บท
ตั้งค่า

ตอนที่17 ไม่ได้อ้วน

“รุ้งอิ่มยังครับ?”

“หะ” เจอคำทักที่มีหางเสียงของราชนาวีเข้าไปหญิงสาวถึงกับหลุดอุทาน หลังจากแยกกันสมองเขาได้รับการกระทบกระเทือนหรือไงถึงมีครับตามหลังมาแบบนี้

“ผมถามว่ารุ้งอิ่มหรือยัง ตกใจอะไรครับ” ราชนาวีถามย้ำคราวนี้ใบหน้าหวานเหรอหราราวกับเห็นผีก็ไม่ปาน

“กินยาลืมเขย่าขวดหรือไงเนี่ย?”

“ใช่ที่ไหนล่ะ ผมแค่อยากพูดเพราะ ๆกับรุ้งเท่านั้นเอง จำไม่ได้เหรอ ผมบอกว่าต่อไปนี้จะตามใจรุ้งไง รุ้งเคยว่าผมพูดไม่เพราะกับรุ้ง รุ้งจำไม่ได้เหรอ” ไม่มีเธอ ไม่มีฉัน มีแต่ผมกับรุ้ง เพียงแค่นี้ก็ดูสุภาพขึ้นเป็นกอง เสียงที่ออกมาไม่กระด้างแต่ทุ้มได้จังหวะ หญิงสาวยกมือขึ้นแคะหูตัวเองอย่างงุนงงก่อนจะสะบัดหน้า

“ช่ายเถอะ ตอนนี้นาย เอ้ย คุณไปอาบน้ำได้แล้ว ฉันต้องรีบไปทำงาน” รัมภาภัสร์มีนิสัยอย่างหนึ่งที่เป็นมาแต่เด็กคือใครพูดดีด้วยเธอก็จะพูดดีตอบเมื่อราชนาวีสุภาพกับเธอ เธอก็พร้อมจะสุภาพตอบในระดับหนึ่ง เมื่อเขาแทนตัวเองว่าผม เธอก็พร้อมจะแทนตัวเขาว่าคุณ นิสัยนี้เป็นนิสัยที่น่ารักและน่าชื่นชมจนราชนาวีหลุดยิ้ม

“นี่ ไปอาบน้ำ”

“ผมขอ5นาที” 5นาทีสำหรับคนที่ถูกฝึกมาอย่างราชนาวีไม่ได้น้อยไปเลยสักนิด และ5นาทีตรงเป๊ะไม่ขาดไม่เกินเขาก็มายืนตรงหน้าด้วยชุดเรียบร้อย

รัมภาภัสร์พยักหน้าสื่อว่าใช้ได้ก่อนที่จะเดินนำออกจากห้อง

เช้าวันนี้บรรยากาศในบริษัทสิรากรต่างออกไปจากเดิม ทันทีที่รัมภาภัสร์เดินผ่านแทบทุกคนที่อายุน้อยกว่าก็ยกมือไหว้อย่างมีสัมมาคารวะจนหญิงสาวได้แต่สงสัยว่าไหว้เธอกันทำไมที่ผ่านมาทำสะบัดหน้าใส่ตลอดไหมใช่เหรอ?

“เกิดอะไรขึ้นเนี่ย? ทำไมพากันเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือแบบนี้”

“ก็หลานสะใภ้คุณหญิงลัลนามาทำงานทั้งคน เขายกมือไหว้ก็ถูกแล้วนี่รุ้ง” ราชนาวีที่เดินตามมาบอกก่อนที่จะถือวิสาสะก้าวนำไปกดลิฟต์ให้ “เชิญครับ”

“นี่จะตามไปถึงห้องทำงานเลย?”

“ก็ผมลางานมาหารุ้งกับหนูเล็กนี่ มานั่งทำงานกับรุ้งดีกว่านั่งตบยุงที่ห้องตั้งเยอะ” ชายหนุ่มให้เหตุผล “อีกอย่างผมก็กะจะมาหาเจ้านายรุ้งด้วย”

“ตามใจเถอะ แต่ที่นี่เขาอนุญาตแค่ให้พาลูกเข้ามาไม่ได้อนุญาตพ่อของลูกเพราะฉะนั้นถ้าถูกเขาไล่ออกมาฉันไม่รู้ด้วยนะคะคุณสามี” หญิงสาวบอกก่อนที่จะก้าวเข้าไปในลิฟต์ ราชนาวีก้าวตามเข้ามาก่อนที่จะกดชั้นที่ต้องการได้อย่างถูกต้อง

“ลิฟต์รอด้วยฮะ” เสียงตะโกนหนึ่งดันขึ้นพร้อมกับร่างสูงที่แทรกเข้ามาในลิฟต์พร้อมกับร่างเล็กของหญิงสาวผมสั้นบุคลิกคล้ายทอมบอย

“อ้าวคุณรุ้งนั่นเอง ผมนึกว่าใคร ดีจังได้ขึ้นลิฟต์พร้อมคุณรุ้ง” คนมาใหม่ที่แท้จริงแล้วก็คือปราณภพทักก่อนที่จะมองไปรอบ ๆ “เจ้ครีมไม่มาด้วยเหรอครับ?”

