ตอนที่ 7

ตอนที่ 7

ลสิสาออกจากห้องพักเพื่อไปกันไม่ให้แม่เลี้ยงเข้าไปหาบิดา แต่ไม่ทันได้เจอหน้าแม่เลี้ยงเสียงของตรี สาวใช้ที่แม่เลี้ยงของเธอพาเข้ามารับใช้ในบ้านด้วยก็ดังเข้ามาเสียก่อน

“คุณรดีขา!”

“มีอะไร”

“คุณท่านไม่สบายค่ะ ตอนนี้นอนพักอยู่บนห้อง”

“คุณพงศ์พลเป็นอะไร” ชนรดีถามอย่างตกใจ กลัวว่าที่สามีไม่สบายอาจเป็นเพราะลูกเลี้ยงมาบอกเรื่องนั้น

“ไม่รู้ค่ะ ป้าซ้อนบอกว่ากลับจากที่ทำงานก็ขึ้นห้องพักเลย สงสัยจะเพลีย เพราะคุณรดีใช้งานหนักแน่ๆ เลยค่ะ หนูบอกแล้วว่าให้เพลาๆ บ้าง คุณรดีก็ไม่เชื่อ สงสัยคุณรดีจะลืมไปว่าคุณท่านแก่แล้ว”

“นังตรี!” ชนรดียกมือจะตบปากสาวใช้ที่พูดมากจนน่าโดนตบ

“หนูขอโทษค่ะ แต่คุณรดีรีบขึ้นไปดูคุณท่านดีกว่านะคะ”

“ฉันต้องไปดูสามีฉันอยู่แล้ว แล้วนี่ลลิสาอยู่ไหน แล้ว ลลิสาได้คุยอะไรกับคุณพงศ์พลหรือเปล่า”

“คุณลิซน่าจะอยู่บนห้องค่ะ ส่วนได้คุยกับคุณท่านหรือเปล่า หนูไม่เห็นค่ะ พอดีตอนที่คุณท่านกลับมาที่บ้าน หนูออกไปซื้อส้มตำหน้าปากซอย”

“ไม่ได้เรื่อง!” ชนรดีผลักสาวใช้ให้พ้นทางแล้วรีบเดินขึ้นห้องพัก กระทั่งมาถึงหน้าห้องแล้วก็ต้องชะงัก เมื่อลูกเลี้ยงเดินมาขวางทาง

“ทำชั่วกันเรียบร้อยแล้วเหรอถึงได้กลับมาบ้านได้ คงจะสนุก แล้วก็ถูกใจกันมากเลยสินะ” ลสิสายิ้มเหยียด แล้วมองแม่เลี้ยงอย่างรังเกียจ โดยไม่คิดจะปิดปังอีกต่อไป เพราะเธอก็ไม่ได้ชอบแม่เลี้ยงคนนี้ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว เพราะได้ค้นข่าวเก่าๆ มาอ่านแล้วก็คิดว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ธรรมดา แต่งงานครั้งแรกก็ไปแย่งสามีชาวบ้านมา แต่ก็มีคนคอยแก้ข่าวให้ เลยรอดตัวไป แต่หลังจากนั้นไม่นานก็หย่ากับสามีคนแรก จากนั้นก็ไปใช้ชีวิตต่างประเทศอยู่พักใหญ่และแอบอยู่กินกับหนุ่มรุ่นน้อง ที่แต่งงานมีเมียอยู่แล้ว พอมีข่าวเล็ดรอดออกมา ก็ออกมาแก้ข่าวอีกว่าแค่คนรู้จัก ทั้งที่มีภาพสนิทสนมออกมายืนยัน จากนั้นก็เงียบหายไปพักใหญ่ กระทั่งเป็นข่าวครึกโครมอีกรอบเมื่อมารู้จักกับพ่อของเธอและแต่งงานกัน แล้วก็แอบเล่นชู้กับคู่หมั้นของเธอ

“มองฉันทำไม!”

“มองคนชั่ว”

“ฉันชั่วตรงไหน เธอพูดให้ดีๆ นะลลิสา”

“นี่ถ้าไม่เกรงใจว่าคุณพ่อนอนหลับอยู่ในห้อง ลิซจะตบมือให้คุณดังๆ เลย แล้วจะส่งชื่อเข้าชิงดาราเจ้าบทบาทด้วย”

“ฉันไม่มีเวลามาพล่ามเรื่องไร้สาระกับเธอ หลีกไป ฉันจะเข้าไปดูแลสามีของฉัน” ชนรดีตวาดใส่แต่เสียงไม่ดังมากนัก เพราะเกรงว่าเสียงจะไปรบกวนสามีในห้อง

“คุณพ่อฉันหลับอยู่ อย่าเข้าไปรบกวน”

“ฉันเป็นเมีย ทำไมจะเข้าไปดูแลผัวไม่ได้ หลีกไป!”

“ถ้าฉันไม่หลีก คุณจะทำอะไรฉัน”

ชนรดียิ้มเล็กน้อยก่อนจะผลักลูกเลี้ยงให้พ้นทาง แล้วรีบเปิดห้องเข้าไปดูแลสามี ที่ตอนนี้สามีคงยังไม่ได้คุยกับลูกสาวแน่ๆ ซึ่งก็ดีแล้วที่ยังไม่รู้ เธอจะได้มีเวลาคิดหาวิธีทำให้สามีเชื่อใจและไม่เชื่อในสิ่งที่ลลิสาพูด ส่วนลลิสา ที่ไม่ทันตั้งตัวก็เซไปชนกับรั้วกั้น ที่อีกไม่กี่ก้าวก็จะถึงบันไดลงชั้นล่าง ส่วนด้านล่างป้าซ้อนก็ยกมือทาบอก ตกใจกับภาพที่เห็นเลยรีบขึ้นไปถามเจ้านายคนสวย

“คุณลิซ เจ็บตรงไหนหรือเปล่าคะ”

“ลิซไม่ได้เป็นอะไรคะป้าซ้อน เดี๋ยวลิซขอตัวก่อนนะคะ”

ป้าซ้อนไม่ได้เซ้าซี้ถามต่อว่าเกิดอะไรขึ้นทำไมชนรดีถึงได้ผลักเจ้านายคนสวย แต่ช่วยพยุงพาไปส่งยังห้องพัก ก่อนจะลงมาชั้นล่างทำงานต่อ แต่ใจก็ยังค้างคากับภาพที่เห็น

‘นับวันคุณรดีจะทำรุนแรงกับคุณลิซมากขึ้น ทำยังไงดีล่ะ’ ป้าซ้อนได้แต่พึมพำใจหนึ่งก็อยากให้เจ้านายคนสวยแต่งงานกับคู่หมั้นแล้วแยกบ้านออกไปเร็วๆ จะได้ลดแรงกระทบกระทั่งกับแม่เลี้ยง แต่คงเป็นไปไม่ได้เมื่อเจ้านายคนสวยบอกกับผู้เป็นพ่อว่ายังไม่อยากแต่งงาน

******************************

โรงแรมอัลบาร์ซาน ดูไบ

สาวสวยที่อยู่ในชุดคลุมอาบน้ำเดินออกจากห้องน้ำพร้อมรอยยิ้มหวานจับใจ หลังจากมหาเศรษฐีหนุ่มให้ลูกน้องโทรเรียกให้มาหา แต่พอมาถึงก็ไล่ให้ไปอาบน้ำ ทั้งที่เธอก็บอกแล้วว่าเพิ่งอาบน้ำ แต่มหาเศรษฐีหนุ่มก็ยังไล่ให้ไปอาบอีกรอบ และตอนนี้คนไล่ก็นั่งดื่มอยู่หน้าเคาร์เตอร์ราวกับคนมีปัญหาในชีวิต

“ดาเนียล คุณเป็นอะไรหรือเปล่าคะ” ดารยา สาวสวยเจ้าของตำแหน่งรองอันดับหนึ่งจากเวทีประกวดชื่อดังเอ่ยถาม ที่พอเดินมาถึงตัวมหาเศรษฐีหนุ่มแล้วเธอก็เข้าไปใช้มือลูบไล้ร่างกายของอีกฝ่าย แต่ถูกปัดมือทิ้ง

“เปล่า!”

“แต่ท่าทางคุณไม่ได้บอกแบบนั้นเลยนะคะ” ดารยาไม่ยอมยังถามเซ้าซี้

“ดารยา! กฎข้อแรกของผมคืออะไร จำไม่ได้หรือไง” เศรษฐีหนุ่มตวาดกลับ ก่อนจะหันไปยกแก้วไวน์เทรวดเดียวหมดแก้ว

“ห้ามถามเซ้าซี้ค่ะ”

“รู้แล้วทำไมยังทำ”