คลั่งรักคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว

"รุ่งอัยลดา ฮานาเซีย แก่เป็นคนเดียวที่ช่วยฉันได้นะเพื่อนรัก ขอร้องนะช่วยฉันได้ไหม"

"โซเฟีย เฮซารัง เธอนี้นะเป็นหมอที่คลั่งรักเกินไปไหม ทำไมแก่ต้องบินไปหาแฟนที่เพิ่งรู้จักกันแค่ไม่กี่ปีหละ"

"แก่ก็น่าจะรู้ว่าที่ทำงานของเขา เขาไม่สามารถหนีงานมาหาได้เพราะเจ้านายของเขาดุ น่ากลัวไม่ยอมให้เขาลางานไงแก่ช่วยหน่อยสิในเมื่อพวกเราก็เรียนจบหมอกันแล้วด้วย อีกอย่างถือว่าเป็นการไปพักสมอง ก่อนจะกลับมาทำงานเต็มเวลาไงเพราะถ้าพวกเราไปเป็นหมอประจำโรงพยาบาลจริงๆแล้วหละก็ไม่มีเวลาเที่ยวแน่นอน เพราะพวกดันได้ทำงานในโรงพยาบาลใหญ่และดัง คนป่วยก็มีแต่คนรวยๆอีกด้วยนะแก่ พวกเราจะไม่มีเวลาให้ตัวเองเลยนะแก่ ไปด้วยกันนะเจ้านายแฟนฉันเขาต้องการคู่เดตอยู่พอดีด้วย ฉันว่าเขาต้องชอบแก่แน่นอนถ้าได้เห็นคุณหมอสาวแสนน่ารักของพวกเราไง ช่วยฉันแค่เรื่องเดียวได้ไหมเพื่อนรัก"

"ตกลงแก่จะให้ฉันไปเป็นเพื่อนแก่ หรือจะให้ฉันไปเป็นคู่รักจอมปลอมของเจ้านายแฟนแก่กันแน่"

"ทั้งสองอย่าง เพราะถ้าแก่ไม่ไปพวกเราก็ไม่ได้เจอกันแน่นอน เพราะแฟนฉันเขาขอร้องมาเจ้านายของเขาต้องหาแฟนให้ได้ก่อนที่พ่อแม่ของเขาจะจับเขาหมั้นกับคนที่เขาไม่ชอบ พวกเขาไม่อยากทำให้พ่อแม่เสียใจ แต่ก็ไม่ตามใจพ่อแม่ในเรื่องความรักนะ แก่จะไม่ช่วยเพื่อนักหน่อยเหรอ พ่อแม่ของแฟนฉันเขายอมรับฉันแล้ว แต่เขาต้องการให้ฉันไปที่นั้นเพื่อดูตัวว่าคู่ควรกับลูกชายเขาไหม"

"แล้วพ่อแม่ของแก่หละ พวกท่านว่ายังไงอย่าบอกนะว่า พวกท่านยอมตามใจแก่ในเรื่องว่าที่สามีคนนี้ด้วย"

"ก็เขาชนะใจพ่อแม่ของฉันแล้ว พวกเขายอมรับความรักของพวกเราแล้ว ขอแค่ให้พ่อแม่ของเขายอมรับฉัน จากนั้นพวกเราค่อยคุยกันเรื่องแต่งงานหรือเรื่องลูกนะ เพราะเขาทำให้พ่อแม่ฉันใจอ่อน ถึงขนาดยอมให้ฉันมีลูกกับเขาได้เลยจ้า"

"เข้าใจแล้ว ฉันผิดเองที่ลืมไปว่า พ่อแม่ของแก่เลี้ยงแก่แบบตามใจ และเลี้ยงแบบสมัยใหม่นี้นะ แต่ของฉันมันไม่ใช่อย่างแก่นะสิ จะให้ฉันไปเป็นแฟนเขาทั้งๆที่ยังไม่รู้จักกันนี้นะ แก่คิว่าพวกเราจะไม่โดนจับได้หรือไง"

"ไม่แน่นอน เพราะเขาแสดงเก่งมาก แฟนฉันบอกมานะไปด้วยกันนะเพื่อน ฉันขอร้องเพราะพ่อแม่ฉันไว้ใจแก่ที่สุด ถ้าแก่ไม่ไปฉันก็ไปไหนไม่ได้เพราะแก่เป็นเหมือนแม่คนที่สองของฉันไงหละ ไปนะขอร้องไปด้วยกันเถอะนะแก่นะ"

