8 - ห้าม

ฉันผลักคุณป๋าออก สิ่งที่ฉันคิดแต่ก็ไม่กล้าถามออกไป เรื่องคุณป๋ากับพี่ฝน พยายามหาเหตุผลมากมายมาบอกตัวเองในใจว่ามันอาจจะไม่ใช่แบบที่ฉันคิดก็ได้

เหมือนคุณป๋าจะได้สติแล้ว คุณป๋ามีท่าทางตกใจ สังเกตจากสีหน้าในตอนนี้

“เมื่อกี้ฉัน....”

“อย่าทำแบบนั้นกับฝุ่นอีกนะคะ” ฉันชิงตัดบทพูดก่อน “ฝุ่น ไม่ใช่ พี่ฝน นะคะ”

คุณป๋าเงียบและเอาแต่จ้องหน้าฉันอยู่นานพอสมควร ฉันไม่รู้จะพูดอะไรอีก เลยเดินไปเก็บเสื้อผ้าต่อ พยายามลืมเรื่องเมื่อครู่ที่เกิดขึ้น มันเป็นเพราะคุณป๋าเมา ฉันไม่ควรเก็บเอามาคิดมากให้ว้าวุ่นในใจแบบนี้

สักพักฉันก็ได้ยินเสียงประตูห้องปิด จากนั้นก็ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกเพราะคิดว่าคุณป๋าคงออกไปแล้ว แต่พอหันไปมองที่เตียงมันกลับไม่ใช่แบบนั้น ร่างของคุณป๋านอนไม่หลับอยู่บนเตียงนอนของฉัน มันทำให้ฉันทำตัวไม่ถูก

คุณป๋านอนแบบนี้แล้วฉันจะนอนยังไงล่ะ

“คะ คุณป๋าคะ คุณป๋า” ฉันเรียกเพื่อให้คุณป๋าตื่น “คุณป๋าไปนอนห้องตัวเองดีมั้ยคะ”

แต่พยายามเรียกเท่าไหร่คุณป๋าก็ไม่ยอมตื่นขึ้นมาเลย ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆ แล้วนั่งเก็บเสื้อผ้าต่อสักพัก จากนั้นก็เอาผ้าห่มในตู้มาปูนอนบนพื้นแทนที่จะขึ้นไปนอนบนเตียงกับคุณป๋า

ไม่เคยเลยสักครั้งที่คุณป๋าจะมานอนที่ห้องฉันแบบนี้ ครั้งนี้คือครั้งแรก ในความมืดหัวใจดวงน้อยมันเต้นรัวอย่างบ้าคลั่ง มันเป็นความรู้สึกที่ไม่เคยเกิดขึ้นกับฉันมาก่อนเลย กว่าจะข่มตานอนได้ก็นานพอสมควรเลย

เช้า....ฉันตื่นขึ้นมาพบว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียง พอคิดขึ้นได้ว่าเมื่อคืนคุณป๋านอนที่ห้อง ฉันก็ลุกขึ้นมองซ้ายมองขวาอย่างรีบร้อน เพราะกลัวว่าตัวเองจะละเมอขึ้นมานอนบนเตียงกับคุณป๋า แต่แล้วฉันก็ไม่เจอคุณป๋าอยู่ในห้องด้วย

แล้วฉันขึ้นมานอนบนเตียงได้ยังไงกัน คะ คุณป๋าเป็นคนอุ้มมางั้นหรอ....

เมื่อถึงเวลาทานอาหารเช้า ฉันก็แทบไม่กล้าสบตากับคุณป๋าเลยเมื่อคิดถึงเรื่องเมื่อคืน

“จะไปกรุงเทพเมื่อไหร่” เป็นคุณป๋าที่เริ่มพูดขึ้นก่อน

“อะ อีกสองวันค่ะ” ฉันก้มหน้าตอบจากนั้นก็เม้มปากแน่น ทำยังไงจะเอาความรู้สึกนี้ออกไปจากใจได้นะ บ้าที่สุดเลย!!

“ห้ามมีเรื่องผู้ชายมาถึงหูฉันแล้วกัน” คุณป๋าเอ่ยเสียงดุ

“หมายถึงห้ามมีเพื่อนผู้ชายหรอคะ” ฉันถามไปอย่างแปลกใจ ฉันไม่สามารถมีเพื่อนเป็นผู้ชายได้เลยงั้นหรอ

“ห้ามคบหากับผู้ชาย”

“แล้วพี่กายละคะ คุณป๋าห้ามพี่กายด้วยมั้ย” ฉันถามเพราะความไม่รู้จริงๆ นะ เพราะพี่กายก็ขึ้นชื่อว่าเป็นคู่หมั้นของฉัน ถ้าคุณป๋าห้ามแบบนี้ แปลว่าฉันไม่ต้องหมั้นกับพี่กายแล้วงั้นใช่มั้ย ดีจังถ้าเป็นแบบนั้น

“กลัวว่าฉันจะห้ามเธอกับมัน ?”

“เปล่านะคะ ฝะ ฝุ่นไม่ได้หมายความแบบนั้น”

กลายเป็นว่าสิ่งที่ฉันถามมันทำให้คุณป๋าคิดไปอีกอย่าง ฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้นสักหน่อย ทำไมต้องทำตาดุใส่ฉันขนาดนี้ด้วยนะ

“ก็ดี” คุณป๋าพยักหน้าเบา ๆ แล้วพูดต่อ “จะไม่มีงานหมั้นอะไรทั้งนั้น”