“พี่ครีมไปพบลูกค้าที่พัทยาค่ะ แล้วนั่น?” เธอตอบและถามถึงหญิงสาวอีกคน

“อ้อ นี่มุกครับเพื่อนแล้วก็เด็กในทีมผมเอง เจ้านี่น่ะเพิ่งออกจากโรงพยาบาลหลังจากไปซ่าจีบเด็กเสี่ยเข้าน่ะครับ” ปราณภพบอก “มุก นี่คุณรุ้งน้องเจ้ครีม”

“ดีฮะ” สาวหล่อนามว่ามุก หรือมุกดาทักก่อนจะกดชั้นของตัวเองซึ่งอยู่ก่อนชั้นของทีมมัณฑนากร

“ดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ” หญิงสาวบอกก่อนที่จะหันตามสายตาปราณภพที่มองไปอย่างสงสัย “เอ่อ คุณปราณ นี่คุณรัก คุณรักเขาเป็น...”

ปิ้ง!!!

“ถึงแล้วปราณ” เสียงสัญญาณของลิฟต์และมุกดาดังขึ้นก่อนที่รัมภาภัสร์จะได้แนะนำให้ปราณภพได้รู้จักชายหนุ่มทำให้สถาปนิกหนุ่มถูกเพื่อนทอมลากคอออกไปจากลิฟต์เสียก่อน

“อยากรู้จัง รุ้งจะแนะนำว่าผมเป็นใคร” ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นหลังจากที่เงียบมาตลอด ดูก็รู้ว่าชายคนนั้นจีบรัมภาภัสร์อยู่และดูเหมือนชายคนนั้นเองก็ไม่ถูกชะตาเขาเสียด้วย ถ้าสัญญาณไม่ดังขึ้นก่อนเขาอยากรู้จริง ๆ ว่าเธอจะแนะนำว่าเขาเป็นใคร

“ก็บอกว่าคุณเป็นพี่เขาไง นั่นคุณปราณน้องชายพี่ปรัช ลูกชายคนเล็กของน้าคุณ หรือจะให้แนะนำว่าไง?”

“ก็บอกว่าเป็นสามีสิ”

“หึย พูดแบบนั้นฉันก็อดกินของฝากอร่อย ๆ สิ คุณปราณเขาชอบซื้อขนมมาฝากฉันบ่อย ๆ แต่เมื่อวานเขาไม่อยู่ ก็เลยอดเลย”

“อ๋อ มีหนุ่มเอาของกินมาฝากนี่เองถึงดูมีพุง” ราชนาวีโยงเข้าเรื่องทำให้หญิงสาวเสียเซลฟ์เพราะไม่อยากจะเปิดฉากทะเลาะ

“นี่ คุณว่าฉันมีพุงเหรอ”

“หรือไม่จริง ดูสินั่นป่องขึ้นกี่เซนต์” ชายหนุ่มบอกก่อนที่คนถูกหาว่ามีพุงจะหันมาชี้หน้าคาดโทษ

“ฉันไม่ได้อ้วนนะ”

“ก็ไม่ได้ว่าอ้วนนี่ แค่บอกว่ามีพุงเท่านั้นเอง”

“ไม่ได้มีพุงด้วย ไม่อ้วน ไม่อ้วนเข้าใจไหม ไม่อ้วน” เธอตะโกนบอก

“โอ๊ย หูจะแตกแล้ว แล้วถ้าไม่อ้วนอันนี้อะไรล่ะ หรือว่าท้อง?” เขาแกล้งพูดแต่และก็เอะใจ “ท้อง...หรือท้องจริง ๆ ”

“บ้า” เธอส่ายหน้าและเมื่อลิฟต์เปิดออกก็เดินออกจากห้องโดยสารสี่เหลี่ยมทันทีด้วยไม่อยากจะคุยต่อ

“รุ้งเดี๋ยว มาให้ดูดี ๆ สิ แบบนี้อ้วนหรืออะไร”

“นี่หยุดนะ จะบ้าเหรอ คนเต็มไปหมดอายคนอื่นเขาบ้าง” หญิงสาวร้องห้ามเมื่อชายหนุ่มเดินมาจับไหล่และจ้องดูหน้าท้องเธออย่างจริงจัง หญิงสาวฟาดแขนคนมาจ้องเธอไม่อายใครก่อนจะสายเท้าก้าวไปยังห้องทำงาน

“รุ้ง เดี๋ยวสิ” เขาร้องตามพร้อมกับก้าวตามไป ยิ่งดูยิ่งน่าสงสัย ก็ส่วนที่นูน ๆ นั้นนูนแค่ที่พุง ไม่มีใครอ้วนเฉพาะพุงได้หรอก นอกจากว่า...เธอจะท้อง

อาจจะเป็นไปได้เพราะตั้งแต่3เดือนก่อนทุกครั้งที่เขายุ่มย่ามกับรัมภาภัสร์ก็ไม่เคยป้องกันเลยสักครั้ง บางที...น้องของเด็กหญิงรัมภาวีร์อาจจะมาเกิดแล้วก็ได้

ถ้ามีอีกคนตอนนี้ก็ดีไม่น้อย พี่สาวก็คงจะหายงอนพ่ออยู่ล่ะมั้ง แต่ถ้ามีแล้วก่อนจะคลอดพ่อต้องทำให้แม่รักพ่อให้ได้เสียก่อนตาหนูหรือยัยหนูจะได้ไม่ต้องมานั่งฟังพ่อแม่เถียงกันเรื่องไร้สาระแบบพี่สาว

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel