บทที่ 4 ครูพี่เลี้ยง

ครูพี่เลี้ยงสาวทำหน้าที่แม่บ้าน เตรียมกับข้าวไว้รอเขาทุกวัน เพราะตัวเองก็จะได้ประหยัดค่ากับข้าวไปด้วย และดูแลลูกชายของเขาจนเด็กนั้นติดเธอแล้วเผลอเรียกว่าแม่อยู่หลายครั้ง จนเธอนั้นรู้สึกผิดต่อเด็กน้อย ที่เข้าใจว่าเธอมาทำหน้าที่แม่ของเขา

‘หรือว่าเราไม่ควรทำอย่างนี้ ถึงจะเป็นแค่ครูพี่เลี้ยง ไม่ได้เรียนจบครู แต่ว่าเราก็ถือว่าเป็นครูคนหนึ่ง ไม่ควรทำให้เด็กผูกพันไปมากกว่านี้ ถ้าวันหนึ่งเราหายไป คนที่จะเจ็บปวดก็คือน้องปอนด์’ เธอนึกในใจอย่างเป็นกังวล

จนกระทั่งเย็นวันศุกร์ที่เอกชัยกลับมา แอนจึงขอพูดกับเขาเรื่องที่เธอจะกลับห้องในช่วงวันเสาร์อาทิตย์นี้ ไม่ได้อยู่ดูแลเด็กชายในวันเสาร์อย่างสัปดาห์แรกที่เคยทำ

“คุณเอกคะ เสาร์นี้ แอนไม่ได้ดูแลน้องปอนด์นะคะ คุณเอกเอาน้องไปทำงานได้หรือเปล่าแล้ว วันจันทร์แอนก็คิดว่าแอนจะรับน้องปอนด์มาส่งที่นี่ รอให้คุณเอกกลับมาแล้วแอนก็จะกลับห้องเลย ไม่ได้อยู่ดูแลน้องเรื่องอาหาร” เธอบอกเขาเสียงเบา

“ทำไมล่ะครับ ผมทำอะไรให้ครูแอนลำบากใจหรือเปล่า” เขาถามเพราะเขารู้สึกว่าตัวเองนั้นละสายตาจากเธอไม่ได้เลยในช่วงนี้ อาจทำให้เธออึดอัดใจ ที่แสดงความรู้สึกออกไปทางแววตาหลายต่อหลายครั้ง

“เปล่าค่ะ แต่การที่แอนอยู่ดูแลน้องปอนด์ น้องดูติดแอนมากจนเผลอเรียกแอนว่าแม่ แอนไม่อยากให้น้องปอนด์เสียใจค่ะ เลยคิดว่าค่อยๆ ห่างออกไปตอนนี้จะดีกว่า” เธอบอกเหตุผลกับเขา ทำให้เอกชัยมองหน้าลูกชายที่กินอาหารเก่งกว่าปกติในช่วงนี้ และไม่ค่อยละเมอร้องไห้เลยในช่วงหลายคืนที่ผ่านมา

“เอ่อ พฤหัสนี้ แม่บ้านผมก็จะกลับมาแล้วครับ ถ้าอย่างนั้น ครูแอนกลับไปเลยก็ได้นะครับ ผมก็ต้องขอบคุณครูแอนนะครับที่มาช่วยดูแลปอนด์ในช่วงนี้ แล้วยังดูแลผมไปในตัวอีก” เอกชัยบอกเธออย่างเกรงใจ ทั้งที่ในใจนั้นคิดว่าอยากให้เธอมาเป็นแม่ของลูกจริงๆ แต่ดูท่าทางเธอกำลังลำบากใจ คงติดที่เขาเป็นพ่อหม้าย

ทั้งสองนั่งทานอาหารกัน แล้วสบตากันไม่ได้พูดอะไร เหมือนว่ามันมีคำพูดในใจที่ไม่กล้าพูดเปิดเผยออกมา ทั้งๆ ที่รู้สึกว่าใจตรงกัน แต่ว่าแอนก็พยายามเก็บความรู้สึก เพราะรู้ว่าผู้หญิงที่บกพร่องแบบเธอนั้นคงไม่มีทางสมหวังในความรัก

“ครูแอนดูรักเด็กนะครับ ถ้ามีลูกนี่คงรักลูกมากๆ”

แอนหน้าสลดลงเมื่อเขาพูดถึงเรื่องเด็ก ที่เป็นปมในใจของเธอมาหลายปีแล้ว

“แอนมีลูกไม่ได้หรอกค่ะ แอนบกพร่องค่ะ คนแบบแอนอย่าว่าแต่ให้มีลูกเลย ให้มีแฟนก็ยังไม่กล้า” เธอบอกเขาเสียงเบา

