ตอนที่ 4 ไม่ชอบเด็กแต่จะจีบเด็ก เอ๊ะ!!! (จูบดูดดื่มครั้งแรก) 1

"หนูดามาเที่ยวเหรอครับ" เมื่อสบโอกาสอยู่กันตามลำพัง นิคจึงถามขึ้นด้วยท่าทีสบายๆ ทว่าอีกคนกลับก้มหน้างุดแทน ความคิดที่อยากมีผัว อยากมีครั้งแรก อยากลองทุกอย่าง แทบไม่เหลือ เมื่อเจอหน้าเขา เธออายเกินกว่าจะชวนเขาเข้าห้องไปมีอะไรกันแบบโต้งๆ จึงคิดว่าเหล้าคือตัวช่วยที่ดี มันคงทำให้เธอใจกล้าขึ้น ยัยพราวฟ้าก็หนีหายหัวไปแล้วเธอทักแชตหาก็ตอบกลับสั้นๆ ว่า ให้เธอกลับห้องเองหรือจะพาใครไปนอนก็ได้ ยัยนั่นจะทำเป็นไม่ได้ยิน เธออยากจะบ้าตาย! อะไรจะเป็นใจขนาดนั้นกัน

"ประมาณนั้นค่ะ" ดาสั่งเครื่องดื่มมาไม่ขาดช่วง เรียกได้ว่าตั้งใจดื่มมาก จนไม่สนใจคนตัวสูงที่นั่งอยู่ข้างๆ เขามองเสี้ยวหน้าหวานยิ้มๆ มองเธอกระดกเหล้าเข้าปากเร็วๆ แก้วแล้วแก้วเล่าไม่ยอมหันมามองกันสักนิด แก้มนวลขึ้นสีแดงระเรื่อไม่รู้ว่าเขินหรือแอลกอฮอล์ทำพิษ 

"ฉันทำให้หนูดาอึดอัดรึเปล่า" นิคทำเสียงเศร้าจนดาเงยหน้าขึ้นมามองเขาเลิ่กลั่ก

"ปะ เปล่าค่ะ" เธอพยายามมองหน้าเขาตรงๆ รอยยิ้มประดับบนใบหน้ายิ่งเพิ่มเสน่ห์ให้เขาอย่างมากล้น เธอกลัวอดใจไม่ไหวลวนลามเขาขึ้นมาจะทำยังไง เขาจะมองเธอเป็นผู้หญิงแบบไหนกัน แต่อีกความคิดหนึ่งกลับผุดขึ้นมาให้เธอทำทุกอย่างตามใจ

อยากทำอะไรก็พูดตรงๆ ทำตรงๆ ออกไปเลย ดูท่าว่าเขาก็สนใจเธอไม่น้อย ไม่อย่างนั้นคงไม่เดินเข้ามาทักทายแบบนี้  

"แต่"

"ที่นี่เสียงดังเราออกไปข้างนอกไหมคะ" ยังไม่ทันที่เขาจะพูดจบดาก็ชวนออกไปโต้งๆ ได้ไปเดินเล่นริมหาดน่าจะดีขึ้นกว่านั่งอยู่แบบนี้

"ก็ดีครับ"

"อ๊ะ" ด้วยความที่ดื่มแอลกอฮอล์ไปมากพอสมควร ทำเอาร่างบางที่ลุกขึ้นเซหน่อยๆ จนนิคต้องเข้าไปช่วยพยุง

"ไหวรึเปล่า"

"อื้อ ไหวค่ะขอบคุณมากนะคะ" นิคปล่อยให้เธอยืนเองแต่ยังเดินไม่ห่างมากเผื่ออีกคนล้มลงจะได้ช่วยทัน

"ฉันถามอะไรหนูดาสักหน่อยได้ไหม" เขาเอ่ยขึ้นเป็นการ ขออนุญาต ร่างบางพยักหน้าช้าๆ เมื่อทั้งสองเดินเรียบมาตามชายฝั่งที่เริ่มมีผู้คนประปรายตามทางเดินมีไฟเป็นระยะไม่ได้อยู่มุมมืด

"ทำไมเรียกหนูดาล่ะคะ" แต่ก่อนที่เขาจะได้ถามอะไรเธอดันชิงถามก่อนเพราะนี่เป็นคำถามที่อยากรู้มากที่สุดในตอนนี้ 

"ก็ดูหนูอายุยังน้อยกว่าฉันมาก" นิคพูดตามที่คิดพอได้มาอยู่ใกล้เห็นหน้าชัดๆ เขาเริ่มไม่แน่ใจว่าเธอถึงยี่สิบหรือยัง หน้าเด็กน้อยข้างกายจิ้มลิ้มเกินไป 

"อื้อ หนูยี่สิบห้าแล้ว คุณล่ะคะถามได้ไหม" เธอไม่ได้คิดจะถามเลย ทว่าพอเขาถามเรื่องอายุเธอเองก็ควรต้องรู้เรื่องของเขาเหมือนกันไม่รู้ว่าอะไรดลใจให้ชวนเขาออกมาเดินข้างนอกสองต่อสองแบบนี้ด้วยซ้ำ ทั้งๆ ที่ปกติเธอจะเว้นระยะห่างจากผู้ชายที่เข้าหาทุกคน แต่คนนี้จะถือว่าเป็นข้อยกเว้นแล้วกัน

"ได้สิ ฉันสี่สิบห้าแล้ว"