าเล่า ฉันไปเป็นสาวเสิร์ฟที่ไหน ฉันมักมีเรื่องเข้าใจผิดกับแฟนชาวบ้านเขาประจำเลย
แต่ก็ไม่คิดว่านาคิน ผู้ชายตรงหน้าฉันนี้ ทั้งที่เป็นชาวต่างชาติ ก็นึกอยากจะได้ฉันเป็นเมียอีกคน
‘นี่ฉันมีโอกาสสบตากับเขาเมื่อครู่ไม่ถึงสามสิบวินาทีเลยนะ อาจจะแค่สิบวินาทีด้วยซ้ำไป’
แต่ว่าตอนนี้สิ ฉันเผลอแหงนหน้าสบตาเขาเกินสิบวินาทีไปแล้ว เพราะฉันกำลังคิดว่าหน้าตาของเขามันคุ้นๆ คล้ายพระเอกหนังอินเดียคนหนึ่งเลย
พอรู้ตัวว่าเผลอสบตาเขานานไปหน่อย ฉันก็ยังเผลอแลบลิ้นเลียริมฝีปากของตนเองอีกเพราะรู้สึกคอแห้งปากแห้งขึ้นมาดื้อๆ จึงเผลอกลืนน้ำลายลงคอไปอึกใหญ่ แล้วค่อยๆหลุบตาลงต่ำและก้าวถอยห่างจากเขาไปนั่งตรงเก้าอี้ที่ว่างอยู่