“แต่ผมว่าครูแอนเพียบพร้อมทุกอย่าง ทั้งสวย ใจดี และรักเด็ก ทำไมถึงได้พูดด้อยค่าตัวเองอย่างนั้นล่ะครับ”

“แอนประสบอุบัติเหตุตอนสมัยเรียนค่ะ ทำให้ต้องตัดมดลูกทิ้ง แอนเลยไม่สามารถมีลูกได้ แล้วคนไม่มีมดลูกที่ไหน ผู้ชายจะมารักมาชอบล่ะคะ” เธอพูดแล้วฝืนทานอาหารตรงหน้า เหมือนว่าไม่ได้คิดอะไร เพราะไม่อยากให้เขารู้สึกผิดที่ถามเธอ

“ผมขอโทษครับ” เอกชัยพูดด้วยความรู้สึกผิดที่ถามเธอในเรื่องที่ไม่ควรถามออกไป รู้ว่าถึงท่าทางเธอเหมือนไม่คิดอะไร แต่คงเจ็บปวดอยู่ไม่น้อย

“แต่ว่าก็ไม่เสมอไปหรอกนะครับ คนดีๆ อย่างครูแอน ผมเชื่อว่าต้องมีคนที่ชอบครูแอนจริงๆ ไม่เกี่ยวกับเรื่องแบบนั้น” เขาบอกเธอไปตามความจริง เขาเองก็เป็นหนึ่งในคนที่รู้สึกอย่างนั้น ยอมรับว่าตกใจอยู่บ้างเรื่องของเธอ แต่ว่าก็ไม่ได้รังเกียจเลย

“คงไม่มีหรอกค่ะ”

“เราลองคบกันไหมครับ” เขาถามออกมา ทำให้แอนไม่ทันตั้งตัว ทำช้อนหลุดมือด้วยความคาดไม่ถึง

“คุณเอกอย่าล้อเล่นนะคะ แอนไม่...”

“ผมเองก็เป็นพ่อหม้ายลูกติดที่ไม่มีใครสนใจ มีเวลาให้งานมากกว่าลูกด้วยซ้ำ เวลาที่จะมีผู้หญิงเข้ามาในชีวิตนี่ไม่ต้องพูดถึงเลย ครูแอนเป็นผู้หญิงที่ผมรู้สึกดีด้วย และไม่อยากปล่อยให้หลุดมือไป” เขาพูดด้วยท่าทางที่จริงจัง

“ค่ะ” แอนไม่อยากปล่อยโอกาสนี้ให้ผ่านไปเช่นกัน จึงตอบรับเขาอย่างไม่ต้องเล่นตัวให้เสียเวลา

ทั้งสองสบตากันแล้วยิ้มให้กันที่ทุกอย่างอยู่ดีๆ ก็ง่ายดายโดยที่ทั้งคู่เองก็ตั้งตัวไม่ทัน

“ถ้าปอนด์รู้ว่าครูแอนจะมาเป็นแม่ของเขา เขาคงดีใจมากเลยนะครับ” เขาพูดหยอดเธอทันทีเมื่ออีกฝ่ายก็ใจตรงกัน ทำให้แอนถึงกับอายม้วนเมื่อถูกเขาพูดหยอกเอินแบบนี้

**********************

ตอนนี้แอนกลายเป็นสมาชิกของบ้านอย่างเต็มตัวแล้ว เธอย้ายมาอยู่กับเอกชัยในเดือนที่สามที่คบหากัน และให้เด็กชายปอนด์เรียกว่าแม่ได้อย่างเต็มปาก ทำให้ตอนนี้ครอบครัวดูสมบูรณ์มากยิ่งขึ้น

ในตอนสองทุ่ม แอนกล่อมให้เด็กชายตัวน้อยเข้านอน แล้วตนเองจึงกลับห้องไปนอนกับสามีด้วยความกังวล ที่ให้เด็กน้อยแยกตัวมานอนอีกห้องในวันนี้เป็นครั้งแรก

“ไม่ต้องกังวลหรอก น้องปอนด์ไม่ตื่นกลางดึก เขาควรนอนเองได้แล้ว ฝึกเอาไว้ จะได้ไม่กวนพ่อแม่ เราจะได้มีเวลาส่วนตัว” เอกชัยบอกแล้วดึงภรรยามากอดเอาไว้ด้วยความรัก

“วันนี้กลับเร็วจังนะคะ ปกติหกโมง ทุ่มหนึ่งถึงกลับ วันนี้มีอะไรหรือเปล่าคะ”