"ขอคิดก่อนนะ ฉันต้องถามที่บ้านก่อน เพราะตอนนี้ยายกับแม่ก็ไม่สบายกันอยู่ด้วย ถ้าฉันไม่อยู่ใครจะดูแลแทนหละน้องๆก็ทำงานกันหมด มีฉันที่ยังพอมีเวลาดูแลพวกท่านอยู่นะ"

"เรื่องนั้นบ้านของฉันจะช่วยดูแลเอง พี่น้องของแก่ก็อยากให้แก่ได้ไปเปิดหูเปิดตาบ้าง แก่เรียนหนักและทำงานหนักเกินไปแล้วนะ"

"นี้แสดงว่าฉันเป็นคนสุดท้าย ที่รู้เรื่องใช่ไหมแก่วางแผนไว้หมดแล้ว ถูกใช่ไหมหละ"

"ใช่แล้ว เพราะพวกเรามีเวลาจำกัดนะ วันเวลาที่อยู่ทุกอย่างพวกเขาเตรียมไว้รอพวกเราหมดแล้ว รอแค่แก่ตอบรับเท่านั้นเอง"

"แบบนี้ฉันจะตอบอะไรได้อีกหละ แล้วฉันต้องรับบทเป็นแฟนใครหละ มีรูปหรือชื่อของเขาไหมจะได้รู้จักหน้าตาก่อน จะได้ทำตัวถูกเวลาเจอกันนะ"

"เขาชื่อ ราฟามิคาเอล ฟาซาฮามิดาซา หล่อไหมเขาชอบไว้หนวดเครานะ ฉันว่าเขาเหมาะกับแก่ดีนะว่าไหมหละ"

"ฉันคิดว่าแก่ชอบเขามากกว่าฉันนะ ตาแก่หวานขนาดนี้ถ้าแฟนหนุ่มแก่มาเห็น เขาจะไม่เสียใจหรือไงจ๊ะ"

"เขารู้แล้วว่าฉันชอบเจ้านายของเขา เพราะเขารู่ว่าฉันชอบคนมีเครานะ เขาเองก็มีเคราแต่ไม่ค่อยได้ไว้เคราเหมือนเจ้านายนะ"

"ตกลงพวกแก่รักกันจริงๆใช่ไหม ถึงไม่หึงหวงแฟนตัวเองแบบนี้นะ"

"เขาบอกว่า ถ้าชอบเจ้านายของเขา เขาไม่ว่าแต่ถ้าเป็นหนุ่มคนอื่นเขาก็ไม่ยอมหรอก เพราะเขายอมรับแค่เจ้านายของเขาเท่านั้น ถึงขั้นที่ว่าถ้าเจ้านายของเขาชอบฉัน เขาบอกว่าตัวเขาจะยอมยกฉันให้เจ้านายของเขา ตอนนั้นฉันช็อคมากแต่ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้วหละ และชินกับสิ่งที่เขาต้องการจะสื่อแล้วด้วยหละ"

"ตกลง ยิ่งฟังยิ่งงง ว่าไหม"

"เอาเป็นว่าแก่ตกลงแล้วใช่ไหมหละ งั้นฉันขอตัวไปโทรหาแฟนก่อนนะ จะบอกข่าวดีให้เขาฟังแล้วก็อาทิตย์หน้าเตรียมเดินทางนะ ไปก่อนนะขอบใจมากเพื่อนรัก ที่ช่วยทำให้เพื่อนสมหวังในรักกับเขาสักที บางที่แก่เองก็อาจจะสมหวังด้วยนะใครจะไปรู้"

"จ้า ๆ ฉันแพ้ลูกอ้อนของแก่อีกตามเคยสินะ เฮ้อ"

"เพราะฉันรู้จุดอ่อนแก่ไงหละเพื่อน ขอบคุณอีกครั้งนะจ๊ะ บาย"

"บาย พอสมใจก็ฉิงหนีอีกตามเคยจริงๆ ทุกคนพร้อมใจกันหลอกฉันให้ยอมไปกับแก่อีกตามเคย อยากรู้จริงๆว่าแก่ไปพูดอีท่าไหนทุกคนที่บ้านฉันถึงยอมง่ายขนาดนี้ เฮ้อถามไปก็คงไม่ตอบแน่ ถึงได้รีบหนีเร็วแบบนี้คงกลัวฉันจะถามแน่นอน"