“คิดถึงเมีย” เขาบอกแล้วขยับขึ้นไปคร่อมเธอไว้หลวมๆ

“ผมรักแอนนะ”

“แอนก็รักเอกค่ะ”

ทั้งสองบอกรักกันเหมือนอย่างเช่นทุกคืน แล้วค่อยๆ โน้มหน้าเข้าหากัน โดยมีแอนเผยอปากรับจูบจากเขาอย่างเต็มใจ

มือของเขาลูบไล้ไปทั่วสะโพกของเธอแล้วสอดมือเข้าไปใต้กระโปรงชุดนอน ก่อนจะถอดมันออกไปอย่างเบามือ ตามด้วยเสื้อผ้าของตัวเอง แล้วก้มลงดูดเม็ดบัวสีอ่อนตรงหน้าอย่างหลงใหล

เอกชัยเลื่อนลงไปใช้ลิ้นมอบความสุขกับเธอที่จุดกระสันด้านล่าง ทำให้แอนครางออกมาเบาๆ แอ่นสะโพกรับปลายลิ้นนุ่มชื้นนั้นอย่างกระสันเสียว

เขาตวัดลิ้นอย่างชำนาญจนทำให้เธอถึงเส้นชัยไปอย่างง่ายดาย

หลังจากนั้นเขาจับแท่งลำของเขาสอดใส่เข้าไปในตัวเธอ ถึงมันก็รู้สึกไม่ต่างจากการร่วมรักกับผู้หญิงคนอื่นมากนัก เพียงแต่น้ำหล่อลื่นไม่มี ต้องใช้ลิ้นทำให้เธอถึงเส้นชัยก่อนร่วมรักเท่านั้น

เขาโยกตัวเข้าหาเธอเป็นจังหวะอย่างต่อเนื่อง บดเบียดแท่งลำเข้าหาจุดกระสันเพื่อกระตุ้นให้เธอถึงเส้นชัยทำให้เธอครางลั่นเมื่อปิ่มว่าจะถึงเส้นชัยไปอีกครั้ง เขาจึงถอนแท่งลำออกเหมือนแกล้งหยอกเธอ

แอนนอนคว่ำยกสะโพกโด่งให้เขานำแท่งลำเข้าไปในท่าคลาน แล้วเร่งกระแทกลงไปจนเกิดเสียงดัง ในขณะที่เธอใช้นิ้วของตนเองเขี่ยที่ปุ่มกระสันเพื่อเร่งเร้าให้ตนเองถึงเส้นชัย

“ไม่ไหวแล้วค่ะเอก อื้อ” เธอถึงเส้นชัยไปในที่สุดในขณะที่เขาก็ยังคงกระแทกเข้าไปอย่างต่อเนื่อง

เขาดึงเธอไปยืนที่หน้ากระจกบานใหญ่ในห้องน้ำ หยิบเจลหล่อลื่นมาป้ายที่แท่งลำลดการเสียดสีเพราะเธอไม่ค่อยมีน้ำหล่อลื่นออกมา แล้วประกบยืนที่ด้านหลังของเธอยกขาเธอขึ้นมาหนึ่งข้าง ย่อตัวสอดใส่แท่งลำเข้าไป แล้วโยกสะโพกเข้าหาเธอช้าๆ สายตาจับจ้องมองแท่งลำของตัวเองผ่านทางกระจกเงา ครางสูดปากเบาๆ อย่างพอใจ

“อ๊า แอน ผมมีความสุขที่สุด” เขาบอกเธอแล้วเพิ่มความเร็วขึ้นเรื่อยๆ อย่างต่อเนื่อง

“อืม เอกขา แอนเองก็เสียวมาก” เธอครางบอกเขา รู้สึกดีใจที่เธอทำให้เขามีความสุขได้

สายตาของทั้งคู่จ้องมอง แท่งลำนั้นผลุบเข้าออกในร่องสีหวานผ่านกระจกตรงหน้า ต่างคนต่างเกิดความอารมณ์ขึ้นมาอย่างหนักหน่วงแล้วกระแทกต่อในท่านั้นจนเอกชัยเริ่มเมื่อย

เขาจับเธอยืนค้ำประตูห้องน้ำ หันข้างให้กระจกเงา แยกขาเธอให้ยืนโก้งโค้งให้เขา แล้วจับสะโพกเธอยึดเอาไว้ กระแทกเข้าไปถี่ๆ อย่างเต็มรัก

“เอกขา แอนเสียว” เธอครางบอกเขาเสียงหลง

“คุณทำให้ผมมีความสุขมากแอน คุณสุดยอดมากเลยจริงๆ อ๊า” เขาครางบอกเธอตามที่รู้สึก เธอไม่ได้ทำให้เขามีความสุขน้อยเลยแม้แต่นิดเดียว

เขายืนกระแทกเธอเข้าไปถี่ยิบจนเกิดเสียงเนื้อกระทบกัน หันไปมองตนเองในกระจกก็ยิ่งเพิ่มความกำหนัดแล้วกระแทกเธอหนักขึ้นจนเขาเริ่มทนไม่ไหว ดึงเธอไปต่อที่เตียงเพื่อจบบทรักในครั้งนี้

เอกชัยนอนหงายให้เธอขึ้นไปขย่มบนตัวของเขา แอนขย่มให้เขาอย่างที่เขาเคยสอนเธอด้วยลีลาที่แสนเร่าร้อน

“เอก อื้อ ไม่ไหวแล้ว อ๊า” เธอครางบอกเขาเสียงกระเส่า แล้วขย่มตัวลงมาสุดแรง บดเบียดปุ่มกระสันเข้าหาโคนแท่งลำของเขาจนตัวเองถึงเส้นชัยไป

เอกพยายามจะสวนสะโพกขึ้นมาหาเธอจากด้านล่าง แต่แอนดันตัวออกจากเขา หันไปใช้ปากของเธอ ดูดเลียแท่งลำตรงหน้าอย่างเอาใจ แล้วใช้มือช่วยรูดเร่งให้เขาถึงจุดหมาย

เมื่อปลายหัวหยักถูกแรงดูดจากโพรงปากร้อนชื้นของภรรยา เอกชัยก็ทนไม่ไหว เขาปลดปล่อยเข้าไปในปากของเธออย่างเต็มรัก แล้วก้มมองเธอดูดเลียแท่งลำของเขาอย่างรักใคร่

“คุณไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้ทุกครั้ง ผมก็เสร็จในตัวคุณได้”

“ฉันถนัดใช้ปากให้คุณมากกว่าค่ะ” เธอบอกเขาอย่างเอาใจ แล้วขยับเข้าไปนอนกอดเขาเอาไว้ด้วยความรัก

**********************

“เรื่องที่ผมเล่ามาก็ประมาณนี้ครับ”

“ขอบคุณเรื่องของคุณเอกมากๆ เลยนะครับ ผมคิดว่าคุณเป็นคนดีเลยทีเดียวที่รับเรื่องข้อบกพร่องของภรรยาคุณได้” เจไดพูดอย่างชื่นชม

“แล้วจริงๆ คุณเอกเคยเสร็จด้านในตัวเธอไหมคะ” วิทยากรสาวถามอย่างใคร่รู้

“เคยครับ บ่อยด้วย เพียงแต่ว่าทุกครั้งเธอจะบ่นว่าเจ็บ ผมเลยไม่ค่อยได้ทำครับ นานๆ ครั้ง เพราะมันไม่มีน้ำหล่อลื่น ต้องใช้เจลหล่อลื่นเข้าช่วย หรือไม่ก็ต้องเบิร์นให้เธอเสร็จก่อน”

“คุณเอกมีอะไรจะบอกคนอื่นที่ฟังอยู่ไหมครับ” เจไดถามเขา ขณะที่มองว่าตอนนี้ในห้องลับมีสมาชิกเข้ามาฟังไลฟ์สดร้อยกว่าคน เหมือนกับว่าการไลฟ์สดของเขานั้นมาถูกทางแล้ว

“ผมแค่อยากบอกว่าผมเป็นแฟนคลับพี่หนุ่มเสพเสียวครับ อยากให้นำเรื่องของผมไปเขียนเป็นเรื่องสั้นครับ แล้วก็ฝากบอกทุกคนว่า อ่านเรื่องเสียวมันไม่ใช่เรื่องน่าอายหรือเรื่องเลวร้ายเลย แต่เราต้องรู้จักแยกแยะครับว่าอันไหนไม่ดีก็ไม่ควรทำตาม”

“ขอบคุณคุณเอกอีกครั้งนะครับ” เจไดพูดแล้วกดตัดสายไป สบตากับหญิงสาวที่นำมาหลอกล่อเพื่อให้มีคนสนใจรายการ ซึ่งตอนนี้สมาชิกลับมีมากกว่าสามร้อยคนแล้ว

เธอเองก็ดีใจไปเขากับ ประหนึ่งว่าเป็นเรื่องราวของตัวเอง

ทั้งสองคนปิดไลฟ์สดในวันนั้น แล้วเจไดก็ไปส่งเธอโดยที่ไม่ได้สานต่อความสัมพันธ์เหมือนอย่างเช่นเคย

**********************